การผจญภัยที่เต็มไปด้วยพลังอำนาจลึกลับของโลกแห่งศิลา และความปราถนาอันยากจะหยั่งถึงของจิตใจมนุษย์
แฟนตาซี,ลึกลับ,ดราม่า,แอคชั่น,ผจญภัย,ลึกลับ,ต่างโลก,เวทมนตร์,แอคชั่น,ผจญภัย,ดราม่า,แฟนตาซี,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
การผจญภัยที่เต็มไปด้วยพลังอำนาจลึกลับของโลกแห่งศิลา และความปราถนาอันยากจะหยั่งถึงของจิตใจมนุษย์
ผู้แต่ง
1ValD
เรื่องย่อ
Note
นิยายเรื่องนี้อ่านฟรีจนจบ จะอัพเดทตอนใหม่ 2-3 วันต่อหนึ่งตอนนะครับ (ถ้าไม่ติดอะไร)
สำหรับตอนพิเศษจะลงในอีบุ๊คหลังนิยายจบแล้ว และจะทำการ Edit ต้นฉบับครั้งใหญ่ก่อนทำเป็นอีบุ๊ค
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายแฟนตาซี แนวดราม่าผจญภัย อาจจะมีเนื้อหาการบรรยายถึงการต่อสู้และฉากน่ากลัวในบางช่วงบางตอน และโปรดระวังเนื้อหาที่อาจมีความตึงเครียด
นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียน ชื่อตัวละคร สถานที่หรือเหตุการณ์ต่างๆ เป็นสิ่งที่ถูกสมมุติขึ้นในนิยาย
นิยายเรื่องนี้เป็นออริจินัลของผู้แต่ง
ขอสงวนลิขสิทธิ์ตามพรบ.ลิขสิทธิ์ All rights reserved
ANIMA
A thousand years ago
Anima stone was born in this world
Nobody knows where it came from or how it was born. They express their dominance throughout the world. From the land and sky to the deepest ocean.
In that Era, humanity discovered power. Learn how to use Anima power.
The Six Sages of Origin have various sorts of power. They polished a gemstone made of crystalline anima stone. To utilize their abilities and categorize them into six sorts. Until now, they have called
The Six Archetype
เมื่อหลายพันปีก่อน
ศิลาอนิม่าถือกำเนิดขึ้นมาบนโลก ไม่มีผู้ใดล่วงรู้ว่ามันมาจากแห่งหนใดหรือกำเนิดขึ้นได้อย่างไร มันสำแดงพลังงานมหาศาลปลดปล่อยออกมา กระจายไปทั่วพื้นพิภพและท้องนภา ยันบาดาลลึกสุดมหาสมุทร
มนุษย์ในยุคนั้นได้ค้นพบขุมพลังและเรียนรู้นำมันมาศึกษา จนกระทั่งสามารถใช้งานแหล่งพลังงานจากศิลาอนิม่า ปราชญ์ทั้งหกผู้เป็นต้นกำเนิดแห่งพลัง ได้เจียระไนอัญมณีจากศิลาอนิม่าที่ตกพลึก เพื่อการใช้งานขุมพลังของมัน และแบ่งแยกรูปแบบของพลังเอาไว้หกประเภทด้วยกัน โดยถูกเรียกขานต่อกันว่า
อาเคไทป์ทั้งหก
The Anima Stone's history is still a mystery today. Though its energy has been harnessed by humans, their true nature remains mostly unknown.
This is a story about the adventures of young boys and girls as they take The Archetype Selection Exam.
Alun. A young boy dreams of becoming an explorer in order to explore a vast world.
And search for his missing mother. What will be the fate of this young boy?
