หรือจะเป็นเพราะชะตาของด้ายแดงที่นำพาให้เธอมาที่นี่ “ที่นี่ที่ไหนทำไมผู้คนที่นี่ถึงมองฉันแปลกๆ การแต่งตัวก็ดูจีนโบราณหรือว่าพวกเขากำลังถ่ายละครกันอยู่ ไหนกล้องล่ะ ไหนทีมงาน ไหนผู้กำกับ ฉันจะบ้าตาย”
รัก,ชาย-หญิง,ย้อนยุค,จีน,จีนโบราณ,คุณหนูรองเยว่,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
หรือจะเป็นเพราะชะตาของด้ายแดงที่นำพาให้เธอมาที่นี่ “ที่นี่ที่ไหนทำไมผู้คนที่นี่ถึงมองฉันแปลกๆ การแต่งตัวก็ดูจีนโบราณหรือว่าพวกเขากำลังถ่ายละครกันอยู่ ไหนกล้องล่ะ ไหนทีมงาน ไหนผู้กำกับ ฉันจะบ้าตาย”
ผู้แต่ง
คุณหนูรองเยว่
เรื่องย่อ
อรฤดี หญิงสาวที่ชะตาด้ายแดงกำหนดให้เธอได้ย้อนเวลากลับมาเพื่อพบกับเนื้อคู่ที่ถูกกำหนดไว้ แล้วเธอจะรู้ได้อย่างไรว่าคนที่เป็นเนื้อคู่ของเธอเป็นคนอย่างไร แล้วเธอจะกลับสู่โลกที่เธอมาได้ไหม ความรักของเธอจะเป็นอย่างไรต่อไปกันนะ
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์พ.ศ.2537
ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลงหรือนำส่วนใดในนิยายไปเผยแพร่ไม่ว่ากรณีใดๆ ทั้งสิ้น โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงาน
28 ปีต่อมาคุณหนูซีฮันและคุณหนูเหลียนซิงเยียนโตเป็นหนุ่มเป็นสาวแล้วส่วนทุกคนก็แก่ลงตามเวลา
ท่านพ่อ ท่านแม่ขอรับกระผมได้รับเลือกให้เป็นข้าราชการแล้วขอรับ
ดีมากลูกชายพ่อ แล้วน้องสาวเจ้าไปไหนล่ะ
อยู่นี่เจ้าค่ะท่านพ่อ ลูกช่วยท่านแม่ทำอาหารอยู่ในครัว
ข้าขอกอดท่านแม่หน่อยนะขอรับ
นี่ซีฮันเจ้าโตเป็นหนุ่มจะอ้อนแม่เป็นเด็กๆ ไม่ได้แล้วนะ เดี๋ยวไม่มีสาวๆ คนไหนจะเอาเจ้าเป็นสามีนะ เขาจะคิดว่าเจ้าเป็นลูกแง่ติดแม่
ลูกขออ้อนท่านแม่หน่อยนะขอรับ ถ้าไม่มีสาวคนไหนชอบลูก ลูกก็จะอยู่กับท่านพ่อท่านแม่แบบนี้
ว่าอย่างไรครอบครัวสุขสันต์ไม่เจอกันนานเลยนะ
คุณชายรองฉีเฟิง คุณชายฉางเหอพวกเจ้าจะมาทำไมไม่บอก
ข้าสองคนก็แค่อยากมาหาเพื่อนรักของข้าทั้งสอง และอยากมาเจอหน้าหลานๆ
ซีฮันคารวะท่านอารองฉี ท่านอาฉาง
เหลียนซิงเยียนคารวะท่านอารองฉี ท่านอาฉาง
ไม่เจอกันนานโตเป็นหนุ่มเป็นสาวกันหมดแล้ว
มาๆ เชิญนั่งก่อน
จากนั้นทุกคนจึงทานอาหารร่วมกันและพูดคุยกันอย่างสนุกสนานหลังจากที่ไม่ได้เจอกันนาน
พวกท่านเป็นอย่างไรบ้าง
พวกข้าสบายดี
ท่านแม่เจ้าคะลูกขอไปตลาดหน่อยนะเจ้าคะ
ให้น้าจิวหราไปเป็นเพื่อนนะลูก รีบไปแล้วรีบกลับอย่ากลับค่ำล่ะแม่เป็นห่วง
เจ้าค่ะท่านแม่ ไปกันจ้ะน้าจิวหรา
เจ้าค่ะคุณหนูเหลียนซิงเยียน
หลังจากที่ทุกคนทานอาหารและพูดคุยกันจบก็แยกย้ายกันกลับและฮูหยินจึงเรียกคุณหนูซีฮันและคุณหนูเหลียนซิงเยียนมาพบ
ที่ห้องนอน
แม่มีบ้างอย่างอยากจะให้เจ้าทั้งสองคนเก็บไว้
อะไรหรือขอรับท่านแม่
อะไรหรือเจ้าคะท่านแม่
นี่เป็นสร้อยคอหยกของสกุลจางแม่ขอมอบให้เจ้าเก็บไว้นะซีฮัน ส่วนนี่เป็นปิ่นปักผมแกะสลักของสกุลจางแม่ขอมอบให้เจ้าเก็บไว้นะเหลียนซิงเยียน ของสองสิ่งนี้เป็นของที่ท่านตามอบให้แม่ก่อนที่แม่จะแต่งงานกับพ่อของเจ้า แม่อยากให้พวกเจ้าเก็บมันไว้ให้ดีๆ ไม่มีอะไรแล้วพวกเจ้ากลับไปพักผ่อนเถอะ
ขอรับท่านแม่ลูกจะเก็บรักษาเป็นอย่างดี
เจ้าค่ะท่านแม่ลูกก็จะเก็บรักษาเป็นอย่างดี
หลังจากที่คุณหนูซีฮันและคุณหนูเหลียนซิงเยียนออกจากห้องไปแล้ว ท่านแม่ทัพจึงเข้ามาหาภรรยาและโอบกอดภรรยาจากด้านหลัง
ที่พี่ได้มาพบกับเจ้าคงจะเป็นเพราะพรหมลิขิตใช่ไหม พี่รักเจ้านะฮูหยินของพี่
ที่ข้าได้มาพบกับท่านคงจะเป็นเพราะพรหมลิขิตเช่นกันเจ้าค่ะ ข้ารักท่านนะเจ้าคะ