นี้คือเรื่องราวการผจญภัยแฃะเอาชีวิตรอดในโลกที่เปลี่ยนไป มาดูกันว่าสิ่งต่างๆจะเปลี่ยนไปแค่ไหนกันเถอะ
แฟนตาซี,แอคชั่น,ผจญภัย,ชาย-หญิง,แฟนตาซี,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
CHESS:พลิกกระดานเทพ
นี้คือเรื่องราวการผจญภัยแฃะเอาชีวิตรอดในโลกที่เปลี่ยนไป มาดูกันว่าสิ่งต่างๆจะเปลี่ยนไปแค่ไหนกันเถอะ
ถ้าเกิดอยู่ๆ วันหนึ่งโลกที่พวกเราอาศัยอยู่มีมอนสเตอร์มาบุกพร้อมกับมีสิ่งประหลาดมากมายเกิดขึ้นมา เป็นคุณจะทำอย่างไร นี้คือบันทึกการเอาชีวิตรอด ของ ทาคุมะ อากิ ตัวละครหลักในเรื่องทีต้องเอาชีวิตรอดให้ได้
"อาจารย์:เอาล่ะนักเรียนทุกคน เปิดหนังสือไปหน้าที่ 27"
แล้วนักเรียนทุกคนก็เปิดหน้าหนังสือไปที่หน้า 27
"อาจารย์:วันนี้เราจะมาเรียนเรื่องกระดูกของมนุษย์กัน พร้อมกันไหม"
"นักเรียน:พร้อมครับ/ค่ะ"
แล้วอลิสก็ดูความทรงจำของอากิจนผ่านไป 1 ชั่วโมง
[อลิส:ท่านเรียนรู้เรื่องโครงกระดูกของมนุษย์แล้ว กำลังบันทึกเข้าสู่สกิลประเมิน ความเร็วในการประเมินโครงกระดูกของมนุษย์เร็วขึ้น 100%
ท่านได้รับฉายาใหม่ ใฝ่รู้(F-⁽ᴬ⁾) ท่านจะได้รับฉายานี้เมื่อเรียนรู้สิ่งใดสิ่งหนึ่งจนเข้าใจแบบถ่องแท้หมดจด ความสามารถของฉายานี้เมื่อเรียนรู้หรือศึกษาหาความรู้หรือสิ่งใหม่ๆที่คุณไม่รู้จัก ความเร็วในการเรียนรู้เพิ่มขึ้น 4%]
"อากิ:ว้าว!ฉายาใหม่แถมดูมีประโยชน์สุดๆด้วย แต่น่าจะดีกว่านี้ถ้าความชำนาญเพิ่มขึ้น"
[อลิส:ถ้างั้นก็คงต้องนั้งศึกษาหาความรู้ใหม่ๆแล้วค่ะ]
"อากิ:...แล้วจะหาความรู้พวกนั้นจากไหนล่ะ ค้นเอาจากความทรงจำฉันเหรอ"
[อลิส:แบบนั้นก็ได้นะคะ แต่ที่ดิฉันแนะนำคือใช้สกิลประเมินใส่สิ่งของและอ่านสิ่งที่สกิลประเมินมาค่ะ]
'อากิ:ถ้าเป็นแบบนั้นคงต้องออกไปหาของต่างๆและค่อยมาประเมินทีเดียวเลยดีกว่า'
"อากิ:...งั้นออกไปอีกรอบกันเถอะ"
แล้วอากิก็ลุกขึ้นจะไปแต่งตัว แต่อลิสก็พูดขึ้นมาว่า
[อลิส:เดียวคะท่านอากิ ท่านมีการแจ้งเตือนย้อนหลังที่ยังไม่ได้ฟังเลยค่ะ]
"อากิ:ว่ามาสิ"
[อลิส:ความชำนาญของสกิลหัวใจมานาเพิ่มขึ้น (F->F) สกิลนี้ทำให้ท่านสามารถเพิ่มขีดจำกัดสูงสุดในการรองรับ มานา ได้มากขึ้น พาสซีฟสกิลเร่งการฟื้นฟูมานาอีก 1.1>1.5 เท่า อัตราฟื้นฟูมานาเพิ่มขึ้นจาก 2.1/7วิ>3/7วิ
