หรือจะเป็นเพราะชะตาของด้ายแดงที่นำพาให้เธอมาที่นี่ “ที่นี่ที่ไหนทำไมผู้คนที่นี่ถึงมองฉันแปลกๆ การแต่งตัวก็ดูจีนโบราณหรือว่าพวกเขากำลังถ่ายละครกันอยู่ ไหนกล้องล่ะ ไหนทีมงาน ไหนผู้กำกับ ฉันจะบ้าตาย”
รัก,ชาย-หญิง,ย้อนยุค,จีน,จีนโบราณ,คุณหนูรองเยว่,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
หรือจะเป็นเพราะชะตาของด้ายแดงที่นำพาให้เธอมาที่นี่ “ที่นี่ที่ไหนทำไมผู้คนที่นี่ถึงมองฉันแปลกๆ การแต่งตัวก็ดูจีนโบราณหรือว่าพวกเขากำลังถ่ายละครกันอยู่ ไหนกล้องล่ะ ไหนทีมงาน ไหนผู้กำกับ ฉันจะบ้าตาย”
ผู้แต่ง
คุณหนูรองเยว่
เรื่องย่อ
อรฤดี หญิงสาวที่ชะตาด้ายแดงกำหนดให้เธอได้ย้อนเวลากลับมาเพื่อพบกับเนื้อคู่ที่ถูกกำหนดไว้ แล้วเธอจะรู้ได้อย่างไรว่าคนที่เป็นเนื้อคู่ของเธอเป็นคนอย่างไร แล้วเธอจะกลับสู่โลกที่เธอมาได้ไหม ความรักของเธอจะเป็นอย่างไรต่อไปกันนะ
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์พ.ศ.2537
ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลงหรือนำส่วนใดในนิยายไปเผยแพร่ไม่ว่ากรณีใดๆ ทั้งสิ้น โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงาน
คุณหนูคุยกับคุณชายรองฉีเฟิงเสร็จแล้วหรือเจ้าคะ
เจ้าซื้อของเสร็จแล้วใช่ไหมรีบไปกันเถอะ ข้าคุยธุระเสร็จแล้ว
คุณหนูเป็นอะไรหรือเปล่าเจ้าคะ
ข้าไม่เป็นไร รถม้ามาพอดีรีบไปกันเถอะ
คุณหนูจางจื่อเหมย ฉางลู่และจิวหราจึงขึ้นรถม้าไปและรถม้าก็ขับออกไปจากตลาดเพื่อไปเยี่ยมสามีของฉางลู่
ที่คุมขังนักโทษ
จิวหราเจ้าพาฉางลู่เข้าไปเยี่ยมสามีนางเถอะเดี๋ยวข้าจะไปนั่งรอที่ศาลาริมน้ำ
เจ้าค่ะคุณหนู ฉางลู่ไปกันเถอะ
พูดจบจิวหราจึงพาฉางลู่เข้าไปเยี่ยมสามีของนางที่ด้านในที่คุมขัง
ที่ศาลาริมน้ำ
“คนบ้า ขโมยจูบแรกของเราไป เราอุส่ารักษาจูบแรกไว้เพื่อคนรัก แต่กับโดนขโมยไป ข้าเกลียดท่านท่านแม่ทัพได้ยินไหมว่าข้าเกลียดท่าน”
จางจื่อเหมยเอามือขึ้นมาจับที่หัวใจปากก็บอกว่าเกลียดแต่ทำไมหัวใจของเธอกับเต้นรัวเป็นจังหวะกลองตกลงแล้วความรู้สึกนี้คืออะไรกันแน่นะ พูดจบจางจื่อเหมยจึงหยุดคิดและนั่งมองบรรยากาศของวิวริมน้ำและคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยเพื่อลืมเรื่องของวันนี้ ตัดภาพมาที่ท่านแม่ทัพ
ร้านหมั่นโถว
นี่ท่านทำกับนางแบบนั้นได้อย่างไรคุณชายรองสกุลโม่
ข้าแค่อยากให้นางหยุดพูด แล้วเจ้าล่ะคิดอะไรกับนางรึเปล่าคุณชายรองฉีเฟิง
ท่านหึงที่เห็นนางอยู่กับข้าหรอคุณชายรองสกุลโม่ท่านบอกข้ามาเถอะ ข้าไม่ได้คิดอะไรกับนางข้าแค่อยากคุยกับนางแค่นั้น
ข้าไม่ได้หึงสักหน่อย
ปากท่านบอกว่าไม่หึง ท่านลองถามใจตัวเองดูเถอะว่าท่านคิดอย่างไรกับนางกันแน่