“กูอยากถามมึงว่ามึงคิดยังไงกับยัยว่าน” วิญาดาเอ่ยถามเพื่อนด้วยความอยากรู้ เธอจะได้เอาไปบอกเพื่อนถูก แต่ดูจากหน้าตอนที่ยัยว่านสารภาพรักกับวรวิทย์ เธอก็รู้แล้วว่ามันคิดยังไง แต่ก็อยากถามมันให้แน่เธอจะใจ “มันมีแฟนแล้ว มันจะไปคิดอะไรยัยวิ มึงนี่ก็ถามแปลก” ทศวรรษว่าให้เพื่อนสาวไม่จริงจังนัก “กูรู้ แต่กูก็อยากรู้จากปากมึงไง มึงคิดยังไงกับว่าน เอาความจริงนะ” วิญาดาบอกเพื่อนน้ำเสียงจริงจัง พร้อมกับตั้งใจฟังคำตอบของวรวิทย์ วรวิทย์มองหน้าเพื่อนสาวก่อนจะตอบ “กูไม่ได้ชอบว่าน กูคิดกับมันแค่เพื่อน กูไม่ได้รู้สึกอะไรกับมันเลย กูไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันแอบชอบกูอยู่ ตอนกูได้ยินที่มันพูดกูก็ตกใจ ไม่คิดว่ามันจะชอบกู” วรวิทย์บอกความในใจให้เพื่อนฟัง เขาคิดกับว่านแค่เพื่อน

เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน - 4 ตอนที่ 4 โดย มลพิสุทธิ์. @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

รัก,ชาย-หญิง,ไทย,เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ,วรวิทย์,รัก,ว่านรัก,ดลวัฒน์,วิญาดา,เพื่อนสนิท,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

รัก,ชาย-หญิง,ไทย

แท็คที่เกี่ยวข้อง

เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ,วรวิทย์,รัก,ว่านรัก,ดลวัฒน์,วิญาดา,เพื่อนสนิท

รายละเอียด

เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน โดย มลพิสุทธิ์. @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

“กูอยากถามมึงว่ามึงคิดยังไงกับยัยว่าน” วิญาดาเอ่ยถามเพื่อนด้วยความอยากรู้ เธอจะได้เอาไปบอกเพื่อนถูก แต่ดูจากหน้าตอนที่ยัยว่านสารภาพรักกับวรวิทย์ เธอก็รู้แล้วว่ามันคิดยังไง แต่ก็อยากถามมันให้แน่เธอจะใจ “มันมีแฟนแล้ว มันจะไปคิดอะไรยัยวิ มึงนี่ก็ถามแปลก” ทศวรรษว่าให้เพื่อนสาวไม่จริงจังนัก “กูรู้ แต่กูก็อยากรู้จากปากมึงไง มึงคิดยังไงกับว่าน เอาความจริงนะ” วิญาดาบอกเพื่อนน้ำเสียงจริงจัง พร้อมกับตั้งใจฟังคำตอบของวรวิทย์ วรวิทย์มองหน้าเพื่อนสาวก่อนจะตอบ “กูไม่ได้ชอบว่าน กูคิดกับมันแค่เพื่อน กูไม่ได้รู้สึกอะไรกับมันเลย กูไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันแอบชอบกูอยู่ ตอนกูได้ยินที่มันพูดกูก็ตกใจ ไม่คิดว่ามันจะชอบกู” วรวิทย์บอกความในใจให้เพื่อนฟัง เขาคิดกับว่านแค่เพื่อน

ผู้แต่ง

มลพิสุทธิ์.

