การผจญภัยที่เต็มไปด้วยพลังอำนาจลึกลับของโลกแห่งศิลา และความปราถนาอันยากจะหยั่งถึงของจิตใจมนุษย์
แฟนตาซี,ลึกลับ,ดราม่า,แอคชั่น,ผจญภัย,ลึกลับ,ต่างโลก,เวทมนตร์,แอคชั่น,ผจญภัย,ดราม่า,แฟนตาซี,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
การผจญภัยที่เต็มไปด้วยพลังอำนาจลึกลับของโลกแห่งศิลา และความปราถนาอันยากจะหยั่งถึงของจิตใจมนุษย์
ผู้แต่ง
1ValD
เรื่องย่อ
Note
นิยายเรื่องนี้อ่านฟรีจนจบ จะอัพเดทตอนใหม่ 2-3 วันต่อหนึ่งตอนนะครับ (ถ้าไม่ติดอะไร)
สำหรับตอนพิเศษจะลงในอีบุ๊คหลังนิยายจบแล้ว และจะทำการ Edit ต้นฉบับครั้งใหญ่ก่อนทำเป็นอีบุ๊ค
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายแฟนตาซี แนวดราม่าผจญภัย อาจจะมีเนื้อหาการบรรยายถึงการต่อสู้และฉากน่ากลัวในบางช่วงบางตอน และโปรดระวังเนื้อหาที่อาจมีความตึงเครียด
นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียน ชื่อตัวละคร สถานที่หรือเหตุการณ์ต่างๆ เป็นสิ่งที่ถูกสมมุติขึ้นในนิยาย
นิยายเรื่องนี้เป็นออริจินัลของผู้แต่ง
ขอสงวนลิขสิทธิ์ตามพรบ.ลิขสิทธิ์ All rights reserved
ANIMA
A thousand years ago
Anima stone was born in this world
Nobody knows where it came from or how it was born. They express their dominance throughout the world. From the land and sky to the deepest ocean.
In that Era, humanity discovered power. Learn how to use Anima power.
The Six Sages of Origin have various sorts of power. They polished a gemstone made of crystalline anima stone. To utilize their abilities and categorize them into six sorts. Until now, they have called
The Six Archetype
เมื่อหลายพันปีก่อน
ศิลาอนิม่าถือกำเนิดขึ้นมาบนโลก ไม่มีผู้ใดล่วงรู้ว่ามันมาจากแห่งหนใดหรือกำเนิดขึ้นได้อย่างไร มันสำแดงพลังงานมหาศาลปลดปล่อยออกมา กระจายไปทั่วพื้นพิภพและท้องนภา ยันบาดาลลึกสุดมหาสมุทร
มนุษย์ในยุคนั้นได้ค้นพบขุมพลังและเรียนรู้นำมันมาศึกษา จนกระทั่งสามารถใช้งานแหล่งพลังงานจากศิลาอนิม่า ปราชญ์ทั้งหกผู้เป็นต้นกำเนิดแห่งพลัง ได้เจียระไนอัญมณีจากศิลาอนิม่าที่ตกพลึก เพื่อการใช้งานขุมพลังของมัน และแบ่งแยกรูปแบบของพลังเอาไว้หกประเภทด้วยกัน โดยถูกเรียกขานต่อกันว่า
อาเคไทป์ทั้งหก
The Anima Stone's history is still a mystery today. Though its energy has been harnessed by humans, their true nature remains mostly unknown.
This is a story about the adventures of young boys and girls as they take The Archetype Selection Exam.
Alun. A young boy dreams of becoming an explorer in order to explore a vast world.
And search for his missing mother. What will be the fate of this young boy?
Welcome to the world of Anima's Stone
จวบจนกระทั่งปัจจุบัน เรื่องราวของศิลาอนิม่ายังคงเป็นปริศนา มนุษย์เรียนรู้ที่จะใช้งานพลังงานเหล่านั้น แต่ทว่าก็ยังไม่สามารถเข้าใจถึงแก่นแท้ของมันได้
นี่คือเรื่องราวการผจญภัยของเด็กหนุ่มสาว ในการเข้ารับการสอบคัดเลือกอาเคไทป์
อลัน เด็กหนุ่มผู้มีความฝันอยากเป็นนักสำรวจ เพื่อที่จะออกสำรวจโลกที่กว้างใหญ่ และเดินทางตามหาแม่ของเขาที่หายตัวไป โชคชะตาของเด็กหนุ่มผู้นี้จะเป็นเช่นไร ขอต้อนรับเข้าสู่โลกของศิลาแห่งมนายตนะ
Impelle` Anima
เมืองหลวงเมดิโอลัน...