Welcome to the world of Anima's Stone
จวบจนกระทั่งปัจจุบัน เรื่องราวของศิลาอนิม่ายังคงเป็นปริศนา มนุษย์เรียนรู้ที่จะใช้งานพลังงานเหล่านั้น แต่ทว่าก็ยังไม่สามารถเข้าใจถึงแก่นแท้ของมันได้
นี่คือเรื่องราวการผจญภัยของเด็กหนุ่มสาว ในการเข้ารับการสอบคัดเลือกอาเคไทป์
อลัน เด็กหนุ่มผู้มีความฝันอยากเป็นนักสำรวจ เพื่อที่จะออกสำรวจโลกที่กว้างใหญ่ และเดินทางตามหาแม่ของเขาที่หายตัวไป โชคชะตาของเด็กหนุ่มผู้นี้จะเป็นเช่นไร ขอต้อนรับเข้าสู่โลกของศิลาแห่งมนายตนะ
Impelle` Anima
คลื่นลมทะเลกำลังสงบ ไอแดดอุ่นๆในช่วงเช้า ก่อนที่การสอบรอบสุดท้ายจะเริ่มขึ้น เรือลำใหญ่ของคณะกรรมการลอยลำอยู่กลางทะเล และบนเวทีของสนามสอบผู้พิทักษ์ร่างกายกำยำสูงใหญ่รอพวกเขาอยู่
ทุกคนกำลังประชุมรวมหัวกัน วางแผนการกลยุทธ์ในการสอบรอบนี้ สุดท้ายอลัน เคนเนท คริสตัล กับฝั่งของลาพิส บรู๊คและคาอิม ยืมล้อมวงมองหน้ากันอยู่อย่างเงียบงัน
" เอ่อ... การสอบจะเริ่มแล้วนะครับ ผมว่าเราต้องวางแผนกันก่อนออกไปนะ " อลันพูดขึ้นอย่างประหม่า ท่ามกลางวงล้อมของเพื่อนๆ ที่ดูไม่ค่อยจะลงรอยกัน
" ชิ...! " เคนเนทเหล่ตามองเด็กหนุ่มจากชนเผ่า คาอิมก็เช่นกันเขาเหลือบตามองอย่างใจเย็น ทว่าทั้งคู่ยืนกันคนละฝั่งยังกับไม่ใช่ทีมเดียวกัน
" เขาให้ออกไปรอบละสองคนนะคะ ใครจะจับคู่กับใครดีล่ะ " คริสตัลเอ่ยขึ้น
" ฉันไม่ไปกับมันแน่! " เคนเนทคิ้วขมวดโพล่งขึ้นมามองไปยังคาอิม
" แล้วคิดว่าฉันอยากไปกับแกหรือไง " เขาตอบทันควัน
" ฉันต้องไปกับบรู๊คอยู่แล้วล่ะ ส่วนพวกเธอก็ตามสบายนะ " ลาพิสยืนกอดอกอย่างสบายใจแล้วพูดขึ้น
" งั้นฉันไปกับอลัน " เคนเนทตอบ
" เอ๊า! ให้ฉันไปกับคาอิมเหรอคะ "
" ให้ผมไปกับคาอิมก็ได้นะ " อลันเสนอ
" ไม่เอาอ่ะ ถ้างั้นฉันก็ต้องไปกับคริสตัลสองคน ให้ลุยกับตาลุงนั้นไม่ไหวหรอก " เคนเนทบ่ายเบี่ยงทันที
" โอ้ย... ปวดหัว " คริสตัลได้ยินถึงกับกุมขมับเลย
ในขณะที่สนามสอบได้เตรียมพร้อมแล้ว เคย์นผู้พิทักษ์ยืนรออยู่ด้านหน้าขวางทางธงที่ปักเอาไว้ มันพลิ้วไหวไปกับลมทะเล เงาของบางอย่างบนฟากฟ้าก็เคลื่อนผ่านสนามไปอย่างเรียบง่าย
' นก? นั่นมันอีกา ' อัลวินสังเกตเห็นจึงแหงนหน้าขึ้นไปมอง ' น่าแปลก... ปกติมันไม่บินข้ามทะเลตัวเดียว ' เขานึกในใจถึงพฤติกรรมที่ผิดปกติของมัน