ความชำนาญของฉายานักล่าโคลโบลเพิ่มขึ้น (F->F) เอฟเฟคใหม่เมื่อโคลโบลเจอท่านมันอาจกลัวหรือพยายามหนีจากท่านโดยโอกาศเกิดขึ้นน้อยมากๆ และยังมีโอกาศที่จะมีโคลโบลจะต่อสู้กับท่านเช่นกันโดยโอกาสเกิดขึ้นอย่างมาก ของที่จะดรอปจากโคลโบลจะดีขึ้นโดยโอกาสเกิดขึ้นน้อยมากๆๆ เมื่อท่านโจมตีเผ่าพันธุ์โคลโบลท่านจะโจมตีพวกมันแรงขึ้น 5%>8% และรับเดเมจจากเผ่าพันธุ์โคลโบลน้อยลง 8%
ความชำนาญของฉายานักล่าก็อบลินเพิ่มขึ้น (F->F) เอฟเฟคใหม่เมื่อก็อบลินเจอท่านมันอาจกลัวหรือพยายามหนีท่านโอกาศเกิดขึ้นน้อยมากๆ และยังมีโอกาศที่จะมีก็อบลินที่จะต่อสู้กับท่านเช่นกันโดยโอกาสเกิดขึ้นอย่างมาก ของที่จะดรอปจากก็อบลินจะดีขึ้นโดยโอกาสเกิดขึ้นน้อยมากๆๆ เมื่อท่านโจมตีเผ่าพันธุ์ก็อบลินท่านจะโจมตีพวกมันแรงขึ้น 4%>7% และรับเดเมจจากเผ่าพันธุ์ก็อบลินน้อยลง 4%>7%]
"อากิ:ได้มาตั้งนานในที่สุดความชำนาญพวกนี้ก็เพิ่มขึ้นแล้ว แถมจะดูมีประโยชน์ขึ้นด้วยโดยเฉพาะพวกลดเดเมจจากก็อบลินและก็โคลโบลเนี่ย"
[อลิส:ก็ไม่ใช่ว่าจะเจอพวกมันเยอะนิคะ เจอทีก็ 3 ตัว 3 ตัวความชำนาญมันเลยขึ้นช้าค่ะ]
"อากิ:ก็จริง...งั้นคงต้องออกไปหาพวกเพิ่มแล้วล่ะ"
แล้วอากิก็ใส่รองเท้าและออกนอกห้อง
[อลิส:สวมใส่ รองเท้าของคนขยัน]
"อากิ:เหมือนจะไม่มีอะไรดักหน้าห้องนะ"
[อลิส:ระวังหลังประตูนะคะ เพราะท่านอาจมองไม่เห็น]
แล้วอากิก็ค่อยๆเปิดประตูและดูซ้ายขวา
เมื่อไม่เห็นว่ามีอะไรก็ออกนอกห้อง
"อากิ:วิ่งช้าๆกันเถอะ"
[อลิส:เปิดใช้งานสกิลเร่งความเร็ว
ฉายานักวิ่งทำงาน
เอฟเฟคของรองเท้าคนขยันทำงาน]
อากิวิ่งจ๊อกกิ้งไปเรื่อยๆ แต่ด้วยบัฟต่างๆมันก็ยังเร็วอยู่ อากิที่รู้สึกแบบนั้นเลยพูดขึ้นมาว่า
"อากิ:อลิสปิดสกิลเร่งความเร็วหน่อย ฉันรู้สึกว่ามันเร็วเกินไป"
[อลิส:รับทราบค่ะ
ปิดการใช่งานสกิลเร่งความเร็ว]
'อากิ:ด้วยความเร็วระดับนี้ ถ้าเจอมอนสเตอร์ฉันน่าจะตั้งรับทัน'
พอได้ความเร็วที่พอเหมาะอากิก็วิ่งไปเรื่อยๆ จนมาเจอห้องสมบัติ
"อากิ:อลิสดูนั้นสิ ประตูนั่น"
[อลิส:ห้องสมบัติคะท่านอากิ รีบไปเร็วๆเลยค่ะ]
อากิไม่รอช้ารีบพุ่งไปทันที พอมาถึงหน้าห้องก็ค่อยเปิดประตูเข้าไปก็เห็นหีบขนาดเล็กสีทองอยู่กลางห้อง อากิเดินเข้าไปหากล่องและดูรอบๆพอไม่เห็นอะไรอากิก็จะเปิดมัน แต่อลิสก็ห้ามไว้ก่อน