ยามสายของวันรุ่งขึ้น ณ สมาคมผู้รอบรู้ ศูนย์การแพทย์สาขาหน่วยงานนิติเวช
อัลวินเดินออกจากห้องพยาบาลพร้อมกับผ้าพันแผล ที่แขนขวามีเฝือกอ่อนดามไว้ เขาได้รับบาดเจ็บไม่มากแต่กระดูกท่อนแขนของเขาร้าว
สลอธผู้เฉื่อยชา เดินซึมกระทือมือซ้ายถือกาแฟแก้วใหญ่ เขาจิบกาแฟและกวาดสายตามองไปรอบๆ ตรงทางเดินเต็มไปด้วยเตียงและร่างของเหล่าผู้พิทักษ์และนักสำรวจถูกปิดคลุมไว้ด้วยผ้าสีขาว ร่างอันไร้ชีวิตนอนเกลื่อนกลาดไปทั่วห้องชันสูตร จนล้นออกมาถึงทางเดิน
ภายหลังเหตุการณ์นองเลือดเมื่อวานนี้ อัลวินและลอร์ดไบรอันได้จับกุมตัวผู้บุกรุกเอาไว้ได้ พร้อมด้วยการเก็บกู้ร่างของผู้เสียชีวิต ทั้งหมดออกเดินทางทางเรือและกลับเข้าเมืองหลวงเป็นการเร่งด่วน ผู้เสียชีวิตจำนวนสิบกว่ารายถูกส่งเข้าสู่แผนกชันสูตร เพื่อชันสูตรยืนยันตัวตนตั้งแต่เช้ามืด
สายตาของอัลวินเศร้าหมองเมื่อมองเห็นร่างไร้วิญญาณเหล่านี้ เขาจ้องมองด้วยความเสียใจในการสูญเสียนี้ แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็จำเป็นจะต้องทำหน้าที่ของตัวเองต่อไป
เขาเดินเข้ามาเรื่อยจนมาถึงห้องชันสูตร เบื้องหน้าคือหญิงสาวผู้หนึ่ง กำลังทำการชันสูตรร่างของชายผู้เสียชีวิตอยู่ที่เตียงกลางห้อง
" ที่ให้ตรวจดูไปถึงไหนแล้ว อิกเนส... " อัลวินเอ่ยขึ้นขณะเดินเข้ามาทางด้านหลังของเธอ
" ถุด! " เธอพ่นแท่งไม้อันเล็กๆออกจากปาก และหยุดทำงานของเธอในทันที เธอวางมือทั้งสองลงบนเตียงและห่อไหล่ แล้วหันมาเหล่สายตามองมายังอัลวิน
อิกเนส (Ignés) ผู้รอบรู้ตราเงินประจำสมาคม หน่วยการแพทย์สาขานิติเวชศาสตร์ หญิงสาววัยกลางคน รูปร่างผอมสูงผิวสีน้ำผึ้ง หน้าตาคมคิ้วเข้มผมดำยาวมัดผมไว้ที่ปลาย ดวงตาสีมรกตอมฟ้า สวมเสื้อเชิ้ตสีเข้มคลุมไว้ด้วยชุดกาวน์ยาวสีขาว เธอสวมแว่นตาเล็กๆแต่ขอบตาดำคล้ำ ติดนิสัยคาบดินสอหรือไม้จิ้มฟันไว้ที่ปากเสมอ งานที่หน่วยแพทย์นั้นหนักหนาสาหัส ผู้รอบรู้ส่วนน้อยเท่านั้นที่จะทำงานทางด้านนี้ ไม่แปลกที่เธอจะเสพติดบางอย่างเช่นเดียวกับอัลวินที่ติดกาแฟงอมแงม
หญิงสาวนิสัยห้าวหาญพูดจาโผงผาง แต่ทว่าเธอนั้นเป็นอาเคไทป์ผู้รอบรู้ ความรู้ทางด้านชีววิทยาและแพทยศาสตร์นั้นยอดเยี่ยม เธอถูกมอบหมายให้ทำงานเป็นหัวหน้าหน่วยงานนิติเวช ทางสมาคมลงความเห็นให้เช่นนั้น เพราะนิสัยของเธอตรงไปตรงมาเกินไป ซึ่งมีความเห็นว่าอาจจะไม่เหมาะกับสาขาอายุรแพทย์
