เจมส์ คานิแวน มือปืนรับจ้างสังหารกับลูกชายคนโต ผูกพันอยู่กับแก๊งค์มาเฟียที่มีวอลเตอร์ ซามูเอลเป็น หัวหน้า และวันหนึ่งลูกชายคนโตของเจมส์ได้รู้ความ ลับของแก๊งค์ครอบครัวของคานิแวนก็ถูกไล่ล่าเพื่อ ฆ่าปิดปาก
ดราม่า,แอคชั่น,อาชญากรรม,เลือดสาด,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เจมส์ คานิแวน มือปืนรับจ้างสังหารกับลูกชายคนโต ผูกพันอยู่กับแก๊งค์มาเฟียที่มีวอลเตอร์ ซามูเอลเป็น หัวหน้า และวันหนึ่งลูกชายคนโตของเจมส์ได้รู้ความ ลับของแก๊งค์ครอบครัวของคานิแวนก็ถูกไล่ล่าเพื่อ ฆ่าปิดปาก
ผู้แต่ง
ควันสีน้ำเงิน
เรื่องย่อ
“มีเรื่องมากมายเกี่ยวกับเจมส์ คานิแวน บาง คนบอกว่าเขาเป็นคนดี บางคนบอกว่าเขาไม่ความดี อยู่เลย ผมเคยเดินทางกับเขาหกอาทิตย์ ในฤดู หนาวปี1933"
เจมส์ คานิแวน มือปืนรับจ้างสังหาร พร้อม ด้วย ลูกชายวัย 10 ขวบ มาติน คานิแวน ผูกพันอยู่ กับแก๊งค์มาเฟียเชื้อสายไอริช
ที่มีวอลเตอร์ ซามูเอลเป็นหัวหน้าใหญ่ วอล เตอร์รักคานิแวนเสมือนลูกชายแท้ๆ
แม้ว่าจะมีอเล็กซ์ ซามูเอล เป็นลูกชายแท้ๆ อยู่ แล้ว และวอลเตอร์ปรารถนาให้เจมส์เป็นผู้สืบทอด แก๊งค์
แต่วันหนึ่งลูกชายคนโตของเจมส์ได้ไปรู้ความ ลับของแก๊งค์ ทำให้แมรี่ ภรรยาของเจมส์คาลิแวน และแจ็ค ลูกชายคนเล็ก ถูกสังหารปิดปาก ตายทั้ง คู่ ทางแก๊งค์ตามไล่ล่าตัว เจมส์คานิแวนและลูกชาย คนโตที่ กำลังหลบหนีไปเมือง ฟิลาเดลเฟีย
#หากผิดพลาดประการใดก็ขอโทษมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ🙏
#นักเขียนมือใหม่
ณ โบสถ์แห่งหนึ่ง วอลเตอร์กำลังทำพิธีบางอย่างในโบสถ์ ซึ่งข้างในมีคนหลายร้อยมาร่วมพิธี หลังจากที่วอลเตอร์ทำพิธีเสร็จเขาก็มา นั้งที่เก้าอี้ ก็มีเสียงจากชายใส่ชุดสีดำที่กำลังก้มหน้าอยู่ข้างหลังเขา
"สวัสดี วอลเตอร์"เสียงชายชุดดำ
แล้วเมื่อวอลเตอร์ได้ยินเสียงเขาก็จำได้ทันทีว่าคือเสียงใครโดยไม่หันไปมองด้วยซ้ำ
"แกเป็นคนฉลาดนะ เจมส์" วอลเตอร์พูด
ชายคนนี้ก็คือเจมส์ที่ได้มานั่งรอ วอลเตอร์หลังจากที่ขับรถออกมาจากบ้านของสองลุงป้า
"ผมอยากคุยด้วย"เจมส์พูด
"ตรงนี้น่ะหรอ"
"ข้างล่าง"
ทั้งสองคนก็พากันเดินลงไปในห้องใต้ดิน
"ฉันไม่คิดว่าจะเจอแกอีก"