[อลิส:อย่าพึ่งคะท่านอากิ]
"อากิ:อะไรๆ มีอะไร"
[อลิส:กล่องอาจจะมีกับดักดิฉันว่าใช่สกิลประเมินก่อนเปิดเถอะค่ะ]
"อากิ:เป็นความคิดที่ดี งั้นก็ใช่เลย"
[อลิส:ใช้งานสกิลประเมิน กำลังประเมินกล่องสมบัติสีทอง...10%...30%...40%...60%...90%...100% ประเสร็จสิ้นได้รับข้อมูล กล่องสมบัติสีทองระดับ Epic ไม่มีกับดัก ไม่ทราบของด้านใน]
"อากิ:เห้ยๆกล่อง Epic แบบนี้แปลว่ามีของดีใช่ไหม"
อากิหลังจากได้ยินระดับกล่องอากิก็ออกอาการดีใจทันทีเพราะกล่องนี้เป็นกล่องของระดับ มหากาพย์
[อลิส:ใช่ค่ะ]
"อากิ:งั้นฉันเปิดกล่องแล้วน่ะ"
[อลิส:เปิดเลยค่ะ]
อากิที่ได้ยินก็เปิดกล่องดูด้วยความตื่นเต้น แต่พอเปิดออกมาก็อากิก็ทำหน้างงๆทันทีเพราะสิ่งที่อยู่ด้านในคือม้วนคัมภีร์
"อากิ:อะไรว่ะเนี่ย"
[อลิส:...มันคือม้วนคัมภีร์คะท่านอากิ]
"อากิ:ม้วนคัมภีร์?...มันคืออะไร?"
[อลิส:ม้วนคัมภีร์คือที่เก็บความรู้ต่างๆไว้คะ ถ้าจะให้ยกตัวอย่างก็อาจจะเป็นวิธีเรียนรู้เวทย์มนต์ วิธีทำยา วิธีประดิษฐ์อุปกรณ์ต่างๆหรืออาจจะบรรจุเวทย์มนต์ที่พร้อมใช้ก็มีค่ะ]
"อากิ:แปลว่าในนี้อาจจะมีสิ่งที่ว่ามาใช่ไหม"
[อลิส:ใช่ค่ะ]
อากิที่ได้ยินอย่างนั้นก็หยิบม้วนภัมภีร์ขึ้นมาและคลี่ม้วนคัมภีร์ดู พอคลี่ออกมาก็เห็นตัวอักษรแปลกๆที่เขียนวนเป็นวงกลม
"อากิ:ตัวอักษรพวกนี้ดูคุ่นๆน่ะ"
[อลิส:มันคืออักษรรูนคะท่านอากิ]
"อากิ:อ้อ ที่มันสลักกับอาวุธที่เรามีใช่ไหม"
[อลิส:ใช่ค่ะ]
'อากิ:ขนาดดาบเรามีตัวอักษรตัวเดี่ยวยังดีขนาดนั้น...แต่ดูอันนี้สิมีเป็นสิบๆตัวอักษรเลย'
"อากิ:แล้วอันนี้มันทำอะไรได้ล่ะ"
อากิถามด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น
[อลิส:ดิฉันก็...ไม่ทราบคะ]
อากิที่ได้ยินอย่างนั้นก็ถึงกับหงอย อสิลที่เห็นอย่างนั้นก็พูดต่อว่า
[อลิส:แต่ถ้าใช่สกิลประเมินก็อาจจะรู้นะค่ะ]
อากิที่ได้ยินแบบนั้นก็กลับมาแจ่มใสอีกครั้งก่อนจะพูดว่า
"อากิ:งั้นประเมินเลย"
[อลิส:ใช้งานสกิลประเมิน กำลังประเมินม้วนคำภีร์??? เนื่องจากท่านไม่มีความรู้เรื่องรูนเลยความเร็วในการประเมินลดลง 99%
ฉายา ใฝ่รู้ ทำงานลดเวลาในการเรียนรู้ลง 4%
ประเมินแล้ว 0%...]