" อย่ามาเร่งกันสิวะ! ฉันยังไม่ได้นอนเลยตั้งแต่เมื่อคืน " เธอตอบเสียงแข็ง
' ยัยอิกเนส ไม่ค่อยอยากจะคุยด้วยเลยจริงๆ คนหน่วยแพทย์นี่ดุจริงๆ ' อัลวินหน้าเจื่อนๆคิดขึ้นมา
" เล่นส่งศพมาเป็นกองพะเนิน กว่าฉันจะชันสูตรครบทุกคน อีกสองวันก็ยังไม่เสร็จ
ดูอย่างไอ้คนนั้นสิ เหลือแต่ร่างครึ่งท่อนล่าง ฉันต้องแงะเอากระดูกหน้าแข้งออกมายืนยันตัวตน " เธอบ่นอุบทีเดียว
อัลวินพลันหันไปมองร่างของชายผู้หนึ่ง ที่ถูกสัตว์ร้ายขย้ำท่อนบนจนร่างเหลืออยู่เพียงครึ่งเดียว มันช่างน่าเวทนา
" ขอโทษทีแต่นี่เป็นเรื่องด่วน ไปถึงไหนแล้วล่ะร่างของชายผู้บุกรุกคนนั้น " อัลวินถามขึ้นต่อ
" กองอยู่อีกห้องนึง ไปดูเอาเอง "
อัลวินเดินเลี่ยงเข้าไปยังห้องชันสูตรอีกห้องหนึ่ง ร่างของชายผู้ถูกจับกุมถูกส่งมาทำการวิเคราะห์และชันสูตร เนื่องด้วยการเสียชีวิตอย่างไม่ทราบสาเหตุ ภายหลังจากการจับกุมตัว ในขณะนำตัวกลับมาก็สิ้นใจก่อนมาถึง ทำให้ทางสมาคมผู้รอบรู้จึงสงสัยถึงสาเหตุการเสียชีวิตของเขา ลอร์ดไบรอันจึงออกคำสั่งให้ทำการวิเคราะห์และหาเบาะแสของสิ่งมีชีวิตประหลาดตนนี้โดยเร็ว
" อะไรเนี่ย...? นี่มันร่างของคนแก่ไม่ใช่เหรอ? " อัลวินจ้องมองด้วยตาเบิกโพลง เขาแปลกใจกับสิ่งที่เห็นตรงหน้า ร่างอันแข็งแรงของสัตว์ประหลาดตัวที่เขาสู้ด้วย ไม่ใช่แบบที่เขาคาดคิดเอาไว้เลย
" หมายความว่ายังไงเนี่ย อิกเนส "
" ปึด! " เธอดึงถุงมือยางที่เปื้อนเลือดออกมาจากมือ และเขวี้ยงมันทิ้งลงถังขยะที่ปิดฝาสนิท
" ว้อย! น่ารำคาญจริง! " หญิงสาวหยุดทำงานและเดินเข้ามาหาอัลวินในทันที
" เนี่ยล่ะคนที่พวกนายส่งมา มาถึงก็ตายแล้วไม่ใช่เหรอไง ฉันก็ชันสูตรพลิกศพแล้ว "
ร่างไร้ชีวิตของชายถูกผ่าเปิดหน้าอกออกมา ผิวหนังแห้งกรังติดกระดูกไร้ของเหลวหรือเลือด ร่างกายผอมซูบเซียวเหมือนมัมมี่ถูกสตาฟฟ์ ข้างกายนั้นมีเศษผลึกสีดำกองเรียงไว้ใกล้ๆ
" เป็นไปได้ไง ลักษณะของร่างกายแบบนี้ "
" ไม่ใช่คนแก่ ดูจากอายุฟันแล้ว น่าจะสามสิบต้นๆ " อิกเนสใช้ฟอร์เซปยาวเขี่ยตัวอย่างศพ ตรงด้านบนของริมฝีปาก
" ไม่มีเลือดหรือของเหลว กล้ามเนื้อฝ่อซูบจนติดกระดูก เหมือนเสียชีวิตมานานแล้วถูกสตาฟฟ์เอาไว้ พบผลึกสีดำตามชั้นกล้ามเนื้อ ลามไปจนถึงช่วงอกและต้นคอ " เธออธิบาย
" แล้วทำไมถึง... "
" ฉันก็ไม่รู้หรอกเกิดมาพึ่งเคยเจอเคสแบบนี้ จะเป็นคนหรือสัตว์ประหลาดอะไรก็เถอะ ต่อให้เป็นฉันที่เก่งทางด้านศาสตร์ของร่างกายคน ก็หาคำตอบไม่ได้ "
