นี้คือเรื่องราวการผจญภัยแฃะเอาชีวิตรอดในโลกที่เปลี่ยนไป มาดูกันว่าสิ่งต่างๆจะเปลี่ยนไปแค่ไหนกันเถอะ
แฟนตาซี,แอคชั่น,ผจญภัย,ชาย-หญิง,แฟนตาซี,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
CHESS:พลิกกระดานเทพ
นี้คือเรื่องราวการผจญภัยแฃะเอาชีวิตรอดในโลกที่เปลี่ยนไป มาดูกันว่าสิ่งต่างๆจะเปลี่ยนไปแค่ไหนกันเถอะ
ถ้าเกิดอยู่ๆ วันหนึ่งโลกที่พวกเราอาศัยอยู่มีมอนสเตอร์มาบุกพร้อมกับมีสิ่งประหลาดมากมายเกิดขึ้นมา เป็นคุณจะทำอย่างไร นี้คือบันทึกการเอาชีวิตรอด ของ ทาคุมะ อากิ ตัวละครหลักในเรื่องทีต้องเอาชีวิตรอดให้ได้
"แอ็ด~ บัง"
แล้วคนที่ช่วยป้อนโพชั่นให้อากิก็ออกไป
[อลิส:แจ้งเตือนท่านได้รับจูบแรกของราชินีแห่ง#### ท่านได้รับฉายาจูบแรกของ####(⁽ˢ⁺⁾) เมื่อเผ่าพันธุ์####เห็นท่านพวกเขาจะมีปฏิกิริยาต่างๆเกี่ยวกับท่าน อาจมีที่ดีและไม่ดี โปรดระวังในการพบป่ะกับเผ่าพันธุ์#### ฉายานี้จะทำงานตลอดเวลาไม่สามารถปิดฉายาได้
ท่านดื่มโพชั่นฟื้นฟูต่อเนื่องแรงค์ A ฟื้นฟู HP 100 ต่อ 1 วินาที และเร่งกระบวนการรักษาตัวขึ้น 200%
ใช่งานสกิลดูดซับ ตึด!!! สกิลความชำนาญต่ำเกินไปจะทำการเก็บส่วนหนึ่งของโพชั่นไว้ที่กระเพาะที่ 2]
ผ่านไปแค่ 30 นาทีอากิกอาการดีขึ้นทันตาเห็นและตอนนี้เขาก็กลับมาหายใจ ในจังปกติและแสดงอาการถึงความเจ็บปวดแล้ว
[อลิส:อาการคงที่แล้วคงไม่ต้องกังวลอะไรอีก.... ทำการรีเช็คหน้าต่างการแจ้งเตือน🔃 ทำการลบการแจ้ง 1 ชั่วโมงก่อนหน้านี้ทั้งหมด🔃 ทำการลบเสร็จสิ้น]
8 ชั่วโมงผ่านไป
[อลิส:ท่านอากิ ท่านอากิ ท่านอากิค่ะ......]
16 ชั่วโมงผ่านไป
[อลิส:ท่านอากิคะ ท่านอากิตื่นสิค่ะ.....]
27 ชั่วโมงผ่านไป
[อลิส:ท่านอากิคะ ท่านอากิตื่นได้แล้วค่ะ]
'อากิ:หืม ใครเรียกเรากัน.... เสียงแบบนี้อลิสเหรอ บอกให้ตื่นเหรอ'
แล้วอากิก็ลืมตาตื่นขึ้นมา
"อากิ:โอ็ย~ เจ็บตัวไปหมดเลย"
อากิพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนแรง
[อลิส:ในที่สุดท่านก็ตื่น รู้ไหมว่าดิฉันกังวลขนาดไหนที่ท่านหลับไปตั้ง 27 ชั่วโมง 55 นาทีกับอีก 11 วินาที]
"อากิ:นี้ฉันหลับไปนานขนาดนั้นเลยเหรอ"
[อลิส:ใช่คะ แต่หลับไปแค่นี้ก็ดีแล้วแหละคะ เพราะดิฉันคาดการณ์ว่าท่านอาจจะหลับไป 2 วันเลยค่ะ]
"อากิ:ก็คงงั้นแหละ.. ก็เล่นเจ็บเกือบตายขนาดนั้นนึกว่าวันนั้นจะต้องตายซะแล้ว"
[อลิส:ไม่ใช่แค่เกือบนะคะ เรียกว่าท่านตายไปบ้างส่วนแล้วก็ได้เพราะอวัยวะท่านหยุดทำงานตั้งหลายส่วน แต่โชดดีที่เอฟเฟคมันหมดก่อนและดิฉันก็เปิดใช่งานสกิลฟื้นฟูตัวตามธรรมชาติทันทำให้ท่านรอดมาได้ แต่อาจจะมีผลกระทบอยู่บ้าง เช่นที่ท่านเจ็บตามตัวอยู่นี่ค่ะ]
"อากิ:แค่เจ็บเดี่ยวมันก็หาย แต่ถ้าตายทุกอย่างคงจบ...."
