"ผมเกลียดคุณลีโอผมจะลาออก" สิงโตไม่ว่าจะทำอะไรก็มักจะแพ้ลีโอเสมอ" สิงโตผมไม่ยอมให้คุณลาออกเด็ดขาด คุณจะต้องอยู่กับผมไปตลอดชีวิต" ลีโอไม่เคยคิดอยากแข่งอะไรกับสิงโตเลย เพราะเขาแอบรักสิงโตข้างเดียวมาตลอด
ชาย-ชาย,รัก,ไทย,เรื่องสั้น,20+,18+,pwp,nfsw,nc,ลูกน้อง,เจ้านาย,ออฟฟิศ,นิยายวาย,#BL,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
"ผมเกลียดคุณลีโอผมจะลาออก" สิงโตไม่ว่าจะทำอะไรก็มักจะแพ้ลีโอเสมอ" สิงโตผมไม่ยอมให้คุณลาออกเด็ดขาด คุณจะต้องอยู่กับผมไปตลอดชีวิต" ลีโอไม่เคยคิดอยากแข่งอะไรกับสิงโตเลย เพราะเขาแอบรักสิงโตข้างเดียวมาตลอด
ผู้แต่ง
ลูกไก่สามตัว
เรื่องย่อ
คำเตือนก่อนอ่าน เรื่องนี้มีการอธิบายฉากมีเพศสัมพันธ์ มีการพยายามข่มขืน และมีการข่มขู่ให้ทำตาม ไม่เหมาะกับผู้ที่มีอายุต่ำกว่า18ปี
(รูปจะมาตอนไรท์มีตังค์จ้างวาดนะ)
ลีโอ (พระเอก)
รูปร่าง : ผิวขาว เนียน สมเป็นหลานท่านประธาน มีกล้ามนิดหน่อยเพื่อดึงดูดให้สิงโตสนใจ สูง 189 เซนติเมตร
นิสัย : ชอบยิ้ม มนุษยสัมพันธ์ดี ชอบแกล้งสิงโต หวงสิงโตหนักมากไม่ว่าจะกับผู้ชายหรือผู้หญิง (เวลามีเซ็กซ์กับสิงโต ชอบเผลอกระแทกแรงๆ คุมตัวเองไม่อยู่)
สิ่งที่ชอบ : สิงโต (ยิ่งสิงโตอ้อนยิ่งชอบมาก อยากให้สิงโตยิ้มให้บ่อยๆ)
สิ่งที่ไม่ชอบ : ตอนที่ไม่เห็นหน้าสิงโต ตอนที่สิงโตไม่อยู่ใกล้ๆ ตอนที่สิงโตไปชอบคนอื่น
(รูปจะมาตอนไรท์มีตังค์จ้างวาดนะ)
สิงโต (นายเอก)
รูปร่าง : ผิวขาวเหลือง รูปร่างสมส่วน สูง 175 เซนติเมตร
นิสัย : เป็นคนไม่ชอบยอมแพ้ ถึงแม้จะแพ้ให้ลีโอตลอดแต่ก็พยายามพัฒนาตนเอง เพื่อหวังว่าจะชนะลีโอในสักวัน เป็นคนขี้รำคาญไม่ชอบให้ใครมาเกาะแกะตนเอง จึงมักพูดผลักไสลีโอทุกครั้ง เป็นคนขี้สงสารแพ้น้ำตาไม่ชอบให้ใครทำหน้าเศร้า
สิ่งที่ชอบ : ของกินอร่อย เพลงโปรด สาวผิวขาวตัวเล็กน่ารักขี้อ้อน
สิ่งที่ไม่ชอบ : ลีโอ เป็นฝ่ายถูกกด (แต่หลัง ๆ เริ่มติดใจ)
เรื่องย่อ
สิงโตรู้สึกน้อยใจในความพยายามของตัวเองที่แพ้ลีโอครั้งแล้วครั้งเล่า ล่าสุดก็แพ้ให้กับลีโออีกครั้งเรื่องการเลื่อนตำแหน่งเป็นหัวหน้าแผนก วันงานกินเลี้ยงยินดีที่ลีโอได้เป็นหัวหน้าแผนก สิงโตที่รู้สึกน้อยใจจึงได้ดื่มแอลกอฮอล์จนเมาขาดสติ
"ผมเกลียดคุณลีโอผมจะลาออก"
"สิงโตผมไม่ยอมให้คุณลาออกเด็ดขาด คุณจะต้องอยู่กับผมไปตลอดชีวิต"
การพลาดไปมีเซ็กส์กับคนที่ไม่ชอบแค่เพียงครั้งเดียว ทำให้ชีวิตของสิงโตต้องอยู่ในกำมือของลีโอหัวหน้าแผนก