" เสียชีวิตมานานแล้วทำไมถึงขยับตัวได้ เป็นเพราะผลึกสีดำนั่นหรือเปล่า ที่เป็นต้นตอของพลังงานชีวิต " อัลวินพูดข้อสันนิษฐานขึ้น
" อาจจะใช่ เรื่องพลังงานพันธะแปลกประหลาดแบบนี้ ฉันไม่รู้จักหรอกนะ "
" ...... " อัลวินนิ่งเงียบ เขาขมวดคิ้วลงแล้วคิดอย่างหนัก สีหน้าตึงเครียดอย่างเห็นได้ชัด
" คิดว่าการทดลองแบบนี้เป็นฝีมือใคร พอจะรู้ไหม " เขาถามต่อ
" ไม่รู้สิ... ใครมันจะไร้ศีลธรรม ถึงขนาดที่เอาร่างกายมนุษย์มาทดลองกันล่ะ แต่ดูจากลักษณะแล้วคงไม่ใช่คนแถบประเทศนี้ "
" ดาคาห์รี... " อัลวินบ่นพึมพำออกมา
" หือ... สงสัยแบบนั้นเหรอ ดาคาห์รีไม่มีวิทยาการขั้นสูงระดับนั้นหรอก เมืองทะเลทรายก็มีแต่ทราย ผู้รอบรู้ของพวกเขาก็มีแต่พวกหมอผีไสยเวทย์ แต่...
เท่าที่ฉันนึกออก คนที่เก่งด้านชีววิทยาและพลังงานมากก็มีอยู่แค่คนเดียว นายก็รู้นี่ "
อัลวินนิ่งอึ้งไปชั่วขณะหนึ่ง
" .....เลสเตอร์ " เขาเอ่ยขึ้นปากสั่นๆ หน้าเสียและซีดเซียวมีสีหน้าเหวอออกมาอย่างเห็นได้ชัด
" ใช่... อัจฉริยะทางด้านชีววิทยาพันธุศาสตร์และพลังงานพันธะ ว่าที่ผู้รอบรู้ตราทองคำ เลสเตอร์คนนั้น "
" ...... " อัลวินกลับนิ่งเงียบ ดวงตาเหม่อลอยไม่กระพริบ แววตาดูสับสนปนไปด้วยความวิตกกังวล
" แต่คงเป็นไปไม่ได้หรอกมั้ง ก็เพื่อนนายตายไปแล้วนี่ ใช่ไหม...? " อิกเนสเหลือบสายตามองมาอย่างเย็นชา
ภายหลังจากการพักรักษาตัวชั่วคราว อัลวินจำเป็นต้องเดินทางกลับไปยังหอคอยพร้อมกับลอร์ดไบรอัน ทั้งๆ ที่ยังไม่หายดี เป็นเพราะหน้าที่ต้องมาก่อนเสมอ เหตุผลอีกประการหนึ่งก็คือ พวกเขาจำเป็นจะต้องให้การสอบคัดเลือกเสร็จสิ้นโดยสมบูรณ์ ก่อนที่จะวางแผนจัดการเรื่องยุ่งยากอื่นๆในเวลาต่อมา
ลอร์ดไบรอันที่มาตรวจดูอาการและแจ้งข่าวสารให้กับทางสหพันธ์ถึงการก่อเหตุร้ายแรงขึ้น ขณะจัดการสอบคัดเลือกอาเคไทป์ในปีนี้ และหลังจากที่ประชุมกับทางสหพันธ์ ซึ่งได้ลงความกันแล้วว่าในปีนี้จะอนุญาตให้ผู้เข้าร่วมการสอบคัดเลือกในรอบสุดท้าย ผ่านการคัดเลือกทั้งหมดโดยเป็นกรณีพิเศษ
ทางด้านของหอคอย เคย์นและผู้พิทักษ์ต่างทำหน้าที่รักษาความปลอดภัยอย่างเข้มงวด ชายร่างสูงใหญ่และแข็งแรงเดินตรวจตราหอคอยไปทั่วทุกชั้น ตั้งแต่เมื่อวานหลังการต่อสู้อันดุเดือด เขาก็ยังไม่ได้พักผ่อนหลับนอนเช่นกัน เคย์นยังคงทำหน้าที่ของตนเป็นอย่างดี ด้วยความเป็นห่วงในความปลอดภัยของทุกคน แม้เขาจะไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรมากนัก แต่ก็อ่อนล้าไม่เบาในเวลานี้