[อลิส:ดิฉันรับรองว่าท่าดิฉันยังอยู่ ท่านอยากตายก็ตายไม่ได้คะ เพราะดิฉันจะช่วยท่านให้ถึงที่สุดค่ะ]
"อากิ:....ขอบคุณนะ ขอบคุณจริงๆ ถ้าไม่ได้เธอฉันคงตายไปตั้งแต่ครั้งก่อนแล้วขอบคุณจริงๆ"
[อลิส:... ทำไมถึงพูดงั้นละ ฉันเป็นเพื่อนนายนิเพื่อนต้องช่วยเพื่อนอยู่แล้ว]
"อากิ:.... ใช่เราเป็นเพื่อกันนิเนอะ"
"โครก~~~"
แล้วอยู่ๆท้องอากิก็ร้องออกมาดังมาก
[อลิส:ดิฉันว่าท่านหาอะไรมาทานหน่อยไหมคะ ท่านไม่ได้กินอะไรมา 26 ชั่วโมงกว่าๆแล้วค่ะ]
"อากิ:ได้เลย"
แล้วอากิก็พยามลุกขึ้นมา แต่ก็ลุกไม่ขึ้นเพราะตอนลุก อากินั้นรู้สึกเจ็บไปทั้งตัว
"อากิ:โอ็ยๆ โคตรเจ็บเลย ลุกไม่ไหว"
[อลิส:... เปิดใช่งานสกิลต้านทานความเจ็บปวด ลองลุกขึ้นใหม่หน่อยค่ะ]
แล้วอากิก็พยามลุกขึ้นมานั้งอีกครั้ง ถึงจะยังเจ็บอยู่บ้างแต่ก็น้อยกว่าเมื่อกี้อากิเลยลุกขึ้นมาได้สำเร็จ พอลุกขึ้นมาได้อากิก็เอาขวดน้ำออกมาแล้วก็กินจนหมด และก็เอาวุ่นสไลม์ออกมา 3 ก้อนแต่พอออกมาอลิสก็พูดขึ้นมาว่า
[อลิส:ท่านอากิคะ ดิฉันแนะนำให้กินก้อนเดียวก่อนคะ เพราะร่างกายท่านยังไม่แข็งแรงขนาดนั้น ถ้ากินหลายๆก้อนดิฉันคิดว่าร่างกายท่านอาจทำงานหนักไปค่ะ]
"อากิ:โอเค ฉันจะกินก้อนเดียว"
แล้วอากิก็เก็บอีก 2 ก้อนเข้าช่องเก็บของไป
[อลิส:แจ้งเตือน ความชำนาญสกิลต้านทานความเจ็บเพิ่มขึ้น F>E- ความสามารถที่เพิ่มขึ้นมา ต้านทานความเจ็บปวดได้มากขึ้น 7%>11% สกิลกินมานามากขึ้น 3 ต่อ 2 วิ> 5 ต่อ 2 วิ
ท่านรับประท่านน้ำ 1 ขาดได้รับน้ำ 20 หน่วย ท่านรับประทานวุ่นสไลม์ที่อุดมไปด้วยสารอาหารได้รับค่าความหิว 30 หน่วยและได้รับค่าน้ำ 15 หน่วย
สกิลดูดซับทำงานได้รับ MANA จากวุ่นสไลม์ 15 หน่วย ตึง!!! โบนัสท่านได้รับ MANA เพิ่มอีก 15 หน่วย]
หลังจากอากิกินเสร็จเขาก็โน้มตัวลงไปนอนอีกครั้ง
"อากิ:ยังไม่อิ่มเลยอะ"
[อลิส:รออีก 10 นาทีถ้าท่านอากิไม่อ้วก ค่อยกินอีกก้อนคะ ปิดการใช่งานสกิลต้านทานความเจ็บปวด]
"อากิ:ทำไมถึงปิดสกิลละ"
[อลิส:ดิฉันอยากสำรองมานาไว้คะ เพื่อมีเหตุฉุกเฉิน]
"อากิ:อ้อ"
แล้วอากิก็นอนนิ่งๆรอ แต่อากิก็เกิดอากาเบื่อเลยชวนอลิสคุย
"อากิ:นี้อลิส"
[อลิส:ค่ะ]
"อากิ:ถ้าฉันตายเธอจะไปไหนเหรอ"
[อลิส:.... ฉันคงต้องไปหาโฮสต์ใหม่... แต่เรื่องแบบนั้นคงไม่เกิดขึ้นหรอกคะเพราะดิฉันจะไม่มีทางปล่อยให้ท่านตาย ถึงตายจะอยากตายก็ตามค่ะ]
"อากิ:ฮ่าฮ่าฮ่า ได้ยินแบบนี้ฉันก็จะพยายามไม่ตายเหมือนกัน... งั้นเรามาสู้ไปด้วยกันเถอะ"
[อลิส:ค่ะ]
แล้ว 10 นาทีก็ผ่านไปอย่างรวดเร็ว
[อลิส:ท่านอากิคะ ลุกขึ้นมากินวุ่นสไลม์ 2 ก้อนได้เลยคะ
เปิดการใช้งานสกิลต้านทานความเจ็บปวด]
แล้วอากิก็ลุกขึ้นมา
"อากิ:โอ้ยๆ ถึงจะมีสกิลช่วยแต่มันก็ยังเจ็บอยู่ดี"
[อลิส:อดทนเอาคะ เดี่ยวมันก็หายค่ะ]
"อากิ:ก็หวังว่าจะหายในเร็วๆนี้นะ"
แล้วอากิก็เอาวุ่นสไลม์ออกมา 2 ก้อนละก็กิน
[อลิส:ท่านรับประทานวุ่นสไลม์ 2 ก้อนได้รับค่าความหิว 40 หน่วยและค่าน้ำ 20 หน่วย
สกิลดูดซับทำงานท่านได้รับ MANA จากวุ่นสไลม์ 20 หน่วย ตึง!!! โบนัสท่านได้รับ MANA เพิ่มเติม 10 หน่วย]
"อากิ:พอกินไปพอประมาณแล้วเริ่มรู้สึกง่วงๆแฮะ ขอนอนสักหน่อยน่ะ"
[อลิส:ตามสบายค่ะ]
แล้วอากิก็โน้มตัวลงไปนอนและก็หลับไป
[อลิส:ปิดการใช้งานสกิลต้านทานความเจ็บปวด เปิดการใช้งานสกิลรักษาตัวเองตามธรรมชาติ]
4 ชั่วโมงผ่านไป...
[อลิส:ปิดการใช้งานสกิลรักษาตัวเองตามธรรมชาติ]
ผ่านไปอีก 1 ชั่วโมงอากิก็ตื่น
"อากิ:อืม~~~~ นอนนานละเมื่อยตัวเว้ยขยับตัวสักหน่อยดีกว่า"
แล้วอากิก็ลุกขึ้นจากเตียงและ ก็มาวอร์มอัพร่างกายตัวเอง และในระหว่างวอร์มอัพนั้นเองอากิก็นึกบ้างอย่างขึ้นมาได้
"อากิ:เอะ! เดี่ยวนะ... นี้เรา..หายเจ็บแล้วนี้หว่า"
แล้วอากิก็ขยับร่างกายอย่างเต็มที่เพื่อดูว่ายังมีส่วนไหนยังเจ็บอยู่รึไม่ ซึ่งก็ไม่มีเลยอากิออกกำบังกายจนเหนื่อยเลยทิ้งตัวนอนลงบนเตียง แต่ด้วยค่าสเตตัสที่มากขึ้นแบบก้าวกระโดดอากิเลยไม่ได้ยังแรงตัวเองตอนทิ้งตัวลงนอนเลย และนี้คือสิ่งที่เกิดขึ้น
"ทุบ! แคก"
"อากิ:หือ! เสียงไรวะ"
"แค๊ก แก้ก โคลม!!!"
