“กูอยากถามมึงว่ามึงคิดยังไงกับยัยว่าน”
วิญาดาเอ่ยถามเพื่อนด้วยความอยากรู้ เธอจะได้เอาไปบอกเพื่อนถูก แต่ดูจากหน้าตอนที่ยัยว่านสารภาพรักกับวรวิทย์ เธอก็รู้แล้วว่ามันคิดยังไง แต่ก็อยากถามมันให้แน่เธอจะใจ
“มันมีแฟนแล้ว มันจะไปคิดอะไรยัยวิ มึงนี่ก็ถามแปลก”
ทศวรรษว่าให้เพื่อนสาวไม่จริงจังนัก
“กูรู้ แต่กูก็อยากรู้จากปากมึงไง มึงคิดยังไงกับว่าน เอาความจริงนะ”
วิญาดาบอกเพื่อนน้ำเสียงจริงจัง พร้อมกับตั้งใจฟังคำตอบของวรวิทย์
วรวิทย์มองหน้าเพื่อนสาวก่อนจะตอบ
“กูไม่ได้ชอบว่าน กูคิดกับมันแค่เพื่อน กูไม่ได้รู้สึกอะไรกับมันเลย กูไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันแอบชอบกูอยู่ ตอนกูได้ยินที่มันพูดกูก็ตกใจ ไม่คิดว่ามันจะชอบกู”
วรวิทย์บอกความในใจให้เพื่อนฟัง เขาคิดกับว่านแค่เพื่อน
รัก,ชาย-หญิง,ไทย,เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ,วรวิทย์,รัก,ว่านรัก,ดลวัฒน์,วิญาดา,เพื่อนสนิท,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ทศวรรษเดินหาเพื่อนสาวที่โรงอาหารไม่นานก็เจอ เขาเห็นยัยว่านกับยัยวิกำลังนั่งทานข้าวกับผู้ชายสองคน เขารู้สึกแปลกใจที่มีผู้ชายมานั่งทานข้าวกับเพื่อนสาวของเขาด้วย หรือว่าผู้ชายสองคนนั้นจะมาจีบยัยว่านกับยัยวิกันนะ เขาคิดในใจ พอเดินเข้าไปใกล้ ๆ ก็รู้ว่าผู้ชายสองคนนั้น ไม่ใช่ใครที่ไหน เพื่อนร่วมห้องเรียนของเขานั้นเอง ว่าแต่ยัยว่านกับยัยวิรู้จักสองคนนี้ด้วยเหรอ และยังมานั่งทานด้วยกันอีก
"ไอ้ว่านมาไม่ปลุกกูเลยนะมึง"
"ก็กูปลุกมึงแล้วมึงไม่ตื่นเองนิ"
"เหรอ"
"เออ"
"เมื่อคืนมึงพาน้องยุไปค้างด้วยจนตื่นสายมาเรียนตอนเช้าไม่ได้เลยเหรอวะไอ้เสือแสดงว่าน้องเขาเด็ดจริง"
ดลวัฒน์เอ่ยทักทศวรรษยิ้ม ๆ
"ธรรมดา"
"นี่มึงรู้จักกับไอ้ดำด้วยเหรอไอ้เสือ"
วิญาดาเอ่ยถามเพื่อนชายด้วยความสงสัยและอยากจะรู้ว่าทศวรรษรู้จักกับนายดลวัฒน์ได้ยังไง ทำไมเธอไม่เห็นรู้เรื่องอะไรเลย ส่วนว่านรักนั้นก็อยากรู้เหมือนกับวิญาดา และรอทศวรรษตอบคำถามยัยวิอยู่