"อากิ:ความเร็วในการประเมินลดลง 95% แบบนี้จะประเมินเสร็จตอนไหนเนี่ย"
[อลิส:ถ้าจะให้คาดการณ์ก็ 11 ชั่วโมง 58 นาที 11 วิค่ะ]
"อากิ:แบบนี้ก็ครึ่งวันเลยไม่ใช่หรือไง"
[อลิส:ก็ใช่ค่ะ]
"อากิ:...ถ้าจะให้รอก็คงไม่ไหว งั้นไปสำรวจต่อเถอะ"
[อลิส:ก็เป็นความคิดที่ดีค่ะ]
แล้วอากิก็เก็บม้วนคัมภีร์ไว้ในกล่องสีทองเหมือนเดิม ก่อนที่จะเก็บกล่องนั้นและออกไป แต่พอออกมาประตูห้องสมบัติก็หายไปทันที อากิที่เห็นก็พูดออกมาว่า
"อากิ:เดียวนะ ห้องสมบัติที่ฉันจำได้ว่าออกมาแล้วไม่ได้หายไปเลยแบบนี้นิ"
[อลิส:เพราะในห้องไม่เหลืออะไรอยู่แล้ว ห้องมันก็เลยหายไปเลยค่ะ]
"อากิ:อ้อแบบนี้นี่เอง งั้นถ้าเราทิ้งของเหลือไว้ในห้อง ห้องก็จะไม่หายไปใช่มะ"
[อลิส:ใช่ค่ะ]
"อากิ:..."
แล้วอากิก็ทำท่าคุณคิด อลิสที่เห็นก็เลยถามว่า
[อลิส:กำลังคิดอะไรอยู่เหรอค่ะ]
"อากิ:ฉัน...คิดว่าถ้าเราเอาของไว้ในนั้นและมาร์คตำแหน่งในแผ่นที่ เราน่าจะใช้เป็นจุดพักชั่วคราวได้น่ะ แบบใช่หลบมอนสเตอร์หรือนอนอะไรแบบนี้"
[อลิส:...เป็นความคิดที่น่าสนใจนะคะ เพราะไม่มีข้อมูลเรื่องนี้ในระบบเช่นกัน ดังนั้นการทดลองก็ไม่เสียหายค่ะ]
"อากิ:ก่อนทดลอง นอนในห้องนั้นจะไม่เป็นไรใช่ไหมนะ แบบห้องมันปิดเองและเราติดอยู่ด้านใน"
[อลิส:ถ้าตามในฐานข้อมูลถ้ายังมีอะไรก็ตามอยู่ในห้อง ห้องจะไม่หายไปนะค่ะ]
"อากิ:...ก็คงต้องลองกัน"
หลังจากคุยกันเรื่องห้องสมบัติเสร็จ อากิก็ออกเดินทางต่อแต่รอบนี้อากิวิ่งด้วยความเร็ว
[อลิส:เปิดใช่งานสกิลเร่งความเร็ว
ฉายานักวิ่งทำงาน
เอฟเฟครองเท้าของคนขยันทำงาน]
ด้วยความเร็วระดับนี้อากิก็วิ่งได้ 10 กิโลเมตรภายในหนึ่งชั่วโมงเท่านััน แค่มีสิ่งประหลาดคือระหว่างทางอากิไม่เจอมอนสเตอร์สักตัวเลย
[อลิส:ท่านอากิคะท่านวิ่งมา 10 กิโล 274 เมตรแล้วพักก่อนไหมค่ะ]
"อากิ:อะ-โอเคพักก็ได้"
แล้วอากิก็ค่อยๆลดความเร็วลงและหยุดพัก
"อากิ:ซูด~ ฮา~ ซูด~ ฮา~"
[อลิส:ปิดการใช้งานสกิลเร่งความเร็ว
ฉายานักวิ่งหยุดทำงาน
เอฟเฟคจากรองเท้าคนขยันหยุดทำงาน]