และเตียงก็ได้หักลง
"อากิ:อ้าวเห้ย เตียงกู ไม่นะเตียงที่นอนสบายกว่าอยู่หอพักอีก หือ~~"
[อลิส:😑 ท่านอากิค่ะ]
"อากิ:อย่าพึ่งสิอลิส ฉันขอไว้อาลัยให้เตียงนี้ก่อน"
[อลิส:ดิฉันแค่อยากบอกว่าที่ห้องพักห้องอื่นก็มีเตียงแบบนี่นะค่ะ]
"อากิ:....เออใช่ห้องอื่นก็มีนี้หว่า"
แล้วอากิก็เก็บเสื้อผ้าที่ตากไว้ใส่ช่องเก็บของ
[อลิส:ท่านเก็บ เสื้อนักศึกษา กางเกงเก่าๆ]
หลังจากเก็บของเสร็จอากิก็เอาคบเพลิงโยนใส่เตียงและก็เดินออกจากห้อง แต่ก่อนที่จะออกไปเขาก็พูดขึ้นมาว่า
"อากิ:ขอบคุณสำหรับช่วงเวลาดีๆ"
[อลิส:😐]
แล้วอากิก็ออกเดินทางหาห้องพักใหม่ แต่ออกจากห้องไปไม่ไกลอากิก็ได้เจอ เข้ากับโคลโบล 3 ตัวแต่รอบนี้มันมีตัวใช้โล่ 2 และธนูหนึ่ง อากิที่เห็นพวกมันก่อนก็เลยรีบหลบทันที
"อากิ:นั้นโคลโบลนิ แต่อุปกรณ์มันครบเลยทำไงดี"
[อลิส:ใช้กริชเปิดก่อนเลยคะ แต่ดิฉันแนะนำเล็งตัวถือธนูก่อนค่ะ]
"อากิ:แล้วอีก 2 ตัวละที่มันถือโล่ละ"
[อลิส:ดิฉันคิดว่ามันไม่ใช่ปัญหาสำหรับท่านหรอกคะ เพราะค่า STR ที่เยอะขึ้นของท่านอากิคงตัดโล่ได้สบายๆ]
"อากิ:... โอเคเอาตามนั้นเลย"
แล้วอากิโผล่หน้าออกไปดู ก็เห็นว่ามันหันหลังให้และกำลังเดินไปทางอื่น
[อลิส:ท่านอากิคะ จังหวะมันหันหลังให้นี้แหละค่ะ]
แล้วอากิก็เอากริชออกมาและก็เล็ง
[อลิส:เปิดใช่การสกิลสมาธิ ใช่งานสกิลเล็งเป้า ใช่งานสกิลขว้างปา]
และก็ขว้างใส่ตัวธนูซึ่งก็โดนเข้ากลางหลังมันเต็มๆ จนมันล้มไปในแทบจะทันทีส่วนตัวถือโล่อีก 2 ตัวก็รู้ตัวและรีบหันมาหาอากิ แต่อากิก็ขว้างกริชอีกอันมาแล้วเจ้าโคลโบลที่เห็นก็ยกโล่ขึ้นมากัน ซึ่งสามารถกันได้กริช และกริชก็ได้โดนโล่และก็แฉลบไปโดนอีกตัวที่อยู่ข้างๆแทน ซึ่งโดนเข้าที่ขมัมแบบเน้นๆและตายในทันที โคลที่เห็นก็ส่งเสียงแปลกๆออกมาและก็หันไปดูเพื่อนมัน
"โคลโบล:โฮง?"
อากิที่เห็นจังหวะนี้ก็เอาดาบยาวแห่งการลงทัณฑ์ออกมาและก็ฟันมันขาดครึ่งในฉับเดียว
[อลิส:ท่านสังหารโคลโบล 3 ตัวเลเวล 10 ได้รับ EXP 54 ท่านเลเวลอัพ 10>11 ได้รับพอย 4
ปิดการใช่งานสกิลสมาธิ ปิดการใช้งานสกิลเล็งเป้า
มี 3 สกิลที่ความชำนาญเพิ่มขึ้นได้แก่
สมาธิ F>E- เมื่อเปิดการใช้งานจะทำให้ผู้ใช้สกิลมีสมาธิมากขึ้น 7%>11% ใช้มานา 10 ต่อ 3 วิ
เล็งเป้า F>E- เมื่อเปิดการใช่งานจะทำให้ผู้ใช้เพิ่มความแมนยำในการโจมตีระยะไกลทั้งหมดแมนขึ้น 7%>11% ใช้มานา 12 ต่อ 3 วิ
ขว้างปา F>E- เมื่อใช่งานจะทำให้เดเมจจากการขว้างสิ่งของแรงขึ้น 7%>11% มานาที่ใช่ต่อครั้ง 15]
"อากิ:ทำไมรอบนี้จัดการได้ง่ายจัง แบบ...จะว่าไงดีละ มันดูเป็นใจจัง..."