เรื่องย่อ

สารบัญ

เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-1 ตอนที่ 1,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-2 ตอนที่ 2,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-3 ตอนที่ 3,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-4 ตอนที่ 4,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-5 ตอนที่ 5,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-6 ตอนที่ 6,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-7 ตอนที่ 7,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-8 ตอนที่ 8,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-9 ตอนที่ 9,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-10 ตอนที่ 10,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-11 ตอนที่ 11,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-12 ตอนที่ 12,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-13 ตอนที่ 13,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-14 ตอนที่ 14,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-15 ตอนที่ 15,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-16 ตอนที่ 16,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-17 ตอนที่ 17,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-18 ตอนที่ 18,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-19 ตอนที่ 19,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-20 ตอนที่ 20,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-21 ตอนที่ 21,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-22 ตอนที่ 22,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-23 ตอนที่ 23,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-24 ตอนที่ 24,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-25 ตอนที่ 25,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-26 ตอนที่ 26,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-27 ตอนที่ 27,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-28 ตอนที่ 28,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-29 ตอนที่ 29,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-30 ตอนที่ 30,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-31 ตอนที่ 31,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-32 ตอนที่ 32,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-33 ตอนที่ 33,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-34 ตอนที่ 34,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-35 ตอนที่ 35,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-36 ตอนที่ 36,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-37 ตอนที่ 37,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-38 ตอนที่ 38,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-39 ตอนที่ 39,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-40 ตอนที่ 40,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-41 ตอนที่ 41,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-42 ตอนที่ 42,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-43 ตอนที่ 43,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-44 ตอนที่ 44,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-45 ตอนที่ 45,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-46 ตอนที่ 46,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-47 ตอนที่ 47,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-48 ตอนที่ 48,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-49 ตอนที่ 49,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-50 ตอนที่ 50,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-51 ตอนที่ 51,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-52 ตอนที่ 52,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-53 ตอนที่ 53,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-54 ตอนที่ 54,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-55 ตอนที่ 55,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-56 ตอนที่ 56,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-57 ตอนที่ 57,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-58 ตอนที่ 58,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-59 ตอนที่ 59,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-60 ตอนที่ 60,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-61 ตอนที่ 61,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-62 ตอนที่ 62,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-63 ตอนที่ 63,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-64 ตอนที่ 64,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-65 ตอนที่ 65,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-66 ตอนที่ 66,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-67 ตอนที่ 67,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-68 ตอนที่ 68,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-69 ตอนที่ 69,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-70 ตอนที่ 70,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-71 ตอนที่ 71,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-72 ตอนที่ 72,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-73 ตอนที่ 73,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-74 ตอนที่ 74,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-75 ตอนที่ 75,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-76 ตอนที่ 76,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-77 ตอนที่ 77,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-78 ตอนที่ 78,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-79 ตอนที่ 79,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-80 ตอนที่ 80,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-81 ตอนทีี 81,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-82 ตอนที่ 82,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-83 ตอนที่ 83,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-84 ตอนที่ 84,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-85 ตอนที่ 85,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-86 ตอนที่ 86,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-87 ตอนที่ 87,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-88 ตอนที่ 88,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-89 ตอนที่ 89,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-90 ตอนที่ 90,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-91 ตอนที่ 91,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-92 ตอนที่ 92,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-93 ตอนที่ 93,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-94 ตอนที่ 94,เพื่อนสนิทรักไม่เปลี่ยน-95 ตอนที่ 95

เนื้อหา

4 ตอนที่ 4

12:00

ที่โรงอาหาร

วิญาดาและว่านรักเดินเข้ามาในโรงอาหาร ก็เห็นคนเต็มโรงอาหารเลย แถมร้านอาหารที่เธอชอบกินก็มีคนต่อแถวยาวเยี่ยด

"วันนี้คนเยอะจังวะ"
วิญาดาพูดขึ้นมาและมองหาที่นั่ง มองหาอยู่นานเธอก็เห็นอยู่โต๊ะหนึ่งที่ยังว่างอยู่ อยู่ทางซ้ายมือใกล้กับร้านขายน้ำปั่น ส่วนว่านรักก็มองหาที่นั่งเหมือนกัน

"แกฉันเห็นโต๊ะว่างแล้ว ไปเร็วเดี๋ยวมีคนมานั่งก่อน"
วิญาดาจูงมือเพื่อนให้เดินไปด้วยกัน หลังจากที่พูดจบ เธอกลัวว่าถ้าไม่รีบเดินไป เดี๋ยวมีคนมานั่งก่อนพวกเธอ
พอได้ที่นั่งแล้วว่านรักก็เอ่ยบอกเพื่อนว่า

"วิแกนั่งอยู่นี่นะเดี๋ยวฉันจะเอามาให้แกเอง แกจะเอาอะไร"

