เรื่องราวความรัก
ของทั้งห้าคู่ ที่มีอุปสรรค ที่เรียกว่าความฝันของแต่ละคน มาขวางกั้น เกิดเป็นความรัก ที่อาจเปิดเผยได้
ด้วยเส้นเรื่องของแต่ละคู่ ที่มีรสชาติที่แตกต่างกับอุปสรรค ที่ไม่เหมือนกัน พวกเขาจะจับมือกันก้าวข้ามอุปสรรค เหล่านั้นไปด้วยกันได้หรือไม่ มาติดตามไปพร้อมๆกัน ในเซ็ตนิยาย my year love
รัก,ชาย-หญิง,ชาย-ชาย,ไทย,หญิง-หญิง,พล็อตสร้างกระแส,LGBTQIA+,รักโรแมนติก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เรื่องราวความรัก
ของทั้งห้าคู่ ที่มีอุปสรรค ที่เรียกว่าความฝันของแต่ละคน มาขวางกั้น เกิดเป็นความรัก ที่อาจเปิดเผยได้
ด้วยเส้นเรื่องของแต่ละคู่ ที่มีรสชาติที่แตกต่างกับอุปสรรค ที่ไม่เหมือนกัน พวกเขาจะจับมือกันก้าวข้ามอุปสรรค เหล่านั้นไปด้วยกันได้หรือไม่ มาติดตามไปพร้อมๆกัน ในเซ็ตนิยาย my year love
ผู้แต่ง
Alinda-อลินดา
เรื่องย่อ
เรื่องราวความรัก
ของทั้งห้าคู่ ที่มีอุปสรรค ที่เรียกว่าความฝันของแต่ละคน มาขวางกั้น เกิดเป็นความรัก ที่อาจเปิดเผยได้
ด้วยเส้นเรื่องของแต่ละคู่ ที่มีรสชาติที่แตกต่างกับอุปสรรค ที่ไม่เหมือนกัน
พวกเขาจะจับมือกันก้าวข้ามอุปสรรค เหล่านั้นไปด้วยกันได้หรือไม่
มาติดตามไปพร้อมๆกัน ในเซ็ตนิยาย my year love
เพราะต่างคนต่างมีความฝัน มีเส้นทางเป็นของตัวเอง การแยกจากถึงต้องมาถึง
หนึ่งคนก้าวเดินออกไปแสงไกล อีกคนกลับอยู่ที่เดิมไม่ไปไหน
หนึ่งคนพร้อมที่จะยกเลิกคำมั้นสัญญาเสมอ อีกกลับยึดมั่นในคำสัญญาไม่เปลี่ยนแปลก
ความรักครั้งนี้จะเป็นเช่นใดจะต้องแยกจากหรือพวกเขาจะได้กับมารักกัน
มาติดตามเรื่องราวความรักของคู่นี้ไปพร้อมๆกัน ในนิยายเรื่องนี้ได้เลย
#เจ้าขุนอิงฟ้า #อลินดา #Alinda
บทที่ 11
11
"แต่อย่างคิดว่าแค่นี้อิงฟ้าคนนี้จะยกโทษให้ง่ายๆ ฝันไปเถอะ ช่วยไม่ได้ใครใช้ให้ตัดสินใจอะไรกันเอง โดยไม่ถามความสมัครใจของฉันละ”
~Jaokhun~
ร้านคาเฟ่ XXX
กริ่งกริ่งกริ่ง
เสียงกระดิ่งหน้าประตูของคาเฟ่ที่ผมเพิ่มมาถึงส่งเสียงดังขึ้นมาทันทีที่ผมเปิดประตูเข้ามาในร้าน
สายตาของผมมองซ้ายมองขวาเล็กน้อย เห็นร่างบางของหญิงสาวคนรักของผมนั่งอยู่มุ่งหนึ่งของร้านคาเฟ่ ท่าทางไม่สบอารมณ์
คงจริงอย่างที่อิงดาวบอก ผมคงคิดน้อยเกินไปตัดสินใจอะไรไม่ยอมถามความสมัครใจของเธอ
แบบนี้ก็เหมือนผมไม่เชื่อใจเธอว่าเธอจะวิ่งไล่ตามผมทันในเส้นทางของนักเขียนที่เลือกเดิน
“ไม่รู้จะขอโทษเธอยังไง”
ผมถอนหายใจออกมาเล็กน้อย ก่อนที่ผมจะหันไปเห็นพนักงานสาวที่กำลังยกแก้วโกโก้ของเธอไม่เสริฟ์ให้เธอที่โต๊ะ ผมรีบเดินเข้าไปหาพนักงานสาวคนนั้นเล็กน้อยก่อนที่ผมจะเอ่ยปากถามกับพนักงานสาวคนนั้นขึ้นมา
“ขอโทษนะครับ โกโก้แก้วนั้นของเธอคนนั้นใช้หรือเปล่าครับ”