ผ่านไป 10 กว่านาทีอากิก็หายเหนื่อย
"อากิ:ซูด~ ฮูล~ อลิสประเมินถึงไหนแล้ว"
[อลิส:8.6% ค่ะ]
"อากิ:ประมาณ 1 ชั่วโมงได้ 8% เองเหรอ"
[อลิส:ได้ประมาณนี่แหละค่ะ]
"อากิ:เฮ้อ~ แล้วเราจะไปต่อหรือกลับดี"
[อลิส:ค่าความหิว น้ำ ความเหนื่อยล่า ยังเยอะอยู่ดิฉันส่าไปต่อก็ได้นะค่ะ]
"อากิ:ถ้าว่างั้นก็ไปกันต่อ"
แล้วอากิก็ออกตัววิ่งต่อ แต่ระหว่างทางอากิก็เก็บคบเพลิงมาด้วยเนื่องจากคบเพลิงที่มีจะหมดแล้ว
[อลิส:เปิดใช่งานสกิลเร่งความเร็ว
ฉายานักวิ่งทำงาน
เอฟเฟครองเท้าของคนขยันทำงาน
ท่านได้รับคบเพลิง 6 อัน]
หลังจากวิ่งไปอีกไกลพอสมควรอากิก็ได้กลิ่นบางอย่าง
"อากิ:อลิส...เหมือนฉันจะได้กลิ่นบ้างอย่างน่ะ"
[อลิส:กลิ่นอะไรค่ะ]
"อากิ:...ฉันไม่แน่ใจกลิ่นมันจางๆ"
[อลิส:งั้นตามกันไปเถอะค่ะ]
"อากิ:อืม"
แล้วอากิก็ตามกลิ่นนั้นไปเรื่อยๆจนกลิ่นชัดขึ้น
"อากิ:นี้มัน...กลิ่นเลือด!"
[อลิส:ระวังตัวด้วยนะค่ะ]
"อากิ:อืม"
แล้วอากิก็วิ่งตามกลิ่นไปเรื่อยจนเจออะไรบ้างอย่าง
[อลิส:ท่านอากิดูด้านหน้าสิค่ะ]
"อากิ:นั้นมัน...ศพมอนสเตอร์นิ"
แล้วอากิก็ลดความเร็วลงและค่อยๆเดินไปใกล้ พอเข้ามาใกล้มากพออากิก็ได้เห็นว่าสิ่งที่อยู่ด้านหน้าคือศพของก็อบลินและก็โคลโบล
"อากิ:พวกมัน...สู้กันเหรอ"
[อลิส:...อาจจะไม่ใช่นะค่ะ]
"อากิ:ทำไมล่ะ"
[อลิส:ท่านอากิลองดูบาดแผลที่ศพดูสิคะ มันไม่ใช่บาดที่โคลโบลหรือก็อบลินจะทำได้ค่ะ]
แล้วอากิก็ตรวจสอบดูศพดีๆ ก็เห็นว่าบาดแผลที่อยู่บนตัวของโคลโบลและก็อบลินมันลึกเกินกว่า ที่พวกก็อบลินหรือโคลโบลจะทำได้
"อากิ:แผลลึกขนาดนี้...อาจจะเป็นคนใช่ไหม"
[อลิส:มีความเป็นได้ค่ะ]
"อากิ:งั้นรีบตามรอยต่อสู้ไปกันเถอะ"
[อลิส:ค่ะ]
แล้วอากิก็รีบวิ่งตามร่องรอยการต่อสู้ไปทันที อากิตามรอยต่อสู้นั้นไปไม่นานก็ได้ยินเสียงบ้างอย่าง
"ปึก เป็ง ตุบ"
[อลิส:นั้นอาจจะเป็นเสียงการต่อสู้รีบไปกันเถอะคะท่านอากิ]
"อากิ:อืม!"
แล้วอากิก็เร่งความเร็วขึ้นไปอีก เพื่อตามเสียงนั้นจนมาเจอ 4 แยก
"อากิ:เสียงมาจากทางไหนอลิส!"
[อลิส:ซ้ายคะท่านอากิ!]