"เลิกเรียกฉันว่าดำสักทีเถอะยัยอ้วน ฉันไม่ชอบ อีกอย่างนะฉันชื่อดลไม่ได้ชื่อดำจำเอาไว้ด้วยยัยสมองเสื่อม"
ดลวัฒน์ไม่พอใจที่วิญาดาเรียกชื่อเขาแบบนั้น เขาไม่ได้ชื่อดำเขาชื่อดล
"จะเรียกแบบนี้แล้วจะทำไม ไอ้ดำฉันไม่ได้สมองเสื่อมอยากเรียกมีปัญหาอะไรไหม"
"ไม่มีปัญหาอะไรหรอกยัยอ้วน ฉันก็สะดวกเรียกเธอแบบนี้เหมือนกัน มีปัญหาอะไรเคียร์กันหลังมอคืนนี้"
ดลวัฒน์ไม่ยอมให้ยัยวิเรียกเขาแบบนั้นเหมือนกัน เธอเรียกได้เขาก็เรียกได้ ประโยคสุดท้ายเขาแค่พูดเล่น ๆ เขาไม่ทำอย่างที่พูดหรอกแค่พูดไปอย่างนั้นเอง อีกอย่างเขาไม่ทำร้ายผู้หญิงก่อน นอกจากผู้หญิงจะทำร้ายเขาก่อน ถ้าเกิดคนในมหาลัยรู้ว่าเขานั้นนัดผู้หญิงมาตีที่หลังมอ แล้วมีคนเอาเรื่องนี้ไปฟ้องอาจารย์ใหญ่เขาก็ซวยนะสิ ไม่แน่เขาอาจจะโดนไล่ออกจากมหาลัยก็ได้ใครจะไปรู้ เขาไม่เสี่ยงหรอกนะอีกไม่กี่เดือนเขาก็จะจบการศึกษาแล้ว
"อร้ายยย ก็มาดิคร้าบไม่กลัวจ้า"
วิญาดาร้องกรี๊ดออกมาเสียงดังแล้วก็ท้าดลวัฒน์ด้วยใบหน้ากวน ๆ อย่างไม่เกรงกลัวในสิ่งที่ดลวัฒน์พูดเลยสักนิด
"หยุด!!"
วรวิทย์และว่านรักพูดขึ้นมาพร้อมกันอย่างไม่ได้นัดหมาย พวกเขาทั้งสองคนรำคาญเสียงกรี๊ดของวิญาดา
"พวกมึงหยุดทะเลาะกันสักชั่วโมงได้ไหมวะ กูรำคาญตั้งแต่เช้าแล้วนะ"
วรวิทย์พูดขึ้นมาอย่างโมโหเขารำคาญสองคนนี้ทะเลาะกันจริง ๆ ทะเลาะกันอยู่ได้ เวลาไอ้ดลกับวิญาดาทะเลาะกันทีไรเสียงดังมาก แล้วอีกอย่างวิญาดาจะชอบกรี๊ดออกมาเมื่อดลวัฒน์ว่าให้เธอ
ทั้งสองคนเงียบลงทันทีหลังจากวรวิทย์พูดเสร็จ
"ตกลงมึงรู้จักดลได้ยังไงวะ กูรอฟังอยู่นะไอ้เสือ"
ว่านรักรอฟังคำตอบจากเพื่อนชาย แต่ยัยวิกับนายดลก็มาทะเลาะกันขึ้นมาเสียงดังเสียก่อน
ทศวรรษก็เลยไม่ได้ตอบคำถามที่วิญาดาถามก่อนหน้านี้
"กูเจอไอ้ดลที่ร้านเหล้าหลังมอบ่อย ๆ ก็เลยรู้จักกันนะว่าน"
"ออ อย่างนี้นี่เอง ขอถามได้ไหมว่าดลไปทำอะไรที่ร้านเหล้าเหรอ"
ว่านรักเอ่ยถามดลวัฒน์อย่างสงสัยว่าเขาไปทำอะไรที่ร้านเหล้าบ่อย ๆ
"ว่านมึงก็ถามอะไรแปลก ๆ เนาะ เขาก็ต้องไปกินเหล้าสังสรรคสิ"
วิญาดาว่าให้เพื่อน