"งั้นเอาแบบนี้ สิงโตช่วยลองคบเป็นแฟนผมสามเดือน แล้วผมจะลบคลิปกับรูปคุณทั้งหมดทิ้ง และหลังจากนี้ผมจะไม่ยุ่งกับคุณในทางชู้สาวอีก ถึงคุณจะอยากลาออกผมก็ไม่ห้ามตกลงไหม"
"งั้นเอาแบบนั้นก็ได้ ผมมีทางเลือกรึไงบางทีคุณได้ลองคบกับผม มันอาจจะทำให้คุณผิดหวังจนถอดใจเองไม่ต้องรอถึงสามเดือนก็ได้"
"หรือไม่สิงโตก็อาจจะตกหลุมรักผมเพราะความใกล้ชิดแบบแฟนก็ได้"
"งั้นก็ลองดูแค่สามเดือนเอง"
สิงโตยอมตกลงทำตามสัญญาที่ลีโอเสนอมา สามเดือนที่ชายแท้อย่างลีโอต้องมาเป็นแฟนกับลีโอผู้คลั่งรัก น้ำหยดลงหินทุกวันหินยังกร่อนแต่หัวใจของสิงโตไม่ใช่หิน โดนลีโอหยอดทุกวันสิงโตก็เริ่มรู้สึกแปลกๆ
"นี่เรากำลังเป็นอะไรไปเนี่ย"
ลีโอยังมีเซ็กซ์กับสิงโตต่อ แม้ว่าสิงโตจะเพลียหลับไปแล้วก็ตาม ลีโอกับสิงโตเสร็จหลายครั้งต่อหลายครั้งจนลีโอเหนื่อยแล้วเพลียหลับไปโดยที่แก่นกายของลีโอก็ยังอยู่ในรูสวาทของสิงโตทั้งอย่างนั้น
ปัจจุบันสิงโตหลังจากตื่นและได้สติจำเรื่องราวเมื่อคืนได้ทุกอย่างแล้ว ก็รู้สึกโกรธและโมโหลีโอเป็นอย่างมาก ถ้าฆาตกรรมคนแล้วไม่ติดคุกลีโอคงได้จากโลกวันนี้แน่นอน
สิงโตรีบแกะมือลีโอออกแล้วค่อยขยับตัวออกจากแก่นกายลีโอ
เปร๊าะ! เสียงแก่นกายออกจากรูสวาท
"รู้สึกโหวง ๆ แปลก ๆ เหมือนมีอะไรไหลออกจากก้นเราเลย" สิงโตลองเอามือไปคลำที่รูสวาทตนก็พบว่าสิ่งที่ไหลออกมาคือน้ำกามของลีโอผสมเลือดของตน
"ลีโอ ไอ้เวร ไอ้บ้า ก้นเราแหกหมดแล้ว" สิงโตรู้สึกอยากเอาหมอนกดไปที่ใบหน้าลีโอ ให้ลีโอขาดอากาศหายใจ แต่ด้วยความยังรู้ผิดชอบช่วยดีเลยไม่ทำ จึงเปลี่ยนใจ ค่อย ๆ ลุกออกเตียง แต่จู่ ๆ ขาของสิงโตไม่มีแรง ทำให้สิงโตที่ยังลุกไม่พ้นเตียงต้องล้มคะมำตกเตียงแทน
"โอ๊ย!" สิงโตหลุดร้องเสียงดังด้วยความเจ็บปวด
"สิงโตเป็นอะไรรึเปล่า ให้ผมช่วยไหม คุณน่าจะนอนพักต่ออีกสักหน่อย วันนี้ยังไงก็เป็นวันอาทิตย์แท้ ๆ ไม่เห็นต้องรีบลุกไปไหนเลย" ลีโอพอได้ยินเสียงสิงโตร้องก็รีบพุ่งตัวไปหาหวังว่าจะช่วยพยุงสิงโต
"อย่ามายุ่งกับผม เมื่อคืนคุณทำอะไรผมไว้ จะให้ผมนอนต่อข้าง ๆ คุณอย่างสบายใจรึไง" สิงโตปัดมือลีโอออกอย่างแรง แล้วดึงผ้าห่มมาห่อปิดร่างกายตน
"ผมขอโทษที่ทำเรื่องเมื่อคืนลงไป แต่ก่อนที่ผมจะใส่ดุ้นเข้าไปผมขออนุญาตคุณแล้วนะ" ลีโอเขยิบเข้าไปหาสิงโตที่นั่งห่มผ้าตัวสั่นกลัวอยู่ข้างเตียง
"ไอ้บ้า ไอโรคจิต ลีโอคุณอย่าเข้ามานะ คุณยังต้องการอะไรจากผมอีก" สิงโตยิ่งถอยหลังหนีลีโอจนชิดติดผนังห้อง
