หรือจะเป็นเพราะชะตาของด้ายแดงที่นำพาให้เธอมาที่นี่ “ที่นี่ที่ไหนทำไมผู้คนที่นี่ถึงมองฉันแปลกๆ การแต่งตัวก็ดูจีนโบราณหรือว่าพวกเขากำลังถ่ายละครกันอยู่ ไหนกล้องล่ะ ไหนทีมงาน ไหนผู้กำกับ ฉันจะบ้าตาย”
รัก,ชาย-หญิง,ย้อนยุค,จีน,จีนโบราณ,คุณหนูรองเยว่,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เช้าวันต่อมา
ตงเฟย อาการของท่านแม่ทัพเป็นอย่างไรบ้างดีขึ้นหรือยัง
ก็ดีขึ้นมากแล้วขอรับคุณหนูจาง
แล้วตามหมอหลวงมาดูอาการท่านแม่ทัพหรือยัง
จิวหราส่งม้าเร็วไปตามมาแล้วเจ้าค่ะคุณหนู
เอ้าท่านหมอหลวงมาพอดี เชิญด้านในเลยเจ้าค่ะ
อาการท่านแม่ทัพเป็นอย่างไรบ้างคะท่านหมอหลวง
อาการของท่านแม่ทัพเริ่มดีขึ้นแล้วขอรับคุณหนูแต่ต้องให้พักอีก2-3วันค่อยกลับจวนสกุลโม่นะขอรับแล้วต้องให้ทานยาตามที่กระผมสั่งให้ครบด้วยนะขอรับ พาออกไปสูดอากาศด้านนอกแผลจะได้หายไวขึ้นนะขอรับ
ขอบคุณท่านหมอหลวงมากนะเจ้าคะ
งั้นกระผมขอตัวกลับก่อนนะขอรับ
จิวหราไปส่งท่านหมอด้วย
เชิญทางนี้เจ้าค่ะ
งั้นเดี๋ยวข้าจะไปทำอาหารอ่อนๆ ให้ท่านแม่ทัพทานนะตงเฟย
ขอรับคุณหนู
หลังจากที่คุณหนูจากออกจากห้องของท่านแม่ทัพไป
โอ้ยย……………………
ท่านแม่ทัพฟื้นแล้วหรือขอรับ
ทำไมข้าถึงมาอยู่ที่จวนของสกุลจางได้ตงเฟย
ท่านแม่ทัพไปช่วยคุณหนูจางแล้วถูกนักเลง2คนนั้นเอามีดแทงเอานะขอรับ ท่านแม่ทัพต้องพักที่นี่อีก 2-3วันนะขอรับ
มาแล้วอาหารอ่อนๆ ของท่านแม่ทัพท่านข้าวก่อนแล้วจะได้ทานยา
เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง
ข้าไม่เป็นอะไรมากหรอก ท่านแม่ทัพทานข้าวแล้วทานยาเถอะจะได้ออกไปสูดอากาศข้างนอกบ้างข้าจะได้ให้บ่าวมาทำความสะอาดให้ท่านจะได้นอนสบายหน่อย ห้องจะได้ไม่อับ
ข้ายังไม่หิว
แต่ท่านต้องกินจะได้กินยา
ก็ข้าบอกว่ายังไม่หิว
ท่านอย่าดื้อสิหลังจากที่ทั้งสองยื้อแย่งช้อนกันจื่อเหมยก็สะดุดเตียงและทั้งคู่ก็ล้มลงบนเตียงพร้อมกับสบตากัน
โอ้ยย เจ้าลุกได้แล้วเจ้าโดนแผลข้าอยู่
อุ้ยย ข้าขอโทษข้าขอตัวไปข้างนอกก่อนนะ ตงเฟยเจ้าป้อนท่านแม่ทัพด้วยให้ท่านแม่ทัพทานยาด้วยไปจิวหราไปข้างนอกกัน
