เพราะผิดหวังในความรักหลินจึงเลือกที่จะปิดหัวใจตัวเองจากคริสต์
ภารกิจพิชิตหัวใจคุณพนักงาน - บทที่10 ลืม โดย khunsifa @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์
ดราม่า,รัก,ชาย-ชาย,ครอบครัว,ไทย,รักข้างเดียว,ผัวรวย,โรแมนติก,พนักงานออฟฟิศ,ประธานบริษัท,ภารกิจพิชิตหัวใจคุณพนักงาน,นิยายวาย,ดราม่า,#BL,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ภารกิจพิชิตหัวใจคุณพนักงาน
หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง
แท็คที่เกี่ยวข้อง
รายละเอียด
เพราะผิดหวังในความรักหลินจึงเลือกที่จะปิดหัวใจตัวเองจากคริสต์
ผู้แต่ง
khunsifa
เรื่องย่อ
หลินผู้ที่เคยถูกหักหลังและผิดหวังจากความรักทำให้หลินปิดประตูหัวใจและสร้างกำแพงขึ้นมากำบังตัวเอง จนกระทั่งเขาได้มาเจอกับคริสต์หนุ่มหล่อดีกรีประธานบริษัท ได้เข้ามาทำให้หัวใจที่ด้านชาของหลินกลับมาเต้นอีกครั้ง
.
แนะนำตัวละคร
หลิน
นริลิน วงค์นิรักษ์
อายุ28ปี
ส่วนสูง173 น้ำหนัก58
ภายนอกเย็นชา หยิ่ง ปากร้ายแต่จริงแล้วเป็นคนที่มีนิสัยเด็ก ใจดี พูดเก่ง ยิ้มง่าย
แต่เพราะเคยผิดหวังจากความรักจึงปิดใจและใจร้ายกับทุกคนที่เข้ามาจีบ
.
.
"ของที่ส่งมาเป็นของคุณใช่ไหมครับ "เขาเลือกเปิดบทสนทนาด้วยคำถามที่สงสัยตั้งแต่ตอนช่วงเช้า น้ำเสียงเยือกเย็นของหลินยิ่งทำให้คริสต์ทำตัวไม่ถูก
"ครับ หลินชอบไหม พี่ตั้งใจเลือกซื้อให้เลยนะครับ" แต่เขาก็ตอบกลับด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
"เลิกซื้อของบ้าๆ นั้นมาให้ผมเถอะครับ มันไม่มีประโยชน์อะไร ถึงคุณจะซื้อมาอีกผมก็ทิ้งมันอยู่ดี"
สิ้นสุดคำพูดของหลิน ทำเอาคนที่ได้ยินใจแป้วลงทันที
"ทำแบบนี้ทำไมครับชอบผมเหรอ"
หลังจากหลินพูดจบ คริสต์นิ่งเงียบไปสักพักราวกับกำลังคิดอะไรอยู่ ก่อนที่เจ้าตัวจะตอบคำถามของคนที่นั่งข้างๆ
"ผมชอบคุณ"
"เอ่อ.... ผมขอจีบคุณได้ไหม"
"ผมว่าเราเป็นแค่เจ้านายกับลูกน้องกันเถอะนะครับ"
"ผมไม่อยากรักใครอีกแล้ว ผมว่าคุณเลิกชอบผมตอนนี้ยังทันนะครับ" น้ำเสียงนิ่งเรียบที่ตอบมานั้น ยิ่งทำให้คริสต์รู้สึกเจ็บในใจ คนตัวเล็กปิดกั้นเขาเอาไว้และสร้างกำแพงสูงใหญ่เกินกว่าที่เขาจะพังมันลงได้ในตอนนี้ คริสต์ไม่ตอบกลับอะไรไป เขาเพียงแค่ขับรถไปส่งคนตัวเล็กจนถึงบ้านและเก็บซ้อนความผิดหวังและความเสียใจเอาไว้
เมื่อส่งหลินถึงบ้าน คริสต์กลับมานั่งนึกย้อนไปยังเหตุการณ์ก่อนหน้าที่อยู่ในรถก่อนที่จะพูดพึมพำกับตัวเองพร้อมน้ำตาที่ไหลลงมาจากดวงตา
“เลิกชอบคุณตอนนี้ยังทันนั้นเหรอครับ หึ ใช่ครับมันยังทันถ้าเราพึ่งรู้จักกันแต่สำหรับพี่ที่รักหลินมาสิบปี จะให้เลิกรักเลิกชอบพี่ทำไมได้แล้วครับมันไม่ง่ายเลย”
Trigger warin : Emotional hurt , Angst , Fluff and Angst , Smut ,Cheating
