ภารกิจพิชิตหัวใจคุณพนักงาน - บทที่4 เฉยชา โดย khunsifa @Plotteller

เพราะผิดหวังในความรักหลินจึงเลือกที่จะปิดหัวใจตัวเองจากคริสต์

ภารกิจพิชิตหัวใจคุณพนักงาน - บทที่4 เฉยชา โดย khunsifa @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

ดราม่า,รัก,ชาย-ชาย,ครอบครัว,ไทย,รักข้างเดียว,ผัวรวย,โรแมนติก,พนักงานออฟฟิศ,ประธานบริษัท,ภารกิจพิชิตหัวใจคุณพนักงาน,นิยายวาย,ดราม่า,#BL,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

แท็คที่เกี่ยวข้อง

รายละเอียด

ภารกิจพิชิตหัวใจคุณพนักงาน โดย khunsifa @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

เพราะผิดหวังในความรักหลินจึงเลือกที่จะปิดหัวใจตัวเองจากคริสต์

ผู้แต่ง

khunsifa

เรื่องย่อ

หลินผู้ที่เคยถูกหักหลังและผิดหวังจากความรักทำให้หลินปิดประตูหัวใจและสร้างกำแพงขึ้นมากำบังตัวเอง จนกระทั่งเขาได้มาเจอกับคริสต์หนุ่มหล่อดีกรีประธานบริษัท ได้เข้ามาทำให้หัวใจที่ด้านชาของหลินกลับมาเต้นอีกครั้ง

แนะนำตัวละคร

หลิน

นริลิน วงค์นิรักษ์

อายุ28ปี

ส่วนสูง173 น้ำหนัก58

ภายนอกเย็นชา หยิ่ง ปากร้ายแต่จริงแล้วเป็นคนที่มีนิสัยเด็ก ใจดี พูดเก่ง ยิ้มง่าย

แต่เพราะเคยผิดหวังจากความรักจึงปิดใจและใจร้ายกับทุกคนที่เข้ามาจีบ

"ของที่ส่งมาเป็นของคุณใช่ไหมครับ "เขาเลือกเปิดบทสนทนาด้วยคำถามที่สงสัยตั้งแต่ตอนช่วงเช้า น้ำเสียงเยือกเย็นของหลินยิ่งทำให้คริสต์ทำตัวไม่ถูก

"ครับ หลินชอบไหม พี่ตั้งใจเลือกซื้อให้เลยนะครับ" แต่เขาก็ตอบกลับด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

"เลิกซื้อของบ้าๆ นั้นมาให้ผมเถอะครับ มันไม่มีประโยชน์อะไร ถึงคุณจะซื้อมาอีกผมก็ทิ้งมันอยู่ดี"

สิ้นสุดคำพูดของหลิน ทำเอาคนที่ได้ยินใจแป้วลงทันที

"ทำแบบนี้ทำไมครับชอบผมเหรอ"

หลังจากหลินพูดจบ คริสต์นิ่งเงียบไปสักพักราวกับกำลังคิดอะไรอยู่ ก่อนที่เจ้าตัวจะตอบคำถามของคนที่นั่งข้างๆ

"ผมชอบคุณ"

"เอ่อ.... ผมขอจีบคุณได้ไหม"

"ผมว่าเราเป็นแค่เจ้านายกับลูกน้องกันเถอะนะครับ"

"ผมไม่อยากรักใครอีกแล้ว ผมว่าคุณเลิกชอบผมตอนนี้ยังทันนะครับ" น้ำเสียงนิ่งเรียบที่ตอบมานั้น ยิ่งทำให้คริสต์รู้สึกเจ็บในใจ คนตัวเล็กปิดกั้นเขาเอาไว้และสร้างกำแพงสูงใหญ่เกินกว่าที่เขาจะพังมันลงได้ในตอนนี้ คริสต์ไม่ตอบกลับอะไรไป เขาเพียงแค่ขับรถไปส่งคนตัวเล็กจนถึงบ้านและเก็บซ้อนความผิดหวังและความเสียใจเอาไว้

เมื่อส่งหลินถึงบ้าน คริสต์กลับมานั่งนึกย้อนไปยังเหตุการณ์ก่อนหน้าที่อยู่ในรถก่อนที่จะพูดพึมพำกับตัวเองพร้อมน้ำตาที่ไหลลงมาจากดวงตา