อากิที่ได้ยินอย่างนั้นก็วิ่งไปชิดด้านขวาเตรียมเลี้ยวไปทางซ้าย พอมาถึง 4 แยกอากิก็เลี้ยวไปได้อย่างสวยงาม หลังจากผ่าน 4 แยกนั้นมาก็แยกอีกจำนวนมาก
"อากิ:อลิสทำไมทางแยกมันเยอะขนาดนี้เนี่ย!!"
[อลิส:ที่นี้อาจจะเป็นพื้นที่เขาวงกตก็ได้ค่ะ]
"อากิ:เขตเขาวงกต! พวกนั้นจะเข้ามาที่นี้หาพระแสงอะไรว่ะ"
[อลิส:...ถ้าจากการณ์เดาพวกเขาอาจจะหนีมอนสเตอร์เข้ามาที่นี้เพื่อสลัดพวกมันก็ได้นะค่ะ]
"อากิ:แต่ฉันคิดว่าพวกเขาคิดผิด ฟังจากเสียงต่อสู้นั้นสิ"
[อลิส:...]
อากิตามเสียงนั้นไปเรื่อยๆจนในที่สุดเสียงก็เงียบ
"อากิ:เอ้า! เสียงเงียบแบบนี้เอาไงต่อ"
[อลิส:คงมีแต่ต้องวิ่งกวาดหาแล้วค่ะ]
"อากิ:หายังไงอ่ะมันเป็นเขาวงกตแบบนี้"
[อลิส:ตลอดทางที่ท่านวิ่งมาดิฉันทำเส้นไว้ในแผ่นที่แล้วคะ เดียวกิฉันนำท่านไปท่างที่ไม่เคยไปเองค่ะ]
"อากิ:งั้นนำเลย"
[อลิส:ไปทางซ้ายคะ...ไปทางขวาคะ...ตรงค่ะ]
แล้วอากิก็วิ่งตามไปเรื่อยๆจนในที่สุดก็เริ่มเจอศพของมอนสเตอร์ อากิที่เห็นก็วิ่งตามศพพวกนั้นไปเรื่อยๆ จนในที่สุดก็เจอคนอากิที่เห็นก็พุ่งเข้าไปหาทันที พอเข้ามาใกล้ก็พบคน 4 คนมีผู้หญิง 2 ชาย 2 แต่ทุกคนสลบไปแล้ว อากิเลยเข้าไปดูอาการทุกคนก็พบว่าคนที่อาการที่ดูแย่ที่สุดคือลุงหัวโล้นที่ถือโล่ใหญ่และมีแผลเต็มตัวและนั้งพิงกำแพงอยู่ห่างจากคนอื่นๆ อากิรีบเข้าไปช่วยเขาก่อนทันที
"อากิ:เฮ้! ลุง! ลุง!!"
อากิเขย่าตัวเขาเล็กน้อยเพื่อเรียกสติ แต่ก็ไม่มีการตอบรับ
[อลิส:เหมือนเขาจะสลบไปแล้วนะค่ะ]
"อากิ:แล้วฉันต้องทำไง"
[อลิส:ปิดการใช้การสกิล ฉายา และความสามารถของไอเทมทั้งหมด
เปิดใช้งานสกิลใจเย็น เปิดใช้งานสกิลสมาธิ เปิดใช้งานสกิลปฐมพยาบาลเบื้องต้น]
แล้วความรู้ในการปฐมพยาบาลก็เข้ามาในหัวอากิ
"อากิ:โอเค โอเค"
อากิเริ่มจากถอดชุดเกราะของลุงคนนี้ออก ตามด้วยเสื้อและก็จับนอนลงและดูบาดแผลต่างๆแผลที่ดูแย่ที่สุดคือด้านข้างลำตัวที่ไม่มีเกราะป้องกัน อากิสังเกตบาดก็เห็นว่าแผลลึกพอสมควร อากิเลยเอาผ้าออกมากดไปที่แผลเพื่อหยุดเลือดที่ไหล แต่อากิก็เห็นแผลที่อีกข้างเช่นกัน อากิเลยต้องจับตัวลุงคนนั้นให้นั้งอีกครั้งและเอามือทััง 2 ข้างกดแผลไว้ อากิกดแผลไว้สักพักใหญ่ๆจนเลือดเริ่มออกน้อยลง แต่อาการลุงคนนี้ก็ดูไม่ดีนักเนื่องจากเขาเสียเลือดมากและเริ่มตัวเย็น
[อลิส:เหมือนจะต้องก่อไฟนะคะท่านอากิ]
"อากิ:ได้"
อากิเอาคบเพลิงออกมา 5 อันก่อเป็นกองไฟ ก่อนจะกลับไปลากลุงคนนั้นมาใกล้กองไฟอละพันแผลให้เขา หลังจากทำให้ลุงคนนี้เสร็จแล้วอากิก็เดินไปหาผู้หญิงเพื่อดูแผลพวกเธอก็เห็นว่าคนที่ใช้ธนู มีลูกศรปักอยู่ที่ขาอากิเลยอุ้มเธอมาที่กองไฟก่อนจะค่อยๆดึงลูกศรออก
"???:อือ!"
