เจมส์ คานิแวน มือปืนรับจ้างสังหารกับลูกชายคนโต ผูกพันอยู่กับแก๊งค์มาเฟียที่มีวอลเตอร์ ซามูเอลเป็น หัวหน้า และวันหนึ่งลูกชายคนโตของเจมส์ได้รู้ความ ลับของแก๊งค์ครอบครัวของคานิแวนก็ถูกไล่ล่าเพื่อ ฆ่าปิดปาก
ดราม่า,แอคชั่น,อาชญากรรม,เลือดสาด,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เช้าวันรุ่งขึ้นเจมส์ได้ขับรถมาจอดที่ถนนแห่งหนึ่ง และเจมส์ก็ได้สอนมาตินขับรถเพื่อเป็นผู้ช่วย
"รู้จัก คลัตช์ใช่มั้ย"เจมส์ถาม
"รู้--ผมรู้จักครับ"
"แล้วคลัตช์คืออะไรล่ะ"
"คลัตช์ก็......ก็เอาไว้เหยียบ"
"ใช่เอาไว้เหยียบ--แล้วมันคืออะไรล่ะ"
แล้วมาตินก็เหยียบไปแบบมั่วๆ
!บรื้นนนนนน!
"ไม่ใช่อันนั้นมันคันเร่ง--พ่อจะบอกให้--อยู่นั่นไง--อันนั้นคลัตช์--เหยียบแล้วปล่อย"
แล้วมาตินก็เหยียบแล้วรถก็ออกตัวไปแต่รถก็หยุดจนสองคนนั้นหัวเกือบทิ่มแล้วรถก็ดับไป
"เอาใหม่ลองอีกที" เจมส์พูด
มาตินก็พยายามสตาร์ทรถแต่ก็ไม่ติดและพยายามสตาร์ทไปสักพักรถก็ติดสักที
"ใช่--เอาล่ะ--ปล่อยคันเร่งเข้าเกียร์--แล้วเปลี่ยนเกียร์"
แล้วรถค่อยเคลื่อนไปข้างหน้าแต่ก็ออกไปได้ไม่ไกลรถก็ดับอีกครั้ง จนมาตินเกือบถอดใจไปแล้ว
"พ่อจะบอกอะไรได้มั้ย"
"ไม่ได้--ผมทำเอง"
แล้วมาคืนก็สตาร์ทรถอีกครั้งแล้วรถก็ซิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว
"45ไมล์ต่อชั่วโมงมันเร็วไปแล้ว--ระวังรถแทรกเตอร์ข้างหน้ามาติน--ระวังรถแทรกเตอร์--ระวังรถแทรกเตอร์--ระวังนะ--ระวัง!!!!!" เจมส์ตะโกนออกมา
รถของทั้งสองคนก็เกือบชนกับรถแทรกเตอร์ที่ส่วนทางมาแต่ยังดีที่ได้แค่เชี่ยวๆ แต่ก็ทำเจมส์ใจแทบวาย
"เราไม่ชน"มาตินพูดพร้อมถอนหายใจ
"ใช่....บุญแล้วที่ไม่ชน"เจมส์พูดพร้อมถอนหายใจ
และหลังจากเจมส์ได้สอนมาตินขับรถได้แล้วพวกเขาก็ได้ขับรถมาจอดที่ธนาคารแห่งหนึ่ง เจมส์ได้เดินเข้าไปในธนาคารส่วนมาตินก็รอที่รถ
"ผมมาพบคุณแม็กซ์" เจมส์พูดกับเจ้าหน้าที่ธนาคาร
"รอสักครู่ครับ"
เจมส์นั้งรอในห้องสักพักแม็กซ์ผู็จัดการธนาคารก็เดินเข้ามาหาเจมส์ที่นั้งรอในห้อง
"น่าแปลกใจอยู่เหมือนกันผมนึกว่าคุณจะมาฝากอีกทีตอนสิ้นเดือน"ผู้จัดการพูดนึกว่าเจมส์จะมาฝากเงิน
"ที่จริง...ผมจะมาถอน"เจมส์พูดพร้อมถือปืนที่พกมาด้วยจ่อไว้ที่แม็กซ์
"เอาเฉพาะเงินที่ผิดกฎหมายทั้งหมดที่เป็นของ พวกชิคาโก้ และไม่ลงบัญชีและเปิดเซฟ"
"คุณบ้าไปแล้ว--เขาต้องรู้อยู่ดีว่าคุณเป็นใคร" ผู้จัดการพูดพร้อมค้นหาเงินของ อันดา
"ผมชื่อ คานิแวน ต้องให้สะกดมั้ย"
และผู้จัดการก็หยิบหีบใบเล็กใบหนึ่งขึ้นมา
"เปิดหีบ" เจมส์พูด
"คุณตายแน่พวกนั้นน่ะโหดเหี้ยม"แม็กซ์พูดพร้อมเปิดหีบ
"ไม่ต้องพูด--ใส่เงินลงมา"
และแม็กซ์ก็ใส่เงินลงในหีบ และเจมส์ก็หยิบเงินหนึ่งมัดให้เขา
"ผมให้คุณ--ค่าบริการ--บอกแก๊งค์ชิคาโก้ด้วยว่าเป็นฝีมือผม--ถ้าผมเจอข่าวว่าเงินนี่เป็นของชาวบ้าน...--ถูกปล้นโดยคนใจโหดละก็ ผมจะไม่พอใจมาก--...สวัสดียามบ่าย" เจมส์พูดพร้อมยื่นเงินให้
"คุณไว้ใจผมว่าผมจะไม่พูดหรอ" แม็กซ์ถาม
"พูดจัดการธนาคารไว้ใจได้เสมอ จริงมั้ย"เจมส์พูดแล้วก็เดินออกไป
