การผจญภัยที่เต็มไปด้วยพลังอำนาจลึกลับของโลกแห่งศิลา และความปราถนาอันยากจะหยั่งถึงของจิตใจมนุษย์

Impelle` Anima ปรารถนาแห่งมนายตนะ - Part 1 การสอบคัดเลือกอาเคไทป์ บทที่ 15 หลุมศพสองหลุม โดย 1ValD @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

แฟนตาซี,ลึกลับ,ดราม่า,แอคชั่น,ผจญภัย,ลึกลับ,ต่างโลก,เวทมนตร์,แอคชั่น,ผจญภัย,ดราม่า,แฟนตาซี,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

Impelle` Anima ปรารถนาแห่งมนายตนะ

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

แฟนตาซี,ลึกลับ,ดราม่า,แอคชั่น,ผจญภัย

แท็คที่เกี่ยวข้อง

ลึกลับ,ต่างโลก,เวทมนตร์,แอคชั่น,ผจญภัย,ดราม่า,แฟนตาซี

รายละเอียด

การผจญภัยที่เต็มไปด้วยพลังอำนาจลึกลับของโลกแห่งศิลา และความปราถนาอันยากจะหยั่งถึงของจิตใจมนุษย์

ผู้แต่ง

1ValD

เรื่องย่อ

Note

นิยายเรื่องนี้อ่านฟรีจนจบ จะอัพเดทตอนใหม่ 2-3 วันต่อหนึ่งตอนนะครับ (ถ้าไม่ติดอะไร) 

สำหรับตอนพิเศษจะลงในอีบุ๊คหลังนิยายจบแล้ว และจะทำการ Edit ต้นฉบับครั้งใหญ่ก่อนทำเป็นอีบุ๊ค

คำเตือน
นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายแฟนตาซี แนวดราม่าผจญภัย อาจจะมีเนื้อหาการบรรยายถึงการต่อสู้และฉากน่ากลัวในบางช่วงบางตอน และโปรดระวังเนื้อหาที่อาจมีความตึงเครียด 

นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียน ชื่อตัวละคร สถานที่หรือเหตุการณ์ต่างๆ เป็นสิ่งที่ถูกสมมุติขึ้นในนิยาย 
นิยายเรื่องนี้เป็นออริจินัลของผู้แต่ง
ขอสงวนลิขสิทธิ์ตามพรบ.ลิขสิทธิ์ All rights reserved




ANIMA 

A thousand years ago

Anima stone was born in this world

Nobody knows where it came from or how it was born. They express their dominance throughout the world. From the land and sky to the deepest ocean.

In that Era, humanity discovered power. Learn how to use Anima power.

The Six Sages of Origin have various sorts of power. They polished a gemstone made of crystalline anima stone. To utilize their abilities and categorize them into six sorts. Until now, they have called

The Six Archetype



เมื่อหลายพันปีก่อน

ศิลาอนิม่าถือกำเนิดขึ้นมาบนโลก ไม่มีผู้ใดล่วงรู้ว่ามันมาจากแห่งหนใดหรือกำเนิดขึ้นได้อย่างไร มันสำแดงพลังงานมหาศาลปลดปล่อยออกมา กระจายไปทั่วพื้นพิภพและท้องนภา ยันบาดาลลึกสุดมหาสมุทร

มนุษย์ในยุคนั้นได้ค้นพบขุมพลังและเรียนรู้นำมันมาศึกษา จนกระทั่งสามารถใช้งานแหล่งพลังงานจากศิลาอนิม่า ปราชญ์ทั้งหกผู้เป็นต้นกำเนิดแห่งพลัง ได้เจียระไนอัญมณีจากศิลาอนิม่าที่ตกพลึก เพื่อการใช้งานขุมพลังของมัน และแบ่งแยกรูปแบบของพลังเอาไว้หกประเภทด้วยกัน โดยถูกเรียกขานต่อกันว่า

อาเคไทป์ทั้งหก


The Anima Stone's history is still a mystery today. Though its energy has been harnessed by humans, their true nature remains mostly unknown.
This is a story about the adventures of young boys and girls as they take The Archetype Selection Exam.

Alun. A young boy dreams of becoming an explorer in order to explore a vast world.
And search for his missing mother. What will be the fate of this young boy? 

