ชาย-ชาย,วัยว้าวุ่น,ไทย,เรื่องสั้น,รัก,แฟนตาซี,นิยายวาย,รักวัยรุ่น,#BL,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
"หันมา..."
"ดะ..เดี่ยว! ผมไม่ชอบคนที่อายุน้อยกว่าคราวลูกหรอกนะ อ๊า!?" เพิงจะนึกออกว่าต้องการพูดอะไร แต่มันก็สายไปเสียแล้วเมื่อคุณช็อกโค้ผลิกตัวผมไปอีกด้านพร้อมกับท่อนเอ็นที่รออยู่แล้วของคุณคอฟฟี่ได้เสียบเข้าไปในช่องทางรัก
"อย่าไปเชื่อพี่ชายของผมสิครับ ความจริงแล้วคุณลาเต้ก็เด็กน้อยเหมือนกันนะครับและพวกเราก็อายุเท่ากันด้วย"
"ตะ..แต่ตอนนั้นผมยังทำไมเป็นเลยนะ อะ..อือ.."
"คุณลาเต้ในฝันบอกว่าได้เรียนรู้จากหนังสือด้วยตนเอง แต่ยังไม่ได้ทำจริงๆ ครับ" พูดจบก็เลียริมฝีปากอย่างยั่วยวนก่อนที่จะก้มหน้าละเลงเลียพร้อมดูดบนยอดอกสีชมพูอ่อนของผมและมันก็เป็นที่จุดเสียวอย่างที่สุดที่จะทำให้ร่างของผมกระตุกและภายในบีบรัดท่อนเอ็นของคุณคอฟฟี่
"อะ..อ่า...คุณละ..ลาเต้...คุณโกรธผมอยู่หรือครับที่โกหกคุณถะ..ถึงได้ตอดแน่นซะขนาดนี้..ผะ..ผมจะแตกแล้วครับ ซี๊ด" พูดตะกุกตะกักเพราะความเสียวจบร่างกายของเขาก็กระตุกก่อนที่จะปลดปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นเข้ามาภายในช่องทางด้านหลัง
เมื่อเจ้าตัวปลดปล่อยออกมาจนหยดสุดท้ายก็ถอนออกมาเบาๆ จนน้ำรักไหลออกมาตามหง่ามขา
"เยอะเหมือนเดิมเลยนะครับพี่ชาย...แต่ผมก็ไม่ยอมแพ้หรอกนะ ผมจะทำให้คุณลาเต้ท้องลูกของผมให้ดู"
"จะเชื่อก็แล้วกันนะ" คนพี่ว่าก่อนที่จะผลิกตัวผมอีกด้านพร้อมสอดลิ้นร้อนเข้ามาจูบผมในตอนที่ผมเข้าถึงราคะเต็มพิกัดก่อนที่จะผละออกแล้วส่งรอยยิ้มเลศนัยให้กับน้องชายของตัวเอง "แต่พี่ว่าพี่ชนะนะเพราะพี่เป็นคนเริ่มก่อน"
"มันก็ไม่แน่เสมอนะพี่ชาย" ก่อนที่จะสอดท่อนเอ็นที่แข็งได้ที่เข้าไปในช่องทางเดิมที่พี่ชายเคยแวะมาแล้ว
"อะ...อือ..." และคนอย่างผมที่สมองไม่ปะติดปะต่อแล้วก็ได้แต่ครางหวานตอบ
"อูยย ขนาดผ่านพี่ชายมาแล้วก็ยังแน่นกว่าเดิมนะครับคุณลาเต้...ผมไม่ได้ทำให้คุณเจ็บใช่ไหม?" ถึงถามไปผมก็ตอบไม่ได้เพราะตอนนี้สมองโล่งขาวโพลนไปหมดแล้ว แต่ก็ยังพยายามที่จะตอบกลับ
"งื๊อ!?" ถึงมันจะไม่เป็นภาษาคนก็เถอะ
แรงสอบสะโพกของช็อกโค้ได้ขึ้นเป็นจังหวะของความแฉะและเปียกของน้ำรักที่อยู่ภายใน ยิ่งกระแทกเข้ามากเท่าไรน้ำรักที่อยู่ภายในก็ยิ่งกระเฉาะออกมามากเท่านั้นจนกระทั่งภายในช่องทางเกือบสะอาด
แต่เมื่อผมร้องครางดังยิ่งกว่าเดิมภายในก็ตอดรัดและบีบแน่นยิ่งกว่าเดินจนส่งผลให้ช็อกโค้ครางเสียงแหบพร่าตามๆ กันจนสุดท้ายก็ได้ปลดปล่อยน้ำรักออกมาแทนที่ของพี่ชายและได้เข้าไปผสมกับน้ำรักของคอฟฟี่ที่เหลืออยู่
เจ้าตัวถอนออกมาและนั่งหายใจหอบในขณะที่ผมหลับไปตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้ในอ้อมอกของคอฟฟี่