" การทดสอบในรอบสุดท้าย ศึกชิงธงกำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว ขอให้ทุกทีมส่งตัวแทนออกมาบนสนามได้เลยค่า " คาลิน่าประกาศด้วยโทรโข่งให้ได้ยินกันทั่ว
" ฉันไปก่อน... " คาอิมพูดขึ้นอย่างมั่นใจ แล้วเดินออกไปยังสะพานเชื่อมกับสนามสอบทันที
" เดี๋ยวสิคะ! ตกลงฉันต้องไปใช่ไหมเนี่ย " เคนเนททำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ คริสตัลหันมองทุกคนแล้วจึงรีบวิ่งตามออกไป
" จะไหวไหมเนี่ย... " อลันดูเป็นกังวลทีเดียว
และแล้วก็มาถึงการทดสอบชิงธงในรอบที่แรก เคย์นยืนขวางช่องทางแคบที่มีธงปักอยู่ทางด้านหลัง เขาเหมือนผู้รักษาประตูในตอนนี้ สวมชุดเกราะน้อยชิ้นเผยให้เห็นกล้ามเนื้ออันแข็งแรงและร่างกายที่ใหญ่โตน่าเกรงขามของผู้พิทักษ์
" ว่าไง รู้กติกากันดีแล้วใช่ไหมทุกคน
ผ่านฉันเข้าไปหยิบธงมาให้ได้ล่ะ เข้ามา!! " เขาประกาศกร้าวเสียงดังฟังชัด
" ฟุ่บ...! " คาอิมกระโจนใส่ผู้พิทักษ์เป็นคนแรกในทันที " แคร๊ง!!! " เสียงโลหะจากมีดสั้นของเขากระทบเข้ากับต้นแขนที่เคย์นยกมาป้องกัน จนเกิดเป็นเสียงดังสนั่น
" โห... ไวเชียวนะ เจ้าหนุ่ม " เขายิ้มตอบ
" แคร๊ง!! " คาอิมกระโดดหมุนตัวเหวี่ยงคมมีดเข้าใส่เคย์นแบบไม่ยั้งมือ แต่มันก็ถูกป้องกันเอาไว้ได้หมด
' ตัวใหญ่ขนาดนี้แต่เคลื่อนไหวเร็วมาก ' เขานึกขึ้นในทันที มันไม่ง่ายแล้วแบบนี้
' ไอ้หนูนี่เล็งจุดตายทั้งนั้น ควาคูฝึกนักรบมาดีจริงๆ ' ผู้รักษาประตูของเรานึกขึ้น
" ตูม!! " เขาเหวี่ยงท่อนแขนอันแข็งแรงฟาดใส่คาอิม กระเด็นถอยหลังกลับไปต่อหน้าทุกคน
" บ้าไปแล้วสองคนนี้ ใครจะกล้าเข้าไปเนี่ย " อีกหลายกลุ่มที่มองดูการต่อสู้ที่ดุเดือดนี้ ถึงกับเหงื่อตกเหวอตามๆ กัน
" ฉันไม่ออมมือให้เหมือนตอนเล่นงัดข้อหรอกนะ คิดหาวิธีผ่านฉันไปให้ได้ซะ! " เคย์นพูดอย่างหนักแน่น เขาใช้กำปั้นทั้งสองชกประสานกันเบื้องหน้า " ตึง! " ปลดปล่อยพลังของผู้พิทักษ์ออกมา มันเกิดเป็นออร่าพลังงานลักษณะเป็นแขนและมือขนาดใหญ่ขึ้นทั้งสองข้าง แสดงให้เห็นเป็นประจักษ์ต่อหน้าผู้เข้ารับการทดสอบทุกคน
" เอาจริงเหรอเนี่ย " ทุกคนที่เห็นหน้าซีดเผือดขึ้นทันที