"คุณอย่าจะโกรธผมก็ได้แต่อย่ารังเกียจผมเลย เรื่องเมื่อคืนที่ผมทำลงไปทั้งหมดก็เพราะว่าคุณบอกว่าจะลาออก ผมไม่อยากให้คุณออกผมเลยเกิดอารมณ์ชั่ววูบทำแบบนั้นกับคุณลงไป ผมขอโทษจริง ๆ คุณอย่าลาออกเลยนะ" ลีโอนั่งคุกเข่าก้มหน้าขอโทษสิงโตอย่างจริงใจ
"ถึงจะออกหรือไม่ออกมันก็สิทธิ์ของผม ผมแค่คิดว่าถึงอยู่ที่นี่ไปยังไงก็ไม่มีวันก้าวหน้ากว่าคุณอยู่ดี คุณเป็นหลานชายท่านประธานนี่นา ต่อให้ผมพยายามมากกว่าคุณแค่ไหนคงไม่มีวันก้าวข้ามคุณได้หรอก ถึงผมจะออกไปเราก็ยังติดต่อพูดคุยกันได้ แต่เมื่อคืนคุณทำกับผมแบบนั้นแค่จะมองหน้าคุณผมยังทำใจลำบากเลย" สิงโตพูดกับลีโอแต่ไม่กล้าสบตามองเพราะมองหน้าลีโอทีไรนึกถึงเรื่องเมื่อคืนทุกที
"ผมขอโทษ ขอโทษสิงโตทุกอย่างเลย ผมคิดน้อยไปเอง เพราะฉะนั้นคุณสิงโตช่วยกรุณามองหน้าผมแล้วพูดกันดี ๆ อยากให้ผมรับผิดชอบคุณยังไงก็ว่ามา"
"ผมไม่อยากหันหน้าไปมองหน้าคุณเลย ผมบอกตามตรงผมเองก็ทำตัวไม่ถูกเมื่อกัน โกรธก็โกรธ อายก็อาย นี่มันก็เป็นการมีเซ็กส์ครั้งแรกของผมด้วย ผมไม่รู้จะต่อว่าคุณยังไงดี และก็บอกน้องชายคุณด้วยเลิกชี้หน้าผมได้แล้ว" สิงโตพูดไปก็ทั้งอายทั้งโกรธลีโอ และลีโอยังมีหน้ามานั่งเปลือยคุยกับตนได้หน้าตาเฉย
"อุ๊ย! ขอโทษทีครับ ผมลืมตัวไปว่าผมไม่ได้ใส่เสื้อผ้า" ลีโอพอได้ยินว่าเป็นครั้งแรกของสิงโตก็ยิ้มแก้มปริรู้สึกเขินไม่ใช่น้อย และรีบเอาผ้าขนหนูมาห่อตัว
"คุณลุกไหวไหม เจ็บมากหรือเปล่าครับเมื่อคืนผมทำรุนแรงไปหน่อย"
"ไม่หน่อยเลยครับคุณลีโอ กระแทกผมไม่บันยะบันยัง ทำอย่างกะก้นผมเป็นxิ๋มกระป๋องไปได้ ก้นผมแหกหมดแล้ว"
"ขอโทษนะครับครั้งหน้าผมจะทำให้เบากว่านี้" ลีโอแสร้งทำสีหน้าสลด
"ลีโอ มันจะไม่มีครั้งหน้าอีก ผมชอบผู้หญิงไม่มีทางพิศวาสดุ้นผู้ชายกันเองหรอกครับ โดยเฉพาะดุ้นของคุณ" สิงโตพยายามลุกขึ้นด้วยตัวเอง แม้ขาจะไม่มีแรงเจ็บไปทั่วเนื้อทั่วตัวก็ตามโดยเฉพาะหลัง
"ให้ผมช่วยนะครับ ผมเป็นคนทำคุณเจ็บผมต้องรับชอบ" ลีโอยื่นมือหวัวจะเข้าไปช่วยพยุง
"ไม่ต้องยุ่ง ผมเดินเองได้ ไม่ต้องมาแตะตัวผมอีก" สิงโตปัดมือลีโอออกแล้วเดินขาสั่น ๆ เข้าห้องน้ำด้วยตัวเอง สิงโตรู้สึกแน่นเหนอะหนะอยากทำความสะอาดรูสวาทเป็นอย่างมาก พอเดินมาถึงห้องน้ำก็ส่องกระจกมองดูสภาพตัวเอง ที่มีแต่รอยช้ำรอยจูบรอยกัด ตามตัว
"ลีโอ คุณนี่มันทำตัวไม่ต่างจากหมาติดสัตว์ แตกในเยอะแบบนี้ถ้าเราเป็นผู้หญิงคงท้องลูกแฝดไปแล้วแหละ แล้วไหนจะรอยทิ้งไว้เต็มเลยแบบนี้ มีรอยกัดด้วย โอ๊ย กี่วันถึงจะหายละนี่ เฮ้ออ..."