ภายในห้องพักผ่อนของหอคอย เด็กหลายคนยังคงหวาดกลัวไม่หาย พวกเขาจับกลุ่มคุยกันถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น และต่อมาไม่นานนักเคย์นก็เดินเข้ามายังห้องพักผ่อน เพื่อป่าวประกาศบางอย่างให้กับทุกคนฟัง
อลัน เคนเนทและคริสตัล นั่งรวมกันอยู่ในบริเวณ ทั้งสามคนโล่งใจขึ้นมาบ้างแล้ว แต่ในตอนนี้กลับตื่นเต้นแทน เพราะใกล้จะถึงเวลาที่จะประกาศผลการสอบคัดเลือกเข้ามาเต็มที
" ตาลุงนั่นมาอีกละ " เคนเนทโพล่งขึ้นมาขณะทำหน้าเบื่อเซ็งและนั่งเท้าคางมอง
" คุณเคย์นเขาอุตส่าห์คอยดูแลความปลอดภัยให้พวกเราทั้งวันเลยนะคะ " คริสตัลเสียงดุขึ้นทันที
" เหมือนเขายังไม่ได้พักผ่อนเลยนะ เมื่อคืนตอนดึกผมยังเห็นเขาเดินตรวจอยู่เลย " อลันเสริม
" เฮ้อ... ให้ตายฉันคงไม่มีวันเป็นผู้พิทักษ์แน่ๆ เห็นแล้วเหนื่อยชะมัด แถมอันตรายอีกต่างหาก " เคนเนทรู้ดี เกี่ยวกับเรื่องราวของผู้พิทักษ์ พ่อของเขาเป็นผู้พิทักษ์ของเมเลเดียน ที่มาประจำการอยู่ใกล้กับชายแดนและไม่ห่างจากหมู่บ้านดาร์ย่ามากนัก เด็กหนุ่มคนนี้เสียพ่อไปในช่วงเวลาของสงคราม เขาสาบานกับตัวเองเอาไว้ว่าจะไม่มีวันทิ้งครอบครัวไปกับชีวิตเช่นนั้นแน่
" เอาล่ะทุกคน เขามานั่งรวมกัน ฉันมีเรื่องจะประกาศให้ฟัง " เคย์นพูดขึ้นเสียงดังในห้องพักผ่อน
เสียงเริ่มดังฮือฮา เด็กหนุ่มสาวหลายคนซุบซิบกัน พวกเขากำลังสงสัยว่าเกี่ยวกับเรื่องในการสอบรอบสุดท้ายหรือเปล่า
" ทางสหพันธ์แจ้งมาแล้วว่า ในการสอบรอบสุดท้ายที่ผ่านพ้นไป จะให้สิทธิ์แก่พวกเธอทุกคนผ่านการสอบทั้งหมดเป็นกรณีพิเศษ " เขาประกาศ
" จริงดิ! " เคนเนทตาโตขึ้นทันที
" ตกใจทำไมล่ะเคนเนท ยังไงคะแนนพวกเราก็ผ่านอยู่แล้ว " คริสตัลเหลือบมอง
" ฟังให้ดี... เนื่องจากตอนนี้ลอร์ดไบรอันและอัลวิน ยังไม่กลับมาจากเมืองหลวง ฉันต้องเป็นคนอธิบายให้พวกเธอเข้าใจถึงเหตุผลในการสอบคัดเลือกที่ถูกจัดขึ้น " เคย์นค่อยๆพูดอย่างเรียบง่าย
สุ้มเสียงเงียบลงไป หลายคนสงบนิ่งและตั้งใจฟัง รวมถึงอลันที่มองตาเป็นประกาย เขารู้สึกตื่นเต้นมากในตอนนี้
" ทางสหพันธ์ได้จัดตั้งให้มีคณะกรรมการดูแลการสอบคัดเลือกขึ้นมา เพื่อคัดเลือกเด็กจากทั้งในประเทศของเรานี้ ทั้งจากเมเลเดียนและประเทศต่างๆ