"อ่านดู --อเล็กซ์ขโมยเงินของคุณเมื่อหลายเดือนก่อน--เขาเปิดบัญชีของชื่อคนที่ตายแล้วไปแล้ว--ผมอยู่ด้วย--ช่วยเขาฆ่าวิคเตอร์เติมเงินใส่กระเป๋าเขา--ผมคิดว่าเขาทำงานให้คุณแต่ไม่ใช่" เจมส์พูดพร้อมยื่นซองสมุดบัญชีจากกระเป๋าเสื้อให้
สีหน้าวอลเตอร์นิ่งเฉยเหมือนไม่ตกใจหรืออะไรเลย
"คิดว่าฉันจะส่งลูกให้เรอะ"
"เขาทรยศคุณนะ"
"ฉันรู้...--ฟังนะฉันไม่อยากให้แกต้องเสียเลือดกันอีก--ถ้าแกไม่ยอม.....ฉันก็จะทำตามสมควร--แต่ฉันรักฉันแกเหมือนลูกชายคนหนึ่ง--ตอนนี้ฉันขอบอกว่าไปซะ--ก่อนจะสายเกินไป"
"คิดดูนะ--คิดให้ดี--ตอนนี้ใครๆก็ปกป้องเขา--แต่เมื่อไม่มีคุณ--ก็คงไม่มีใครปกป้องเขาสุดท้าย อเล็กซ์ก็ต้องตาย"
"ก็อาจใช่--แต่ถ้าแกจะขอให้ฉัน....ให้กุญแจห้องเขา--แกจะได้เดินเข้าไป...--เอาปืนจ่อหัวเขาแล้วลั่นไกล--ฉันทำไม่ได้" วอลเตอร์พูดพร้อมน้ำเสียงสั่นคลอกับน้ำตาที่ซึมออกมา
"เขาฆ่าแมรี่กับแจ็ค"เจมส์พูดด้วยเสียงแข็ง
"แถวนี้ก็มีแต่นักฆ่าทั้งนั้น--เจมส์ลืมตาเถอะ!!--เราเลือกใช้ชีวิตแบบนี้--อย่างเดียวที่เรารู้แน่คือ..ไม่มีใครได้ขึ้นสวรรค์"
"มาตินไง"
"งั้นก็ทำทุกอย่างเพื่อช่วยเขาสิ--ไปซะ ฉันขอร้อง--มันเป็นทางเดียว"
"แล้วถ้าผมไป.."
"ถ้าเป็นอย่างนั้น...--ฉันก็จะคิดถึง..ลูกชายฉันที่เสียไป"วอลเตอร์พูดด้วยน้ำตาแล้วเดินจากไปเพราะเขารู้ว่าที่เจมส์พูดว่าจะไปไม่ได้ไปจากเรื่องนี้แต่เขาจะไปแก้แค้นแล้วจบเรื่องนี้
กลางดึกในวันเดียวกันฝนตกลงมาอย่างหนักเจมส์ที่อยู่ในห้องก็กำลังเปิดกล่องปืนมาประกอบ
มาตินที่เดินมาเจอพ่อกำลังประกอบปืนอยู่พอดีเลยเดินเข้าไปถาม
"พ่อจะทำอะไรครับ"
"อย่างสุดท้ายแล้ว--ทุกอย่างจะได้จบ--ลูกกลับไปนอนเถอะ มาติน"
มาตินก็เดินกลับไปนอนพร้อมสีหน้าดูกังวลกลัว
เมื่อมาตินหลับเจมส์ก็ได้เขียนจดหมายไว้บนโต๊ะที่หน้าซองเขียนไว้ว่า { มาติน } และเจมส์ก็เดินเข้าไปลูบหัวมาตินเพราะเขาอาจไม่มีโอกาศได้เจอกันอีก แล้วเจมส์ก็ได้เดินออกไปจากห้องมาติน และเมื่อเสียงประตูปิดลงมาตินก็สะดุ้งตื่นแล้วขึ้นจากเตียงแล้วเขาก็หันไปเจอกับจดหมายที่เจมส์เขียนไว้และมาตินก็ได้แค่เฝ้ารอพ่อที่ห้องและภาวนาให้พ่อกลับมา