Welcome to the world of Anima's Stone 

จวบจนกระทั่งปัจจุบัน เรื่องราวของศิลาอนิม่ายังคงเป็นปริศนา มนุษย์เรียนรู้ที่จะใช้งานพลังงานเหล่านั้น แต่ทว่าก็ยังไม่สามารถเข้าใจถึงแก่นแท้ของมันได้

นี่คือเรื่องราวการผจญภัยของเด็กหนุ่มสาว ในการเข้ารับการสอบคัดเลือกอาเคไทป์

อลัน เด็กหนุ่มผู้มีความฝันอยากเป็นนักสำรวจ เพื่อที่จะออกสำรวจโลกที่กว้างใหญ่ และเดินทางตามหาแม่ของเขาที่หายตัวไป โชคชะตาของเด็กหนุ่มผู้นี้จะเป็นเช่นไร ขอต้อนรับเข้าสู่โลกของศิลาแห่งมนายตนะ

Impelle` Anima

สารบัญ

Impelle` Anima ปรารถนาแห่งมนายตนะ-Part 1 การสอบคัดเลือกอาเคไทป์ บทที่ 1 ลำนำแห่งเจตจำนง,Impelle` Anima ปรารถนาแห่งมนายตนะ-Part 1 การสอบคัดเลือกอาเคไทป์ บทที่ 2 จุดเริ่มต้นของการเดินทาง,Impelle` Anima ปรารถนาแห่งมนายตนะ-Part 1 การสอบคัดเลือกอาเคไทป์ บทที่ 3 เพื่อนใหม่,Impelle` Anima ปรารถนาแห่งมนายตนะ-Part 1 การสอบคัดเลือกอาเคไทป์ บทที่ 4 หมากบนกระดาน,Impelle` Anima ปรารถนาแห่งมนายตนะ-Part 1 การสอบคัดเลือกอาเคไทป์ บทที่ 5 คำเตือนจากรัตติกาล,Impelle` Anima ปรารถนาแห่งมนายตนะ-Part 1 การสอบคัดเลือกอาเคไทป์ บทที่ 6 สนามของผู้ล่า,Impelle` Anima ปรารถนาแห่งมนายตนะ-Part 1 การสอบคัดเลือกอาเคไทป์ บทที่ 7 ผู้ล่าหรือผู้ถูกล่า,Impelle` Anima ปรารถนาแห่งมนายตนะ-บทนำ แนะนำแผนที่และตราสัญลักษณ์,Impelle` Anima ปรารถนาแห่งมนายตนะ-Part 1 การสอบคัดเลือกอาเคไทป์ บทที่ 8 คลื่นใต้น้ำ,Impelle` Anima ปรารถนาแห่งมนายตนะ-Part 1 การสอบคัดเลือกอาเคไทป์ บทที่ 9 เส้นทางที่ไร้การหวนคืน,Impelle` Anima ปรารถนาแห่งมนายตนะ-Part 1 การสอบคัดเลือกอาเคไทป์ บทที่ 10 ความสามารถเฉพาะตัว,Impelle` Anima ปรารถนาแห่งมนายตนะ-Part 1 การสอบคัดเลือกอาเคไทป์ บทที่ 11 คำบัญชาของผู้ควบคุม,Impelle` Anima ปรารถนาแห่งมนายตนะ-Part 1 การสอบคัดเลือกอาเคไทป์ บทที่ 12 ปะทะผู้พิทักษ์,Impelle` Anima ปรารถนาแห่งมนายตนะ-Part 1 การสอบคัดเลือกอาเคไทป์ บทที่ 13 ผู้บุกรุก,Impelle` Anima ปรารถนาแห่งมนายตนะ-Part 1 การสอบคัดเลือกอาเคไทป์ บทที่ 14 จับกุม,Impelle` Anima ปรารถนาแห่งมนายตนะ-Part 1 การสอบคัดเลือกอาเคไทป์ บทที่ 15 หลุมศพสองหลุม,Impelle` Anima ปรารถนาแห่งมนายตนะ-Part 1 การสอบคัดเลือกอาเคไทป์ บทที่ 16 พวกพ้อง,Impelle` Anima ปรารถนาแห่งมนายตนะ-Part 1 การสอบคัดเลือกอาเคไทป์ บทที่ 17 พันธะแห่งโชคชะตา,Impelle` Anima ปรารถนาแห่งมนายตนะ-Part 1 การสอบคัดเลือกอาเคไทป์ บทที่ 18 เจตจำนงของศิลา,Impelle` Anima ปรารถนาแห่งมนายตนะ-Part 1 การสอบคัดเลือกอาเคไทป์ บทที่ 19 บุคคลและการตามหา,Impelle` Anima ปรารถนาแห่งมนายตนะ-Part 1 การสอบคัดเลือกอาเคไทป์ บทที่ 20 ความจริง (จบพาร์ทที่หนึ่ง),Impelle` Anima ปรารถนาแห่งมนายตนะ-Part 2 จอกแห่งความสัตย์จริง บทที่ 21 สายลมหวนคืน,Impelle` Anima ปรารถนาแห่งมนายตนะ-Part 2 จอกแห่งความสัตย์จริง บทที่ 22 อัญมณีสีดำ,Impelle` Anima ปรารถนาแห่งมนายตนะ-Part 2 จอกแห่งความสัตย์จริง บทที่ 23 สายน้ำและคำทำนาย,Impelle` Anima ปรารถนาแห่งมนายตนะ-Part 2 จอกแห่งความสัตย์จริง บทที่ 24 นครลืมเลือน,Impelle` Anima ปรารถนาแห่งมนายตนะ-Part 2 จอกแห่งความสัตย์จริง บทที่ 25 หลงผิด,Impelle` Anima ปรารถนาแห่งมนายตนะ-Part 2 จอกแห่งความสัตย์จริง บทที่ 26 ตื่นขึ้น,Impelle` Anima ปรารถนาแห่งมนายตนะ-Part 2 จอกแห่งความสัตย์จริง บทที่ 27 ล่อลวง,Impelle` Anima ปรารถนาแห่งมนายตนะ-Part 2 จอกแห่งความสัตย์จริง บทที่ 28 ปฐมบทใหม่,Impelle` Anima ปรารถนาแห่งมนายตนะ-Part 2 จอกแห่งความสัตย์จริง บทที่ 29 รุกล้ำ,Impelle` Anima ปรารถนาแห่งมนายตนะ-Part 2 จอกแห่งความสัตย์จริง บทที่ 30 เลือนราง

