เรื่องราวของ อิงฟ้า เด็กสาวที่เดินทางมาบนเส้นทางนักเขียนกว่าสิบปี เพื่อไปให้ถึงเส้นชัยของความฝัน กับคำมั่นสัญญากับคนที่เธอรัก รอวันโคจรกลับมาพบกันอีกครั้ง กับเส้นชัยของความฝัน ที่ทั้งสองคนทำสำเร็จ
รัก,ชาย-หญิง,ชาย-ชาย,ไทย,หญิง-หญิง,ดราม่า,พล็อตสร้างกระแส,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
my year love ลุ้นรักล่าฝัน(ยัย)นักเขียนหน้าใส
เรื่องราวของ อิงฟ้า เด็กสาวที่เดินทางมาบนเส้นทางนักเขียนกว่าสิบปี เพื่อไปให้ถึงเส้นชัยของความฝัน กับคำมั่นสัญญากับคนที่เธอรัก รอวันโคจรกลับมาพบกันอีกครั้ง กับเส้นชัยของความฝัน ที่ทั้งสองคนทำสำเร็จ
เพราะต่างคนต่างมีความฝัน บนเส้นทางของตัวเอง การจากลาถึงต้องมาถึง พร้อมคำหมั้นสัญญา จะกลับมาพบกันอีกครั้ง กับเส้นทางความฝันที่ประสบความสำเร็จ
บทที่ 3
03
“พอเลย ให้มันน้อยๆหน่อยค่ะ พี่สาวเขายืนอยู่ตรงนี้”
พี่อิงดาวเอ่ยปากบอกกับพี่เจ้าขุนขึ้นมาพร้อมรอยยิ้ม เหลือบสายตามองพี่เจ้าขุน พร้อมบวก พี่เจ้าขุนยิ้มแห้งๆมือหนารีบเอามือออกจากเอวของฉันทัน ก่อนที่พี่ซันเดย์จะเอ่ยปากกระตุ้นให้ยัยอีสเตอร์คืนสติ
“ส่วนอีสเตอร์มึงอ่ะ เลิกได้ยัง”
“ตัวเองก็แฟนเป็นตันตนไหมเลิกช็อกสักทีเถอะ”
“แมลงวันบินเข้าปากเป็นสิบตัวแล้วมั้ง”
“เพื่อนวาสนาดี เขาคบก่อนที่พวกมึงจะเข้ามาในชีวิตพี่เจ้าขุนสักอีก ทำใจเถอะ”
“พี่เขามีตัวจริงของเขา”
ซันเดย์เอ่ยปากบอกกับอีสเตอร์ขึ้นมา พร้อมกับเดินไปตบไหล่อีสเตอร์เบาๆ ยัยอีสเตอร์ชักสีหน้าเล็กน้อย ก่อนที่มันจะเอ่ยปากย้อนซันเดย์ขึ้นมา
“กูรู้น่า แต่ที่ค้างอยู่ เพราะอยู่ช็อตโว้ย ถ้ามันบอกกูตั้งแต่แรกเวลาวีคพี่เจ้าขุน กูจะได้เกรงใจแฟนตัวจริงพี่เขาหน่อย”
“กูทำอะไรไปบ้างว่ะเนี่ย”
สิ้นประโยคดังกล่าวของมัน ฉันหัวเราะออกมาเล็กน้อยก่อนที่ฉันจะเอ่ยปากบอกกับยัยอีสเตอร์ขึ้นมา
“เรื่องนั้นฉันไม่ได้คิดมาก ขนาดนั้น พี่เจ้าขุนทำงานในวงการบันเทิง เรื่องแบบนี้ฉันเข้าใจได้อยู่”
“ทำตัวเหมือนเดิมเถอะ พวกแกสองคนอ่ะ”
“อีกอย่างฟ้าเพื่อนของพวกเราไม่ได้เป็นคนไร้เหตุผลขนาดนั้น แต่พี่ขออย่างเดียว ให้มันอยู่ในขอบเขตก็พอ แยกแยะความเป็นจริงกับในจอ”
“คนแบบพวกเราก็เป็นแค่คนธรรมดา ที่ทำอาชีพนักแสดงแค่นั้นเลย”
“ใช้ไหมค่ะ ตัวแสบ”
“พี่แค่คนธรรมดาที่อาชีพนักแสดง”
ประโยคหลังพี่เจ้าขุนหันมาบอกกับฉันมือยกขึ้นขยี้หัวฉันเบาๆอย่างเอ็นดูฉันยกจมูกขึ้นยุ้ยปากเล็กน้อยก่อนที่ฉันจะโว้ยวายพี่เจ้าขุนขึ้นมา
“ให้มันน้อยๆหน่อยพี่เจ้าขุนผมฟ้ายุ่งหมดแล้ว พี่เองก็เถอะนักแสดงเป็นแค่อาชีพ อาชีพหนึ่งก็ตาม แต่ยังไงพี่ก็เป็น คนของสาธารณะ จะทำอะไรก็ระวังหน่อยก็ดีนะคะ”
“อีกอย่างความฝันของฟ้าประตูเพิ่งแง้มออกแค่นิดเดียว ฟ้ายังไม่พร้อมเปิดตัวต่อสาธารณะตอนนี้นะคะ ไม่ได้ห้ามไม่ให้มาเจอ แต่ถ้าพี่ยังรอฟ้าไหว ขอเวลาให้ฟ้าอีกนิด ฟ้าจะรีบวิ่งไล่ตามพี่ให้ทันนะคะ”
“แต่ถ้าสุดท้ายพี่รอไม่ไหวแล้วจริงๆฟ้าก็พร้อมปล่อยมือพี่และยังจะคอยซัพพอร์ทความฝันพี่แบบนี้ต่อไป”