หลังจากดึกออกมาได้เลือดก็เริ่มไหลอากิที่เห็นรีบเอาผ้ากดแผลทันที หลังจากผ่านไปสักพักเลือดก็หยุดอากิผันแผลให้เธอ ก่อนจะไปดูอีกคน พอดูไปดูมาอากิก็เห็นแค่แผลโดนฟันแต่ไม่ลึกมากอากิเลยผันแผลให้และพาไปที่กองไฟ หลังจากนั้นก็ไปดูคนสุดท้ายอากิก็สำรวจตามร่างกายเขาไปเรื่อยๆจนเจอว่า คนสุดท้ายนี้ได้มีแผลที่ท้องและตอนนี้เขาก็เสียเลือดมากไปมากแล้วด้วย
"อากิ:เห้ยๆ เสียเลือดไปเยอะแล้วไม่ใช่หรือไวเนี่ย"
ตอนนี้อากิได้ทำเรื่องที่ผิดพลาดไปเสียแล้ว เพราะตอนแรกอากิไม่ได้สักเกตอย่างถี่ถ้วนพอว่าคนไหนแผลหนักบ้าง จนปล่อยให้คนสุดท้ายอาการแย่ขนาดนี้ อากิที่เห็นรีบลากเขาไปที่กองไฟถอดเกราะและชุดออกดู
"อากิ:โอ้เชี้ย ทำไงดีว่ะเนี่ย"
[อลิส:รีบดูที่แผลและดูชีพจรเขาเร็วๆเลยค่ะ]
อากิดูแผลที่ท้องก็เห็นว่าเลือดออกน้อยลงแล้ว อากิที่เห็นก็เอาผ้าผันปิดแผลไว้ ก่อนจะเอาหูแนบหน้าอกของเขา
"อากิ:ชีพจรเขาอ่อนมากเลยทำไงดี"
[อลิส:...ลองปลูกผู้หญิงดูสิคะ เธออาจจะมีโพชั่นก็ได้]
อากิที่ได้ยินก็รีบเข้าไปหาผู้หญิงที่มีแต่แผลโดนฟัน
"อากิ:คุณ คุณ ตื่น ตื่น!"
[อลิส:เอาถังน้ำออกมาและลองเอาน้ำปลุกเธอดูค่ะ]
อากิเอาถังน้ำออกมาล้างเลือดที่มือก่อน 1 ถังก่อนจะจะเอาอีกถังออกมาและเอามือตักน้ำและไปปล่อยใส่หน้าเธอ หลังจากโดนน้ำก็เหมือนเธอจะเริ่มรู้สึกตัวอากิที่เห็นก็ตบหน้าเธอเบาๆพร้อมเรียก
"อากิ:เฮ้ คุณ คุณ ตื่น ตื่น"
"???:...!!!"
หลังจากได้สติเธอสดุ้งตื่นขึ้นมาก่อนจะเอากริชออกมาจากช่องเก็บของและจ่อที่คอของอากิ
"อากิ:จะ-ใจเย็นๆคุณผู้หญิง ผะ-ผมมาช่วยคุณน่ะ"
"???:..."