เนื้อหา

Part 1 การสอบคัดเลือกอาเคไทป์ บทที่ 15 หลุมศพสองหลุม


ความเคียดแค้นเป็นผลมาจากการทับถมของความชิงชังและการถูกกดขี่ เมื่อถูกกระทำโดยไร้ทางเลือกจึงก่อกำเนิดการหาหนทางแก้แค้นขึ้น...

เมื่อประมาณสิบปีก่อนหน้านี้...
หลังภาวะสงครามระหว่างเมเลเดียนและดาคาห์รี ความเป็นอยู่ของผู้คนโดยทั่วไปลำบากยากเข็ญ มีเพียงแค่เหล่าขุนนางและชนชั้นสูงเท่านั้นที่ยังคงสุขสบาย ไม่รับรู้ถึงความยากแค้นและเดือดร้อนของประชาชน

สืบเนื่องจากภายหลังสงครามผู้คนย้ายเข้ามายังเมืองหลวงเมดิโอลันกันเพิ่มมากขึ้น เพราะกังวลถึงความปลอดภัยของครอบครัวตัวเอง ที่เดิมทีพวกเขาอาศัยอยู่ตามหมู่บ้านชนบทและชายแดนกระจายกันออกไป

เมดิโอลันในเวลานั้นจึงคับคั่งไปด้วยผู้คน ความอดอยากและขาดแคลนก็ทวีคูณเพิ่มมากขึ้น เหล่าขุนนางทั้งหลายลงความเห็นกันว่า ควรขยายตัวเมืองและขอบเขตของชานเมือง ด้วยเหตุนี้เหล่าขุนนางจึงได้ทำการกว้านซื้อที่ดินของชาวบ้านและบุกรุกพื้นที่ป่า

ในเวลานั้น ครอบครัวของบรู๊คเป็นเพียงชาวบ้านที่อาศัยการหาของป่าและล่าสัตว์เพื่อยังชีพ ในช่วงเวลาที่เหล่าขุนนางขยายอาณาเขตการปกครองของตนออกมา ก็ได้ทำการบีบบังคับและขับไล่พื้นที่อยู่อาศัยของชาวบ้านเหล่านี้