[อลิส:มันคงเป็นแค่เรื่องบังเอิญแหละคะ แต่ว่าเป็นแบบนี้ก็ดีนะคะไม่อันตรายดี หรือท่านอากิชอบแบบเสี่ยงๆค่ะ]
"อากิ:ไม่ๆใครมันจะชอบแบบเสี่ยงๆกันละ.. แต่แบบนี้แค่..เออว่าไงดี..คือเธอลองนึกถึงก่อนหน้านี้สิมันไม่เคยมีคำว่าง่ายเลยอย่างตอนกล่องสมบัติ"
[อลิส:ท่านอากิค่ะ]
อลิสพูดเรียกอากิด้วยน้ำเสียงจริงจัง
"อากิ:คะ ครับ"
[อลิส:กรุณาหยุดตั้งคำถามด้วยค่ะ]
"อากิ:...อะ โอเคฉันเข้าใจละ งั้นลืมเรื่องที่พูดเมื่อกี้ละ ไปเก็บของกันดีกว่า"
แล้วอากิก็เดินไปเก็บโล่ ของตัวที่สุดก่อน
[อลิส:ดิฉันว่า 2 ตัวที่ถือโล่นี้มันแปลกๆนะค่ะ]
"อากิ:หือ แปลกยังไง"
[อลิส:ตัวที่ถือโล่ทั้ง 2 ตัวมันไม่มีของที่ใช้โจมตีเลยค่ะ]
แล้วอากิก็รีบค้นตัวโคลโบลตัวที่ใกบ้ที่สุดดูทันที ผลก็คือไม่มีจริงๆอากิเลยลองไปดูอีกตัว ซึ่งก็ไม่มีเหมือนกัน
"อากิ:อะไรเนี่ย ทำไมพวกนี้ถึงไม่พกอย่างอื่นนอกจากโล่เลย"
[อลิส:.... ฉันพอมีทฤษฎีนะคะ แต่ไม่รู้ว่าจะถูกไหม]
"อากิ:ถึงจะเป็นทฤษฎีก็พูดมาเถอะเพื่อมันถูก เราจะพอเดาทางออกได้"
[อลิส:ดิฉันมี 2 ทฤษฎีคะ ทฤษฎีที่ 1 คือพวกนี้มันเป็นหน่วยลาดตระเวนค่ะ]
"อากิ:...ก็มีความเป็นไปได้ เพราะการที่พวกมันมีตัวถือโล่ 2 ไว้ป้องกัน ธนู 1 สำหรับสกัดกัน แบบนี้เหมาะสำหรับการถอยจริงๆ"
[อลิส:ใช่มันเหมาะกับการถอยหนี แต่ถ้าทฤษฎีนี้เป็นจริงดิฉันกังวลอย่างอื่นมากกว่าค่ะ]
"อากิ:...เรื่องรังมันสิน่ะ"
[อลิส:คะ ถ้ามันมีรังจริงๆดิฉันไม่อยากให้ท่านไปทางนี้เลยค่ะ]
"อากิ:....งั้นเราเปลี่ยนเส้นทางกันไหม"
[อลิส:เปลี่ยนดีกว่าคะ เรื่องรังมันอันตรายจริงๆ]
"อากิ:โอเคเราจะเปลี่ยนเส้นทางกันเนอะ แต่ก่อนจะไปอีกทฤษฎีของเธอล่ะ"
[อลิส:อีกทฤษฎีคือมันใช่ในการล่าค่ะ]
"อากิ:ใช่ในการล่า? ยังไง"
[อลิส:อันนี้แบบที่ดิฉันคิดนะคะ เวลามันเจอเหยื่อมันจะให้ตัวธนูโจมตีและให้ตัวถือโล่ป้องกันการโจมตีระยะไกลที่มาจากเหยื่อ แต่ถ้าเหยื่อเข้ามาใกล้พวกมันจะหนีพอเหยื่อเลิกตามมันก็จะรอให้เหยื่อตายใจและกลับมาโจมตีใหม่ ทำแบบนี้เรื่อยๆจนเหยื่อตายค่ะ]
"อากิ:เป็น..ทฤษฎีที่น่าสนใจมากแถมดูสมเหตุสมผลดี เพราะจะอธิบายที่พวกถือโล่ไม่มีอย่างอื่นนอกจากโล่เลย"
[อลิส::ถ้าเจอกลุ่มแบบนี้อีก ดิฉันอยากให้ท่านอากิระวังๆตัวไว้นะคะ เพราะรอบนี้ท่านดวงดีมันหันหลังให้ ท่านเลยจัดการมันได้แบบสบายๆ]
"อากิ:โอเค ฉันจะระวังให้มากๆ"
หลังจากพูดคุยกันจบอากิก็ไปเก็บของต่อจนหมดทุกอย่าง
[อลิส:ท่านได้เก็บโล่ 2 อัน ท่านได้เก็บธนู 1 คัน ท่านได้เก็บซองใส่ลูกธนู 1 ซอง(มีลูกดอก 14 ดอก) ท่านได้เก็บต้นขาโคลโบล 6 ชิ้นคุณภาพพอได้ ท่านได้เก็บคริสตัลมานาแรงค์ F 3 อันของโคลโบล]
"อากิ:เปื้อนเลือดนิดหน่อยแฮะ"
[อลิส:เช็คกางเกงไปก่อนไหมคะ ติดมือแบบนั้นคงไม่ดีเท่าไร]
"อากิ:ก็คงเป็นงั้นแหละ เฮ้อ~"
แล้วอากิก็เอามือเปื้อนเลือดเช็ดกางเกงจนสะอาดพอประมาณ
"อากิ:แล้วไปทางไหนดีเนี่ย เพรามีแต่ทางตรงเนี่ย.."
[อลิส:ดิฉันว่าเดินตรงไป เจอทางแยกค่อยเปลี่ยนไปไหมคะ เพราะทางข้างหลังกว่าจะกลับไปเจอทางเลี้ยวก็เดินเป็นชั่วโมงเลยค่ะ]
'อากิ:กลับไปทางที่ไกลเพื่อไปทางแยก..หรือไปทางข้างหน้าที่ไม่รู้มีอะไร....เสี่ยงดวงสักหน่อยดีกว่า'
"อากิ:งั้นไปต่อกันเถอะ"
แล้วอากิก็ออกเดินทางต่อโดยการเดินตรงต่อไป แต่เดินไปได้อีกแค่ 1 ชั่วโมงกว่าๆ อากิเห็นว่ากำแพงและพื้นเริ่มเปลี่ยนไปเล็กน้อย เพราะกำแพงที่เห็นจนชินตาเริ่มมีหินเรียบๆมาผสมจนอากิพูดออกมาว่า
"อากิ:ทำไมกำแพงมันมีหินผสมแบบนี้ละอลิส"
[อลิส:ข้างหน้านี้อาจเป็นถ้ำก็ได้ค่ะ]
"อากิ:ถ้ำ?"