เธอที่ได้ยินก็มองไปที่ด้านหลังของอากิก็เห็นก็เห็นคนอื่นๆที่นอนล้อมกองไฟอยู่ เธอเห็นแบบนั้นก็เก็บกริชไปและพูดออกมาว่า
"???:谢谢"
[อลิส:ใช้งานสกิลแปลภาษา]
"???:ขอบคุณ"
"อากิ:ยินดี...แต่คุณมีโพชั่นไหมอาการหนุ่มคนนั้นไม่ค่อยดีเลย"
อากิถามหาโพชั่นทันทีก่อนจะชี้ไปที่พ่อหนุ่มที่อาการหนักคนนั้น เธอที่เห็นก็จะเข้าไปดูเขาทันที แต่อากิก็จับเธอไว้ก่อนและพูดขึ้นมาว่า
"อากิ:เฮ้ๆ ใจเย็นๆผมพึ่งดูแผลคุณไปนะเดี๋ยวแผลก็เปิดหรอก"
"???:แต่"
"อากิ:ไม่มีแต่ ถ้ามีโพชั่นก็เอามาให้ผมเดี๋ยวผมจัดการต่อเอง"
เธอที่ได้ยินแบบนั้นก็ดูที่ตัวเองและก็คนอื่นๆก็เห็นว่ามีผ้าผันแผลอยู่ เธอที่เห็นแบบนั้นก็เข้าใจและเหมือนจะเปิดช่องเก็บของและเอาโพชั่นออกมาให้อากิ
"???:ฝากด้วย"
"อากิ:เชื่อมือได้เลย"
แล้วอากิก็ค่อยๆพาเธอนั้งและไปดูแผลอีกคน อากิเอาโพชั่นเทใส่ผ้าและไปแผลเขาไว้ก่อนจะถามคุณผู้หญิงว่า
"อากิ:คุณมีโพชั่นอีกไหม"
"???:ไม่...นั้นขวดสุดท้ายแล้ว"
อากิที่ได้ยินแบบนั้นก็เลยป้อนโพชั่นให้หนุ่มคนนี้ 2/3 ที่เหลือในขวดก่อนจะเอาไปป้อนลุงคนนั้นที่เจ็บเหมือนกัน หลังจากป้อนโพชั่นเสร็จแล้วอากิก็เดินมาหาคุณผู้หญิงและพูดว่า
"อากิ:คุณนอนเถอะครับ เดี๋ยวผมดูแลต่อเอง"
เธอคนนั้นที่ได้ยินก็มองหน้าอากิ อากิที่เห็นก็ยิ้มตอบกลับเธอที่เห็นแบบนั้นก็ค่อยๆโน้มตัวลงนอนก่อนที่เธอจะหลับไปเพราะพิษบาดแผล อากิที่เห็นก็เดินออกมาก่อนจะพูดกับอลิสว่า
*"อากิ:อลิสดูสิฉันเจอคนแล้ว คนเป็นๆที่ยังไม่ตายด้วย"*
[อลิส:...ก่อนหน้านี้ก็เคยเจอแล้วไม่ใช่เหรอค่ะ]
*"อากิ:เห้ยแต่รอบนี้มันต่างกันนะ พวกเขามีตั้ง 4 คน"*
[อลิส:...ค่ะ]
*"อากิ:อะไรดีใจด้วยกันไม่ได้เหรอ ฉันกำลังจะได้มีคนคุยด้วยเลยน่ะ"*
[อลิส:...คุยกับดิฉันไม่นับเหรอค่ะ]
*"อากิ:ม่ายช่ายคุยกับเธอมันก็อีกแบบหนึ่งไง"*
[อลิส:อีกแบบหนึ่งที่ว่าคือไม่ใช่คนใช่ไหมค่ะ]
*"อากิ:เอ้ย มาเวร์นี่ได้ไงเนี่ย ฉันขอโทษได้ไหมล่ะ ไม่ต้องดีใจด้วยกันแล้วก็ได้"*
[อลิส:...]
"อากิ:ขอโทษ~~~"
จากผู้แต่ง
ตอนยาวอีกแล้วนะทุกคนจะแบ่งเป็น 8.1.1 ตามเคย
ไหนๆก็ปีใหม่แล้วผมขออวยพรให้ทุกคนสุขภาพแข็งแรง ปลอดภัยและประสบความสำเร็จกับปีหน้านะคัฟ