สาเหตุเป็นเพราะ สหพันธ์ได้ลงความเห็นกับทางสมาคมผู้รอบรู้แล้วว่า การสอบคัดเลือกนี้มีขึ้นเพื่อคัดเลือกกลุ่มคนที่มีความปราถนาที่จะสร้างพันธะต่อศิลาอนิม่า และแบ่งแยกประเภทความต้องการของพวกเขาออกเป็นอาเคไทป์ประเภทต่างๆ "
" ในการสอบทั้งสามรอบ กฎของการสอบถูกตั้งเอาไว้เพื่อช่วยกระตุ้นความสามารถของผู้เข้ารับการสอบตามไทป์ต่างๆ ที่มีทั้งผู้รอบรู้และนักสำรวจ ผู้พิชิตและผู้เฝ้ามอง ผู้พิทักษ์และผู้ควบคุม เกณฑ์การผ่านถูกคำนวณออกมาอย่างเหมาะสม
เพื่อเป็นการสร้างความปรารถนาลึกลงไปในจิตใจของพวกเธอทั้งหมด ผู้ที่ผ่านการทดสอบมาแล้วจะมีเจตจำนงของตนเองมากพอที่จะสามารถสร้างพันธะกับศิลาอนิม่าได้ " เขาอธิบาย
และในตอนนั้นเอง... ที่คริสตัลก็ยกมือขึ้น
" ถ้าเรามีความปรารถนาไม่พอที่จะสร้างพันธะ เราจะไม่ผ่านการคัดเลือกในขั้นตอนสุดท้ายหรือเปล่าคะ "
" อืม... ฉันก็อธิบายเรื่องแบบนี้ไม่เก่งนะ สำหรับพวกเธอทุกคนที่ผ่านการสอบมาแล้วทุกรอบ ทุกคนมีความปรารถนามากพอที่จะสร้างพันธะอยู่แล้ว อันที่จริงฉันไม่ควรบอกเรื่องนี้กับพวกเธอ แต่...
ทุกคนบนโลกนี้สามารถสร้างพันธะกับอนิม่า เพื่อใช้พลังของอาเคไทป์ได้อยู่แล้ว " เขาตอบ
" หาาาา... แล้วจะให้พวกเราลำบากสอบทำไมเนี่ย! " เคนเนทคิ้วขมวดพูดเสียงดังขึ้นมาทันที
" ทางสหพันธ์และสมาคมผู้รอบรู้ ต้องการให้ทุกคนแสดงถึงศักยภาพและเจตจำนงที่เหมาะสมในการสร้างพันธะขึ้นมา ซึ่งทางสมาคมผู้รอบรู้ให้ความเห็นไว้ว่า การที่มนุษย์เราสร้างพันธะที่ไม่เหมาะสมขึ้นมาอาจส่งผลเสียตามมาในภายหลังได้ "
" ผลเสียในภายหลังคืออะไรเหรอครับ " อลันเองก็ยกมือขึ้นเพื่อถามทันที
เคย์นเงียบไปพักนึง " ..... ขอโทษทีเรื่องนี้ฉันบอกพวกเธอไม่ได้ เอาเป็นว่าการสอบนี้ถูกจัดขึ้นมาเพื่อให้พวกเธอได้แสดงความสามารถ และสร้างพันธะขึ้นเพื่อใช้พลังของอาเคไทป์ได้อย่างเหมาะสม และหลังจากนั้นทุกคนจะถูกคัดเลือกจากทางสมาคม เพื่อทำหน้าที่ให้ตรงกับความสามารถของตัวเองต่อไป " เขาตอบ
หลังจากที่เขาอธิบายเรื่องทั้งหมดให้ทุกคนเข้าใจ ไม่ช้าเสียงฮือฮาก็กลับมาอีกครั้ง พร้อมกับสีหน้าหวาดวิตกของใครหลายคน
โศกนาฏกรรมที่เกิดขึ้น ทำให้หลายคนหวั่นเกรงที่จะทำหน้าที่ตามสมาคม โดยเฉพาะกับผู้พิทักษ์ที่ต้องเสี่ยงชีวิตเพื่อช่วยเหลือผู้อื่น