“เลิกชอบคุณตอนนี้ยังทันนั้นเหรอครับ หึ ใช่ครับมันยังทันถ้าเราพึ่งรู้จักกันแต่สำหรับพี่ที่รักหลินมาสิบปี จะให้เลิกรักเลิกชอบพี่ทำไมได้แล้วครับมันไม่ง่ายเลย”

Trigger warin : Emotional hurt , Angst , Fluff and Angst , Smut ,Cheating

มีการนอกใจ การใช้ความรุนแรง เลือด การหลอกลวง

สามารถเล่นแท็กนี้ได้นะคะ #ภารกิจพิชิตหัวใจคุณพนักงาน

ช่องทางติดต่อนักเขียน

ทวิตเตอร์: @sky20061997

FB:นามปากกาคุณสีฟ้า

TikTOK: sky0659h6s

สารบัญ

เนื้อหา

บทที่4 เฉยชา

ภารกิจพิชิตหัวใจคุณพนักงาน

ตอนที่สี่ เฉยชา

แต่งโดย:คุณสีฟ้า

ณ เวลา17:30น.

ถึงเวลาที่ต้องเลิกงานแล้วแต่หลินยังคงนั่งทำงานอยู่ในออฟฟิศอยู่ พนักงานในแผนกต่างทยอยกลับจนหมดรวมถึงดลเองก็ด้วยส่วนหัวหน้าแผนกคนสวยอย่างเจ๊ดาไม่ต้องพูดรายนั้นถึงเวลาก็รีบเก็บกระเป๋ากลับบ้านไปคนแรกเลย

"หลินกูกลับก่อนนะ " เสียงของดลเอ่ยบอกหลินที่ยังคงนั่งทำงานอยู่ จนกระทั่งทุกคนกลับไปจนหมดออฟฟิศ ทั้งชั้นเงียบสงัดแต่ไม่นานก็มีเสียงฝีเท้าของบุคคลที่มาใหม่ดังขึ้น นั่นคือคริสต์ เขาเดินเข้ามาหยุดที่โต๊ะทำงานของหลินมือหนาเท้าโต๊ะเอาไว้ทั้งข้าง ดวงตาจ้องมองไปที่คนตัวเล็กที่เอาแต่ทำงานไม่สนใจผู้ที่มาใหม่

เมื่อได้ยินเสียงพูดหลินเงยหน้าขึ้นมามองผู้ที่มาใหม่ที่เขาไม่อยากเจอเลยสักนิด

"ผมกำลังเคลียร์งานที่ยังทำไม่เสร็จครับท่านประธาน" หลินพูดตอบด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง

"หืม รู้ว่าผมเป็นประธานแล้วเหรอครับ"

คริสต์ขยักหน้าขึ้นลงเชิงรับรู้แต่ก็ไม่วายเอ่ยแซวเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตอนเช้าในลิฟต์

"ไม่รู้มั้งก็ตัวเองพึ่งบอกไปตอนที่อยู่ในลิฟต์ สมองปลาทองหรือไง" คนตัวเล็กเบือนหน้าหนีไปทางอื่นด้วยความหงุดหงิดพลางพึมพำเบาๆ กับตัวเองแต่มันก็ดังพอให้คนตรงหน้าหลินได้ยิน

"ผมจะทำจะเป็นไม่ได้ยินที่คุณพูดเมื่อกี้แล้วกันนะครับ แล้วก็ปิดเครื่องเลิกทำงานได้แล้วนะครับ"

ไม่เพียงพูดเปล่าคริสต์เอื้อมมือหนาไปกดปิดจอคอมพิวเตอร์ของหลินเอาไว้เพราะเขารู้ว่าคนอย่างหลินไม่ยอมทำตามที่เขาบอกแน่นอน เขารู้ดี แต่เหมือนการกระทำของเขาจะทำให้คนตรงหน้าไม่พอใจเล็กน้อย

"นี่คุณทำอะไร มีสิทธิ์อะไรมาปิดคอมคนอื่นแบบนี้ คุณรู้ไหมถ้าเมื่อกี้ผมกดเซฟไม่ทัน ผมต้องเริ่มทำงานใหม่ทั้งหมด" ปากเล็กอมชมพูบ่นให้กับคริสต์ ใบหน้างอคอหงิกเหมือนปลาทูแม่กรอง สายตาขู่ฟ่อเหมือนแมวน้อย ไม่ได้ทำให้คริสต์รู้สึกกลัวหรือรู้สึกผมเลยสักนิด มีแต่คำว่าเอ็นดูเต็มไปหมด

