"ห๊ะ!!!อะไรนะท่านจะจ้างให้ข้าแต่งงานกับท่านเนี่ยนะท่านแม่ทัพ ข้าฟังผิดไปหรือเปล่า"
เจ้าฟังไม่ผิดหรอกข้าจะจ้างเจ้ามาแต่งงานหลอกๆแต่ข้ามีค่าจ้างให้เจ้ามหาศาลพอที่เจ้าจะนำไปใช้หนี้ให้พ่อของเจ้าได้
รัก,ชาย-หญิง,จีน,ย้อนยุค,คุณหนูรองเยว่,จีนโบราณ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
"ห๊ะ!!!อะไรนะท่านจะจ้างให้ข้าแต่งงานกับท่านเนี่ยนะท่านแม่ทัพ ข้าฟังผิดไปหรือเปล่า"
เจ้าฟังไม่ผิดหรอกข้าจะจ้างเจ้ามาแต่งงานหลอกๆแต่ข้ามีค่าจ้างให้เจ้ามหาศาลพอที่เจ้าจะนำไปใช้หนี้ให้พ่อของเจ้าได้
ผู้แต่ง
คุณหนูรองเยว่
เรื่องย่อ
ท่านแม่ทัพซีฮันถูกบิดาบังคับให้ดูตัวกับลูกสาวท่านแม่ทัพชั้นสูง แต่ซีฮันไม่อยากแต่งงานกับคนที่บิดาของตนหาให้จึงคิดหาวิธีที่จะทำให้บิดาไม่ต้องเสียหน้าและบังคับตนได้ บังเอิญเจอกับฟางเซียนที่นิสัยไม่มีความเป็นกุลสตรี ก๋ากั่นนิสัยเหมือนผู้ชายและเป็นบุตรสาวของท่านขุนนาง พ่อของนางเป็นหนี้พนันเศรษฐีที่มีอำนาจชาวบ้านต่างก็เกรงกลัวในอำนาจของเศรษฐีคนนี้แถมเศรษฐีคนนี้มีภรรยาอยู่แล้วหกคนและหมายปองคุณหนูฟางเซียนที่กำลังโตเป็นสาวเต็มตัวมีหน้าตาที่สวยงามจนอยากได้มาเป็นภรรยาคนที่เจ็ดของตนจึงยุยงให้พ่อของฟางเซียนเล่นพนันและกู้ยืมเงินตนจนเป็นหนี้มหาศาลแถมยังบีบบังคับให้ยกฟางเซียนแต่งงานกับตนเพื่อแรกกับยกหนี้ทั้งหมดให้แต่ฮูหยินไม่ยอมให้บุตรสาวของตนต้องเป็นภรรยาน้อยใคร เศรษฐีคนนั้นจึงขู่ว่าจะทำร้ายทุกคนในจวนและทำลายข้าวของในจวน เมื่อแม่ทัพซีฮันได้ฟังเรื่องราวทั้งหมดจึงตกลงจ้างฟางเซียนมาเพื่อเเต่งงานหลอกๆและทำสัญญาแต่งงาน ถ้าทั้งคู่แต่งงานครบ 1 ปี จะได้ค่าจ้างที่มหาศาลเพื่อใช้หนี้ให้บิดาของตน เมื่อทั้งคู่แต่งงานกันได้ 3 เดือน ท่านแม่ทัพซีฮันก็ตกหลุมรักฟางเซียนจากการแต่งงานหลอกๆก็ก่อเกิดเป็นความรักจริงๆ ความรักและความวุ่นวายของทั้งคู่จะเป็นอย่างไร ติดตามเรื่องราวความรักของทั้งคู่ได้เลย
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์พ.ศ.2537
ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลงหรือนำส่วนใดในนิยายไปเผยแพร่ไม่ว่ากรณีใดๆ ทั้งสิ้น โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงาน
"ถ้างั้นพวกเจ้านอนห้องเก่าของแม่แล้วกันนะ เดี๋ยวแม่กับเหลียนซิงเยียนจะไปนอนห้อง ท่านตา ท่านยาย"
ขอรับท่านแม่
จะ จะ เจ้าค่ะท่านแม่
ที่ห้องนอนเก่าของฮูหยินจางจื่อเหมย
ชิงเหอเจ้าไปพักเถอะ เดี๋ยวข้าจัดของเอง
"เจ้าค่ะคุณหนู "
ชิงเหอสาวใช้คนสนิทของคุณหนูฟางเซียนออกจากห้องนอนและปิดประตูเบาๆ
ท่านแม่ไม่อยู่แล้ว ถ้างั้นเจ้านอนบนเตียงแล้วกันเดี๋ยวข้าจะไปนอนที่โซฟาไม้เอง
ท่านแม่ทัพนอนบนเตียงเถอะเจ้าค่ะ ข้าจะไปนอนโซฟาไม้เอง เพราะข้ารู้ว่าท่านไม่เคยนอนบนโซฟาไม้
"ข้าเป็นสุภาพบุรุษพอเจ้านอนเตียงเถอะ เอาหมอนมานี่ ข้านอนได้"
ทั้งสองยื้อเเย่งหมอนกันจนคุณหนูฟางเซียนสะดุดและล้มทับร่างของท่านแม่ทัพซีฮันบนเตียงจากนั้นทั้งสองสบตากันหัวใจของทั้งคู่เต้นดังกลองรัว เมื่อคุณหนูฟางเซียนรู้สึกตัวจึงลุกออกจากร่างท่านแม่ทัพซีฮัน
"เจ้านอนบนเตียงเถอะ ข้าจะนอนโซฟาเอง ถ้าท่านแม่กลับจวนสกุลโม่เมื่อไหร่ข้าจะย้ายไปนอนห้องท่านตา ท่านยายเอง แต่ถ้าท่านพ่อกับท่านแม่มาเยี่ยมเราสองคนจะต้องแกล้งว่าเจ้ากับข้านอนห้องเดียวกันและรักกัน"
เจ้าค่ะท่านแม่ทัพ นี่หมอนกับผ้าห่มของท่านเจ้าค่ะ
ถ้างั้นข้าไปจัดของของข้าก่อนนะ
จะ จะ เจ้าค่ะ
คุณหนูฟางเซียนหันมาจัดของของตนเองต่อแล้วเก็บอาการหน้าเเดงใจเต้นแรงเพื่อไม่ให้ท่านแม่ทัพซีฮันรู้ส่วนทางด้านท่านแม่ทัพซีฮันก็กำลังง่วนอยู่กับการจัดของของตัวเองอยู่เพื่อเก็บอาการหัวใจเต้นแรงไม่ให้คุณหนูฟางเซียนรู้เช่นกัน