เพราะผิดหวังในความรักหลินจึงเลือกที่จะปิดหัวใจตัวเองจากคริสต์

ภารกิจพิชิตหัวใจคุณพนักงาน - บทที่2 ความเจ็บปวดครั้งที่2 โดย khunsifa @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

ดราม่า,รัก,ชาย-ชาย,ครอบครัว,ไทย,รักข้างเดียว,ผัวรวย,โรแมนติก,พนักงานออฟฟิศ,ประธานบริษัท,ภารกิจพิชิตหัวใจคุณพนักงาน,นิยายวาย,ดราม่า,#BL,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

ภารกิจพิชิตหัวใจคุณพนักงาน

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

ดราม่า,รัก,ชาย-ชาย,ครอบครัว,ไทย

แท็คที่เกี่ยวข้อง

รักข้างเดียว,ผัวรวย,โรแมนติก,พนักงานออฟฟิศ,ประธานบริษัท,ภารกิจพิชิตหัวใจคุณพนักงาน,นิยายวาย,ดราม่า,#BL

รายละเอียด

เพราะผิดหวังในความรักหลินจึงเลือกที่จะปิดหัวใจตัวเองจากคริสต์

ผู้แต่ง

khunsifa

เรื่องย่อ


หลินผู้ที่เคยถูกหักหลังและผิดหวังจากความรักทำให้หลินปิดประตูหัวใจและสร้างกำแพงขึ้นมากำบังตัวเอง จนกระทั่งเขาได้มาเจอกับคริสต์หนุ่มหล่อดีกรีประธานบริษัท ได้เข้ามาทำให้หัวใจที่ด้านชาของหลินกลับมาเต้นอีกครั้ง

.

แนะนำตัวละคร



 

หลิน

นริลิน วงค์นิรักษ์

อายุ28ปี

ส่วนสูง173 น้ำหนัก58

ภายนอกเย็นชา หยิ่ง ปากร้ายแต่จริงแล้วเป็นคนที่มีนิสัยเด็ก ใจดี พูดเก่ง ยิ้มง่าย

แต่เพราะเคยผิดหวังจากความรักจึงปิดใจและใจร้ายกับทุกคนที่เข้ามาจีบ

.

.

"ของที่ส่งมาเป็นของคุณใช่ไหมครับ "เขาเลือกเปิดบทสนทนาด้วยคำถามที่สงสัยตั้งแต่ตอนช่วงเช้า น้ำเสียงเยือกเย็นของหลินยิ่งทำให้คริสต์ทำตัวไม่ถูก

"ครับ หลินชอบไหม พี่ตั้งใจเลือกซื้อให้เลยนะครับ" แต่เขาก็ตอบกลับด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

"เลิกซื้อของบ้าๆ นั้นมาให้ผมเถอะครับ มันไม่มีประโยชน์อะไร ถึงคุณจะซื้อมาอีกผมก็ทิ้งมันอยู่ดี"

สิ้นสุดคำพูดของหลิน ทำเอาคนที่ได้ยินใจแป้วลงทันที

"ทำแบบนี้ทำไมครับชอบผมเหรอ"

หลังจากหลินพูดจบ คริสต์นิ่งเงียบไปสักพักราวกับกำลังคิดอะไรอยู่ ก่อนที่เจ้าตัวจะตอบคำถามของคนที่นั่งข้างๆ

"ผมชอบคุณ"

"เอ่อ.... ผมขอจีบคุณได้ไหม"

"ผมว่าเราเป็นแค่เจ้านายกับลูกน้องกันเถอะนะครับ"