เคย์นสังเกตเห็นถึงสีหน้าหลายๆคน ที่ดูหวั่นใจไม่น้อยในตอนนี้ เขารู้ซึ้งดีว่าสิ่งที่เด็กเหล่านี้ไม่ควรพบเจอ มันทำให้จิตใจของพวกเขาเปราะบางมากยามนี้
" ไม่ต้องเป็นกังวลไป ทางสมาคมไม่ได้บังคับพวกเธอให้ต้องเข้าทำงานหรือรับหน้าที่ของสมาคม พวกเราให้สิทธิ์ในการเลือกเข้ารับหน้าที่อย่างอิสระ
พวกเธอมีสิทธิ์จะเข้าหรือไม่เข้าสมาคมก็ได้ ตามแต่ความสมัครใจ และพวกเธอก็มีสิทธิ์ในการเลือกเข้าทำงานกับสมาคมใดๆของทุกประเทศได้เช่นกัน ในที่นี้หลังจากสิ้นสุดการสอบและสร้างพันธะแล้ว พวกเธอคืออาเคไทป์ฝึกหัดที่มีอิสระ
และจงเลือกเส้นทางที่เหมาะกับตัวเอง " เขาพูดอย่างหนักแน่น
" เอาล่ะ ก็จบเรื่องที่จะประกาศแต่เพียงเท่านี้ ในวันพรุ่งนี้ตอนเช้าทางคณะกรรมการจะมารวมตัวกัน เพื่อพาพวกเธอเข้าสู่ขั้นตอนสุดท้ายในการคัดเลือก ณ ยอดสูงสุดของหอคอยแห่งนี้
ขอให้ทุกคนพักผ่อนกันอย่างเต็มที่ ฉันและผู้พิทักษ์ทุกคน จะทำหน้าที่ดูแลรักษาความปลอดภัยของพวกเธอให้ดีที่สุด " เคย์นพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังและภูมิใจในหน้าที่ของตน
และแล้วผู้พิทักษ์ร่างใหญ่แห่งเมดิโอลัน ผู้เสียสละเพื่อทุกคนก็เดินจากไปทำหน้าที่ของตน ท่ามกลางสีหน้าที่ยังเป็นกังวลของหลายๆ คน
แต่กับอลัน เคนเนทและคริสตัล ตอนนี้ทั้งสามคนแววตาเป็นประกาย ความฝันของพวกเราเข้ามาใกล้ทุกขณะแล้ว ความตื่นเต้น ตื้นตันใจ ปณิธานอันแน่วแน่ของพวกเขาไม่มีอะไรมาหยุดยั้งได้
" เอาล่ะเว้ย! ฉันจะได้เป็นผู้พิชิตซะที " เคนเนทฮึกเหิมขึ้นทันที เขาลุกขึ้นยืนและกำหมัดแน่นอย่างตื่นเต้น
" ฉันต้องเป็นผู้รอบรู้ให้ได้เลยค่ะ " คริสตัลยิ้มดีใจนิดๆและเธอก็หันไปมองหน้าเพื่อน " อลัน...? "
" ไม่ดีใจเหรออลัน นายจะได้เป็นนักสำรวจแล้วนะ " เคนเนทตบบ่าเพื่อนและยิ้มกว้างให้
" ดี... ดีใจสิ แค่ตื่นเต้นน่ะ " อลันยิ้มกลับ และในใจของเขาหัวใจเต้นดังเป็นจังหวะ ใกล้ถึงเวลาเข้ามาแล้ว
เส้นทางของพวกเขากำลังถูกขีดเขียนขึ้นมา หนทางข้างหน้า ชะตาชีวิตและความปรารถนาจะเป็นตัวกำหนดทางเดินของทุกคน
ท่ามกลางหมู่สนที่พลิ้วไหว โชคชะตากลับไหลรินผ่านไป โอบกอดพวกเขาเอาไว้ภายในวังวนของพายุ ความปรารถนาและการโหยหาอย่างบ้าคลั่ง ...เพื่อสิ่งใดกันนะ เพื่อความรักใช่หรือไม่ และที่สุดปลายทางใครกำลังรอพวกเขาอยู่ หรือว่าจุดมุ่งหมายนั้นได้ถูกกำหนดเอาไว้แล้ว ณ วินาทีที่พวกเขาเลือกมัน...
จบตอน.