"ห๊ะ!!!อะไรนะท่านจะจ้างให้ข้าแต่งงานกับท่านเนี่ยนะท่านแม่ทัพ ข้าฟังผิดไปหรือเปล่า" เจ้าฟังไม่ผิดหรอกข้าจะจ้างเจ้ามาแต่งงานหลอกๆแต่ข้ามีค่าจ้างให้เจ้ามหาศาลพอที่เจ้าจะนำไปใช้หนี้ให้พ่อของเจ้าได้
รัก,ชาย-หญิง,จีน,ย้อนยุค,คุณหนูรองเยว่,จีนโบราณ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
หลงรักชายา(กำมะลอ)ภาคต่อพรหมลิขิตด้ายแดง (อ่านฟรีจนจบเรื่อง)"ห๊ะ!!!อะไรนะท่านจะจ้างให้ข้าแต่งงานกับท่านเนี่ยนะท่านแม่ทัพ ข้าฟังผิดไปหรือเปล่า" เจ้าฟังไม่ผิดหรอกข้าจะจ้างเจ้ามาแต่งงานหลอกๆแต่ข้ามีค่าจ้างให้เจ้ามหาศาลพอที่เจ้าจะนำไปใช้หนี้ให้พ่อของเจ้าได้
ท่านแม่ทัพซีฮันถูกบิดาบังคับให้ดูตัวกับลูกสาวท่านแม่ทัพชั้นสูง แต่ซีฮันไม่อยากแต่งงานกับคนที่บิดาของตนหาให้จึงคิดหาวิธีที่จะทำให้บิดาไม่ต้องเสียหน้าและบังคับตนได้ บังเอิญเจอกับฟางเซียนที่นิสัยไม่มีความเป็นกุลสตรี ก๋ากั่นนิสัยเหมือนผู้ชายและเป็นบุตรสาวของท่านขุนนาง พ่อของนางเป็นหนี้พนันเศรษฐีที่มีอำนาจชาวบ้านต่างก็เกรงกลัวในอำนาจของเศรษฐีคนนี้แถมเศรษฐีคนนี้มีภรรยาอยู่แล้วหกคนและหมายปองคุณหนูฟางเซียนที่กำลังโตเป็นสาวเต็มตัวมีหน้าตาที่สวยงามจนอยากได้มาเป็นภรรยาคนที่เจ็ดของตนจึงยุยงให้พ่อของฟางเซียนเล่นพนันและกู้ยืมเงินตนจนเป็นหนี้มหาศาลแถมยังบีบบังคับให้ยกฟางเซียนแต่งงานกับตนเพื่อแรกกับยกหนี้ทั้งหมดให้แต่ฮูหยินไม่ยอมให้บุตรสาวของตนต้องเป็นภรรยาน้อยใคร เศรษฐีคนนั้นจึงขู่ว่าจะทำร้ายทุกคนในจวนและทำลายข้าวของในจวน เมื่อแม่ทัพซีฮันได้ฟังเรื่องราวทั้งหมดจึงตกลงจ้างฟางเซียนมาเพื่อเเต่งงานหลอกๆและทำสัญญาแต่งงาน ถ้าทั้งคู่แต่งงานครบ 1 ปี จะได้ค่าจ้างที่มหาศาลเพื่อใช้หนี้ให้บิดาของตน เมื่อทั้งคู่แต่งงานกันได้ 3 เดือน ท่านแม่ทัพซีฮันก็ตกหลุมรักฟางเซียนจากการแต่งงานหลอกๆก็ก่อเกิดเป็นความรักจริงๆ ความรักและความวุ่นวายของทั้งคู่จะเป็นอย่างไร ติดตามเรื่องราวความรักของทั้งคู่ได้เลย
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์พ.ศ.2537
ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลงหรือนำส่วนใดในนิยายไปเผยแพร่ไม่ว่ากรณีใดๆ ทั้งสิ้น โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงาน
"ส่วนพวกเจ้าถ้าถูกใจนางคนใดก็เรียกนางขึ้นห้องไปปรนนิบัติได้เลย วันนี้ข้าเลี้ยงเอง"
ขอบคุณขอรับท่านเศรษฐี
ลูกน้องของท่านเศรษฐีต่างเลือกนางคณิกาที่ตนถูกใจและพาขึ้นห้องเพื่อไปปรนนิบัติหลังจากที่หลิงเฟ่ยนางคณิกาอันดับหนึ่งของหอคณิกาบรรเลงดนตรีจบจึงลงมาพบท่านเศรษฐี
"สวัสดีเจ้าค่ะท่านเศรษฐี"
วันนี้เจ้าต้องปรนนิบัติข้าแล้วข้าจะจ่ายค่าตัวเจ้าอย่างงาม แต่ตอนนี้เจ้าช่วยรินสุราให้ข้าก่อน
เจ้าค่ะท่านเศรษฐี ข้าน้อยหลิงเฟ่ยจะปรนนิบัติท่านเศรษฐีเป็นอย่างดี ไม่ให้ขาดตกบกพร่องแต่อย่างใด
เจ้าเนี่ยเล่นดนตรีได้เก่งมากเลยนะ
"ขอบพระคุณเจ้าค่ะท่านเศรษฐีข้าน้อยขอกราบงามๆที่อกของท่าน"
หลังจากท่านเศรษฐีเฟิ่งอันฉีได้ดื่มสุราเสร็จจึงพานางคณิกาอันดับหนึ่งของหอคณิกาขึ้นไปปรนนิบัติกันที่ห้อง
ที่ห้องของคณิกาอันดับหนึ่ง
วันนี้เจ้าสวยมากจนข้าอดใจไม่ไหวแล้ว
"ท่านเศรษฐีทำข้าเบาๆนะเจ้าคะ "
จากนั้นเศรษฐีเฟิ่งอันฉีจึงเริ่มถอดชุดของตนและถอดชุดของนางคณิกาแล้วก็เริ่มบทเพลงรักกันอย่างค่อยเป็นค่อยไปเมื่อเวลาผ่านไปบทเพลงรักก็จบลง เศรษฐีเฟิ่งอันฉีจึงใส่เสื้อผ้าของตน
เจ้าปรนนิบัติข้าได้ถูกใจมากเลยนะ
ท่านเศรษฐีจะกลับแล้วหรือเจ้าคะข้าน้อยยังไม่อยากให้ท่านกลับเลย อยู่ต่ออีกนิดนะเจ้าคะท่านเศรษฐี
หลิงเฟ่ยนางคณิกาอันดับหนึ่งของหอคณิกาที่ตอนนี้ร่างกายของนางปกคลุมด้วยผ้าห่มหนึ่งผืนโอบแขนของท่านเศรษฐีเฟิ่งอันฉีเพื่อที่จะยื้อไม่ให้กลับ
"ข้าต้องกลับแล้ว ไว้วันหลังข้าจะมาหาเจ้าทุกวันเจ้าปรนนิบัติถูกใจข้ามาก ส่วนเจ้าเองก็รีบใส่เสื้อผ้าเถอะ"
เจ้าค่ะท่านเศรษฐีไว้ข้าจะรอท่านนะเจ้าคะ