ทางเจมส์ที่ได้เข้ามาในร้านอาหารและแฝงตัวเป็นบอดี้การ์ดของวอลเตอร์และสักพักวอลเตอร์กับบอดี้การ์ดเกือบสิบคนก็ได้ออกจากร้านและกำลังเดินไปที่รถและข้างนอกก็ฝนตกโปรยปรายลงมาอย่างหนัก พวกวอลเตอร์ที่เดินมาถึงที่รถก็เห็นคนขับรถเอาหน้าพิงพวงมาลัยอยู่เขาก็นึกว่าเขาหลับแต่พอมองดีๆเขาโดนยิงที่กลางหน้าผาก และเมื่อทั้งหมดรู้พวกเขาก็ระแวงมองซ้ายมองขวาแต่ก็มองไม่เห็น
และไม่กี่วิต่อมาก็มีเสียงปืนรัวออกมาจากเงามืดดังมาจากข้างหลังของวอลเตอร์ และบอดี้การ์ดทั้งหมดก็โดนยิงแล้วล้มลงไปนอนกับพื้น วอลเตอร์ได้แต่ยืนนิ่งๆมองลูกน้องโดนฆ่าไปทีละคนทีละคนซึ่งเขาก็รู้ว่าใครที่อยู่ข้างหลังของเขา และเมื่อเสียงปืนหยุดลงมีแต่เสียงฝนตก วอลเตออร์ก็ค่อยๆหันหน้าไปข้างหลังก็เจอกับเจมส์ที่ค่อยๆเดินถือปืนออกมาจากเงามืด
"ฉันที่ใจนะที่เป็นแก....." วอลเตอร์พูด
พอวอลเตอร์พูดจบเจมส์ก็ลั่นไกลใส่วอลเตอร์พร้อมทั้งน้ำตาที่หลั่งไหลออกมาดั่งสายฝนที่โปรยปรายลงมา และเขาก็เห็นวอลเตอร์ล้มไปนอนกับพื้น พอหยุดยิงเขาก็เห็นคนออกมายืนที่หน้าต่างในอพาทเม้นท์เปิดไฟยืนดูเขาอยู่แต่เจมส์ก็เดินจากไปในเงามืด
-------
โจที่กำลังคุยกับชายคนหนึ่งอยู่
"ผมเข้าใจ--แต่ผมขอรับรองว่าหลังจานี้ทุกอย่างจะจบ--....โรงแรมเล็กซิงตัน 1432 "
และชายคนนั้นก็คือเจมส์ที่ได้โทรมาถามโจว่า อเล็กซ์อยู่ที่ไหน โจจึงยอมบอกไปเพราะวอลเตอร์ได้ตายไปแล้วเขาจึงไม่จำเป็นต้องปกป้องเขาอีกต่อไป
และเจมส์ที่เดินถือปืนเข้ามาในโรงแรมด้วยความแค้น เขาได้เดินไปที่ลิฟท์บอดี้การ์ดหน้าลิฟท์ก็ได้หลีกทางให้เขาขึ้นไปอย่างง่ายดาย เขาเดินมาถึงหน้าห้องก็มีบอดี้การ์ดอีกคนแต่ก็หลีกทางให้ เขาเดินเข้าไปในห้องไม่เจอแต่ได้ยินเสียงในห้องน้ำเขาเลยเดินเข้าไปในห้องน้ำแล้วลั่นไกลใส่ที่กลางหน้าผากอเล็กซ์โดยไม่พูดจากซักคำ
ปั้ง! ปั้ง! ปั้ง! ปั้ง!
แล้วเดินออกจากห้องทันที
มาตินที่นั่งรอพ่ออยู่ที่ห้องเขาก็ได้ยินเสียงเปิดประตูมาเขาก็ไม่รู้ว่าเสียงนั้นเป็นใคร พอเสียงใกล้เขามาเขาก็ภาวนาให้เป็นพ่อของเขาและเมื่อมาตินได้เห็นว่าคนนั้นคือพ่อของเขาก็ได้วิ่งเขาไปกอดพ่อจนเจมส์นั้นหายใจแบบไม่ออกและน้ำจาของเขาก็ไหลออกมาด้วยความดีใจ