ชาย-ชาย,วัยว้าวุ่น,ไทย,เรื่องสั้น,รัก,แฟนตาซี,นิยายวาย,รักวัยรุ่น,#BL,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
นำต้นหอมออกมาจากตู้เย็นก่อนที่จะนำไปทำความสะอาดล้างคราบดินออกให้หมด จากนั้นก็ตัดเอารากออกแล้วนำไปใส่ในเครื่องปั่นพร้อมข้าวสารที่แช่น้ำแล้วพร้อมน้ำข้าวอีกครึ่งหนึ่ง
ปั่นทุกอย่างรวมกันให้ละเอียดจนทั้งหมดกบายเป็นของเหลวข้นสีเขียวอ่อน จากนั้นก็เทลงหม้อเพื่อต้มให้สุกกลายเป็นโจ๊กสีสันน่ากิน แถมยังมีประโยชน์แก้หวัดจากต้นหอมอีกด้วย
เทใส่ถ้วยพร้อมไข่ลวกที่ต้มเสร็จก่อนหน้านี้แล้วและตบท้ายด้วยพริกไทยและซีอิ๋วขาว
ยกและเดินไปหาผู้ป่วยทั้งสองที่นอนซมในห้องก่อนที่จะวางถาดบนโต๊ะ
เปิดลิ้นชักเพื่อหายาแก้ปวดลดไข้และวางบนถาดข้างๆ ถ้วยจะได้กินที่หลังจากกินข้าวต้มสูตรพิเศษหมดแล้ว
พยุงให้ทั้งสองคนนั่งลงแล้วเอาหมอนมาพิงด้านหลังเอาไว้
ช้อนสีขาวตักโจ๊กสีเขียวอ่อนออกมาคำหนึ่งพร้อมกับเป่าให้มันอุ่นลงก่อนที่จะจรดที่ปากของคุณช็อกโค้เป็นคนแรก "อ้าม.." ทำท่าอ้าปากจนเจ้าตัวทำตามด้วยสัญชาติญาณก่อนที่จะงับข้อนเพื่อที่จะใช้ริมฝีปากปาดโจ๊กและกลืนลงไปแค่โจ๊ก
"สีแปลกตา..แต่อร่อยมากครับ" พูดด้วยรอยยิ้มจนตาเป็นสระอิ ถึงจะแหบพร่าแต่ผมก็พร้อมที่จะฟัง
"เอาอีกไหมครับ?"
ส่ายหน้าเป็นคำตอบก่อนที่จะหันไปทางพี่ชายที่มองไปข้างหน้าด้วยแววตาที่เหม่อลอยไปใกล้
"ฮะๆ พี่ชายคงไปเฝ้าพระอินทร์แล้วละมั้ง?"
"ยังไม่ไป...แค่มึนๆ หัวต่างหาก"
"งั้นกินโจ๊กของผมก่อนแล้วค่อยกินยา" ผงกหัวอย่างเข้าใจก่อนที่จะเปิดปากในขณะที่ผมเป่าจนอุ่นและจรดที่ริมฝีปากพอดี
"อร่อย..." หันมามองผมด้วยใบหน้านิ่ง
"ขอบคุณครับ" แต่ผมยิ้มตอบอย่างเป็นมิตรให้กับเขา
เมื่อป้อนแฝดพี่จนหมดถ้วยผมจึงจะให้ดื่มน้ำตามเพียงเล็กน้อยเท่านั้นก่อนที่จะยื่นซองยาเล็กๆ ให้กับทั้งสองคน
"ผมไม่มีแรง/ไม่มีแรงครับ" พวกเขาพูดแทบจะพร้อมๆ กันจนสุดท้ายผมก็ยอมทำให้เพราะเห็นว่าป่วยจริง
แต่คำพูดต่อมาของทั้งสองคนกลับทำให้ผมชะงักลงและเงยหน้ามองสองแฝดอีกครั้ง
"ถ้าป้อนด้วยปากก็จะดีมาก/ดีมากครับ"
"ได้คีบจะเอาศอกเดี๋ยวก็ได้ป่วยกันพอดี!" ผมว่าก่อนที่จะวางเม็ดยาลงบนฝ่ามือของทั้งสองแฝดพร้อมกัน "เดี๋ยวผมจะป้อนน้ำแทน"
"ฮะๆ รู้สึกอยากหายไวๆแล้วสิ"
"จะได้มีแรงง้อคุณลาเต้ใช่ไหมพี่ชาย?"
"พะ..พูดอะไรของพวกคุณกัน! ใครงอน?"