ตระกูลเรนนาร์ดยามนนั้น มีลอร์ดเรนนาร์ดขุนนางผู้มีอำนาจ บิดาของลาพิส ได้กว้านซื้อที่ดินรอบชานเมืองเอาไว้หลายพันไร่ และหนึ่งในนั้นคือที่ดินและบ้านของครอบครัวบรู๊ค

" ขอร้องล่ะครับ ลอร์ดเรนนาร์ด ครอบครัวของเรามีกันอยู่แค่นี้พวกเราไม่มีที่จะไปแล้ว ลูกชายของกระผมยังเด็ก แถมยังมีลูกสาวที่ยังแบเบาะอยู่ด้วย กระผมพาพวกเขาออกไปเร่ร่อนไม่ได้หรอกครับ " พ่อของบรู๊ค คุกเข่าขอร้องลอร์ดเรนนาร์ด ในวันที่ตัวเองถูกบีบบังคับให้ขายที่ดินผืนนี้รวมถึงที่อยู่อาศัยของตนและครอบครัว

" เห็นแก่ลูกๆ ของเจ้า ข้าจะยอมให้เจ้าอยู่ในที่ดินผืนนี้ต่อไป แต่ครอบครัวของเจ้าต้องมาคอยรับใช้ตระกูลเรา เอาอย่างนี้ดีไหม? " ลอร์ดเรนนาร์ดแสร้งทำเป็นเห็นอกเห็นใจ และยื่นข้อเสนอที่ครอบครัวของบรู๊คนั้นปฎิเสธไม่ได้ พวกเขาไม่มีทางเลือก

ในขณะที่บรู๊คยังเด็กเกินกว่าจะเข้าใจเรื่องราวเหล่านี้ เขาเพียงแค่จ้องมองคนของตระกูลเรนนาร์ด และคุณหนูลาพิสผู้หยิ่งยโสในเวลานั้น

" ตกลงครับ ขอแค่ครอบครัวกระผมได้อาศัยอยู่ที่นี่ พวกเรายินดีรับใช้ท่าน จนกว่ากระผมจะเลี้ยงดูลูกให้เติบโตเป็นผู้ใหญ่ได้ -- ขอบคุณในความกรุณาครับ " พ่อของบรู๊คก้มหัวขอบคุณ หารู้ไม่ว่าเล่ห์เหลี่ยมของพวกขุนนางนั้นช่างร้ายกาจนัก

บรู๊คในเยาว์วัยที่ยังพอจำความได้ เรื่องราวในอดีตอันฝั่งใจ ภาพที่ติดตายามครอบครัวของตนนั้นถูกกดขี่ข่มเหงโดยตระกูลขุนนาง

วันเวลาผ่านไปวันแล้ววันเล่า ความอัตคัดขัดสนก็เกิดขึ้นกับครอบครัวของบรู๊ค วิถีชีวิตของพวกเขาเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง บรู๊คและครอบครัวทำงานรับใช้ตระกูลเรนนาร์ดมาตั้งแต่เวลานั้น การขยายเมืองทำให้พวกเขาไม่สามารถล่าสัตว์และออกหาของป่าได้เช่นอย่างเคย

ตระกูลเรนนาร์ดใช้งานพวกเขาเยี่ยงทาสรับใช้ ไม่แม้แต่จะได้รับค่าจ้างในการทำงาน มีเพียงแค่เศษอาหารที่เหลือจากตระกูลเรนนาร์ด ให้พวกเขาพอประทังชีวิตอยู่ได้ บรู๊คและครอบครัวต้องลำบากอดอยากมื้อต่อมื้อ และเมื่อบรู๊คเริ่มโตขึ้นเขาเริ่มมีความสงสัยถึงความไม่เท่าเทียมกันของพวกเขากับตระกูลนี้

ลอร์ดเลนนาร์ดเลี้ยงดูลาพิสดุจเจ้าหญิงผู้สูงศักดิ์ ลูกสาวคนโตของตระกูล เธอถูกปรนนิบัติอย่างดีมิให้ใครแตะต้อง กลับกันบรู๊คผู้เป็นเด็กรับใช้กลับถูกโขกสับเยี่ยงสัตว์เลี้ยงตัวหนึ่ง

ยามเมื่อเขาเติบโตขึ้น พ่อและแม่ของบรู๊คก็แก่ชราและอ่อนแอลง จนกระทั่งวันหนึ่งที่พ่อของเขาเจ็บไข้ล้มป่วยและเสียชีวิตลงในที่สุด ไม่มีแม้แต่ความเห็นใจจากตระกูลนี้ ไม่มีการรักษาใดๆ หรือแม้แต่น้ำใจจะหยิบยืนยารักษา หรือมอบข้าวปลาอาหารที่ดีให้กับพวกเขา