สิ้นประโยคคำถามของผมเธอพยักหน้าให้กับผมเล็กน้อยก่อนเอ่ยปากตอบคำถามผมขึ้นมาพร้อมรอยยิ้ม
“ค่ะ ของคุณลูกค้าคนนั้นค่ะ”
“ไม่ทราบว่าคุณเจ้าขุนถามทำไมเหรอค่ะ”
“ผมฝากเอา เค้กช็อกโกแลตบราวนี่ไปให้เธอคนนั้นเพิ่มด้วยได้หรือเปล่าครับ เดียวผมจ่ายให้เธอแทน”
รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของพนักงานสาวก่อนที่เธอจะพยักหน้ารับคำให้ผมเล็กน้อย เดินไปสั่งเค้กช็อกโกแลตบราวนี่ที่ผมบอกกับเธอเพิ่มผม ยิ้มขอบคุณเธอเล็กน้อย
ก่อนที่ผมจะเดินไปนั่งที่เคาเตอร์หน้าร้านทันที เอ่ยขอเมนูอาหารคาวจากพนักงานอีกคนพร้อมรอยยิ้ม พนักงานหนุ่มพยักหน้ารับคำเล็กน้อยก่อนที่พนักงานหนุ่มจะส่งเมนูมาให้ผมดู
ผมเปิดดูเมนูอาหารสักพักก่อนที่ผมจะเอ่ยสั่งเมนูอาหารคาวเพิ่มเติมที่ส่วนใหญ่เป็นของ
โปรดของฟ้าให้ไปส่งที่โต๊ะของฟ้าพร้อมกับจ่ายค่าอาหารไว้ให้เดินออกจากร้านคาเฟ่ไปทันที หันหลังมองเข้าไปในร้านอีกครั้งมองไปที่โต๊ะที่ฟ้านั่งอยู่
“พี่ขอโทษนะครับ ฟ้า หลักจากนี้พี่จะไม่ตัดสินอะไรด้วยตัวเองอีกแล้วนะครับ”
“พยายามเข้านะครับ พี่จะคอยซัพพอร์ทฟ้าแบบนี้ตลอดไปนะครับ รีบตามพี่ให้ทันนะครับ บนเส้นทางที่ฟ้าเลือกเดิน”
สิ้นประโยคดังกล่าวของผม ผมก็เดินออกจากคาเฟ่ไปทันทีกลับไปที่สตูดิโอของตัวเอง ทิ้งให้ฟ้าอยู่นั่งเล่นที่ร้านต่อทันที
“เป็นไงบ้างนายได้คุยกับฟ้าเรียบร้อยแล้วใช้หรือเปล่า”
“ฟ้าว่าไงบ้าง ยังโกรธอยู่ไหม”
อิงดาวเอ่ยปากถามผมขึ้นมาแถบจะทีที่เห็นหน้าผม ผมส่ายหัวเบาๆ เป็นการตอบคำถามของอิงดาว
“ไม่เป็นช่างเถอะ ผมจะไปทำอะไรเอาแต่ใจแล้ว”
“ฟ้ามีเส้นทางที่เธอเลือก บางทีฉันอาจจะยุ่งมากเกิดไป"
"แบบนี้ไม่ได้แปลว่าผมไม่เชื่อใจน้องสาวของเธอเหรอ"
"ว่าน้องสาวของเธอไม่มีทางทำตามความฝันของตัวเองได้”
สิ้นประโยคดังกล่าว อิงดาวถอนหายใจออกมาเล็กน้อยพยักหน้าให้กับผมเบาๆ
ก่อนที่ผมจะเดินไม่หน้ากระจกนั่งลงให้อิงฟ้าช่วงเติมหน้าให้เตรียมพร้อมสำหรับการค้นหานักแสดงมาร่วมโปรเจคแรกของสตูดิโอผม
ที่ถูกเปิดอย่างเป็นทางการหลังจากเตรียมการมานานถ้านับแล้วก็ตั้งแต่ที่ผมได้พบกับฟ้า
เธอเป็นเด็กผู้หญิงคนแรกและคนเดียวที่ผมที่ผมอยากตื่นเช้าขึ้นมาเห็นเธออยู่เคียงข้ามผมตลอดชีวิตที่เหลืออยู่
เธอเปรียบเสมอรักแรกและรักเดี๋ยวของผมเสมอมาเพราะเป็นแบบนั้น จนบ้างที่ผมก็รักเธอมากไป กลายเป็นผมพยายามดึงเธอให้เข้ามาโลกเดี๋ยวกับผม โดยไม่ถามความสมัครใจของเธอให้ดีเสียก่อน
“แน่ใจแล้วใช้ไหมใช้ไหมค่ะ ท่านประธานว่านางเอกของคุณจะเป็นก็ได้ที่ไม่คุณอิงฟ้า”
จัสมินหนึ่งในคนเขียนบทของโปรเจคนี้เอ่ยปากถามผมขึ้นมา ผมพยักหน้าให้กับเธอเล็กน้อยเป็นการยืนยันคำตอบ หลังจากที่ผมพูดออกไปว่าให้รับนางเอกที่จะมาแสดงประกบคู่กับผมเพิ่มอีกหนึ่งหลังจากวันนั้นที่พวกผมวางตัวอิงฟ้าให้มาแสดงคู่กับผม แทนที่จะรับน้องใหม่มาแสดง ผมพยักหน้ายืนยันคำตอบให้กับจัสมิน