"ไปทำงานนะ"
"ออ นึกว่าดลจะชอบไปกินเหล้าทุกวันเหมือนไอ้เสือเสียอีก"
ว่านรักคิดว่าดลวัฒน์เจอกับไอ้เสือทุกวัน เธอก็เลยคิดว่าดลวัฒน์นั้นชอบไปกินเหล้าที่ร้านบ่อย ๆ เหมือนกับทศวรรษเพื่อนชายของเธอ
"บ้าใครจะไปกินเก่งเหมือนมันละ อันที่จริงเราไม่ชอบกินเหล้าหรอก แต่ก็กินได้นะสองสามแก้วที่สามหลับเลย"
"ฉันไม่เชื่อนายหรอกอย่างนายสองขวดยังไม่พอเลย"
เธอไม่เชื่อที่เขาบอกเพื่อนเธอว่าไม่ชอบกินเหล้าแต่ก็พอกินได้อยู่ ดูจากท่าทางแล้วก็น่าจะกินได้หลายขวดอยู่ วิญาดาคิด
"นี่เธอ!หาว่าฉันโกหกว่านเหรอ"
ดลวัฒน์พูดขึ้นมาเสียงดังอย่างโมโหที่ยัยวิกล่าวหาเขาว่าเขานั้นโกหกเพื่อนเธอ
"เออ !ฉันไม่เชื่อหรอกว่านายจะกินแค่นั้น"
"ไม่เชื่อก็แล้วแต่เธอ ฉันไม่ได้ให้เธอเชื่อสักหน่อย"
เธอไม่เชื่อที่ดลวัฒน์พูด และหันหน้าไปถามวรวิทย์ที่นั่งอยู่ข้างกันว่า
"วิทย์ที่ไอ้ดำพูดเรื่องจริงใช่ไหม"
ยัยวิเรียกเขาว่าดำอีกแล้วบอกว่าอย่าเรียกก็ยังจะเรียก เขาขี้เกียจเถียงกับเธอแล้ว อยากจะเรียกชื่อเขายังไงก็เชิญเขาไม่สนแล้ว เหนื่อยจะเถียงกับวิญาดา
"จริงอย่างที่มันพูดนั่นแหละ"
"เหรอ"
พอรู้จากปากวรวิทย์แล้วเธอก็ยังไม่เชื่ออยู่ดี
และทำหน้าไม่เชื่อที่เขาพูด เมื่อวรวิทย์เห็นอย่างนั้นเขาก็เอ่ยบอกวิญาดาว่า
"ถ้าเธอไม่เชื่อคืนนี้ที่หลังมอเธอก็ไปดวลเหล้ากับมันเลย"
"เฮ้ย ๆ ไอ้วิทย์กูยังไม่ได้พูดเลยว่ากูจะไปดวลเหล้ากับยัยอ้วนวินี่"
"นี่นายเรียกชื่อฉันให้มันดี ๆ หน่อย ถ้านายดื่มได้แค่นั้นจริง ฉันจะยอมให้นายเรียกว่าอ้วนเลย"
เธอมั่นใจว่านายดลต้องดื่มได้มากกว่านั้นแน่เธอมั่นใจมากที่พูดออกมาแบบนั้น ยังไงนายดลก็ไม่ได้เรียกเธอว่าอ้วนหรอก คิดแล้ววิญาดาก็ยิ้มที่มุมปาก
"ตกลง ถ้าฉันชนะเธอห้ามเรียกฉันว่าดำอีก"
เมื่อได้ยินดังนั้นดลวัฒน์ก็ตอบตกลงทันทีที่จะไปดวลเหล้ากับเธอ วันนี้เขาหยุดงานพอดีเลย ดลวัฒน์อมยิ้มในใจยังไงเขาก็ชนะอยู่แล้ว
"ได้"
วิญาดาตอบอย่างมั่นใจว่าคืนนี้เธอต้องชนะนายดลแน่ ยังไงเธอก็ไม่แพ้มันหรอก
"ว่านไปกับกูนะ"
"กูไปกับมึงไม่ได้วันนี้แม่กูมาหา"