"ฉันเอาข้าวผัดหมู กับน้ำกระเจี๊ยบแก้วหนึ่ง"
พูดจบก็หาเงินในกระเป๋าให้เพื่อน

"โอเค"
ว่านรักเดินไปต่อแถวร้านป้าเพ็ญ รอไม่นานก็ถึงคิวของเธอ

"ป้าหนูเอาข้าวผัดหมูกับหมูผัดกระเทียมพริกไทยอย่างละจานค่ะ"

"รอแปบนะหนูหลานป้าไปเอาหมูอยู่ หมูป้าหมดนะ"

"ค่ะ"
รอไม่นานเธอก็ได้อาหารสองจานมาอยู่ในมือและว่านรักก็เดินถัดไปอีกร้านหนึ่งเพื่อไปซื้อน้ำของตัวเองและเพื่อน

"อะของแกข้าวผัดหมูและน้ำกระเจี๊ยบของแก"
ว่านรักพูดแล้วก็วางจานข้าวและแก้วน้ำลงตรงหน้าเพื่อน

"ขอบคุณ แกฉันปวดขามากยืนตั้งสองชั่วโมงเป็นเพราะนายนั้นฉันเลยปวดขาอย่างนี้"

"เป็นเพราะแกต่างหากที่ไปว่าเขาดำก่อน"
ว่านรักไม่เห็นด้วยกับเพื่อน เพราะวิญาดาไปว่าให้เขาก่อน ผู้ชายคนนั้นก็เลยโมโหร้องออก
มาเสียงดังจนโดนอาจารย์สุนีทำโทษ

"นี่แกเข้าข้างมันเหรอ"

"บ้าฉันไม่ได้เข้าข้างนายนั้น แต่ฉันพูดตามความเป็นจริงถ้าแกไม่ไปว่าเขาก่อนแกคงไม่ถูกทำโทษจนปวดขาแบบนี้หรอก"

"แต่ไอ้ดำนั้นมันก็ว่าฉันเหมือนกันนะ"

"มา ๆ กินข้าว"
ว่านรักพูดตัดบทเพื่อน 
แล้วว่านรักและวิญาดาก็ลงมือทานอาหารกันอย่างเอร็ดอร่อย

"วันนี้กินอะไรดีวะเพื่อน"
ดลวัฒน์เอ่ยถามเพื่อนเมื่อเดินมาถึงโรงอาหาร

"เหมือนเดิม"

"มึงไม่เบื่อบ้างเหรอวะ กินแต่ผัดกะเพรา"

"ไม่เบื่อเว้ย ผัดกะเพราอร่อยจะตาย"

"คนเยอะจังวะไอ้วิทย์ ไปกินคณะวิศวะดีไหมเพื่อน กูได้ยินมาว่าร้านข้าวมันไก่ของคณะวิศวะโครตอร่อยเลย ไปไหมวะ กูอยากลองไปกินดูวะ"
ตอนที่เขาไปเข้าห้องน้ำเขาได้ยินพวกผู้ชายคณะสถาปัตย์คุยกันว่าร้านอาหารร้านนี้อร่อยมาก เขาอยากจะไปลองชิมดูว่ามันจะอร่อยแค่ไหนกันเชียวพวกเด็กสถาปัตย์ถึงได้บอกว่าอร่อยนักอร่อยหนา

"ไม่ไปกูขี้เกียจเดิน กินนี่แหละมันไกล"
คณะวิศวะอยู่ไกลจากคณะของเขาอยู่ประมาณสี่กิโลเมตร เขาขี้เกียจเดิน อีกอย่างอาหารที่นี่ก็อร่อยด้วย ไม่จำเป็นที่จะต้องไปกินที่คณะอื่นเลย

"อะไรวะที่โรงอาหารคณะวิศวะผัดกะเพราอาจจะอร่อยกว่าร้านป้ากานของมึงก็ได้นะเว้ย"

"มึงอยากไปก็ไป กูจะกินที่นี่"
บอกเพื่อนเสร็จก็เดินเข้าไปในโรงอาหาร
ดลวัฒน์เดินตามเพื่อนมา