"เลิกบ่นแล้วเก็บของกลับบ้านเถอะครับ แล้วนี่กลับยังไงครับให้ผมไปส่งไหม"

"ไม่ต้องครับผมกลับเองได้ ขับรถมาคงไม่รบกวนท่านประธานหรอกครับ"

น้ำเสียงเยือกเย็นตอบกลับ ก่อนจะสะพานกระเป๋าแล้วเดิน แต่ก็ต้องหยุดเดินและหันกลับมาตามเสียงเรียกของคริสต์

"เดี๋ยวก่อนครับหลิน"

"ครับ มีอะไร" หลินตอบแบบปัดๆไปด้วยน้ำเสียงเชิงรำคาญ

คริสต์มองหน้าหลินด้วยท่าทีไม่ค่อยมั่นใจ ก่อนจะสูดหายใจเข้าลึกๆ และเอ่ยพูดออกมา

"เอ่อคือผมขอคอนแทกต์คุณไว้ได้ไหม"

"เอาไปทำไมครับ "ใบหน้าเรียวสวยกล่าวด้วยเสียงเรียบนิ่งพลางมองคนตรงหน้าด้วยความสงสัย

"คือผมมีงานด่วนจะให้คุณแก้ ผมต้องการคืนนี้ " คริสต์พยายามหาเหตุผลต่างๆ มายกเพื่อให้ได้ช่องทางการติดต่อคนตัวเล็ก ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่ได้เริ่มจีบสักที

"งั้นผมส่งเข้าเมลท่านประธานก็ได้นิครับ" แต่หลินรู้ว่าคนตรงหน้าไม่ได้ต้องการช่องทางติดต่อเพื่อคุยงานเลยสักนิดเขารู้จุดประสงค์ของคริสต์ดี

"เอ่อ.... คือส่งในไลน์มันสะดวกกว่าเผื่อมีตรงไหนไม่ถูกใจผมจะได้แก้ได้ทัน"

"อ่าครับ เอาโทรศัพท์มาสิ"

หลินขยักหน้าเชิงรับรู้ ก่อนจะแบมือออกมาขอโทรศัพท์คริสต์เพื่อให้ช่องทางการติดต่อ คริสต์ทำหน้างงเล็กน้อยก่อนจะรีบควานหาโทรศัพท์เครื่องหรูมาให้หลิน

"ผมชื่อคริสต์นะครับ นอกเวลางานเรียกผมว่าพี่คริสต์นะครับ ไม่ต้องเรียกท่านประธานก็ได้ผมไม่ถือ"

"ไม่ดีกว่าครับเราไม่ได้สนิทกันขนาดนั้น" หลินยืนโทรศัพท์เครื่องหรูคืนให้เจ้าของเมื่อกดเพิ่มเพื่อนในไลน์เสร็จ ด้วยใบหน้านิ่งๆ

"ถึงบ้านแล้วทักมาบอกผมด้วยนะครับ ผมเป็นห่วง" หลังจากที่คริสต์พูดจบหลินไม่สนใจเลยสักนิดและเดินออกไปทันทีโดยไม่พูดอะไรเลยสักนิด ทิ้งไว้เพียงคริสต์ที่ยืนมองคนที่ยืนจากไปอยู่ตรงที่เดิม

"คงเจ็บมาเยอะเลยใช่ไหม เกิดอะไรขึ้นกับคุณกันนะตอนที่ผมไม่อยู่กันนะ ขอโทษที่ตอนนั้นไม่กล้าพอคุณถึงได้เย็นชาใส่ผมแบบนี้ ผมไม่ยอมแพ้หรอกนะ ขอลองสู้สักครั้ง กว่าผมจะกล้าเข้าหาคุณ"

วันนี้ไรท์อัปน้อยนิดหนึ่งนะคะ แต่พรุ่งนี้จะได้อ่านยาวกว่านี้แน่นอนค่ะ หากเจอคำผิดเมนต์แจ้งได้นะคะ

กำลังใจสำหรับเราเพี่ยงแค่เมนต์ กดใจ กดเข้าชั้น= กำลังใจในการอัพนิยายค้าบ

สุดท้ายนี้Enjoy reading naka