"ผมไม่อยากรักใครอีกแล้ว ผมว่าคุณเลิกชอบผมตอนนี้ยังทันนะครับ" น้ำเสียงนิ่งเรียบที่ตอบมานั้น ยิ่งทำให้คริสต์รู้สึกเจ็บในใจ คนตัวเล็กปิดกั้นเขาเอาไว้และสร้างกำแพงสูงใหญ่เกินกว่าที่เขาจะพังมันลงได้ในตอนนี้ คริสต์ไม่ตอบกลับอะไรไป เขาเพียงแค่ขับรถไปส่งคนตัวเล็กจนถึงบ้านและเก็บซ้อนความผิดหวังและความเสียใจเอาไว้

เมื่อส่งหลินถึงบ้าน คริสต์กลับมานั่งนึกย้อนไปยังเหตุการณ์ก่อนหน้าที่อยู่ในรถก่อนที่จะพูดพึมพำกับตัวเองพร้อมน้ำตาที่ไหลลงมาจากดวงตา

 

“เลิกชอบคุณตอนนี้ยังทันนั้นเหรอครับ หึ ใช่ครับมันยังทันถ้าเราพึ่งรู้จักกันแต่สำหรับพี่ที่รักหลินมาสิบปี จะให้เลิกรักเลิกชอบพี่ทำไมได้แล้วครับมันไม่ง่ายเลย” 

Trigger warin : Emotional hurt , Angst , Fluff and Angst , Smut ,Cheating

มีการนอกใจ การใช้ความรุนแรง เลือด การหลอกลวง



 

 

สามารถเล่นแท็กนี้ได้นะคะ #ภารกิจพิชิตหัวใจคุณพนักงาน

 

ช่องทางติดต่อนักเขียน

ทวิตเตอร์: @sky20061997

FB:นามปากกาคุณสีฟ้า

TikTOK: sky0659h6s

 



สารบัญ

ภารกิจพิชิตหัวใจคุณพนักงาน-บทที่1 ความเจ็บปวดครั้งที่1,ภารกิจพิชิตหัวใจคุณพนักงาน-บทที่2 ความเจ็บปวดครั้งที่2,ภารกิจพิชิตหัวใจคุณพนักงาน-บทที่3 จุดเริ่มต้น,ภารกิจพิชิตหัวใจคุณพนักงาน-บทที่4 เฉยชา,ภารกิจพิชิตหัวใจคุณพนักงาน-บทที่5 ไม่ชอบ,ภารกิจพิชิตหัวใจคุณพนักงาน-บทที่6 ไม่ยอมแพ้,ภารกิจพิชิตหัวใจคุณพนักงาน-บทที่7 ทิ้ง,ภารกิจพิชิตหัวใจคุณพนักงาน-บทที่8 เลิกยุ่ง,ภารกิจพิชิตหัวใจคุณพนักงาน-บทที่9 อุบัติเหตุ,ภารกิจพิชิตหัวใจคุณพนักงาน-บทที่10 ลืม,ภารกิจพิชิตหัวใจคุณพนักงาน-มีอีบุ๊คจ้า ตอนนี้อีบุ๊คกำลังลดราคาอยู่นะคะ

เนื้อหา

บทที่2 ความเจ็บปวดครั้งที่2

ภารกิจพิชิตหัวใจคุณพนักงาน
ตอนที่สอง แฟนเก่าคนที่สอง

แต่งโดยคุณสีฟ้า







ณ งานแต่งนภัทรและแก้วตา

หลังจากที่หลินได้คุยกับคนแปลกหน้าที่สวนสาธารณะวันนั้นมันทำให้เขาคิดได้ว่าเขาไม่ควรที่จะต้องมานั่งเสียใจเสียน้ำตาให้กับผู้ชายเลวๆ อย่างนภัทร แต่เขาควรให้บทเรียนอะไรสักอย่างกับแฟนเก่าคนนี้สักหน่อย