ยามนั้นเมื่อบรู๊คโตพอที่จะเข้าใจแล้วว่า พวกเขาถูกกดขี่อย่างไร้มนุษยธรรม และรับรู้ถึงอดีตที่ครอบครัวตัวเองนั้นถูกบีบบังคับ ความโกรธแค้นและชิงชังก็ก่อตัวขึ้นและสั่งสมอยู่ภายในใจ...





ปัจจุบัน...

" แค่ก... บะ.. บรู๊ค... แก... แค่กๆ!! " ลาพิสพูดอย่างทุลักทุเล ปมเชือกนั่นรัดคอเอาไว้แน่น

บรู๊คกำเชือกไว้แน่นในมือของเขา " หึ... เป็นยังไงบ้างล่ะ ความรู้สึกที่ถูกล่ามคอไม่ต่างกับสัตว์ตัวหนึ่ง " เขายิ้มย่องด้วยสีหน้าพอใจและดูแคลน

" แกบ้าไปแล้วเหรอ! ...ทะ ทำไม " ลาพิสพยายามตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยว

" ไม่คิดเลยว่าฉันจะมีโอกาสแบบนี้ มันเร็วกว่าที่คิดเอาไว้ซะอีก -- อ๋อ... ทำไมน่ะเหรอ "

" ในตอนแรกฉันคิดหาวิธีวางแผนให้แกสอบตกในครั้งสุดท้ายนี้ ฉันเลยต้องอาสามาด้วยตัวเอง ถ้าตระกูลของแกไม่มีคนสืบทอดตำแหน่งในสมาคมทั้งหลายของผู้ควบคุมแล้ว วันนึงพวกแกก็คงจะหมดอำนาจ "

" ตั้งแต่แม่ของแกตายไป พ่อของแกท่านลอร์ดเรนนาร์ดผู้สูงส่ง คาดหวังให้แกสืบทอดตำแหน่งผู้ควบคุมชั้นสูง เพื่อที่จะได้มีอำนาจและกดขี่พวกเราและผู้คนต่อไป " บรู๊คพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่แข็งไร้ความยำเกรงใดๆ

" นี่แก... บรู๊ค!! " ลาพิสเอื้อมมือไปคว้าดาบที่เอว หวังจะต่อสู้ยิบตาในเวลานี้

" ปึก!! ผัวะ!! " บรู๊คเตะดาบที่มือของเธอ มันหลุดออกจากมือและตกน้ำไปอย่างง่ายดาย หนำซ้ำเขายังเตะเข้าที่หน้าของเธออย่างจังจนเลือดกลบปาก

เขาเหยียบมือเธอเต็มแรงและกระชากเชือกในมือตัวเองขึ้น " แค่ก...! " ลาพิสสำลักไออย่างทรมาน และรับรสเลือดอุ่นๆที่เธอสัมผัสได้ สติของเธอกำลังเลื่อนลอย 

" ฉันเปลี่ยนใจแล้ว... แม่ฉันและน้องสาวคงรอนานขนาดนั้นไม่ได้ " เขาพูดอย่างเยือกเย็น

" พวกเราจะตายไปพร้อมกันที่ก้นทะเลนี้... " เขาแสยะยิ้มออกมาทั้งๆ ที่น้ำตากำลังหลั่งไหลออกมาด้วยความสับสนวิปลาส

" อะ... อะไรนะ ไม่นะ ไม่... " ปากของเธอสั่นเครือและความรู้สึกหวาดกลัวเข้ากัดกินจิตใจ

" ฉันกลับไปคนเดียวทั้งๆ ที่มีความผิดไม่ได้ ครอบครัวของฉันคงต้องรับผลกรรมที่ฉันก่อเอาไว้

...คลื่นยักษ์กำลังจะซัดมาแล้ว พวกเราจะตกลงไปพร้อมกันและปีศาจพวกนั้นมันคงฆ่าพวกเราทั้งคู่ พวกคณะกรรมการคงจะคิดว่ามันเป็นอุบัติเหตุ