ถึงแม้ใจจริงแล้วผมก็ไม่อย่างแสดงคู่ใครนอกจากอิงฟ้า ไม่เว้นแม้กระทันซันเดย์ที่เป็นคู่จิ้นของผมมาตลอดสามปีที่ผ่านมา
เพราะทางซันเดย์เองก็ไม่ได้อย่างทำงานคู่กับผมแล้ว ไม่ใช้อะไรหลอกนะครับ เห็นเจ้าตัวบอกว่าอย่างลองแสดงคู่กับคนอื่นบ้างนอกจากผมนะครับ แต่ถ้ามีโอกาสที่มีงานคู่ของผมกับซันเดย์จ้างทางนั้นเองก็ยังเต็มใจรับงานคู่กับผมอยู่
“เข้าใจแล้วค่ะ ถึงที่จริงแล้วคนที่พี่ตั้งใจวางตัวให้มาเล็กบทนาเดียร์ จะเป็นน้องอิงฟ้าตั้งแต่แรกก็ตาม”
“แต่พี่ก็เคารพการตัดสินใจของเราทั้งสองคนอยู่ดี”
พี่จัสมินเอ่ยปากบอกกับผมขึ้นมาพร้อมรอยยิ้มก่อนที่เธอจะเดินนำผมเข้าไปในห้องค้นหานักแสดง ที่นักเขียนต้องมีส่วนร่วมในการช่วยคัดเลือกคนที่จะมาแสดงโปรเจคนี้ร่วมกับนักแสดงนำอย่างผมและซันเดย์ที่ถูกวางตัวไว้ตั้งแต่แรก
ก็คัดตัวนักแสดงผ่านพ้นไป แม้ตัวละครอื่นๆ ในโปรเจคนี้จะได้ แต่บทของน้องนาเดียร์กับบทของพี่อาทิตย์ที่จะมาแสดงประกบคู่กับผมและซันเดย์กลับยังไม่มีใครผ่านเข้าตาของพี่จัสมินกับพวกผมเลยสักคน
ห้องประชุม
เวลา 23.50 น.
ในเวลาเกือบเที่ยงคืน ภายในห้องประชุมที่มีเพียงแค่ผู้เกี่ยวข้องแค่ไม่กี่คนที่นั่งคุยกันอยู่ด้วยใบหน้าเคร่งเครียด ถอนหายออกมาติดๆ อย่างเหนื่อยหน่าย ยกมือขึ้นกุมขมับอย่างปวดหัว
ก่อนที่เสียงหวานของอิงฟ้าจะเอ่ยพูดขึ้นมา
“นี่รอบเท่าไรแล้วก็ไม่รู้นะคะ คนที่ตรงกับคาแรคเตอร์กับบทนาเดียร์กับพระอาทิตย์ยังไม่ได้เลย”
“นั้นสินะ”
เสียงจัสมินเอ่ยปากพูดตอบกลับขึ้นมาก่อนที่พวกผมจะถอนหายใจออกมาอย่างพร้อมเพียง
“เอายังไงดีค่ะ หรือพวกเราจะลองเปิดรอบออดิชั่งดูกันอีกสักรอบดี”
เสียงหวานของอิงฟ้าเอ่ยปากพูดขึ้นมาอย่างซีเรียจเธอเม้มริมฝีเล็กตามแบบฉบับของเธอเวลาที่เธอกำลังใช้ความคิด แขนของเธอยกขึ้นกอดอก ผมมองร่างบางเล็กน้อยอย่างเอ็นดู
“พี่ว่านะเปิดไปก็เท่านั้น ฟ้าไม่ลองเก็บเอาไปคิดดูอีกสักรอบละ เป็นทั้งคนเขียนบทเป็นทั้งคนแสดงเอง พี่ว่ามันดูท้าทายดีไม่ใช้เหรอ ได้ลองทำทั้งเบื้องหน้าและเบื้องหลังแบบนี้”
อิงดาวเอ่ยปากช่วยคุยกับอิงฟ้าน้องสาวของตัวเองดูอีกที ความเงียบเข้าปกคลุมภายในห้องประชุมอีกครั้ง
ก่อนที่อิงฟ้าจะถอนหายออกมาอย่างคิดหนัก ก่อนที่เธอจะเอ่ยปากตอบคำถามของคนมีศักดิ์เป็นพี่สาวออกมา
แม้เธอจะยังไม่ตอบตกลงชัดเจอ อย่างน้อยๆ เธอก็ยอมตอบปากรับคำ แค่นั้นก็เกินพอสำหรับผมแล้วละครับ
“ต่อไปก็บท พระอาทิตย์”
“มีใครในใจที่อยากให้มาแสดง บทนี้มั้ย”
สิ้นประโยคคำถามของผมจัสมินพยักหน้าเบาๆ เป็นการตอบกลับคำถามของผม ก่อนที่เธอจะ
เอ่ยปากตอบคำถามผมกลับมาเป็นชื่อที่ผมไม่คาดคิด
“ธาดา"