มีการนอกใจ การใช้ความรุนแรง เลือด การหลอกลวง
สามารถเล่นแท็กนี้ได้นะคะ #ภารกิจพิชิตหัวใจคุณพนักงาน
ช่องทางติดต่อนักเขียน
ทวิตเตอร์: @sky20061997
FB:นามปากกาคุณสีฟ้า
TikTOK: sky0659h6s
สารบัญ
ภารกิจพิชิตหัวใจคุณพนักงาน-บทที่1 ความเจ็บปวดครั้งที่1,
ภารกิจพิชิตหัวใจคุณพนักงาน-บทที่2 ความเจ็บปวดครั้งที่2,
ภารกิจพิชิตหัวใจคุณพนักงาน-บทที่3 จุดเริ่มต้น,
ภารกิจพิชิตหัวใจคุณพนักงาน-บทที่4 เฉยชา,
ภารกิจพิชิตหัวใจคุณพนักงาน-บทที่5 ไม่ชอบ,
ภารกิจพิชิตหัวใจคุณพนักงาน-บทที่6 ไม่ยอมแพ้,
ภารกิจพิชิตหัวใจคุณพนักงาน-บทที่7 ทิ้ง,
ภารกิจพิชิตหัวใจคุณพนักงาน-บทที่8 เลิกยุ่ง,
ภารกิจพิชิตหัวใจคุณพนักงาน-บทที่9 อุบัติเหตุ,
ภารกิจพิชิตหัวใจคุณพนักงาน-บทที่10 ลืม,
ภารกิจพิชิตหัวใจคุณพนักงาน-มีอีบุ๊คจ้า ตอนนี้อีบุ๊คกำลังลดราคาอยู่นะคะ
เนื้อหา
บทที่10 ลืม
ภารกิจพิชิตหัวใจคุณพนักงาน
ตอนที่10 ลืม
แต่งโดย คุณสีฟ้า
"ใจเย็นๆ ก่อนนะคะ"
"ตอนนี้คนไข้ปลอดภัยดีค่ะ"
"ขอบคุณครับหมอ"
คริสต์ยิ้มออกมาอย่างดีใจและโล่งใจ เมื่อได้ยินคำตอบของหมอสาว ขอบคุณ ขอบคุณที่หลินปลอดภัย ขอบคุณฟ้าที่รับคำขอร้องภาวนาของเขา
"คริสต์เขาสำคัญกับแกมาเลยใช่ไหมคนนั้นนะ"
"อือ เขาคือคนที่ฉันรักมาตลอด"
"เข้าใจแล้ว งั้นฉันขอตัวก่อนนะ"
เอยรดา เธอรู้จักกับคริสต์ตั้งแต่สมัยที่ยังเรียนมัธยมด้วยกันเธอนั้นแอบชอบคริสต์มาโดยตลอดจนกระทั่งก่อนจบวันศึกษาชั้นมัธยมปลาย เป็นช่วงเวลาที่เราทุกคนต่างต้องแยกจากกันเธอตัดสินใจนัดคริสต์มายังห้องสมุดโรงเรียนที่ประจำของเธอและคริสต์ที่เวลาว่างมักจะมาติวและอ่านหนังสือเพื่อเพิ่มพูนความรู้ หลังที่คริสมาถึงจุดหมายเธอจึงสารภาพความในใจที่มีต่อชายหนุ่ม
"คริสต์คือเรามีเรื่องจะบอก"
"เรื่องอะไร ว่ามาสิอำๆ อึ้งอยู่ได้"
เอยรดาชั่งใจอยู่สักพักเธอสูดหายใจเข้าเต็มปอด มือเรียวเล็กประสานกันแน่นจนเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ เธอตื่นเต้นและกังวลใจไม่นานที่จะสารภาพความในใจออกไป แต่เพราะมีเวลาที่ไม่มากเธอจึงรวบรวมความกล้าทั้งหมดที่มีสารภาพออกไป
"เราชอบแก ชอบมานานแล้ว"
"เราขอจีบแกได้ไหม"
"อืม ในตอนนี้เรายังเด็กเกินไป ไว้ตอนเราโตเรียนจบมหาวิทยาลัยค่อยมาเรียนรู้กันนะ" คริสต์ให้เหตุผลกับเธอเรื่องอายุ และกล่าวปฏิเสธกับเธออย่างอ้อมๆ
"โห ถ้าถึงตอนนั้นแกคงมีแฟนแล้วคงชอบคนอื่นไปแล้วมั้ง"
"งั้นเราขอให้สัญญาว่าระหว่างที่เรียนมหาวิทยาลัยเราจะไม่มีใครจะรอแกมาจีบเรา"
" เราเองก็รู้สึกดีกับแกนะเอย" เมื่อได้ยินว่าคริสต์เองก็รู้สึกดีกับเธอเพียงแค่ทำพูดไม่กี่ประโยคของเขามันทำให้เธอมีความหวังเล็กๆ ไหนจะคำสัญญาที่คริสต์ให้ไว้
"จะ จริงเหรอ"
"อื้อ"