[อลิส:ใช่ค่ะ]
"อากิ:แล้วมันจะมีอะไรไหม"
[อลิส:ปกติมันจะเป็นถ้ำว่างๆมืดๆคะ แต่ถ้ามีแสงมันอาจจะมีตัวอะไรอยู่ก็ได้ค่ะ]
"อากิ:โอเค"
แล้วอากิก็เดินไปเรื่อยๆจนกำแพงส่วนใหญ่เริ่มกลายเป็นหินล้วนๆ อากิเดินไปอีกนิดหน่อยก็เหมือนจะเห็นภายในถ้ำ
"อากิ:นั้นแสงป่ะ แปลว่ามีคนใช่ไหม"
[อลิส:....]
อากิรออลิสตอบแต่อลิสก็ไม่ตอบอากิเลยพูดขึ้นมาว่า
"อากิ:งั้นฉันไปดูนะ"
แล้วอากิก็วิ่งไปทันที อลิสที่เห็นก็พูดขึ้นมาว่า
[อลิส:ท่านอากิคะ ใจเย็นอย่าพึงไปคะมันอาจจะเป็นรังก็ได้ค่ะ]
"อากิ:หะ?"
ถึงอลิสจะพูดบอกอากิก็ไม่ทันซะแล้ว เพราะอากิได้วิ่งออกอุโมงค์และเข้ามาในถ้ำแล้ว พอพ้นอุโมงค์ออกมาเขาก็ต้องตกใจเพราะสิ่งที่เห็นก็คือพวกโคลโบลจำนวนมาก
"โคลโบล:โฮง?"
"โคลโบล:บ๊อกโฮ้ง โฮง"
"โคลโบล:ลาบาโฮงๆ"
"โคลโบล:โฮ้งงงง!!!!"
"อากิ:ซิบหายแล้ว"
พวกโคลโบลตอนแรกที่เห็นอากิก็เหมือนจะงงๆ ที่เห็นอากิแต่เหมือนจะเป็นแค่แปปเดี่ยวก่อนที่พวกโคบโบลเริ่มพุ่งเข้ามาหาอากิ
!!![อลิส:ท่านอากิคะ วิ่งค่ะ]!!!
อลิสตะโกนดังมาก อากิที่ได้ยินก็หันหลังกลับและวิ่งทันที พวกโคลโบลก็วิ่งตามแต่ก็เหมือนจะวิ่งตามอากิไม่ทัน เพราะอากิเริ่มจะทิ้งห้างพวกมันเรื่อยๆ
"อากิ:ฮ่าฮ้าเสียชาติเกิดจริงๆวิ่งไม่ทันคน 5555"
ถึงพวกโคลโบลจะไม่เข้าใจภาษาที่อากิพูดแต่พวกก็รู้สึกถึงการเยาะเย้ยจากน้ำเสียงของอากิ พวกมันเลยเริ่มที่จะวิ่งแบบ 4 ขาเพื่อไล่อากิ
"อากิ:เห้ยๆ มันทำอะไรนะ"
[อลิส:มันคงรู้สึกถึงการเยาะเย้ยจากคำพูดของท่านมั้งคะ มันเลยพากันเริ่มวิ่งแบบจริงจังกันค่ะ]
"อากิ:แต่เราก็ทิ้งห่างมันเรื่อยๆอยู่นิ ไม่เป็นไรหรอกมั้ง"
[อลิส:ท่านอากิค่ะ]
"อากิ:ว่า"
[อลิส:ท่านเคยวิ่งหนีสัตว์ไหมค่ะ]
'อากิ:อืม...จำได้ว่าเคยวิ่งหนีหมาอยู่นะ แต่ไม่รอดโดนมันกัดขาไปงัมหนึ่ง'
"อากิ:เคย ทำไมเหรอ"
[อลิส:รอดไหมค่ะ]
"อากิ:เออ~ ไม่"
[อลิส:ถ้างั้นท่านหันกลับไปดูด้านหลังหน่อยค่ะ]
แล้วอากิก็หันไปดู อากิก็เห็นว่าพวกโคลโบลเริ่มจะใกล้มาเรื่อยๆแล้ว
"อากิ:ไอ้พวกหมาเวรตะไลจะตามมาหาพ่อมึงเหรอ อ็าก~~~ ใครก็ได้ช่วยกูที"
แล้วอากิก็เร่งสปีดการวิ่งขึ้นอีกพวกโคลโบลที่เห็นก็เร่งตาม จนมันห่างจากอากิแค่ 2-3 เมตรพวกมันก็เริ่มเห่าไล่อากิ
!!!"โคลโบล:โฮงๆๆๆ"!!!
อากิที่ได้ยินเสียงเห่าใกล้ๆก็หันกลับไปดู ก็เห็นว่ามันอยู่ใกล้มากๆแล้ว
"อากิ:แฮก ไอ้พวกเหี้ยจะเห่าหาพ่อมึงเหรอ แฮก"
พวกโคลโบลยิ่งใกล้มันยิ่งเห่าดังขึ้น ทางด้านอากิที่โดนไล่และโดนกระตุ้นให้หลั่งอลีนาลีนแบบเต็มที อากิเลยวิ่งเร็วขึ้นและทิ้งห้างมาได้อีกหน่อย
!!!"อากิ:อ็าก~~~~"!!!
อากิวิ่งมาได้อีกนิดหน่อยก็เห็นก็อบลิน 4 ตัวที่กำลังเดิมมาพอดีอากิเลยวิ่งลากพวกโคลโบลไปหาก็อบลิน
"ก็อบลิน:กี้?"
"ก็อบลิน:กีๆ กี๋!!!"
พวกก็อบลินที่เห็นอากิวิ่งมาก็ตั้งท่ารอรับ แต่อากิก็วิ่งผ่านพวกมันไปก่อนจะตะโกนออกมาว่า
"อากิ:รับตีนให้หน่อยนะโว็ยยยย~~~"
"ก็อบลิน:กี้?"
"ก็อบลิน:กี๋!!"