เจ้าค่ะคุณหนู
หลังจากที่จางจื่อเหมยออกจากห้องที่ท่านแม่ทัพพักฟื้นก็เอามือจับที่หัวใจทำให้รู้ว่าหัวใจเต้นแรงแล้วรู้สึกหน้าร้อนผ่าว
คุณหนูเป็นอะไรรึเปล่าเจ้าคะ
เปล่าๆ จิวหราเจ้าไปเอาพู่กันกับกระดาษให้ข้าทีนะข้าอยากวาดภาพ ข้าไปรอที่ศาลาริมน้ำนะ
เจ้าค่ะคุณหนู หลังจากที่จิวหราไปเอากระดาษและพู่กันจื่อเหมยก็ครุ่นคิดในใจถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกี้
นี่อาการเมื่อกี้มันคืออะไรกันนะหรือว่าจะเป็น…………………
มาแล้วเจ้าค่ะคุณหนู
หลังจากที่จื่อเหมยออกจากห้องไปก็เอามือมาจับที่หัวใจและหัวใจของท่านแม่ทัพก็เต้นแรงหน้าร้อนผ่าวเช่นกัน
ตงเฟยเจ้าออกไปก่อน เดี๋ยวข้าทานเอง
แต่ คุณหนูจางสั่งให้ป้อนนะขอรับ
ข้าทานเองได้ถ้าข้าทานเสร็จแล้วข้าจะเรียก
ขอรับท่านแม่ทัพ
หลังจากท่านแม่ทัพทานข้าวและทานยาเสร็จก็อยากออกไปสูดอากาศที่ด้านนอก
ตงเฟยพาข้าไปสูดอากาศด้านนอกที
ขอรับท่านแม่ทัพ
ระหว่างที่คุณหนูจางกำลังวาดภาพอยู่ก็สั่งให้จิวหราพาคนไปทำความสะอาดห้องให้แม่ทัพ
จิวหราเจ้าพาบ่าวไปทำความสะอาดให้ท่านแม่ทัพหน่อยนะ
เจ้าค่ะคุณหนู คุณหนูอยู่คนเดียวได้นะเจ้าคะ
ข้าอยู่ได้ เจ้าไปเถอะ
2- 3 วันต่อมา
ท่านลุงท่านป้าขอรับข้าขอตัวกลับจวนนะขอรับขอบคุณที่ให้ข้าพักรักษาตัวอยู่ที่นี่
ไม่เป็นไรลุงกับป้าก็ต้องขอบคุณเจ้าเช่นกันที่ช่วยจางจื่อเหมยไว้เดินทางปลอดภัยนะ
ไปกันเถอะตงเฟยกลับจวนกัน
เดี๋ยวก่อนท่านแม่ทัพอย่าพึ่งไป ข้าจะมาขอบคุณเจ้าที่ช่วยข้าไว้
ไม่เป็นไรหรอกเดี๋ยวคนบางคนจะว่าข้าใจร้ายถ้าข้าไม่ช่วยเจ้าไว้
ไปตงเฟย
ขอรับท่านแม่ทัพ
หนอย ปากร้ายแถมยังเย็นชากับข้าตลอด คนแบบนี้หรอที่ข้าต้องแต่งงานด้วย ไปกันเถอะจิวหรากลับห้องกัน ท่านพ่อท่านแม่เจ้าคะลูกขอตัวกลับห้องก่อนนะเจ้าคะ
ที่ห้องนอนของจางจื่อเหมย
คุณหนูเป็นอะไรรึเปล่าเจ้าคะเห็นนั่งเหม่อตั้งนานแล้ว
เปล่าหรอกข้าแค่คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยหน่ะ