" นี่... มาวางแผนกันก่อนดีไหมคะ " คริสตัลเอ่ยปากถามคาอิม แต่เขายังคงจ้องมองไปที่เคย์น ราวกับนักล่ากำลังมองหาวิธีจัดการกับเหยื่อ
เขาพุ่งตรงเข้าหาเคย์นอีกครั้ง แต่คมดาบที่ฟาดฟันยังคงไม่เกิดผลใดๆ " ตูม!! " ออร่าของกำปั้นขนาดใหญ่ที่เกิดจากพลังผู้พิทักษ์ ชกเข้าไปที่คาอิมอย่างจัง เขาใช้มีดสั้นในมือทั้งสองข้างรับเอาไว้ได้ ตัวของเด็กหนุ่มลอยละลิ่วออกมา
ในพริบตานั้นคาอิมยกมือข้างหนึ่ง สั่งการพื้นของสนามสอบสร้างเป็นแผ่นโลหะสี่เหลี่ยมเล็กๆ ทางด้านหลัง และใช้มันเป็นที่เหยียบยันฝ่าเท้า เพื่ออาศัยจังหวะกระโจนเข้าจู่โจมเคย์นในทันใด
ในจังหวะที่เด็กกลุ่มอื่นๆ กำลังหาวิธีหลบเลี่ยงเคย์นเข้าไปยังพื้นที่ด้านหลังเพื่อหยิบธง เคย์นเหวี่ยงแขนกวาดพวกเขาออกไปในคราวเดียวกัน " ฮ่าๆ มันไม่ง่ายหรอกนะ เด็กๆ " เขาหัวเราะอย่างสนุกสนาน
" แคร๊ง!!! " เสียงโลหะที่ฟันเข้าที่ต้นคอของเคย์นในทีเผลอ มีดสั้นในมือของคาอิมสั่นสะเทือน คมมีดฟันลงที่เนื้อบนต้นคอ ทว่ามันกลับไม่สามารถเฉือนเข้าผิวหนังของผู้พิทักษ์ได้เลย
' แข็งมาก! ' คาอิมนึกในใจพร้อมกับเหงื่อตก ในเวลานี้เขารู้ได้ทันที แม้ว่าจะจู่โจมโดนตัวของเคย์นตรงๆ ก็ไม่อาจจะทำอันตรายอะไรเขาได้เลย
" ตูม! " กำปั้นพลังงานขนาดมหึมาเหวี่ยงเข้าใส่คาอิมเพื่อสวนกลับทันที เด็กหนุ่มลอยกระเด็นถอยหลัง กลิ้งไม่เป็นท่าออกมา
' โจมตีจุดตายอย่างไม่ลังเล ถ้าเป็นผู้พิชิตแล้วคงมีเจ็บตัวกันบ้างล่ะ ' เคย์นโยกคอและนึกขึ้นแสยะยิ้มให้กับคาอิม ชื่นชมในความสามารถในการต่อสู้อันโดดเด่นนี้
" แฮ่กๆ... " คาอิมเริ่มเหนื่อยหอบจากการต่อสู้ที่เขาไม่มีทางชนะได้เลย
" ไหวหรือเปล่าคะ " คริสตัลเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง คาอิมหันชำเลืองมองคริสตัลแล้วจึงถามเธอ " เธอเอาอุปกรณ์อะไรมาบ้าง "
" ฉันมีแต่กล้องส่องทางไกลที่เอาติดตัวมาด้วย -- แต่ว่าฉันใช้คำสั่งป้องกันแบบที่คุณอัลวินสอนได้นะคะ " เธอยกมือขึ้นออกคำสั่งใช้งาน แผ่นโลหะบนพื้นสนามสอบก็ลอยขึ้นมารวมตัวกันเป็นรูปทรงสี่เหลี่ยม ดูแข็งแรงทนทานเลยทีเดียว
คาอิมกวาดสายตามองไปที่แผ่นโลหะที่คริสตัลสร้างขึ้น และชำเลืองมองไปที่ร่างกายของเธอในเวลาเดียวกัน เธอเป็นเด็กสาวร่างเล็กเพรียวบาง
" มองอะไรคะเนี่ย... " เธอประหม่าเล็กน้อย
" ฉันมีแผนแล้ว...