พวกโคลโบลที่วิ่งตามมาก็เห็นก็อบลินอยู่ข้างหน้า พวกมันก็กระโจนใส่ก็อบลินและเริ่มสู้กันละเลิกตามอากิ
"อากิ:มัน แฮก เลิก แฮ่ก ตามมาหรือยัง"
[อลิส:เลิกตามแล้วคะ แต่อย่าพึ่งหยุดวิ่งนะคะ แค่ลดความเร็วและวิ่งต่อไปก็พอคะ]
แล้วอากิก็วิ่งไปต่อเรื่อยๆจนได้ฉายาและสกิลใหม่
[อลิส:ท่านวิ่งต่อเนื่องได้ตามเป้าท่านได้รับ ฉายาและสกิลใหม่อย่างละ 1
ท่านได้รับ ฉายานักวิ่ง(F-⁽ᴰ⁾) เมื่อท่านเริ่มวิ่งท่านจะวิ่งเร็วขึ้นเรื่อยๆ เร็วขึ้นได้ 10% และท่านจะเหนื่อยยากขึ้นในการวิ่ง 5%
ท่านได้รับ สกิลเร่งความเร็ว(F-⁽ᶜ⁾) สกิลแอคทีฟเมื่อเปิดการใช้งานท่านจะเร่งความเร็วในการเคลื่อนที่ 10% ใช้มานา 5 ต่อ 2 วิ
ฉายานักวิ่งทำงาน เปิดการใช่งานสกิลเร่งความเร็ว]
เมื่อสกิลและฉายาทำงานอากิก็รู้สึกความเหนื่อยล้าในการวิ่งลดลง และก็วิ่งเร็วขึ้นด้วยถึงแม้เขาจะออกแรงเท่ากับก่อนใช้ฉายาและสกิลก็ตาม
"อากิ:สูด ฟูล มาได้ถูกจังหวะเลย แบบนี้น่าจะวิ่งต่อไปได้อีกไกล"
แล้วอากิก็วิ่งมาได้อีก 1 ชั่วโมงกว่าๆเขาก็เจอห้องพักจนได้
[อลิส:ท่านอากิคะ นั้นห้องพักค่ะ]
"อากิ:ไหน"
[อลิส:ทางด้านขวาตรงนั้นค่ะ]
แล้วอากิก็เพ็งสายตาไปดูจนเห็น
"อากิ:โอเค ฉันเห็นแล้วกำลังไป"
'อากิ:ในที่สุด ก็จะได้พักสักที'
แล้วอากิก็วิ่งมาถึงห้องพัก พอมาถึงอากิก็เปิดเข้าไปในห้องทันทีแต่เมื่อเห็นสภาพห้องก็ยิ่งทำให้อากิรู้สึกเหนื่อยกว่าเดิม เพราะมันเป็นแค่ห้องสี่เหลี่ยมไม่มีห้องน้ำแล้วก็เป็นห้องเปล่าๆที่ไม่มีเตียงหรือโต๊ะอะไรเลย
[อลิส:ฉายานักวิ่งหยุดทำงาน ปิดการใช้งานเร่งความเร็ว]
"อากิ:...วิ่งมาตั้งนานเพื่อห้องเปล่าๆเนี่ยนะ..รู้สึกเหนื่อยกว่าเดิมอีกว่ะ"
[อลิส:...ดิฉันแนะนำให้ท่านนอนพักอยู่นี่สัก 1-2 ชั่วโมงค่อยวิ่งต่อค่ะ และท่านก็ต้องกินอาหารแล้วค่ะ]
"อากิ:...ก็ได้ แล้วฉันต้องกินกี่ก้อนเนี่ย"
[อลิส:4 ก้อนค่ะ]
"อากิ:โอเค 4 ก้อนแต่น้ำไม่มีนี่สิ"
[อลิส:อาศัยน้ำจากวุ้นสไลม์น่าจะยังพอไหวนะค่ะ]
"อากิ:โอ๊ยลำบากจังน้อ คิดผิดคิดถูกที่ย้ายห้องพักเนี่ย"
แล้วอากิก็เข้าไปในห้องพักและเดินไปมุมขวาห้องด้านในสุด และก็นั่งลงเอาวุ้นสไลม์ออกมากิน
[อลิส:ท่านรับประทานวุ่นสไลม์ 4 ก้อนได้รับค่าความหิว 120 หน่วยและรับค่าน้ำ 60 หน่วย
สกิลดูดซับทำงานท่านได้รับค่ามานา 60 หน่วย ตึง!!! !!!โบนัส!!! ท่านได้รับค่ามานาเพิ่มเติม 90 หน่วย]
"อากิ:ได้ 90 แบบนี้แปลว่าทอยออก 3 ใช่ไหม"
[อลิส:ใช่ค่ะ]
"อากิ:ออกบ่อยๆแบบนี้ก็ดีสินะ"
[อลิส:...]
หลังจากอากิอิ่มเขาก็โน้มตัวลงนอนทันที ผ่านไป 2 ชั่วโมง
[อลิส:ท่านอากิคะตื่นได้แล้วค่ะ]
"อากิ:ครบ 2 ชั่วโมงแล้วเหรอถึงปลุก"
[อลิส:ใช่ค่ะ]
"อากิ:โอเคฉันจะลุกเดี๋ยวนี้แหละ"
แล้วอากิก็ลุกขึ้นมาก่อนที่จะวอร์มร่างกายเล็กๆน้อยๆและออกประตูไปเพื่อหาห้องพักใหม่
"อากิ:ถ้าเจอห้องพักดีๆไวๆก็คงจะดีเนอะอลิส"
[อลิส:ก็หวังว่าจะเป็นอย่างนั้นค่ะ]
แล้วอากิก็ออกวิ่งต่อแต่วิ่งไปได้ไม่ไกลเขาก็ต้องถูกหยุดโดยสิ่งๆหนึ่งที่มันดึงความสนใจของเขาไป และสิ่งๆนั้นมันก็คือพุ่มไม้ที่งอกมาจากกำแพงเขาหยุดดูมันแล้ว ก็ถามอลิสดูว่ามันคืออะไร
"อากิ:พืชเหรอเพิ่งเคยเห็นครั้งแรกในที่นี้เลยนะเนี่ย มันคือต้นอะไรอ่ะ อลิส"
[อลิส:มันคือพืชประเภทหัวคะ หัวมันอยู่ใต้พุ่มหนาๆของมันและสามารถกินได้เป็นสารอาหารประเภทแป้งคะชื่อของมันคือเปเปโล่ค่ะ]
"อากิ:ถ้าเป็นของกินฉันก็ต้องเก็บมันไปใช่ไหม"
[อลิส:แนะนำให้เก็บค่ะ]