งามมงคลสมรสของทั้งสองถูกตกแต่งด้วยดอกไม้สีขาวชมพู ตามธีมงานแต่งงานทั่วไป งานดำเนินไปเรื่อยๆ จนถึงช่วงที่ต้องอวยพรบ่าวสาว ปรากฏชายร่างเล็กสวมชุดสูทสีแดงดำซึ่งขัดกับธีมงานทำให้ทุกสายตาจับจ้องมาที่หลินที่กำลังก้าวเดินขึ้นมาบนเวทีอย่างสงสัยเสียงซุบซิบของแขกที่นินทาเขาในตอนนี้ดังไปทั่วบริเวณงาน



หลินมองไปยังบ่าวสาวที่ตอนนี้มีสีหน้าไม่สู้ดีที่เห็นหลินเดินขึ้นมาบนเวที ในฐานะคนอวยพรในงานแต่งของเขา พิธีกรได้ยื่นไมค์ให้กับหลิน เขารับไมค์พร้อมกับยิ้มอย่างผู้ชนะให้กับบ่าวสาวก่อนจะเริ่มอวยพรให้กับบ่าวสาว วันนี้หลินไม่ได้มาเป็นคนที่โง่หรือแพ้ให้กับนภัทร แต่เขามาเพื่อแสดงให้เห็นว่าเขาคือคนที่นภัทรไม่ควรมาเล่นกับเขา





"สวัสดีครับ ผม หลิน นริลิน เป็นเพื่อนสนิทของ นาย นภัทร วันนี้เห็นคู่บ่าวสาวดูเหมาะสมกันดีนะครับ อย่างกับผีเน่ากับโล่งผุแน่ะ ฮ่า ฮ่า อืมแต่ก่อนที่เพื่อนสนิทอย่างผมจะอวยพร ผมขอเล่าประวัติความเลว ของบ่าวสาวคู่นี้สักนิดหน่อยได้ไหมครับ" หลังจากที่หลินพูดเกริ่นไม่กี่ประโยคนภัทรก็แสดงสีหน้าไม่พอใจใส่หลินพลางพูดบอกให้เขาหยุดพูดและเดินจากไป

"นี่หลินคิดจะทำอะไร หยุดความคิดนั้นเดี๋ยวนี้นะ" หึคิดว่ากูจะหยุดหรือไง ทำกับกูขนาดนี้อย่าหวังว่าจะได้รักกันแบบสงบสุขเลย ดูสิสีหน้าของไอ้เลวภัทรแล้วก็เจ้าสาวมันมีสีหน้าไม่จืดเลยล่ะ คงกลัวจนตัวสั่นว่าผมจะทำลายงานแต่งสินะ ผมไม่ใจร้ายขนาดนั้นหรอกมั้ง



"อะไรกันภัทร หลินแค่จะมาอวยพร แฟนเก่าสุดเหี้ยเท่านั้นเอง ทำไมเหรอ กลัวหลินพูดเรื่องที่ภัทรหลอกหลินคบ เพื่อใช้หลินเป็นที่ระบายอารมณ์ตอนที่คู่หมั้นคุณไม่อยู่ แล้วนี่ยังไม่รวมที่ภัทรเกาะหลินกินพอหลินไม่ให้เงินภัทรก็ทำร้ายหลินอีกนะ" หลังจากที่หลินพูดจบเสียงซุบซิบของแขกในงานก็ดังขึ้นอีกครั้งพร้อมกับสายตาที่ในตอนแรกมองมาที่หลินแต่ตอนนี้กลับจับจ้องไปที่บ่าวสาวของงานในวันนี้แทน นภัทรเห็นท่าไม่ดีจึงแย่งไมค์อีกอันจากมือพิธีกรมาพูดแก้ข่าวจากคำพูดของหลิน แต่น่าเสียดายที่คนตัวเล็กถือไพ่เหนือกว่า



"หลินเลิกใส่ร้ายเราดีกว่านะ กลับไปเถอะถ้าจะมาป่วนงานเรา ยังไงเราก็กลับไปคบกับหลินไม่ได้หรอก"