ขอร้องล่ะ... ลาพิส

ช่วยตายไปพร้อมๆกับฉันเถอะนะ " บรู๊คพูดด้วยเสียงที่สั่นและยิ้มไปพร้อมกับคราบน้ำตา จิตใจของเขาดำมืดถึงขีดสุดความวิกลจริตเข้าครอบงำ ในเวลานี้เขาเสียสติไปแล้วโดยสิ้นเชิง

" อะ... อะไรนะ ไม่... แก... แกบ้าไปแล้ว!! บรู๊ค " ลาพิสสายตาเลื่อนลอยพูดขึ้นอย่างสิ้นหวัง

บนสนามสอบถูกบดบังด้วยคุกโลหะขนาดใหญ่ของลอร์ดไบรอัน ความวุ่นวายโกลาหลเกิดขึ้นไปทั่ว และใต้มหาสมุทร เคย์นยังคงแหวกว่ายมองหาสัตว์ร้ายตัวนั้นอยู่ ไม่มีใครได้ทันสังเกตเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับลาพิส

เว้นแต่... อลันและพรรคพวกบนจุดพักนอกสนามสอบของพวกเขา มองเห็นบรู๊คและลาพิสที่อยู่บนสะพานเชื่อมนี้ได้อย่างชัดเจน

" พี่ลาพิส!!!! " คริสตัล เธอร้องไห้ตะโกนเรียกหาพี่สาวสุดกำลัง

" โธ่เว้ย!! ไอ้บ้าบรู๊ค มันกำลังจะทำอะไรกันแน่ " เคนเนทฉุนเฉียวขึ้นในตอนนี้

" เคนเนท! คลื่นใหญ่กำลังมา เราต้องออกไปช่วยพวกเขากลับมาเดี๋ยวนี้เลย " อลันสังเกตเห็นถึงสถานการณ์โดยรอบ

เคนเนทหยุดนิ่งไปชั่วขณะ เขากำลังใช้สมองรวบรวมความคิดถึงความเป็นไปได้ เขารับรู้ถึงอันตรายจากความกระหายเลือดของสัตว์นักล่าใต้น้ำเป็นอย่างดี ยิ่งมันไม่ใช่สัตว์ธรรมดาทั่วไปด้วยแล้ว ไม่มีทางเลยที่จะรอดชีวิตจากคมเขี้ยวของมันหากตกลงไปในน้ำ

หัวใจเขาเต้นดังรุนแรง เลือดกำลังสูบฉีดพลุ่งพล่าน เวลานี้สมองเขาแทบไม่ทำงาน แต่ด้วยสัญชาตญาณก็ทำให้การตัดสินใจเกิดขึ้นในทันที

" อลัน! นายอยู่ที่นี่ไม่ต้องออกไป "

" อะไรนะ!? "

" นายว่ายน้ำไม่แข็งไม่ใช่เหรอไง " เคนเนทกัดฟันพูดขึ้นอย่างหนักแน่นเพราะเป็นห่วงเพื่อน เขานึกในใจว่าถ้าเกิดผิดพลาดลำพังตัวเองคนเดียวคงเอาตัวรอดได้

ไม่รอช้าเคนเนทออกตัววิ่งไปทางสะพานเชื่อมทันที สะพานที่ถูกคลื่นซัดเอนไปมา เด็กหนุ่มชาวทะเลคนนี้คุ้นชินกับการโอนเอนของเรือในท้องทะเลดีอยู่แล้ว เขาประคองตัวเองไปจนเกือบจะเข้าถึงตัวพวกนั้นได้

" เห้ยบรู๊ค! หยุดนะเว้ย!! " เขาตะโกนดังลั่น

ลาพิสที่กำลังจะสิ้นสติรวบรวมแรงเฮือกสุดท้าย ฝืนลุกขึ้นด้วยแววตาอันพร่าเลือน " ชะ... ช่วยด้วย... " เธอเค้นน้ำเสียงออกมา

" อย่าคิดว่าจะหนีฉันไปได้! " บรู๊คกำมือและคว้าเชือกเอาไว้แน่น

และทันใดนั้นเอง " ฟิ้ว! " มีดสั้นขนาดเล็กถูกเขวี้ยงออกมาอย่างรวดเร็วจากคาอิม มันตัดเชือกระหว่างบรู๊คและลาพิสขาดออกอย่างแม่นยำ

" ลาพิส!! " เคนเนทกำลังพยายามเอื้อมคว้ามืออันใกล้ของลาพิส แต่ไม่ทันการ... คลื่นยักษ์กำลังถาโถมเข้าต่อหน้าของทั้งสอง