ฉันเอ่ยปากบอกกับพี่เจ้าขุนขึ้นมาพร้อมรอยยิ้ม พี่เจ้าขุนยิ้มรับพยักหน้ารับคำเบาๆก่อนที่พี่เจ้าขุนจะก้มหน้าลงมาใกล้ฉันยกนิ้วเรียวของคนอายุมากกว่าแตะที่ปลายจมูกฉัน ก่อนที่พี่เจ้าขุนจะเอ่ยปากบอกกับฉันขึ้นมา
“แต่พี่ยังรอไหวอยู่ครับ นานแค่ไหนพี่ก็จะรอ รีบตามพี่ให้ทันเร็วๆนะครับ ก่อนที่พี่จะทนไม่ไหว แล้วทำตัวเอาแต่ใจ”
“อย่าให้พี่รอนานนักนะครับ คุณนักเขียน”
สิ้นประโยคดังกล่าวของคนอายุมากกว่าริมฝีปากหนาของคนอายุมากกว่าก็จุ๊บลงที่หน้าผากของฉันแผ่วเบาต่อหน้าทุกคนที่อยู่ภายในห้องแต่งตัวที่อยู่หลังเวที
ที่ภายในห้องมีแต่งคนรู้จักและสนิทกับฉันช่วยกันเป็นพยานรักให้กับฉันและพี่เจ้าขุน
“ซันจะผิดไหมวะ ถ้ากูจะจิ้นคู่จริง แทนคู่จิ้นอย่างมึง”
“น่ารักชิบหาย กูเพิ่มเคยเห็นมุมอบอุ่นของพี่เจ้าขุนจริงๆก็ตอนพี่เจ้าขุนอยู่กับยัยฟ้าเพื่อนเรา”
“ตามสบายเลยมึง กูเองก็ยังชอบ”
“จิ้นชิบหาย เปฺิดตัวได้เร็วๆก็ดี”
สองเพื่อนชี้ของฉันช่วงกันคุย ก่อนที่พี่อิงดาวจะเดินไปกระซิบข้ามหูเพื่อนชี้ทั้งสองคนของฉัน
“นั้นสินะ พี่เองก็เห็นด้วย แต่น้องสาวพี่ดันดื้อ”
“คงได้แต่อธิฐานให้เส้นทางของสองคนนี้มาบรรจบกันเร็วๆ”
“ตอนนี้พวกเราทำได้แค่ซัพพอร์ทพวกเขาให้ดีที่สุดก็พอ”
สิ้นประโยคของพี่อิงดาวพวกเขาก็พร้อมใจกันพยักหน้าก่อนที่ซันเดย์จะเป็นเฝ้าบอกกับพี่อิงดาวขึ้นมา
“ว่าแต่พี่จะดีเหรอครับถ้าปล่อยให้สองคนนั้นหวานกันแบบนี้ต่อไป ใครมาเห็นจะดูไม่ดีนะครับ”
“เรื่องนั้นไปต้องห่วงจ้ะ พี่เคลียร์ทางให้แล้ว”
“ผู้จัดการของพวกเราก็ขอตัวกลับไปก่อนแล้ว เห็นบอกว่านานๆจะได้เลิกงานเร็ว อย่างให้เวลากับครอบครัวบ้าง เพราะหลังจากนี้ต้องออกงานต่างจังหวัดกันยาวๆ เลยกลับกันไปหมดแล้ว”
สิ้นประโยคดังกล่าวของคนมีศักดิ์เป็นพี่สาวพวกเขาก็พยักหน้าเล็กน้อยก่อนที่คนมีศักดิ์เป็นพี่สาวจะเอ่ยถามคนเป็นน้องสาวขึ้นมาอีกครั้งพร้อมรอยยิ้ม
“ฟ้าเปลี่ยนใจไหม ไม่กินข้าวด้วยกัน แค่พวกเรา”
คนถูกถามเม้มริมฝีปากลงแน่นทำท่าครุ่นคิดอยู่สักพัก ก่อนที่เธอจะเอ่ยปากตอบคำถามคนเป็นพี่สาวขึ้นมาพร้อมอย่างจำใจหันไปเห็นหน้าของชายหนุ่มคนรักของเธอ
“ก็ได้ค่ะ แค่วันนี้วันเดียว แต่ถ้าพี่พวกนักข่าวมาเห็นจะไม่มีปัญหาแน่เหรอค่ะ”
“ถ้ามีปัญหา แกไม่ต้องห่วง เดียวพวกฉันช่วยเคลียร์”
“พี่สาวของฟ้าก็ไปด้วย ไม่ต้องห่วงมีพี่อยู่ทั้งคนถ้ามีคนว่าก็บอกว่าไปกับพี่สาว”
“ถ้ายังมีคนกล้าพี่พร้อมบวก”
“ผมเองก็อยู่ เดียวช่วยบวกอีกแรง”
พี่ธาดาเพื่อนสนิทของพี่เจ้าขุนที่มาตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้เอ่ยปากบอกเดินอ้อนไปยืนข้างๆซันเดย์ ซันเดย์ขมัวคิ้วเป็นปนเอ่ยปาถามคุณธาดาขึ้นมา
“มาไงอ่ะ คุณ”
“มาตามเสียงหัวใจ”
“ขนลุก คนเยอะ ให้มันน้อยๆหน่อย”
ซันเดย์เอ่ยปากบอกขึ้นมาผลักคุณธาดาออกอย่างลำคาญฉันมองภาพนั้นเล็กน้อยหันไปตั้งคำถามกับพี่เจ้าขุน พี่เจ้ายิ้มออกมายักไหล่เล็กน้อย เอ่ยปากตอบคำถามของฉันขึ้นมา
“รักแรกพบ ระหว่างนายทุนกับนักแสดงในกอง”