"หลินพูดความจริงนิ แล้วก็นะภัทร ใครจะอยากไปคบกับผู้ชายที่ทั้งเลวทั้งเหี้ยแบบมึงว่ะ แล้วกูจะบอกอะไรให้เอาบุญนะว่าในห้องนอนกูมีกล้องวงจรปิด อยากได้หลักฐานใช่ไหมกูจัดให้" คลิปจากกล้องวงจรปิดฉายภาพเหตุการณ์ให้ห้องของหลินในวันนั้น แขกในงานต่างตกใจอึ้งและไม่วายหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายคลิป หลินมองไปยังคู่บ่าวสาวอย่างสมเพช เจ้าสาวได้แต่ยืนหลบหลังนภัทรเพราะความอาย ส่วนนภัทรโกรธจนเลือดขึ้นหน้าก่อนจะหลุดธาตุแท้ออกมา

"อีหลิน มึงออกไปจากงานกู"



"จุ๊ๆ ไม่เอาสิภัทร หลินยังไม่ได้อวยพรเลยนะ หลินขออวยพรให้คู่บ่าวสาว มีแต่ความพังพินาศ ขอให้มีแต่ความฉิบหาย ขอให้พวกคุณเจอแบบที่ผมเจอ เฮ้อ~ แต่หลินว่าเวรกรรมมันคงช้าไป หลินคงแก่ก่อนที่จะเห็นความพังพินาศของภัทร งั้นหลินจัดการเองดีกว่า" หลินยกยิ้มอย่างมีเลศนัยก่อนจะหยิบบุหรี่ในกระเป๋าขึ้นมาจุดไฟสูบพ่นควันอย่างสบายใจ



"มึงจะทำอะไรหลิน"



"หึ ก็ไม่มีอะไรหรอกครับ ภัทรครับเตรียมน้ำไว้เยอะๆ นะครับ หลินขอตัวล่ะ" หลังจากพูดจบบุหรี่ในมือของหลินก็หล่นลงพื้นพรมที่ถูกราดด้วยน้ำมันไว้ก่อนหน้านี้ ทำให้เกินประกายไฟลุกไหม้ขึ้นทั่วงานแต่งงาน แขกในงานพากันวิ่งหนีออกไปจากบริเวณเวทีด้วยความตกใจกลัว และออแกไนซ์พร้อมกับคนบางส่วนที่พากันวิ่งวุ่นเอาน้ำมาดับไฟ



"กรี้ด!!! ไฟไหม้ ดับไฟเร็ว"



"อุ้ย ตายแล้ว บุหรี่บนมือดันร่วงซะได้ โดนน้ำมันด้วยสิ ฮ่า ฮ่า~" หลินเดินออกจากงานด้วยความพอใจ เขาตั้งใจเผาแค่จุดข้างหน้าเวทีหลินได้คิดถึงความปลอดภัยของคนในงานมาแล้วเขาแค่ต้องการมาป่วนงานเท่านั้นเอง ไม่นานก็มีเสียงรถดับเพลิงมาที่งานแต่ง ซึ่งเป็นหลินเองที่เรียกมาไว้ตั้งแต่แรก



หนึ่งปีต่อมา



หลินได้คบหากับแฟนคนที่สอง ชื่อ เจษพิพัตษ์ หลินเจอกับเจษตอนหลินเรียนอยู่มหาลัย ปี2ส่วนเจษเป็นเดือนคณะนิเทศศาสตร์ เอกการแสดง ปี4 ที่ฮอตมากๆ ด้วยหน้าตาที่หล่อระดับดาราและความอบอุ่นแสนดี ทั้งคู่เจอกันครั้งแรกตอนงานประกวดดาวเดือน หลังจากนั้นเจษก็ตามจีบหลินมาตลอดทั้งซื้อขนมมาวางไว้บนโต๊ะให้หลินในทุกครั้งที่หลินไปเรียน ทั้งชวนไปดูหนัง คอยให้คำปรึกษาหลิน อยู่ในทุกช่วงเวลาของหลินทั้งสุขและทุกข์ จนเวลาผ่านไปหนึ่งปีหลินเลยตกลงคบกับเจษในช่วงที่เจษเรียนจบพอดี