หลังจากที่ทั้งคู่แอบน้ำแต่งตัวเสร็จ ลีโอก็ขับรถพาสิงโตไปส่งที่บ้าน ระหว่างที่นั่งรถสิงโตนั่งนิ่งไม่หันหน้าไปมองลีโอ พอลีโอถามอะไรก็ตอบไปหนึ่งคำ
ลีโอเห็นสิงโตนั่งนิ่ง ไม่พูดจา เลยอยากเอาใจสิงโตโดยการเปิดเพลงโปรดที่ตนแอบสังเกตว่าสิงโตชอบฟัง สิ่งโตที่กำลังคิดเรื่องต่าง ๆ อยู่ ก็เผลอฮัมเพลงออกมาโดยไม่รู้ตัว สิงโตที่พึ่งรู้สึกตัวว่าไม่ควรร้องเพลงออกไปจึงรีบหยุดร้องแล้วเก๊กหน้านิ่งต่อไป
"สิงโตไม่อยากกินอะไรจริง ๆ เหรอ แถวนี้มีแต่ของน่ากินทั้งนั้นนะ"
"อยากกิน แต่ไม่อยากกินกับคุณ"
"พูดแรงจัง พูดกับหัวหน้าแบบนี้เดี๋ยวผมก็หักเงินเดือนคุณหรอก"
"คุณหัวหน้าครับ นี่วันอาทิตย์และก็ไม่ใช่เวลางานด้วย และสิ่งที่คุณทำกับผมมันคงทำให้ผมอยากกินข้าวกับคุณหัวหน้าไหมล่ะครับ"
"ผมขอโทษ ผมผิดไปแล้วเมื่อคืนผมไม่ได้ตั้งใจจะทำให้เรื่องเลยเถิดขนาดนี้ ผมจะต้องทำยังไงคุณถึงจะหายโกรธผม"
"นี่ขนาดไม่ได้ตั้งใจให้มันเลยเถิดขนาดนี้ ผมบอกให้หยุดคุณก็ไม่หยุด ผมบอกพอแล้วคุณก็จะทำต่อ ขนาดผมหลับคุณก็ยังทำ ตอนนี้ไม่ใช่แค่โกรธคุณนะแต่ตอนนี้ผมโคตรเกลียด เกลียดคุณลีโอมาก ๆ เลย และคุณยังมีหน้ามาถามผมอีกว่าทำยังไงให้ผมหายโกรธ คุณทำให้เรื่องเมื่อคืนไม่เกิดขึ้นได้ไหม คุณทำให้ก้นของผมไม่เคยผ่านดุ้นคุณได้รึไง และคุณยังจะแย่งการมีเซ็กส์ครั้งแรกของผมที่ตั้งใจเก็บไว้ทำกับแฟนในอนาคตของผมไป ถ้าคุณทำให้ทุกอย่างกลับมาได้ผมจะหายโกรธคุณ
"ผมทำแบบนั้นไม่ได้หรอก แต่ที่ผมทำได้ก็คือคุณบอกว่าเก็บครั้งแรกไว้ทำกับแฟนใช่ไหม งั้นคุณก็คบกับผมสิ ครั้งแรกของคุณก็จะได้ทำกับแฟนยังไงละ"
"ถุย! คุณลีโอคิดได้ไงเนี่ย ผมชอบผู้หญิงครั้งแรกของผมมันต้องได้ทำกับผู้หญิงสิ แต่ถ้าผมเปลี่ยนรสนิยมมาชอบผู้ชายครั้งแรกของผมมันก็ควรไม่ใช่ผู้ชายโรคจิตแบบคุณ" สิงโตพอยิ่งได้พูดกับลีโอจริงจังก็รู้สึกว่า แท้จริงแล้วลีโอเป็นคนไร้ยางอายกว่าที่ตนคิดไว้เยอะ
"ผมคิดหาทางออกได้แค่นี้ คุณไม่ลองเปิดใจคบกับผมหน่อยเหรอ"