' บ้าจริงไม่ทันเหรอเนี่ย ' เคนเนทนึกขึ้นขณะที่เงามืดของคลื่นลูกใหญ่กำลังจะกลืนกินพวกเขาลงสู่ห้วงสมุทร

" ป้องกัน!! " แผ่นโลหะขนาดมหึมาก่อตัวรวมกันฉับพลัน อลันยกมือขึ้นสั่งการมันเพื่อป้องกันคลื่นน้ำขนาดใหญ่ ท่ามกลางความตกใจของทุกคน

" ....!!! " รวมไปถึงลอร์ดไบรอันและอัลวิน ที่เห็นถึงการใช้พลังผู้ควบคุมของอลัน มันดึงเอาแผ่นโลหะบนสนามสอบจำนวนมากออกไปไกลจากพลังของตัวลอร์ดไบรอันเอง

' เป็นไปได้ไง! ' เหตุการณ์นี้ทำให้อัลวินถึงกับตกตะลึงขึ้นมาทันที

เคนเนทคว้าตัวลาพิสเอาไว้ได้และก้มลงหลบการปะทะของคลื่นน้ำได้ทันท่วงที จึงทำให้ทั้งสองคนนั้นปลอดภัยจากแรงกระแทกของน้ำ ทว่าแผ่นโลหะนั้นกว้างใหญ่ไม่พอที่จะป้องกันคลื่นยักษ์ทั้งหมดเอาไว้ได้

" ตูม!! ครืนนน! " คลื่นยักษ์ซัดเอาร่างของบรู๊คพลัดตกลงไปในท้องทะเล แรงปะทะรุนแรงทำให้บรู๊คสติเลื่อนลอย

" กรวม... " เขากลับมามีสติและสะดุ้งเฮือกครั้งใหญ่ เมื่อฟันอันแหลมคมของนักล่า ขย้ำเข้าที่แขนขวาของเด็กหนุ่ม เขาร้องลั่นขึ้นใต้ผืนน้ำแต่ไร้ซึ่งเสียงใดๆมีเพียงแค่ฟองอากาศจำนวนมากเท่านั้นที่ออกมาจากปาก

" หมับ! " ฝ่ามือพลังงานขนาดใหญ่ของเคย์น คว้าเอาปากด้านบนของฉลามปีศาจตัวนี้เอาไว้

' บังอาจทำร้ายเด็กๆ และคนของฉัน! ' เคย์นนึกขึ้นขณะโกรธจนเส้นเลือดขึ้นบนหน้าและแววตาอันเดือดดาล

กล้ามเนื้ออันทรงพลังเป็นมัดๆ เขาคว้ามือจับปากทั้งล่างและบนของสัตว์ร้าย เค้นพลังมหาศาลออกมาและฉีกมันแยกออกจากกันราวกับฉีกกระดาษ สัตว์ร้ายสิ้นใจในทันที ร่างที่แยกออกจากกันของมันร่วงหล่นสู่ก้นทะเลลึก

เลือดไหลท่วมไปทั่วท้องทะเล ขณะนี้บรู๊คกำลังสิ้นสติจมลงสู่ห้วงนิทรา แขนขวาของเขาขาดออกจนเหลือแต่เศษเนื้อหลุดลุ่ยติดอยู่กับหัวไหล่

ในช่วงเวลาสุดท้ายของความรู้สึกนึกคิด เด็กหนุ่มนึกถึงใบหน้าของคนในครอบครัวที่เขารัก ความทรงจำทั้งหลายในอดีตแล่นเข้าสู่สมองราวกับหยุดเวลาเอาไว้

' ขอโทษครับ... แม่... ผมกลับไปไม่ได้...

ผมกำลังจะไปอยู่กับพ่อแล้วนะ... ' ความคิดสุดท้ายก่อตัวขึ้นภายในจิตใจ
ก่อนที่ร่างกายของเขาจะค่อยๆ จมลงไปใต้ความมืดมิดอันเป็นนิรันดร์...

ในขณะที่กำลังมองหาหนทางแก้แค้นนั้น จงขุดหลุมศพขึ้นมาสองหลุม - และหนึ่งในนั้นสำหรับตัวเอง

While seeking revenge, dig two graves - one for yourself. - Douglas Horton


จบตอน.