หรือจะเป็นเพราะชะตาของด้ายแดงที่นำพาให้เธอมาที่นี่ “ที่นี่ที่ไหนทำไมผู้คนที่นี่ถึงมองฉันแปลกๆ การแต่งตัวก็ดูจีนโบราณหรือว่าพวกเขากำลังถ่ายละครกันอยู่ ไหนกล้องล่ะ ไหนทีมงาน ไหนผู้กำกับ ฉันจะบ้าตาย”
รัก,ชาย-หญิง,ย้อนยุค,จีน,จีนโบราณ,คุณหนูรองเยว่,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
หรือจะเป็นเพราะชะตาของด้ายแดงที่นำพาให้เธอมาที่นี่ “ที่นี่ที่ไหนทำไมผู้คนที่นี่ถึงมองฉันแปลกๆ การแต่งตัวก็ดูจีนโบราณหรือว่าพวกเขากำลังถ่ายละครกันอยู่ ไหนกล้องล่ะ ไหนทีมงาน ไหนผู้กำกับ ฉันจะบ้าตาย”
ผู้แต่ง
คุณหนูรองเยว่
เรื่องย่อ
อรฤดี หญิงสาวที่ชะตาด้ายแดงกำหนดให้เธอได้ย้อนเวลากลับมาเพื่อพบกับเนื้อคู่ที่ถูกกำหนดไว้ แล้วเธอจะรู้ได้อย่างไรว่าคนที่เป็นเนื้อคู่ของเธอเป็นคนอย่างไร แล้วเธอจะกลับสู่โลกที่เธอมาได้ไหม ความรักของเธอจะเป็นอย่างไรต่อไปกันนะ
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์พ.ศ.2537
ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลงหรือนำส่วนใดในนิยายไปเผยแพร่ไม่ว่ากรณีใดๆ ทั้งสิ้น โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงาน
เช้าวันต่อมาอากาศช่างสดใสซะจริง
“เช้าแล้วหรอเนี่ย”
คุณหนูจางจื่อเหมยตื่นขึ้นพร้อมกับบิดขี้เกียจและลุกจากเตียงเดินมาชมวิวทิวทัศน์ที่หน้าต่างห้อง
จะว่าไปแล้ววันนี้อากาศดีจังเลยนะ เก็บที่นอนให้เรียบร้อยแล้วไปอาบน้ำแต่งตัวดีกว่า
ก็อก ก็อก ๆ
คุณหนูเจ้าค่ะจิวหราเองเจ้าค่ะ
เข้ามาเลยมีอะไรรึเปล่า
เช้านี้คุณหนูจะรับอาหารเช้าไหมเจ้าค่ะ
รับสิงั้นข้าขอไปอาบน้ำก่อนนะ
เจ้าค่ะคุณหนูจิวหราจะได้ไปนำอาหารเช้ามาให้ จิวหราขอตัวก่อนนะเจ้าคะ
10นาทีต่อมา คุณหนูจางจื่อเหมยก็อาบน้ำเสร็จจิวหราสาวรับใช้ก็นำอาหารเช้ามาให้
มาแล้วเจ้าค่ะคุณหนู
วางไว้ที่โต๊ะได้เลย เดี๋ยวข้าหวีผมเสร็จจะไปทาน
ให้จิวหราช่วยนะเจ้าคะ
ได้สิ จิวหราทานอาหารเช้าเสร็จแล้วไปตลาดกันนะข้าอยากไปซื้อกระดาษกับพู่กันมาวาดภาพ
เจ้าค่ะคุณหนู
เดี๋ยวข้าขอไปหาฉางลู่ก่อนนะ
ที่ห้องของฉางลู่
ฉางลู่เจ้าจะไปตลาดกับข้าไหมข้าจะไปหาซื้อของใช้สักหน่อย
ไปเจ้าค่ะ ข้าว่าจะไปหาซื้อของใช้เหมือนกันของใช้ของข้าก็ใกล้จะหมดแล้ว
งั้นทานข้าวเช้าด้วยกันนะ ทานเสร็จจะได้ไปตลาดกัน
อาหารเช้ามาแล้วเจ้าค่ะคุณหนู
วางที่โต๊ะได้เลย มาทานอาหารเช้ากันเถอะฉางลู่
จากนั้นคุณหนูจางจื่อเหมยและฉางลู่ก็ทานอาหารเช้าพร้อมกันเพื่อเตรียมตัวออกไปซื้อของใช้ที่ตลาด
10นาทีต่อมา
ไปตลาดกันเถอะฉางลู่ ข้าอิ่มแล้วล่ะ
วันนี้พวกเจ้าจะไปไหนกันหรือ
วันนี้ลูกจะไปตลาดเจ้าค่ะท่านพ่อท่านแม่ลูกจะไปซื้อของใช้ที่ตลาดสักหน่อย
งั้นก็ไปเถอะ
ไปกันเถอะฉางลู่ รถม้ามาแล้ว
พูดจบคุณหนูจางจื่อเหมย ฉางลู่และจิวหราขึ้นรถม้าเพื่อไปตลาดจากนั้นรถม้าจึงขับออกจากจวนสกุลจางและขับไปที่ตลาดเมื่อรถม้ามาถึงคุณหนูจางจื่อเหมย ฉางลู่และจิวหราจึงลงจากรถม้าแล้วไปเดินซื้อของใช้
ที่ตลาดมู่เป่ย
ไปเดินซื้อของกันฉางลู่ จิวหรา
ระหว่างที่คุณหนูจางจื่อเหมย ฉางลู่และจิวหรากำลังเดินซื้อของอยู่ก็มีคนกำลังขับรถม้ามาทางคุณหนูจางจื่อเหมยแล้วมีมือของใครบางคนมาช่วยดึงคุณหนูเข้าไป
หลบหน่อย หลบหน่อยข้าเบรกไม่อยู่
คุณหนูเจ้าค่ะระวัง
อร้ายยยยยยยยย
แม่นางเจ้าเป็นอะไรรึเปล่า
คุณหนูจางจื่อเหมยมองตามเสียงและก็เงยหน้ามองไปที่ร่างสูงที่กำลังช่วยเธอไว้
ทะ ทะ ท่านเป็นใคร
“ข้าคุณชายฉางเหอเป็นบุตรชายของท่านขุนนางสกุลเหอรั่วชิง แม่นางเจ็บตรงไหนหรือไม่”
ข้าไม่เป็นไรขอบคุณท่านมากที่ช่วยข้าไว้ คุณชายฉางเหอ
คุณหนูเป็นอะไรรึเปล่าเจ้าค่ะ ขอบคุณคุณชายมากๆ ที่ช่วยคุณหนูของข้าไว้