หรือจะเป็นเพราะชะตาของด้ายแดงที่นำพาให้เธอมาที่นี่ “ที่นี่ที่ไหนทำไมผู้คนที่นี่ถึงมองฉันแปลกๆ การแต่งตัวก็ดูจีนโบราณหรือว่าพวกเขากำลังถ่ายละครกันอยู่ ไหนกล้องล่ะ ไหนทีมงาน ไหนผู้กำกับ ฉันจะบ้าตาย”
รัก,ชาย-หญิง,ย้อนยุค,จีน,จีนโบราณ,คุณหนูรองเยว่,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
พรหมลิขิตด้ายแดง(จบแล้ว)หรือจะเป็นเพราะชะตาของด้ายแดงที่นำพาให้เธอมาที่นี่ “ที่นี่ที่ไหนทำไมผู้คนที่นี่ถึงมองฉันแปลกๆ การแต่งตัวก็ดูจีนโบราณหรือว่าพวกเขากำลังถ่ายละครกันอยู่ ไหนกล้องล่ะ ไหนทีมงาน ไหนผู้กำกับ ฉันจะบ้าตาย”
อรฤดี หญิงสาวที่ชะตาด้ายแดงกำหนดให้เธอได้ย้อนเวลากลับมาเพื่อพบกับเนื้อคู่ที่ถูกกำหนดไว้ แล้วเธอจะรู้ได้อย่างไรว่าคนที่เป็นเนื้อคู่ของเธอเป็นคนอย่างไร แล้วเธอจะกลับสู่โลกที่เธอมาได้ไหม ความรักของเธอจะเป็นอย่างไรต่อไปกันนะ
กลับจวนกันเถอะ
หลังจากนั้นทั้งสามคนจึงขึ้นรถม้ากลับไปที่จวน
ที่จวนสกุลจางจื่อเหมย
ถึงแล้วลงกันเถอะ มาเดี๋ยวข้าช่วยนะฉางลู่
ขอบใจเจ้าค่ะ
ไม่เป็นไร เจ้าไม่ต้องขอบใจข้าหรอกจิวหราช่วยประคองฉางลู่ไปที่ห้องนอนของนางทีนะ
เจ้าค่ะคุณหนู
ข้าก็จะไปพักแล้วล่ะ เจ้าไปพักเถอะฉางลู่เจ้าด้วยนะจิวหราส่งนางพักแล้วเจ้าก็ไปพักได้
พูดจบคุณหนูจางจื่อเหมยจึงไปพักผ่อนที่ห้องส่วนของใช้บ่าวผู้ชายในจวนก็มาช่วยกันนำไปเก็บให้ที่ห้อง
ที่ห้องพักของจางจื่อเหมย
วางไว้ตรงไหนดีขอรับคุณหนู
วางไว้ที่โต๊ะได้เลย เสร็จแล้วเจ้ามีอะไรไปทำก็ไปทำเถอะ
ขอรับคุณหนู
จากนั้นบ่าวรับใช้จึงออกจากห้องของคุณหนูจางจื่อเหมยและปิดประตู
แอ๊ด ปึง
คุณชายฉางเหอ ทำไมข้าถึงไม่เคยพบเจอมาก่อนนะ ช่างเถอะ หวังว่าคงจะได้เจอกันอีกนะข้าจะได้เลี้ยงตอบแทน แต่วันนี้รู้สึกเหนื่อยจัง พักผ่อนดีกว่า
ที่โรงเตี๊ยม
ทั้งสามคุณชายดื่มสุราและพูดคุยกันอย่างสนุกสนานจนทำให้คุณชายฉางเหอและคุณชายรองโม่เริ่มสนิทกันมากขึ้นทั้งสามดื่มสุราจนถึงเวลาล่วงเลยมาถึงตอนเย็น
คุณชายรองฉีเฟิง คุณชายฉางเหอ ข้าต้องกลับจวนก่อนนะพรุ่งนี้มีฝึกทหาร
ได้สิ ไว้มาคุยมาดื่มสุรากันใหม่นะ ข้าก็จะกลับจวนแล้วเหมือนกัน งั้นข้าไปส่งนะคุณชายรองฉีเฟิง ดูท่าแล้วท่านคงจะไม่ไหว
ตงเฟยกลับจวนกัน
ขอรับท่านแม่ทัพ
เถ้าแก่เนี๊ยคิดเงินด้วย
ทั้งหมด 2 ตำลึงเจ้าค่ะ
ไปเดี๋ยวข้าไปส่งที่จวน
จากนั้นคุณชายรองฉีเฟิงและคุณชายฉางเหอจึงขึ้นรถม้ากลับจวน
ครู่ต่อมา
ถึงจวนท่านแล้วลงไหวไหม มาข้าช่วย
ระหว่างที่คุณชายฉางเหอกำลังหามร่างคุณชายฉีเฟิงลงอยู่คุณชายฉีเฟิงก็สะดุดกับเสื้อตัวเองและทั้งคู่ก็ล้มลงไปที่พื้น ทั้งคู่สบตากันหัวใจของคุณชายฉางเหอเต้นรัว คุณชายฉางเหอรู้สึกตัวจึงรีบลุกขึ้นและพยุงคุณชายรองฉีเฟิงไปส่งให้กับบ่าวรับใช้
ช่วยพาคุณชายรองฉีเฟิงเข้าจวนที ข้ากลับก่อนนะ
เดี๋ยวก่อนขอรับจะให้ข้าน้อยบอกคุณชายรองว่าท่านเป็นใครขอรับ
บอกว่าคุณชายฉางเหอมาส่ง ข้าขอตัว
ขอรับคุณชาย
ไปส่งข้าที่จวนทีนะ
ขอรับคุณชาย
ทำไมกันล่ะ ทำไมใจข้าถึงเต้นเวลาอยู่กับคุณชายรองฉีเฟิงด้วยนะ
คุณชายเป็นอะไรรึเปล่าขอรับ
เปล่าข้าไม่ได้เป็นไร
จวนสกุลเหอรั่วชิง
เจ้านำรถม้าไปเก็บแล้วมีอะไรไปทำก็ไปทำเถอะ
ขอรับคุณชาย
ที่ห้องนอนของคุณชายฉางเหอ
ความรู้สึกแบบนี้คืออะไรกันแน่นะ ไม่คิดแล้วไปอาบน้ำนอนดีกว่า
หลังจากที่คุณชายฉางเหอเลิกคิดฟุ้งซ่านก้ไปอาบน้ำพักผ่อนแล้วเวลาก็ล่วงเลยจนถึงเช้า
เช้าวันต่อมาที่ลานฝึกทหาร
วันนี้ข้าจะให้พวกเจ้าทั้งหลายเริ่มทำการฝึกฝนฝีมือเพราะอีก2อาทิตย์ข้างหน้าเราจะต้องไปรบกันแถวแคว้นม้งซือขอให้พวกเจ้าทุกคนฝึกฝนแบบตั้งใจ เริ่มทำการฝึกได้