ถ้าฉันให้สัญญาณเธอสร้างแผ่นโลหะแบบนี้ขึ้นมาเป็นแนวนอน แล้วปืนขึ้นไปอยู่บนนั้นซะ " พูดจบยังไม่ทันขาดคำ เขาก็พุ่งตัวเข้าโจมตีผู้พิทักษ์ต่อทันที
"เดี๋ยวสิคะ! ยังไม่ทันบอกแผนเลยนะ "
ขณะที่เคย์นกำลังสนุกกับการป้องกันเส้นทางไปสู่ธง อัลวินที่มองดูสถานการณ์การสอบในครั้งนี้ ก็ไม่สบอารมณ์เท่าไหร่ " ไอ้บ้านี่ ชอบรังแกเด็กจังนะ " เขาเอ่ยขึ้น ในระหว่างที่เขายังคงสังเกตเห็นอีกาที่บินวนอยู่เหนือน่านฟ้า ซึ่งมันทำให้เขาไม่ชอบใจเช่นกัน
เด็กหลายกลุ่มพยายามที่จะหาวิธีโจมตีเคย์น แต่อาวุธใดๆ ก็ไม่อาจจะทำอันตรายผู้พิทักษ์ได้
" แคร๊ง!! " คาอิมยังคงพยายามหาจุดบอดที่จะโจมตีเขา มันทำให้ผู้พิทักษ์ของเราเลือดร้อนขึ้นมาทันควัน
" เล่นแบบนี้กันทั้งวันยังได้ " เขายิ้มกว้างอย่างภาคภูมิ
" พวกเราลุยเข้าไปให้หมด ไม่งั้นไม่มีใครได้ธงแน่! " เด็กหลายกลุ่มเริ่มรวมตัวกันโจมตีไม่ยั้งมือ ในจังหวะที่เคย์นเผลอไปชั่ววูบ
" วี๊ดดด!! " คาอิมผิวปากส่งสัญญาณ
" ตะ... ตอนนี้เหรอ " คริสตัลสร้างแผ่นโลหะขึ้นพร้อมกับพยายามปืนขึ้นไปอยู่บนนั้นอย่างทุลักทุเล
คาอิมกระโดดม้วนตัวกลับหลังมา ใช้สองมือยันไปที่พื้นพลางใช้เท้าทั้งสองข้าง วางมันไว้ใต้แผ่นโลหะที่คริสตัลสร้าง " ดะ... เดี๋ยว จะทำอะไรน่ะ " โดยที่คริสตัลไม่ทันตั้งตัว เธอพูดขึ้นมาด้วยความตกใจ
เขาถีบตัวยันสองขาขึ้นไปบนฟ้า ดันแผ่นโลหะลอยละลิ่วขึ้นสูงไปด้านหน้า แผ่นโลหะขนาดพอประมาณบวกกับร่างเล็กๆของเด็กสาว กำลังลอยขึ้นไปข้ามหัวของผู้พิทักษ์ประตูในทันที
" กรี๊ดดดดด!! " เธอตะโกนสุดเสียง
" โห... เล่นแบบนี้เหรอ " เคย์นชะเง้อมองร่างของเด็กสาวที่กำลังลอยละลิ่วไปต่อหน้า เขาพยายามใช้ฝ่ามือพลังงานคว้าตัวเธอ
" แคร๊ง!!! " เสียงดังกึกก้องของคมมีดที่เข้าฟาดฟันอย่างไม่ลังเลของคาอิม โดนเข้าที่ต้นแขนของเคย์น ทำให้เขาชะงักไปเล็กน้อย ก่อนที่จะเหลือบมาเห็นสายตาอันแน่วแน่ของเด็กหนุ่ม
' หึ... ไม่ยอมปล่อยมือจากเป้าหมายเลยจริงๆ ' เคย์นยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เขารู้สึกชอบใจเด็กหนุ่มขึ้นมาจริงๆ