"มึงจะให้กูไปคนเดียวเหรอว่าน"
"ก็ไอ้เสือไง"
"ไปด้วยก็เหมือนไม่ได้ไป เดี๋ยวมันก็ทิ้งกูไปหาสาว เออฉันไปคนเดียวก็ได้"
ไปกับไอ้เสือก็เหมือนไม่ได้ไปด้วยกัน สักพักมันก็ทิ้งเธอไปหาผู้หญิง สุดท้ายเธอก็กลับคอนโดคนเดียว
"เออเกือบลืมเลย"
พูดจบว่านรักก็หากระเป๋าตังค์สีดำในกระเป๋าสะพายข้างสีฟ้าของเธอ
แล้วก็ยื่นกระเป๋าสีดำให้ทศวรรษไป เขายื่นมือไปรับด้วยความสงสัยว่ากระเป๋าตังค์ไปอยู่กับว่านรักได้ยังไง เขาไม่ได้เอากระเป๋าเงินให้เธอเลยนะ
"ไอ้ว่านกระเป๋าตังค์กูไปอยู่กับมึงได้ยังไงวะ"
ทศวรรษเอ่ยถามเพื่อนสาวอย่างสงสัย
"ยัยภาให้กูเอามาคืนมึงนะ บอกว่าเมื่อคืนมึงทำตกไว้ที่ร้านเหล้าหลังมอ"
"ว่าอยู่ตอนกูจะจ่ายเงินค่าน้ำหาเท่าไรก็หาไม่เจอที่แท้กูก็ทำกระเป๋าเสียนี่เอง ดีนะที่น้องลีน่าช่วยจ่ายเงินค่าน้ำให้"
ประโยคหลังเขาพูดกับตัวเองเสียงเบา
"มึงว่าอะไรนะกูไม่ได้ยิน"
ว่านรักไม่ได้ยินเสียงที่ทศวรรษพูดตอนท้ายก็เลยเอ่ยถามเพื่อนรักไป
"ไม่มีอะไรหรอก"
ว่านรักเอาโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าสะพายข้างแล้วกดไปที่แอปพิเคชั่นไลน์ เธอทำการดึงวิญาดา วรวิทย์ และทศวรรษ เข้ากลุ่มรายงานโมเดลส่งวันศุกร์หน้า ที่เธอสร้างกลุ่มขึ้นเมื่อกี้
ติ้ง
ว่านรักได้เชิญคุณเข้าร่วมกลุ่มโมเดลส่งวันศุกร์หน้า
"ว่านมึงเชิญกูเข้ากลุ่มอะไรเนี่ย อาจารย์สั่งงานอะไรเหรอ"
ทศวรรษถามว่านด้วยความสงสัยว่าทำไมเพื่อนสาวต้องเอาเขาเข้ากลุ่มอะไรนี้ด้วย
ติ้ง
วรวิทย์ได้เข้าร่วมกลุ่มแล้ว
วิญาดาได้เข้าร่วมกลุ่มแล้ว
"อะไรวะไอ้วิทย์"
ดลวัฒน์เอ่ยถามเพื่อนเมื่อได้ยินเสียงแจ้งเตือนไลน์ของทุกคนดังขึ้นยกเว้นของเขาคนเดียว ไอ้เสือก็พูดอะไรก็ไม่รู้เกี่ยวกับกลุ่มอะไรสักอย่างนี่แหละ
"กลุ่มอะไรวะไอ้วิทย์"
"เดี๋ยวกูเอามึงเข้ากลุ่ม"
ติ้ง
วรวิทย์ได้เชิญดลวัฒน์เข้าร่วมกลุ่มโมโดลส่งวันศักร์หน้า
"อองานกลุ่มนี่เองนึกว่าอะไร"
ดลวัฒน์คิดในใจแล้วก็กดเข้าร่วมกลุ่ม
"ถ้าใครมีอะไร หรือมีไอเดียอะไรดี ๆ ก็ไลน์ลงในกลุ่มได้เลยนะ"
"โอเค"
ดลวัฒน์ตอบ