"เอ่อ ๆ กินนี่ก็ได้วะแล้วพวกเราจะนั่งกินที่ไหนวะโต๊ะเต็มขนาดนี้"
ดลวัฒน์เอ่ยถามเพื่อนสนิทและมองไปรอบ ๆ ก็เห็นคนนั่งโต๊ะทุกโต๊ะในโรงอาหารจนหมดแล้ว ไม่มีที่ว่างที่เขาและเพื่อนจะนั่งได้เลย

"เดี๋ยวก็มีคนลุกออกจากโต๊ะเชื่อกูสิ"
วรวิทย์คิดว่าต้องมีสักโต๊ะแหละที่มีคนลุกออกไป ไม่มีคนนั่งอยู่ที่โต๊ะตลอดหรอกเขาคิด
ร้านป้ากานตอนนี้ไม่มีคนต่อแถวเลยทั้งสองเดินไปที่ร้านของป้าทันที

"ป้าครับผมเอาเหมือนเดิม ไอ้ดลมึงเอาไรวะ"
บอกป้ากานเสร็จก็หันไปถามเพื่อนว่าจะเอาอะไร

"แกงเขียวหวาน"

"ตามนั้นนะครับป้า"
รอไม่นานเอาก็ได้อาหารตามที่สั่ง ทั้งสองเดินถือจานข้าวมองหาที่นั่ง

"ไหนมึงบอกว่าเดี๋ยวคนมันก็ลุกออกจากโต๊ะไปไง"
ดลวัฒน์บ่นให้เพื่อนเสียงไม่เบานัก

"กูนึกว่าคนจะลุกออกไปไง" 
ตอนที่พวกเราไปสั่งข้าวไม่คิดว่าจะเต็มเหมือนเดิม

"โอ้ยแล้วที่นี้พวกเราจะนั่งกินข้าวที่ไหนละ"
วรวิทย์มองหาที่นั่งอีกครั้งเขาเหลือบไปเห็นว่านรักและเพื่อนของเธอกำลังนั่งทานข้าวกันอยู่ที่โต๊ะ

"กูได้ที่กินข้าวแล้ววะ"

"ที่ไหนวะ"
ดลวัฒน์เอ่ยถามเพื่อนด้วยความสงสัย

"นั่นไง"
ดลวัฒน์มองตานิ้วที่เพื่อนชี้ไปก็เห็นผู้หญิงผมยาวสีน้ำตาลรูปร่างอ้วนนั่งหันหลังให้เขาอยู่ และก็มีผู้หญิงคนหนึ่งนั่งทานข้าวอยู่ด้วย สงสัยจะเป็นเพื่อนกันมั้ง เขาคิด

"อย่าบอกนะว่ามึงจะไปนั่งกับเขา"

"เออ"

"มึงรู้จักเขาเหรอวะถึงไปนั่งกับเขา"

"กูเพิ่งรู้จักเขาวันนี้ตอนเช้า"

"มึงไปรู้จักเขาตอนไหนวะทำไมกูไม่รู้เรื่อง"
ดลวัฒน์เอ่ยถามเพื่อนด้วยความสงสัยว่าไอ้วิทย์มันไปรู้จักผู้หญิงคนนั้นได้ยังไงและมันไม่เคยมีเพื่อนผู้หญิงเลยตั้งแต่เรียนที่นี่มีแค่เขาเท่านั้นที่เป็นเพื่อนกับมัน

"ห๊ะ! มึงเพิ่งรู้จักเขาวันนี้แล้วจะไปนั่งกินข้าวกับเขาเนี่ยนะ กูไม่ไปนะเว้ย กูไม่รู้จัก"
ดลวัฒน์อุทานออกมาด้วยความตกใจ เขาไม่อยากไปนั่งกับคนที่ไม่รู้จัก แถมเพื่อนของเขาก็เพิ่งจะรู้จักวันนี้ตอนเช้าด้วย

"เออก็มันไม่ที่นั่งไงหรือมึงจะไปนั่งกินข้าวที่หน้าคณะวะ ไกลก็ไกลกูขี้เกียจเดินกลับไปกลับมา"
ที่ว่าเดินกลับไปกลับมานั้นคือถ้ากินข้าวเสร็จแล้วก็ต้องเอาจานข้าวมาส่งอีก