คุณหนูต้องเตรียมตัวหมั้นได้แล้วนะเจ้าคะใกล้จะถึงวันหมั้นแล้ว
เฮ้อ ยิ่งคิดเรื่องนี้ข้ายิ่งปวดหัวข้าขอตัวไปอาบน้ำนอนก่อนนะและเจ้าก็กลับห้องไปนอนเถอะ
เจ้าค่ะคุณหนู แอ๊ด ปึง
ความรู้สึกนั้นมันอะไรกันนะแล้วนี่ฉันจะคิดให้ปวดหัวทำไมนอนดีกว่า
2 อาทิตย์ถัดมา งานหมั้นของท่านแม่ทัพและคุณหนูจาง
คุณหนูเจ้าคะแต่งตัวเสร็จหรือยังเจ้าคะ จิวหราขอเข้าไปนะเจ้าคะ ทำไมคุณหนูยังไม่แต่งตัวอีกล่ะเจ้าคะใกล้ได้เวลาแล้วเจ้าค่ะ
นี่ข้าต้องหมั้นจริงๆ แล้วหรอ
ก็อก ก็อกๆ
นี่จื่อเหมยเจ้าแต่งตัวเสร็จหรือยังใกล้ได้เวลาแล้วลุกมาแต่งตัว
เจ้าค่ะท่านแม่
วันนี้คุณหนูของจิวหราสวยมากเจ้าค่ะรีบออกไปกันเถอะใกล้ได้เวลาแล้ว
ว่าที่ฮูหยินมาแล้วเจ้าค่ะ
ทุกคนต่างหันมาทางเสียงของสาวรับใช้ของคุณหนูและต้องตกตะลึงในความสวยของคุณหนูจาง คุณชายสกุลโม่ก็เช่นกัน ในใจของเขาเต้นระรัว แล้วเขาก็ต้องกลับมาวางมาดเย็นชาเหมือนเดิม
ถ้าได้เวลาอันสมควรแล้วเชิญท่านแม่ทัพและว่าที่ฮูหยินแลกแหวนกันจากนั้นก็ยกน้ำชาให้ผู้ใหญ่ทั้ง2ฝ่ายเพื่อขอพร
จื่อเหมยพ่อกับแม่ขอให้เจ้าอยู่เย็นเป็นสุขนะลูกหนักนิดเบาหน่อยก็อภัยให้กันท่านแม่ทัพด้วยนะฝากดูแลจื่อเหมยด้วยนะ
มีความสุขมากๆ นะว่าที่ลูกสะใภ้และลูกของพ่อหนักนิดเบาหน่อยก็อภัยให้กันนะดูแลซึ่งกันและกันดีๆ
ว่าที่ลูกสะใภ้ของแม่เจ้าช่างงามมากวันนี้ขอให้อยู่เย็นเป็นสุขนะลูก
ก่อนที่พิธีจะจบตงเฟยก็วิ่งเข้ามาในพิธีด้วยความตื่นตระหนก
แย่แล้วขอรับท่านแม่ทัพมีคนมาร้องเรียนขอรับ
เกิดอะไรขึ้นตงเฟย
ตามข้าน้อยมาที่ศูนย์ร้องเรียนทางนี้เลยขอรับ
นี่จิวหราเกิดเรื่องอะไรกันขึ้นข้าจะตามท่านแม่ทัพไปดู
มีคนมาร้องเรียนเจ้าค่ะ เอ้าคุณหนูรอจิวหราด้วยเจ้าค่ะ
ที่ศูนย์ร้องเรียน
เจ้ามีเรื่องอะไรจะร้องเรียน ก็ว่ามา
แฮกๆ ข้าขอฟังด้วยคนนะเผื่อข้าจะช่วยได้
เจ้ามาทำไมไม่ใช่หน้าที่ของเจ้านะว่าที่ฮูหยิน
ข้าคิดว่าข้าจะช่วยได้ขอข้าฟังด้วยคนนะ
คุณหนูเจ้าคะ
จิวหราเจ้าไม่ต้องห้าม
เจ้ามีเรื่องอะไรจะร้องเรียนก็พูดมาเลย
คือ……ว่า