"โอเคถ้างั้นเมื่อถึงเวลาที่เราเรียนจบแกต้องยอมให้เราจีบน้า ห้ามมีใครละเราเองก็จะมีแค่แก"
"อือสัญญา"
เอยรดาเชื่อหมดใจเธอตั้งใจเรียนนับวันเวลาที่จะได้ทำตามสัญญาของคริสต์แต่นั่นคงจะมีเพียงเธอที่ทำมันเพียงคนเดียว เมื่ออีกคนเจอสังคมใหม่เจอผู้คนมากมายทำให้เธอและคริสต์ที่ไม่มีสถานะอะไรเป็นเครื่องเหนี่ยวรั้งเอาไว้มีเพียงสัญญาลมปากในฐานะเพื่อนที่คิดเกินเพื่อนเท่านั้น มันก็คงเป็นดังคำที่เขาว่ากัน เวลาเปลี่ยนคนเราก็เปลี่ยนตามกาลเวลา เวลาไม่เคยรอใครและคนที่สัญญาว่าจะรอก็ไม่รอแล้ว กลับกันกับเอยรดาที่ยังรอจนถึงทุกวันนี้
หลังจากจบการศึกษาปริญญาตรี เธอตั้งใจจะไปหาคริสต์เพื่อทวงสัญญาของกันและกัน แต่เธอก็ดันประสบอุบัติเหตุจนต้องนอนอยู่ที่โรงพยาบาลนานถึงสามปีกว่าที่เธอนั้นจะหายดี เธอก็ไม่รู้ว่าคริสต์อยู่ไหนเป็นอย่างไรบ้าง ยังรอกันเหมือนที่เธอยังรออยู่ไหม จนกระทั่งได้มาบังเอิญเจอกันอีกครั้งในวันนี้
เธอถึงได้คำตอบที่ถามตัวเองในทุกวันและตลอดหลายปี คริสต์ไม่รอแล้วเขาทิ้งสัญญาบ้านั้นไปนานแล้ว มีเพียงเธอที่ยังรอ
คนที่รักมากกว่า รู้สึกมากกว่า มักจะเจ็บปวดมากกว่าสินะ ตอนที่เธอเห็นคริสต์เธอดีใจมาแต่เมื่อเห็นสายตาที่มองคนที่อยู่บนเตียงด้วยความห่วงใย ความอบอุ่นความรัก ท่าทีที่กระวนกระวายในตอนนั้นเธอหวังในใจว่าคนนี้อาจจะเป็นเพียงแค่คนรู้จักของคริสต์เท่านั้น แต่เมื่อคริสต์เอ่ยออกมาว่าคนบนเตียงนี้คือคนสำคัญ คือคนที่เขารัก หัวใจของเธอรู้สึกเจ็บจนบอกไม่ถูก แต่ในสถานการณ์ตอนนั้นเธอไม่มีเวลามาคิดเรื่องอะไรแบบนี้เพราะตอนนี้เธอคือหมอคนที่มีหน้าที่ต้องช่วยเหลือคนไข้แม้จะเป็นใครก็ตาม เมื่อการผ่าตัดผ่านไปได้โดยดีเอยรดายื่นมองร่างเด็กหนุ่มหน้าตาสวยผิวพรรณอมชมพู ไม่แปลกใจเลยที่คริสต์นั้นจะชอบพอคนที่นอนอยู่
ปัจจุบัน
"หลินครับรีบตื่นขึ้นมานะครับ"
"พี่ขอโทษ"
"พี่รักเรานะครับตื่นมาให้พี่ได้รักเราต่อนะครับ"
เอยรดาที่ยืนอยู่ประตู เธอกำลังจะเข้ามาตรวจอาการคนไข้แต่ดันเข้ามาได้ยินคำพูดที่ทำให้ใจของเธอเจ็บซ้ำเธอมองคริสต์ที่นั่งเฝ้าคนบนเตียงพลางจับมือประสานเอาไว้หลวมๆ สายตาที่มองคนบนเตียง มันคือสายตาที่ในช่วงเวลาหนึ่งเธอเคยได้รับมัน แต่ตอนนี้มันไม่ใช่ของเธอแล้ว หยดน้ำตาไหลรินอาบแก้วขาวเนียนของเธอ เสียใจที่อีกคนผิดสัญญา อิจฉาคนบนเตียงที่ได้รับความรักจากคริสต์ ความรักที่เธอไม่เคยได้มัน
เปิดตัวละครใหม่ น้องเอยรดา บอกเลยนะว่าเจ็บอยู่นะ อีกคนรอเพราะคำสัญญา แต่อีกคนกลับลืมไปหมดแล้วว่าเคยสัญญาอะไรไว้
บทนี้เราขอเล่าเรื่องของเอยรดา ที่ต่อไปนี้จะเป็นจุดเปลี่ยนของเรื่องในอนาคตนะคะ
ถ้าชอบ กดหัวใจ เพิ่มเข้าชั้น และคอมเม้นเป็นกำลังใจให้ไรท์ตัวน้อยด้วยนะคะ
แอบสปอยล์นิดหนึ่ง ตอหน้าเตรียมสาปส่งยัยหลินได้เลย