"เอ่อ ๆ ไปก็ไป"

"ว่านเราขอนั่งด้วยได้ไหมพอดีว่าเราไม่มีโต๊ะนั่งนะ"
วรวิทย์พูดน้ำเสียงปกติด้วยรอยยิ้ม 

"ได้ดินั่งกันหลายคนจะได้สนุก"
ว่านรักพูดด้วยรอยยิ้ม
วิญาดาที่กำลังเล่นเกมส์อย่างเมามันอยู่นั้นก็เงยหน้าขึ้นมามองดูว่าใครมาเรียกชื่อยัยว่านเพื่อนของเธอ ไม่น่าจะใช่ไอ้เสือเพราะน้ำเสียงไม่เหมือนทศวรรษเลยสักนิด

"เฮ้ย!ไอ้ดำ"
วิญาร้องออกมาด้วยความตกใจและเอาโทรศัพท์ว่างลงที่โต๊ะ
ทันทีด้วยความตกใจไม่คิดว่านายนี้จะมาอยู่ตรงนี้

"เฮ้ย!ยัยอ้วน"
ดลวัฒน์ก็ร้องออกมาด้วยความตกใจเหมือนกันกับวิญาดา

"ว่านไม่ต้องให้ไอ้ดำนี่นั่งนะ ส่วนหนุ่มรูปหล่อคนนี้นั่งได้"
วิญาดาบอกเพื่อนน้ำเสียงขึงขังและหันไปบอกกับวรวิทย์หน้าตายิ้มแย้ม
เมื่อได้ยินที่วิญาดาพูดดลวัฒน์ก็พูดออกมาเสียงดังอย่างโมโหว่า

"ทำไมฉันจะนั่งไม่ได้ เก้าอี้นี้เป็นของเธอหรือไงห๊ะ"
ทำไมเขาจะนั่งไม่ได้ ที่ตรงนี้ไม่ใช่ที่ของยัยนี่สักหน่อยกับเพื่อนเขาทำไมเธอให้นั่งได้ สงสัยจะเห็นว่าเพื่อนเขาหล่อสูงขาว และคงจะไม่อยากให้เขานั่งด้วย อีกอย่างเพื่อนของยัยนี่ก็บอกว่านั่งได้

"ไม่ แต่ฉันมานั่งก่อนนายฉันมีสิทธิ์ที่จะให้ใครนั่งก็ได้"
วิญาดาพูดขึ้นมาเสียงดังอย่างไม่พอใจ
ว่านรักหันไปมองวรวิทย์แล้วยิ้มบาง ๆ ให้
ส่วนเขาแค่มองไปไม่ได้ยิ้มอะไรให้เธอ แล้วว่านรัก ก็หันไปมองรอบ ๆ ทุกคนในโรงอาหารหันมามองพวกเธอเป็นตาเดียวอยู่ตอนนี้

"ยัยวิใจเย็น ๆ ก่อนคนทั้งโรงอาหารหันมามองพวกเราแล้ว แกไม่อายหรือไง"
ว่านรักบอกเพื่อนเสียงเบา วิญาดาหันไปมองตามที่เพื่อนบอกก็เห็นนักศึกษาทั้งชายและหญิงกำลังหันมามองเธออยู่ตอนนี้ บางคนก็ไม่ได้สนใจอะไรแล้วก็กินข้าวต่อ เห็นแบบนั้นวิญาดาก็รู้สึกอายขึ้นมาที่คนหันมามองเธอ
แล้ววิญาดาก็ไม่ได้พูดอะไรอีก

"มา ๆ นั่งเลย"
ว่านรักเอ่ยบอกชายหนุ่มทั้งสองคนให้นั่งลง ดลวัฒน์นั่งข้างว่านรักเพราะเขาไม่อยากจะนั่งใกล้ยัยอ้วน

"นายมานั่งนี่"
วิญาดาเอ่ยบอกวรวิทย์ด้วยรอยยิ้มให้มานั่งด้วยกันกับเธอ เมื่อเห็นนายนั้นนั่งลงข้างเพื่อของเธอแล้ว