แล้วอากิก็ทำการนั่งคุกเข่าลงไปแล้วก็เปิดพุ่มๆนั้นของมันดูซึ่งเขาก็เห็นหัวของมันจริงๆ ประมาณ 5-6 หัวได้แต่มีหัวนึงที่เหมือนจะมีอะไรเล็กๆสีเขียวๆงอกออกมา แต่อากิก็ไม่ได้สนใจและเก็บมันมาทั้งหมด
'อากิ:ดูไปดูมามันก็เหมือนมันฝรั่งนะเนี่ย...ก็น่าจะเป็นมันฝรั่งแหละแค่มันเกิดที่นี้เฉยๆ สวนไอ้หัวนี้อืม~..ช่างมันละกันเก็บไปให้หมดนั่นแหละ'
[อลิส:ท่านเก็บเปเปโร่ 6(1☠️) หัว]
"อากิ:นี่อลิสไอ้เปเปโร่นี้มันงอกหัวกลับมาได้ไหม"
[อลิส:ประมาณ 2 วันก็งอกกลับมาแล้วค่ะ]
"อากิ:งั้นมาร์คตรงนี้ไว้บนแผนที่ให้หน่อยนะ 2 วันเราจะกลับมาเก็บกัน"
[อลิส:ได้ค่ะ]
"อากิ:โอเคงั้นเราออกเดินทางต่อกันเถอะ"
อากิได้ออกวิ่งอีกครั้ง
[อลิส:ฉายานักวิ่งทำงาน เปิดใช้งานสกิลเร่งความเร็ว]
อากิวิ่งมาได้สักพักเขาก็เห็นโคลโบล 1 ตัวกำลังเดินอยู่ข้างหน้า อากิเลยเพิ่มความเร็วการวิ่งและกระโดดถีบ 2 ขาใส่มัน
"อากิ:วิ่งไล่กูเหรอไอ้เย็ดแม่เอาส้นตีนกูไปแดก"
"โคลโบล:แอ็ค!!!"
[อลิส:ท่านสังหารโคลโบล 1 ตัวเลเวล 1 ได้รับ EXP 18
ฉายานักวิ่งปิดการใช้งาน
ปิดการใช่สกิลเร่งความเร็ว]
"อากิ:อะ อ้าวตายเลยเหรอ"
[อลิส:มันแค่เลเวล 1 เองคะจะเอาอะไรกับมันมากคะท่านอากิ]
"อากิ:เออ...ก็ใช่มันแค่เลเวล 1 เองงั้นก็ช่างมันเถอะเก็บเอาของละไปกันดีกว่า"
ด้วยความที่อากิทำมาหลายครั้งแล้วเขาก็เลยสามารถ เก็บทุกอย่างได้อย่างรวดเร็วและก็ไปต่อ
[อลิส:ท่านได้รับฉายานักล่าโคลโบล(F-⁽ᴰ⁾) เมื่อท่านโจมตีเผ่าพันธุ์โคบโบลท่านจะตีมันแรงขึ้น 5%
ท่านได้รับคริสตัลมานาแรงค์ F 1 อัน ต้นขาโคลโบล 2 ชิ้นระดับคุณภาพพอใช้ได้]
อากินั้นได้เดินไปต่อโดยที่ไม่รู้เลยว่ากำลังมีคนแอบดูเขาอยู่
"???:เดี๋ยวมันยังใช่คนอยู่หรือเปล่าวะนะ แม่งกระโดดถีบขาคู่ใส่โคลโบลทีเดียวตายเลย"
"???:ข้าว่าปล่อยมันไปเถอะ เพราะดูจากความเร็วของมันเมื่อกี้กับแรงที่ใช้ถีบโคลโบลแล้ว มันไม่น่าจะใช่คนปกติปล่อยมันเถอะ"
"???:เห็นด้วยเลยปล่อยมันไปดีกว่า"
ตัดกลับมาทางด้านอากิเขานั้นก็ยังเดินทางต่อ อากิได้เดินมาประมาณ 2 ชั่วโมงแล้วหลังจากที่เขาเจอโคลโบลล่าสุด
"อากิ:เกิดอะไรขึ้นวะเนี่ย มอนสเตอร์ก็ไม่เจอ ห้องพักก็ไม่เจอจะบ้าบอคอแตก"
[อลิส:ถามหามอนสเตอร์ก็ข้างหน้านั่นไงค่ะ]
ซึ่งข้างหน้าของอากิก็มีจริงๆมันคือสไลม์ 7-8 ตัวได้
"อากิ:ถึงจะถามหาก็เถอะ แต่ไม่เยอะไปหรือไงวะ"
[อลิส:😒]
อลิสส่งสติ๊กเกอร์ให้อากิดูเหมือนทำหน้าเหนื่อยหน่าย
"อากิ:ทำไมทำหน้างั้นล่ะ"
[อลิส:ไม่รู้สิคะ แค่..นั้นแหละ]
"อากิ:???"
ในตอนที่อากิกำลังคุยกับอลิสอยู่นั้น ก็ได้มีสไลม์ตัวหนึ่งรู้ตัวและแอบขยับเข้ามาหาอากิ แต่อลิสก็สังเกตเห็นมันและบอกอากิได้ทันก่อนที่มันจะเข้ามาใกล้ๆ
[อลิส:ท่านอากิคะ ระวัง!! สไลม์ข้างหลัง]
อากิที่ได้ยินอลิสบอกก็ถอยออกจากตรงนั้นทันที
"อากิ:มันเข้ามาใกล้ขนาดนี้ได้ยังไง"
[อลิส:ดิฉันก็ไม่ทราบคะ แต่อยากให้ระวังไว้ค่ะ]
"อากิ:โอเค ฉันจะระวัง"
แล้วอากิก็เอาคบเพลิงออกมา
[อลิส:เปิดใช่งานสกิลสมาธิ เปิดใช่งานสกิลเล็งเป้า ใช่งานสกิลขว้างปา]
แล้วอากิก็ขว้างคบเพลิงใส่เจ้าสไลม์ซึ่งก็โดนเต็มๆ
[อลิส:ท่านสังหารสไลม์ 1 ตัวเลเวล 8 ได้รับ EXP 24]
แต่หลังจากมันตายมันควรจะกลายเป็นวุ่นสไลม์ แต่สิ่งที่ได้คือรองเท้า 1 คู่ อากิที่้เห็นก็ออกอาการงงๆนิดหน่อยเพราะพวกสไลม์มันเลิกดรอปของแบบนี้นานแล้ว แต่ในระหว่างนั้นเองพวกสไลม์อีก 7 ตัวก็รู้ตัวและพวกมันก็กำลังเข้ามาหาอากิ
[อลิส:ท่านอากิคะ รีบไปไปเก็บรองเท้าก่อนเถอะคะ พวกสไลม์มันมากันแล้วค่ะ]
"อากิ:ดะ ได้"
แล้วอาก็พุ่งเข้าไปเก็บรองเท้า
[อลิส:ท่านได้รับรองเท้าหนัง???]
