หรือจะเป็นเพราะชะตาของด้ายแดงที่นำพาให้เธอมาที่นี่ “ที่นี่ที่ไหนทำไมผู้คนที่นี่ถึงมองฉันแปลกๆ การแต่งตัวก็ดูจีนโบราณหรือว่าพวกเขากำลังถ่ายละครกันอยู่ ไหนกล้องล่ะ ไหนทีมงาน ไหนผู้กำกับ ฉันจะบ้าตาย”
รัก,ชาย-หญิง,ย้อนยุค,จีน,จีนโบราณ,คุณหนูรองเยว่,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
พรหมลิขิตด้ายแดง(จบแล้ว)หรือจะเป็นเพราะชะตาของด้ายแดงที่นำพาให้เธอมาที่นี่ “ที่นี่ที่ไหนทำไมผู้คนที่นี่ถึงมองฉันแปลกๆ การแต่งตัวก็ดูจีนโบราณหรือว่าพวกเขากำลังถ่ายละครกันอยู่ ไหนกล้องล่ะ ไหนทีมงาน ไหนผู้กำกับ ฉันจะบ้าตาย”
อรฤดี หญิงสาวที่ชะตาด้ายแดงกำหนดให้เธอได้ย้อนเวลากลับมาเพื่อพบกับเนื้อคู่ที่ถูกกำหนดไว้ แล้วเธอจะรู้ได้อย่างไรว่าคนที่เป็นเนื้อคู่ของเธอเป็นคนอย่างไร แล้วเธอจะกลับสู่โลกที่เธอมาได้ไหม ความรักของเธอจะเป็นอย่างไรต่อไปกันนะ
จวนสกุลจางจื่อเหมย
เช้าแล้วหรอเนี่ย ไปอาบน้ำแต่งตัวดีกว่า
ก๊อก ก๊อก ๆ
จิวหราขอเข้าไปนะเจ้าค่ะคุณหนู
เข้ามาสิ มีอะไรรึเปล่า
จิวหราจะมาบอกคุณหนูว่าวันนี้คุณชายโม่และเหล่าทหารที่ไปรบกำลังจะกลับมาวันนี้แล้วเจ้าค่ะ
ขอบใจมาก วันนี้ให้ฉางลู่พักผ่อนที่เรือนเถอะ ท้องนางก็ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ เดินทางไปไหนมาไหนก็ลำบากให้นาง
พักบ้าง เจ้ามีอะไรก็ไปทำเถอะ ข้าจะไปอาบน้ำแล้ว
เจ้าค่ะคุณหนู
พูดจบคุณหนูจางจื่อเหมยจึงไปอาบน้ำ ส่วนจิวหราจึงออกจากห้องของคุณหนูแล้วไปที่ห้องของฉางลู่
ห้องของฉางลู่
ก๊อก ก๊อก ๆ
ฉางลู่ข้าจิวหราเอง
เข้ามาสิ มีอะไรรึเปล่า
วันนี้คุณหนูจางจื่อเหมยบอกว่าให้ท่านพักผ่อนที่จวนเพราะท่านท้องใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ แล้วไปไหนมาไหนเดินทางลำบากขึ้นแล้ว ท่านพักผ่อนที่จวนเถอะ
ขอบใจมาก วันนี้ข้าก็ตั้งใจว่าจะพักผ่อนที่จวนแล้วเหมือนกัน
เดี๋ยวข้าไปเอาอาหารเช้ามาให้นะท่านพักเถอะ
จากนั้นจิวหราจึงไปนำอาหารเช้ามาให้ฉางลู่และไปหาคุณหนูจางจื่อเหมย
ห้องนอนของจางจื่อเหมย
ก๊อก ก๊อก ๆ
จิวหราขอเข้าไปนะเจ้าค่ะ
เข้ามาสิข้าอาบน้ำเสร็จแล้ว
คุณหนูจะทานอาหารเช้าเลยไหมเจ้าค่ะ จิวหราจะได้ไปเอามาให้
ทานสิ ไปเอามาเลย
เจ้าค่ะคุณหนู
หลังจากนั้นคุณหนูจางจื่อเหมยจึงแต่งตัวต่อให้เสร็จส่วนจิวหราก็ออกจากห้องไปนำอาหารมาให้เมื่อคุณหนูจางจื่อเหมยทานอาหารเช้าเสร็จจึงออกไปที่วังหลวงเพื่อรอรับท่านแม่ทัพและเหล่าทหารที่ไปรบ
ที่วังหลวง
นั้นไงคุณชายโม่มานั้นแล้ว
ท่านสบายดีไหมท่านแม่ทัพ
ข้าสบายดี ในที่สุดข้าก็คว้าชัยชนะมาได้ ข้าบอกแล้วว่าเราจะได้พบกันอีกครั้ง อีก 2 อาทิตย์ข้าจะไปสู่ขอเจ้าอย่างเป็นทางการนะ เตรียมตัวให้พร้อมล่ะ
ข้าก็ยินดีที่ได้พบท่านอีกครั้งนะท่านแม่ทัพของข้า
จากนั้นท่านแม่ทัพจึงโผลเข้ากอดคุณหนูจางและบอกรักท่ามกลางเพื่อนทั้งสอง
ข้ารักเจ้าได้ยินไหมว่าที่ฮูหยินของข้า
ข้าก็รักท่านไปแล้วเหมือนกัน
แล้วทั้งสองจึงจูบกันเพื่อแสดงความรักของทั้งคู่
นี่ๆ หวานกันเบาๆ เกรงใจพวกข้าทั้งสองคนหน่อย เนอะคุณชายฉางเหอ
ใช่ๆ พวกข้ายังไม่มีเมียนะ
พวกเจ้าก็รีบหาสิจะได้ทันข้า
งั้นข้ากลับจวนก่อนนะท่านแม่ทัพ จิวหรากลับจวนกัน
เจ้าค่ะคุณหนู
ไว้ข้าจะไปหาที่จวนนะ
พูดจบคุณหนูจางจื่อเหมยจึงขอตัวกลับจวน