" ป้องกัน! " ในจังหวะที่คริสตัลกำลังตกสู่พื้นดิน คาอิมยกมือขึ้นออกคำสั่งเรียกแผ่นโลหะขึ้นมารองรับร่างของเด็กสาวในทันที
" หยิบธงแล้วออกจากสนามไปซะ! " เขาตะโกนขึ้น
" เข้าใจแล้วค่ะ! " เธอคว้าเอาธงแล้วรีบชิ่งออกจากสนามทันที
" แปะ แปะ... "
" ยอดเยี่ยม ยอมรับในฝีมือการต่อสู้ของนายเลยเจ้าหนุ่ม ถึงแผนกลยุทธ์จะบ้าบิ่นไปหน่อยก็เถอะ " เคย์นปรบมือให้กับความพยายามที่สัมฤทธิ์ผลของเขา
" ฟิ้ว.... " คาอิมถอนหายใจ ในท้ายที่สุดเขาจึงตัดสินใจจบการสอบในรอบนี้แต่เพียงเท่านี้
" แค่ธงผืนเดียวก็หยิบได้ยากขนาดนี้ คงไม่ใจดีให้หยิบได้ทีมละสองผืนในรอบเดียวหรอกใช่ไหม " เขาเอ่ย
" ถูกต้อง "
" ถ้างั้นพอแค่นี้ล่ะ " คาอิมพูดขึ้นและยอมรับ เขาคิดอย่างถี่ถ้วนแล้ว ก่อนจะเดินออกจากสนามสอบในรอบนี้ไป และในท้ายที่สุดคาอิมและคริสตัลก็ได้รับธงผืนแรกกลับมา พวกเขาเดินข้ามสะพานเชื่อมกลับมายังจุดพักผ่อนที่เพื่อนๆ รอรับกันอยู่
" ไม่เป็นไรใช่ไหม คริสตัล " อลันถามด้วยความเป็นห่วง
" ไอ้บ้านี่! ใช้วิธีบ้าบออีกแล้ว ถ้าเกิดคริสตัลได้รับบาดเจ็บขึ้นมา ฉันไม่เอาแกไว้แน่ " เคนเนทขมวดคิ้วพูดขึ้นอย่างหงุดหงิดพลางชี้หน้าคาอิม
" ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ได้ธงมาแล้ว ฮิๆ " คริสตัลยิ้มตอบอย่างร่าเริง เธอดีใจปนตื่นเต้นไปด้วย
" ปลอดภัยก็ดีแล้วล่ะ -- คาอิมก็ฝีมือดีมากเลยนะครับ " อลันกล่าว
" เหอะ! ก็แค่ไอ้พวกบ้าพลัง " เคนเนทพูดกัด
" ถึงจะฝีมือดีแค่ไหนก็ผ่านผู้พิทักษ์ไปไม่ได้ง่ายๆ หรอกนะ ร่างกายของเขาแข็งแรงทนทานมาก ขอเตือนไว้ก่อน " คาอิมตอบ
" ขอบคุณที่บอกข้อมูลให้พวกเรานะ คาอิม " อลันยิ้มตอบ " สงสัยเราต้องวางแผนกันก่อนแล้วล่ะ เคนเนท " เขาหันไปมองหน้าเพื่อน สีหน้าจริงจังขึ้นมาทันที
" แหงอยู่แล้ว ฉันไม่ยอมแพ้มันหรอก " เคนเนทมีแววตาที่มุ่งมั่น ไม่หวั่นเกรงต่อผู้แข็งแกร่งเบื้องหน้านั้นแม้แต่น้อย
ถึงเวลาที่ทั้งสองคนแท็กทีมกัน อลันและเคนเนทมุ่งหน้าเข้าสู่ศึกช่วงชิงคะแนนในรอบถัดไป
จบตอน.