"ไม่ ผมชอบผู้หญิงและก็ผมจะไม่มีวันชอบคนที่มายุ่งกับคนที่ผมตามจีบได้หรอกนะ" สิงโตยังคับแค้นใจเรื่องนี้กับลีโอมากที่สุด เพราะผู้หญิงคนนั้นเป็นคนที่ตนยอมทุ่มเททุกอย่างเพื่อจีบ แต่ผู้หญิงคนนั้นกลับชอบลีโอก็เลยทำให้ยังคงคับแค้นใจเรื่องนี้อยู่ไม่น้อย ทั้งที่พยายามไม่อยากขุดเรื่องเก่ามาคุย
"ผมไม่ได้อยากยุ่งกับน้องเขาเลย ตอนนั้นผมปฏิเสธน้องเขาทุกทางแล้ว แต่น้องเขาก็เป็นฝ่ายตามตื๊อผมเอง" ลีโอรู้ดีว่าสิงโตคับแค้นใจเรื่องนี้กับตนมากที่สุด
"ถึงยังไงผมก็ไม่ชอบคุณลีโออยู่ดี คุณจะมารับผิดชอบโดยการเป็นแฟนผมได้ไง คุณก็แค่คนชุ่ย ๆ คุณคิดว่าคนเป็นแฟนกันมันต้องเกิดจากการรับผิดชอบรึไง มันต้องเกิดจากความรักสิ"
"สิงโตผมรักคุณ
"ผมไม่ขำ เดี๋ยวสักพักผมก็ลืมเรื่องวันนี้ได้เอง คุณไม่ต้องสนใจหรอกว่าผมจะโกรธคุณนาน"
"ผมไม่อยากให้คุณลืมเรื่องเมื่อคืนเลย มันเป็นครั้งแรกของเราทั้งคู่นะ ผมก็ยังไม่เคยทำแบบนี้กับใคร" ลีโอทำหน้าหมาง่อย
"ลีโอคุณไม่อยากลืมมันก็เรื่องของคุณ แต่ผมอยากลืม ไม่งั้นผมจะทำงานกับคุณไม่ได้ ส่งผมตรงนี้แหละนี่บ้านผมเอง" สิงโตเปิดประตูลงจากรถ
"งั้นก็แสดงว่าคุณจะไม่ลาออกใช่ไหม"
"ใช่ งานเดี๋ยวนี้หายากจะตาย ผมแค่ไม่ชอบคุณคนเดียว แต่เพื่อนร่วมงานคนอื่นก็นิสัยดี พวกเขาไม่ได้ผิดอะไร" หลังจากสร่างเมาสิงโตก็ใจเย็นมากยิ่งขึ้น พอลีโอรู้ว่าสิงโตไม่ลาออกก็รู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก
"สิงโต พรุ่งนี้เจอกันนะ และก็เรื่องที่ผมบอกรักคุณ ผมไม่ได้ล้อเล่นผมจริงจัง ผมชอบคุณมาก ผมอยากเป็นแฟนกับคุณจริง ๆ นะ และก็ยาแก้ปวดกับยาแก้อักเสบ ผมใส่ไว้ในกระเป๋ากางเกงให้คุณแล้วนะอย่าลืมกินด้วย
"ลีโอคุณเอามาใส่ไว้ตอนไหน" สิงโตลองล้วงกระเป๋ากางเกงดูก็พบว่ามียาอยู่จริง ๆ
คุณไม่ต้องสนใจเรื่องนี้หรอก ถึงตอนนี้คุณยังไม่ชอบผม แต่ในอนาคตผมจะทำให้คุณรักผมให้ได้เลยคอยดู" ลีโอเปิดกระจกตะโกนบอกสิงโต สิงโตพอได้ฟังก็รู้สึกอายรีบวิ่งเข้าบ้านทันที
"นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันแน่ ที่ลีโอทำไปเมื่อคืรเพราะชอบเราจริง ๆ เหรอ"