เจษที่กำลังคบกับหลินเขาได้เข้ามาทำงานเป็นนักแสดงหน้าใหม่ในเครือบริษัทของครอบครัวหลินซึ่งแน่นอนว่าที่เขาได้งานก็เป็นเพราะหลินที่ขอร้องอ้อนวอนกับบิดาตนให้รับแฟนหนุ่มเข้ามาทำงาน ส่วนในช่วงนั้นหลินเองก็ยุ่งอยู่กับการเรียน ถึงแม้เจษต้องทำงานกับนักแสดงสาวสวยมากมาย แต่หลินเข้าใจว่ามันเป็นงาน หลินและพี่เจษไว้ใจกันมากเรื่องความรักและมือที่สามเพราะก่อนจะตกลงคบกันเจษได้สัญญากับหลินไว้ว่าจะไม่มีเรื่องมือที่สามเข้ามาเกี่ยว แต่มันคงเป็นผมคนเดียวที่คิดอย่างนั้น ที่ไว้ใจอยู่ข้างเดียว

เมื่อเข้าสู่ปีที่สามแฟนหนุ่มของหลินเริ่มมีท่าทีเปลี่ยนไปอีกทั้งตอนนั้นมีข่าวว่าเจษกำลังเดทกับคู่จิ้นในวงการ หลินรับรู้มาโดยตลอดแต่หลินยังไว้ใจแฟนหนุ่มจึงไม่ได้สนใจอะไรบวกกับช่วงนั้นหลินกำลังวุ่นเกี่ยวกับการทำโปรเจคจบ จนกระทั่งวันหนึ่ง หลินจับได้ว่าข่าวที่เจษเดทกับสาวสวยคู่จิ้นในวงการเป็นเรื่องจริง เจษนอกใจหลินมาแล้วกว่าหนึ่งปีแต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้หลินอึ้งและเสียใจเท่ากับการที่เขาได้รู้เรื่องนี้จากคำพูดของแฟนหนุ่มที่กำลังบอกเลิกตัวเองตอนนี้



"พี่ขอโทษนะหลิน เราเลิกกันเถอะ" หลินได้แต่คิดในใจเป็นอีกครั้งที่เขาถูกบอกเลฺิก ด้วยเหตุผลเดิมคือการนอกใจ

ดวงตาสีน้ำตาลคลอไปด้วยน้ำตาที่พร้อมไหลลงมาอาบแก้ม น้ำเสียงสั่นคลอนเอ่ยพูดกับเจษ 

"อืมได้ แต่ก่อนจะไปหลินถามอะไรหน่อยได้ไหม ทำไมถึงนอกใจหลิน แล้วกับเขาเริ่มความสัมพันธ์กันตั้งแต่เมื่อไหร่ หมดรักหลินแล้วเหรอหรือหลินทำอะไรผิดไป"



"ไม่หลินไม่ได้ทำอะไรผิดเลยค่ะ ผิดที่พี่เองที่นอกใจหลินตอนนั้นพี่แค่เบื่อเพราะหลินยุ่งกับงานมหาลัยปีที่แล้ว พี่เลยคุยกับมิรินเขาจนเรามีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกันลับหลังหลินมาตลอดหนึ่งปี พี่รักหลินมาตลอดนะครับแต่ที่พี่บอกเลิกหลินในวันนี้ เพราะมิรินเขาท้อง" เมื่อได้ยินคำตอบน้ำตาสีใสก็ไหลลงมาอาบแก้มขาวอมชมพูไม่หยุด ความเจ็บเมื่อรู้ความจริงพุ่งเข้ามาเหมือนมีดทิ่มแทงใจของหลินในตอนนี้



