"ห๊ะ!!!อะไรนะท่านจะจ้างให้ข้าแต่งงานกับท่านเนี่ยนะท่านแม่ทัพ ข้าฟังผิดไปหรือเปล่า" เจ้าฟังไม่ผิดหรอกข้าจะจ้างเจ้ามาแต่งงานหลอกๆแต่ข้ามีค่าจ้างให้เจ้ามหาศาลพอที่เจ้าจะนำไปใช้หนี้ให้พ่อของเจ้าได้
รัก,ชาย-หญิง,จีน,ย้อนยุค,คุณหนูรองเยว่,จีนโบราณ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
หลงรักชายา(กำมะลอ)ภาคต่อพรหมลิขิตด้ายแดง (อ่านฟรีจนจบเรื่อง)"ห๊ะ!!!อะไรนะท่านจะจ้างให้ข้าแต่งงานกับท่านเนี่ยนะท่านแม่ทัพ ข้าฟังผิดไปหรือเปล่า" เจ้าฟังไม่ผิดหรอกข้าจะจ้างเจ้ามาแต่งงานหลอกๆแต่ข้ามีค่าจ้างให้เจ้ามหาศาลพอที่เจ้าจะนำไปใช้หนี้ให้พ่อของเจ้าได้
ท่านแม่ทัพซีฮันถูกบิดาบังคับให้ดูตัวกับลูกสาวท่านแม่ทัพชั้นสูง แต่ซีฮันไม่อยากแต่งงานกับคนที่บิดาของตนหาให้จึงคิดหาวิธีที่จะทำให้บิดาไม่ต้องเสียหน้าและบังคับตนได้ บังเอิญเจอกับฟางเซียนที่นิสัยไม่มีความเป็นกุลสตรี ก๋ากั่นนิสัยเหมือนผู้ชายและเป็นบุตรสาวของท่านขุนนาง พ่อของนางเป็นหนี้พนันเศรษฐีที่มีอำนาจชาวบ้านต่างก็เกรงกลัวในอำนาจของเศรษฐีคนนี้แถมเศรษฐีคนนี้มีภรรยาอยู่แล้วหกคนและหมายปองคุณหนูฟางเซียนที่กำลังโตเป็นสาวเต็มตัวมีหน้าตาที่สวยงามจนอยากได้มาเป็นภรรยาคนที่เจ็ดของตนจึงยุยงให้พ่อของฟางเซียนเล่นพนันและกู้ยืมเงินตนจนเป็นหนี้มหาศาลแถมยังบีบบังคับให้ยกฟางเซียนแต่งงานกับตนเพื่อแรกกับยกหนี้ทั้งหมดให้แต่ฮูหยินไม่ยอมให้บุตรสาวของตนต้องเป็นภรรยาน้อยใคร เศรษฐีคนนั้นจึงขู่ว่าจะทำร้ายทุกคนในจวนและทำลายข้าวของในจวน เมื่อแม่ทัพซีฮันได้ฟังเรื่องราวทั้งหมดจึงตกลงจ้างฟางเซียนมาเพื่อเเต่งงานหลอกๆและทำสัญญาแต่งงาน ถ้าทั้งคู่แต่งงานครบ 1 ปี จะได้ค่าจ้างที่มหาศาลเพื่อใช้หนี้ให้บิดาของตน เมื่อทั้งคู่แต่งงานกันได้ 3 เดือน ท่านแม่ทัพซีฮันก็ตกหลุมรักฟางเซียนจากการแต่งงานหลอกๆก็ก่อเกิดเป็นความรักจริงๆ ความรักและความวุ่นวายของทั้งคู่จะเป็นอย่างไร ติดตามเรื่องราวความรักของทั้งคู่ได้เลย
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์พ.ศ.2537
ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลงหรือนำส่วนใดในนิยายไปเผยแพร่ไม่ว่ากรณีใดๆ ทั้งสิ้น โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงาน
"ท่านแม่ น้องหญิงข้าขอตัวสักครู่นะเจ้าคะ"
เจ้าจะไปไหนล่ะฟางเซียน
ข้ารู้สึกปวดท้องนิดหน่อย ขอไปพักสักเดี๋ยวข้าจะรีบกลับมาเรียนทำอาหารต่อนะเจ้าคะ
ให้ข้าไปด้วยไหมเจ้าคะพี่สะใภ้
"ไม่เป็นไรจ้ะ เดี๋ยวพี่รีบมา"
ไปเถอะ จิวหราเจ้าช่วยหายาในนางด้วยนะถ้าไม่ไหวเดี๋ยวแม่จะตามหมอหลวงมาดูอาการให้
เจ้าค่ะคุณหนู
คุณหนูฟางเซียนปลีกตัวออกมาที่ศาลาริมน้ำและมีจิวหราสาวใช้ของฮูหยินจางจื่อเหมยตามออกไปหายาให้ทาน
น้าจิวหราจ้ะ เดี๋ยวข้าขอนั่งรอที่ศาลาริมน้ำก็ได้จ้ะ
งั้นเดี๋ยวน้าจะรีบไปหายามาให้จ้ะ
"ขอบคุณน้าจิวหรามากจ้ะ"
จิวหราสาวใช้ของฮูหยินจางจื่อเหมยปลีกตัวไปหายามาให้คุณหนูฟางเซียนทานแก้ปวดท้อง ส่วนคุณหนูฟางเซียนนั่งคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยและบ่นพึมพำอยู่กับตัวเอง
นี่ ทำไมทุกคนถึงดีกับเราขนาดนี้ทั้งๆที่นี่เป็นแค่การแต่งงานหลอกๆเท่านั้น
ท่านแม่ทัพซีฮันที่ซ้อมดาบเสร็จเดินมาที่ศาลาริมน้ำที่มีคุณหนูฟางเซียนนั่งอยู่
บ่นอะไรของเจ้าน่ะ เห็นนั่งบ่นอยู่คนเดียว
"เปล่าเจ้าค่ะ"
สักพักต่อมา
ยามาแล้วจ้ะ
ขอบคุณน้าจิวหรามากๆเลยจ้ะ
รีบทานยาเถอะ ถ้าไม่ไหวยังไงนั่งพักก่อนได้เลยนะเดี๋ยวน้าจะไปบอกคุณหนูเหลียนซิงเยียนกับฮูหยินให้
นี่เจ้าเป็นอะไรหรือเปล่า
"เปล่าเจ้าค่ะท่านพี่ ข้าแค่ปวดท้องนิดหน่อย นั่งพักสักแป๊บเดี๋ยวก็หาย"
ถ้างั้นข้าขอตัวกลับห้องไปอาบน้ำก่อน เจ้าอยู่ได้นะ
ข้าอยู่ได้เจ้าค่ะ
น้าจิวหราช่วยอยู่เป็นเพื่อนคุณหนูฟางเซียนหน่อยนะขอรับ
"ได้เจ้าค่ะคุณหนูซีฮัน"
หลังจากที่ท่านแม่ทัพซีฮันกลับไปที่ห้องเพื่ออาบน้ำแล้วคุณหนูฟางเซียนจึงนั่งพักเพราะปวดท้องมาสักพักใหญ่และอาการปวดท้องก็หายไป
สักพักใหญ่ต่อมา
ข้าหายแล้วเจ้าค่ะ ไปหัดทำอาหารกันเถอะเจ้าค่ะน้าจิวหรา
"หายแล้วแน่นะจ้ะ"
ข้าไม่ปวดท้องแล้วจ้ะ
ที่ห้องครัวของจวนสกุลโม่
"ฟางเซียนเจ้าหายแล้วหรือ"
หายแล้วเจ้าค่ะท่านแม่ เรามาเรียนกันต่อเถอะเจ้าค่ะ
ฮูหยินจางจื่อเหมยจึงสอนลูกสะใภ้อย่างคุณหนูฟางเซียนทำอาหารต่อ