แต่หลังจากเก็บรองเท้าได้สไลม์มันก็ได้ทำสิ่งๆหนึ่ง มันได้พ่นก้อนอะไรสักอย่างออกมาใส่อากิ แต่โชคดีที่อากิยังสามารถที่จะหลบมันได้และถอยออกมา
"อากิ:มันพ่นเหี้ยอะไรออกมาวะ"
[อลิส:มันคือเมือกกรดคะท่านอากิ โปรดระวังด้วยนะค่ะ]
'อากิ:เมือกกรดงั้นเหรอ มันจะไม่ใช่เรื่องเล่นๆแล้วนะเนี่ย'
[อลิส:เปิดใช่งานสกิลสมาธิ เปิดใช่งานสกิลเร่งความเร็ว]
พวกสไลม์ที่เห็นว่าตามอากิไม่ทัน มันก็เลยพากันพ่นเมือกกรดใส่อากิแทน อากิก็ทำได้แต่หลบก้อนเมือกกรดที่ลอยมาหา และค่อยๆถอยไปออกจากระยะพ่นของพวกสไลม์
"อากิ:จะพ่นอะไรมาเยอะแยะว่ะ ไอ้พวกอาหารเดินได้"
'อากิ:เริ่มจะหลบไม่ค่อยทันแล้ว มันเยอะเกินไป'
อากิเริ่มถอยออกมาเรื่อยๆจนเกือบสุดระยะแล้ว แต่ในจะหวังนั้นเองก็ได้มีก้อนน้ำเมือกก้อนหนึ่งลอยได้เข้ามาอากิ อากิได้โยกหลบแต่มันก็ยังโดนขาอยู่ดี อากิที่เห็นก็รีบเอากางเกงออกมาจากช่องเก็บของและเช็ดก้อนเมือกออกได้ทัน อากิได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย แต่ตอนนั้นก็ได้มีก้อนเมือกอีกก้อนเลยมา อากิที่กำลังเช็ดเมือกที่ขาอยู่ก็หลบไม่ทันเลยโดนก้อนเมือกเข้าที่แขน อากิก็รีบจะเช็ดออกแต่ก็ได้มีก้อนเมือกลอยมาอีก อากิก็เลยต้องหลบก่อนและรีบถอยออกมาก่อน
"อากิ:แม่งเอ้ย!!!"
[อลิส:เปิดใช่งานสกิลใจเย็น เปิดใช่งานสกิลต้านทานความเจ็บปวด]
'อากิ:ต้องรีบออกจากระยะพ่นของพวกมัน ไม่งั้นฉันได้แย่ไปกว่านี้แน่ๆ'
ถอยออกมาอีกนิดหน่อยอากิก็ออกจากระยะพ่นของพวกสไลม์ ทันทีอากิเห็นว่าพ้นระยะแล้วเขาก็หันหลังให้พวกมันและรีบวิ่งหนีทัน
[อลิส:ฉายานักวิ่งทำงาน
ปิดการใช่งานสกิลสมาธิ]
ระหว่างที่วิ่งอากิก็รีบเช็ดเมือกออกจากแขน แต่ก็ช้าเกินไปแล้วเพราะแขนของอากิได้โดนเมือกละลายไปบ้างส่วนแล้ว แต่โชคยังดีเพราะส่วนที่โดนละลายไปคือหนังกำพร้าและยังไม่โดนละลายไปมากกว่านั้น
'อากิ:ทั้งแสบทั้งออกร้อนเลย ยิ่งตอนที่ผ้าโดนยิ่งเจ็บ...แต่เราต้องอดทน'
อากิก็อดทนและวิ่งให้ไปไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้ อากิได้วิ่งไปเรื่อยๆจนวิ่งมาถึงห้องพักเดิมที่เคยเข้าก่อนหน้านี้ และห้องพักที่ว่ามันก็คือห้องพักที่ว่างๆที่อากินอนไปก่อนหน้านี้ อากิที่เห็นก็รีบวิ่งมาตรงประตูและเปิดประตูทันที แต่ตอนเปิดไปก็ได้เห็นคนยืนอยู่กลางห้องอากิและคนที่ยืนอยู่ตรงนั้นก็มองหน้ากัน
ข้อมูลตอนท้ายเรื่องวันนั้ขอเสนอ สไลม์
ตอนนี้เหล่าสไลม์เริ่มที่จะสามารถพ่นน้ำเมือกได้แล้วและเริ่มที่จะอันตรายมากขึ้นกว่าเดิม ถ้าถามว่าทำไมมันถึงพ่นกรดได้งั้นเหรอ ก็เป็นเพราะมันวิวัฒนาการเพื่อที่จะต่อกอนกับนักล่าของมันที่เป็นมนุษย์ที่ชอบโจมตีมันจากระยะไกล แต่การพ่นกรดก็มีข้อเสียเช่นกันนั้น และผลเสียที่ว่าก็คือการที่มันพ่นเมือกออกไปแต่ละครั้งจะทำให้ตัวมันเล็กลงเรื่อยๆและอาจโดนสไลม์ตัวอื่นกินได้ถ้ามันไม่ตามเก็บเมือกที่พ่นไปหรือฆ่าเหยื่อยได้
จากผู้แต่ง
ตอนนี้ออกช้าหน่อยเพราะ....อู้คัฟ จะพยามขยันขึ้นนะคัฟ ถึงตอนก่อนๆจะพูดงี้ก็เถอะ แต่เอาเป็นว่าผมจะพยามขึ้นอีกนิดๆๆนึงนะคัฟ