เจมส์ได้เดินออกมาจากธนาคารและมองไปรถที่มาตินกำลังขับมาจอดที่หน้าธนาคารแบบสโลโมชั่น และเจมส์ก็อมยิ้มเล็กน้อยที่เห็น มาตินขับรถเหมือนเต่าคลาน
"เราไม่รีบร้อนอยู่แล้ว"เจมส์พูดกับมาตินและอมยิ้มมุมปาก
และเจมส์กับมาตินก็ได้ไปปล้นเอาเงินของพวกชิคาโก้อีกหลายธนาคารและคนขับรถเป็นใครไปไม่ได้ก็ต้องเป็นผู้ช่วยคนนี้อยู่แล้ว บางครั้งมาตินก็ขับได้ดีบางครั้งก็ขับจนเกือบชนคันอื่นอยู่หลายครั้งและบางครั้งก็เบลครถไม่อยู่จนเจมส์ต้องวิ่งตามรถและเกาะข้างรถไปแทน
และทั้งสองคนก็ได้ทาสีรถใหม่เพื่อเป็นการพรางตัวให้ไม่มีคนจำได้และพวกเขาก็เก็บเงินที่ปล้นมาได้หลายหมื่นหลายแสนดอลลาร์ไว้ที่เก็บของใต้เบาะที่มาตินเคยแอบเข้าไป
และเย็นวันหนึ่งพ่อลูกได้แวะกินข้าวที่ร้านอาหารเพื่อเติมพลังหลังจากการปล้นธนาคารและทั้งสองคนก็สั่งอาหารมาสองสามอย่างแล้วนั่งกินพร้อมมีเสียงแซ็กโซโฟนบรรเลงอย่างไพเราะ
"รับกาแฟมั้ยคะ" พนักงานสาวคนนึงพูด
"ครับ ขอบคุณครับ"
"แล้วพวกคุณมาทำอะไรแถวนี้หรอคะ"
"เราเป็นโจรปล้นธนาคาร"มาตินพูด
พนักงานสาวก็หัวเราะชอบใจเพราะคิดว่าเป็นแค่มุกตลก
"เราแค่คนผ่านทางน่ะครับ"เจมส์ตอบ
แล้วทั้งสองก็กินข้าวกันต่อแต่มาตินก็ถามเจมส์ว่า
"เมื่อไหร่ผมจะได้ส่วนแบ่งล่ะ"
"ลูกจะเอาเท่าไหร่"
"เอิ่ม....200ดอลลาร์
"โอเค เอาไปเลย"
มาตินก็นิ่งไปสักพัก
"คือ...ที่จริงผมอยากได้มากกว่านั้น"
"คง..ไม่ได้ได้แล้วหล่ะ"
มาตินก็เซ็งและทำหน้าบูดบึ่ง
-------------
ณ โรงแรมของโจ อเล็กซ์กำลังพยายามโทรหาพ่อ
"เร็วซิ--รับเร็วซิ"
วอลเตอร์ก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังแต่ไม่รับเพราะเขารู้ว่าอเล็กซ์ต้องโทรมาแน่เพราะเขาได้กักบริเวณอเล็กซ์เพราะเขารู้ว่าเจมส์กำลังจะตามล่าตัวอเล็กซ์ และเขาได้แต่นั้งเหม่อลอยและนึกถึงเรื่องราวต่างๆแล้วน้ำตาก็ไหลซึมออกมา พร้อมกับเสียงโทรศัพท์ดังนับสับสาย
อเล็กซ์โทรไปเป็นสิบสายแต่ก็ไม่มีใครรับเขาเลยโมโหพังข้าวของในห้อง พังทั้งโต๊ะทั้งแจกันทั้งหมดที่เขาทำได้
-------------
และในเย็นวันนั้นก็ได้มีคนโทรมาบอกโจเรื่องที่เจมส์ได้ไปปล้นเงินของเขาไป
"เขาเอาไปเท่าไหร่--เท่าไหร่นะ!!--เอาหล่ะบอกหน่อยสิว่าเราจ่ายให้คุณทำงานอะไร.." โจคุยกับเอริก
และระหว่างโจกำลังคุยโทรศัพท์อยู่อเล็กซ์ก็ได้บุกเข้ามาในห้องมาถามหาว่าพ่อเขาอยู่ไหน
ปั้ง!! เสียงประตูที่อเล็กซ์ได้เปิดเข้ามา
"พ่อฉันอยู่ไหน"
"มีอะไร........." โจพูด
"ทำไมไม่มีใครคุยกับฉันเลยทำอย่างกับฉันเหมือนเป็นนักโทษ"
"ผมบอกไปแล้ว คุณไม่ใช่นักโทษ--เราแค่ต้องคุ้มครองคุณ--พ่อคุณต้องการอย่างนั้น"
"ฉันคิดว่าฉันดูแลตัวเองได้"อเล็กซ์พูด
"คุณทำไม่ได้นั่นแหละปัญหา--คุณยังเด็กเด็กจนแยกไม่ออกว่าอะไรไอ้จ้อนกับอะไรหัวแม่มือ--ที่คุณยังไม่ตายเป็นเพราะคุณเป็นลูกชายของคุณ วอลเตอร์ ซามูเอล"
"ฉันคิดว่าความคิดนายสั้นไปหน่อยนะโจ--พ่อฉันน่ะแก่แล้ว----อนาคตอยู่ที่ฉัน----อย่าพูดกับฉันอย่างนั้นอีก"พูดเสร็จอเล็กซ์ก็เดินออกไป
หลังจากอเล็กซ์ออกไปเขาก็ยกโทรศัพท์มาคุย
"เอริก ทำอะไรก็ได้ หาตัวเขาให้เจอ" แล้วโจก็วางสายไป