"ถ้าพี่รักหลินจริงพี่จะไม่มีวันทำแบบนี้หรอกครับ ต่อจากนี้เราจบกันนะครับ ส่วนข่าวหลินช่วยอะไรพี่ไม่ได้นะครับ เพราะหลินให้พ่อยกเลิกสัญญากับพี่แล้ว รับผลกรรมที่ทำผมเจ็บด้วยนะครับ หลินไม่ได้เป็นแม่พระใจดีที่จะให้ใครมาทำร้ายจนเจ็บแบบนี้แล้วจะปล่อยไปใช้ชีวิตที่ดี มีหน้ามีตามีชื่อเสียงในสังคม" และสำหรับบทเรียนของเจษหลินเลือกที่จะสั่งสอนเจษด้วยการแฉเขาให้ดับจากวงการ



ณ สวนสาธารณะ



เป็นอีกครั้งที่หลินมานั่งอยู่ตรงนี้ริมสระสวนสาธารณะทุกครั้งที่เจ็บปวดหรืออยากอยู่คนเดียวหลินมักจะมานั่งเล่นที่นี้และทุกครั้งก็จะมีเขาชายคนแปลกหน้าที่ใส่แมสใส่หมวกปกปิดใบหน้ามานั่งข้างเขาคอยปลอบใจในทุกครั้งที่เจอกัน



"ร้องไห้อีกแล้ว ผมเคยบอกคุณนะว่าคุณไม่เหมาะกับน้ำตา เจอเรื่องอะไรมาเหรอครับเล่าให้ผมฟังได้นะ" เสียงของชายคนแปลกหน้าที่วันนี้สวมเสื้อฮู้ดสีดำกับแมสสีขาวเดินมานั่งข้างๆ หลินที่กำลังนั่งร้องไห้

"อึก! คุณอีกแล้ว ทำไมต้องเจอคุณในเวลาแบบนี้ทุกครั้ง อึก ฮือ" น้ำเสียงที่สะอื้นหันไปถามชายปริศนา



เขาตอบคำถามของหลินก่อนจะหยิบผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋ากางเกงสีดำออกมายื่นให้หลิน

"ไม่รู้สิครับ อ่ะ ผ้าเช็ดหน้าเช็ดน้ำตาซะนะ"



"อือขอบคุณ หลินหยิบผ้าเช็ดหน้าผืนสีดำจากมือเขามาซับน้ำตา"



"ไหนเล่ามาสิว่าเจออะไรมาถึงได้มาอยู่ตรงนี้ ผมจะรับฟังและคอยปลอบคุณอยู่ข้างๆ จนกว่าจะดีขึ้นเอง" อีกแล้วคำพูดน้ำเสียงของเขาไม่รู้ทำไมถึงทำให้หลินที่ฟังรู้สึกอบอุ่นรู้สึกดีขึ้นมา

"งั้นถ้าผมเล่าจบคุณช่วยกอดผมแน่นๆได้ไหม"

"ได้อยู่แล้วครับเพราะผมเป็นแค่คนแปลกหน้า"

หลินเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นให้กับชายปริศนาฟังภายใต้อ้อมกอดที่แสนอบอุ่นโอบกอดหลินเอาไว้ หลินไม่รู้ว่าทำไมถึงไว้ใจผู้ชายคนนี้ ไม่รู้ว่าเขาคือใครแม้แต่ชื่อก็ไม่รู้ หลินรู้แค่ว่าเขาคือคนแปลกหน้าที่โคตรอบอุ่น แสนดี อยู่ด้วยแล้วรู้สึกปลอดภัย ทั้งๆ ที่เขาเป็นแค่ผู้ชายคนหนึ่ง แต่ถ้าหากมีโอกาสหลินก็อยากจะรู้จักกับเขาสักครั้ง แค่ชื่อก็ยังดี