"ห๊ะ!!!อะไรนะท่านจะจ้างให้ข้าแต่งงานกับท่านเนี่ยนะท่านแม่ทัพ ข้าฟังผิดไปหรือเปล่า"
เจ้าฟังไม่ผิดหรอกข้าจะจ้างเจ้ามาแต่งงานหลอกๆแต่ข้ามีค่าจ้างให้เจ้ามหาศาลพอที่เจ้าจะนำไปใช้หนี้ให้พ่อของเจ้าได้
รัก,ชาย-หญิง,จีน,ย้อนยุค,คุณหนูรองเยว่,จีนโบราณ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
"ห๊ะ!!!อะไรนะท่านจะจ้างให้ข้าแต่งงานกับท่านเนี่ยนะท่านแม่ทัพ ข้าฟังผิดไปหรือเปล่า"
เจ้าฟังไม่ผิดหรอกข้าจะจ้างเจ้ามาแต่งงานหลอกๆแต่ข้ามีค่าจ้างให้เจ้ามหาศาลพอที่เจ้าจะนำไปใช้หนี้ให้พ่อของเจ้าได้
ผู้แต่ง
คุณหนูรองเยว่
เรื่องย่อ
ท่านแม่ทัพซีฮันถูกบิดาบังคับให้ดูตัวกับลูกสาวท่านแม่ทัพชั้นสูง แต่ซีฮันไม่อยากแต่งงานกับคนที่บิดาของตนหาให้จึงคิดหาวิธีที่จะทำให้บิดาไม่ต้องเสียหน้าและบังคับตนได้ บังเอิญเจอกับฟางเซียนที่นิสัยไม่มีความเป็นกุลสตรี ก๋ากั่นนิสัยเหมือนผู้ชายและเป็นบุตรสาวของท่านขุนนาง พ่อของนางเป็นหนี้พนันเศรษฐีที่มีอำนาจชาวบ้านต่างก็เกรงกลัวในอำนาจของเศรษฐีคนนี้แถมเศรษฐีคนนี้มีภรรยาอยู่แล้วหกคนและหมายปองคุณหนูฟางเซียนที่กำลังโตเป็นสาวเต็มตัวมีหน้าตาที่สวยงามจนอยากได้มาเป็นภรรยาคนที่เจ็ดของตนจึงยุยงให้พ่อของฟางเซียนเล่นพนันและกู้ยืมเงินตนจนเป็นหนี้มหาศาลแถมยังบีบบังคับให้ยกฟางเซียนแต่งงานกับตนเพื่อแรกกับยกหนี้ทั้งหมดให้แต่ฮูหยินไม่ยอมให้บุตรสาวของตนต้องเป็นภรรยาน้อยใคร เศรษฐีคนนั้นจึงขู่ว่าจะทำร้ายทุกคนในจวนและทำลายข้าวของในจวน เมื่อแม่ทัพซีฮันได้ฟังเรื่องราวทั้งหมดจึงตกลงจ้างฟางเซียนมาเพื่อเเต่งงานหลอกๆและทำสัญญาแต่งงาน ถ้าทั้งคู่แต่งงานครบ 1 ปี จะได้ค่าจ้างที่มหาศาลเพื่อใช้หนี้ให้บิดาของตน เมื่อทั้งคู่แต่งงานกันได้ 3 เดือน ท่านแม่ทัพซีฮันก็ตกหลุมรักฟางเซียนจากการแต่งงานหลอกๆก็ก่อเกิดเป็นความรักจริงๆ ความรักและความวุ่นวายของทั้งคู่จะเป็นอย่างไร ติดตามเรื่องราวความรักของทั้งคู่ได้เลย
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์พ.ศ.2537
ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลงหรือนำส่วนใดในนิยายไปเผยแพร่ไม่ว่ากรณีใดๆ ทั้งสิ้น โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงาน
หลังจากที่คุณหนูจินเหมยกลับจวนไปแล้วท่านแม่ทัพซีฮันจึงถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ด้วยความโล่งใจเพราะตนไม่ได้ชอบคุณหนูจินเหมยแบบคู่รักแต่ชอบและเอ็นดูคุณหนูจินเหมยเเบบน้องสาวคนนึง
"เฮ้อ!!!นางกลับไปได้สักที ข้าโล่งใจมาก"
ท่านแม่ทัพโล่งใจอะไรหรือขอรับ
ข้าก็โล่งใจที่ไม่ต้องปั้นหน้ายิ้มอย่างไรล่ะ ข้าปั้นหน้ายิ้มจนหน้าข้าจะเป็นตะคริวอยู่แล้วไปเข้าจวนกันท่านพ่อ ท่านแม่คงจะรอทานอาหารเย็นอยู่
ขอรับท่านแม่ทัพ
ครู่ต่อมา
"มากันแล้วหรือ มาสิอาหารเย็นเสร็จพอดีมาทานกันเถอะ "
ซีฮันพ่อขอถามเจ้าได้หรือไม่ว่าเจ้าคิดว่าคุณหนูจินเหมยนางเป็นคนอย่างไรหลังจากที่เจ้าพบหน้านางแล้ว
ท่านแม่ทัพซีฮันครุ่นคิดถึงคำตอบที่จะตอบบิดาของตนว่าตนไม่ได้ชอบคุณหนูจินเหมยแบบคนรักแต่ชอบและเอ็นดูแบบน้องสาวเท่านั้น แต่ท่านแม่ทัพไม่ได้กล่าวคำตอบงที่ตนครุ่นคิดในใจอยู่ออกไปให้บิดาต้องเสียหน้า
คือ....ลูกก็ว่านางน่ารักดีขอรับท่านพ่อ
"เช่นนั้นหรือถ้าเจ้าคิดเช่นนั้นก็ทานข้าวกันเถอะ"
ขอรับท่านพ่อ
อดีตท่านแม่ทัพโม่จึงอารมณ์ดีและทานอาหารเย็นอย่างมีความสุขส่วนท่านแม่ทัพซีฮันจึงทานอาหารเย็นแบบไม่สบอารมณ์เท่าไหร่ที่ตอบบิดาไปเช่นนั้น ฮูหยินจางจื่อเหมยที่เห็นสีหน้าของบุตรชายที่ไม่สู้ดีจึงจับมือปลอบใจโดยที่ทุกคนไม่ได้สนใจ ท่านแม่ทัพซีฮันจึงเปลี่ยนสีหน้าและทานอาหารเย็นของตนต่อไป