AMARANTHINE เป็นมังกรไม่ใช่แมว - บทนำ มาจะกล่าวบทไป โดย ItsAlthero @Plotteller

ข้าเป็นมังกร ข้าไม่ใช่แมว ข้าไม่เล่นของเล่นแมว ข้าไม่นอนในบ้านแมว พวกเจ้ามีสายตาเป็นญาติกับถั่วเรอะ? เลิกหยุมพุงข้าสักที ไม่งั้นข้าจะหนีออกจากบ้าน! "แต่วันนี้มีสเต็กให้เจ้านะ" เอาไว้ข้าหนีวันหลังก็ได้

AMARANTHINE เป็นมังกรไม่ใช่แมว - บทนำ มาจะกล่าวบทไป โดย ItsAlthero @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

ชาย-ชาย,แฟนตาซี,ไซไฟ,สงคราม,เลือดสาด,แมว,นายเอกเก่ง,วายแฟนตาซี,#BL,พลังวิเศษ,เวทมนตร์,18+,สงคราม,อสูร,ภูต ,ปีศาจ,เทพ ,ยุคดวงดาว,โลกอนาคต,ต่างดาว,อมนุษย์,มังกร,ฮาเร็มชาย,ไซไฟ,แฟนตาซี,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

แท็คที่เกี่ยวข้อง

รายละเอียด

ผู้แต่ง

ItsAlthero

เรื่องย่อ

#เป็นมังกรไม่ใช่แมว

นามของข้า คือ 'เอมารันไธน์' และข้าต้องการความช่วยเหลือ...

คือเรื่องมันเป็นแบบนี้นะท่านผู้มาเยือน อันตัวข้านั้นเป็นมังกรรุ่นเยาว์ ได้ลงหลุมไปคุยกับรากอ่อนของต้นแอชจิ๋ว จำศีลไปราวๆหนึ่งพันปีตามวิสัยปกติของมังกร แต่พอตื่นมาอีกครั้งก็ต้องพบว่า... ข้ากลายเป็นแมวไปแล้ว

...ตอนข้าหลับอุตุมันมีอะไรผิดพลาดตรงไหน ข้าไม่เข้าใจ

มิหนำซ้ำ ดวงของข้ายังดิ่งลงเหวอย่างที่นรกก็ฉุดไม่อยู่ ทั้งผู้บัญชาการชาวมนุษย์เอย จักรพรรดิสวรรค์เอย ราชาปีศาจเอย จ้าวอสูรเอย และผู้นำอมนุษย์เผ่าอื่นๆมากมาย ต่างก็จ้องจะเข้ามาขย้ำพุงข้าไม่หยุดไม่หย่อน เอาแต่กวักมือเรียกข้า

เหมียวๆ... เหมียวบ้านพวกเจ้าสิ

ข้าคือมังกรบรรพกาลตัวสุดท้ายของโลก ทั้งยังเป็นสายพันธุ์หายากขึ้นทะเบียนเป็นอันดับต้นๆของทุกทำเนียบเชียวนะ แต่พวกเจ้ากลับทำเหมือนข้าเป็นแมวจรไร้บ้านแบบนี้ ถือว่าตนเป็นใหญ่เลยจะข่มข้าอย่างไรก็ได้งั้นรึ? คิดหรือว่าข้าจะยอมอยู่ในโอวาท ทำตัวเชื่องเยี่ยงสัตว์เลี้ยงกับพวกเจ้า? ไม่ว่าพวกเอ็งจะทำอะไร ก็ซื้อใจข้าไม่ได้หรอก!

"อย่างอนกันนานนักเลยน่า เอมี่ ฉันซื้อแมวเลียรสโปรดของเจ้ามาให้สามร้อยลังเลยนะ ให้ฉีกตอนนี้เลยไหม คืนดีกันนะ"

"ใจเย็นก่อน เอ็ม ข้าเพียงแต่มาง้อเท่านั้น เจ้าชอบกินเนื้องูใช่ไหม? ข้าเอาเนื้อบาซิลิสก์จากแดนปีศาจมาฝากเจ้า"

"อย่าโกรธกันเลยนะ เด็กดี วันนี้พี่ซื้อขนมมาให้เจ้าเยอะแยะเลยนะ เค้กช็อกโกแลตจากแดนอสูรที่เจ้าชอบยังไงล่ะ มีเครป พาย ทาร์ต อยู่ในตู้อีกเป็นร้อยด้วยนะ"

"ช่างน่าดีใจนักที่ เอมี่น้อย ชอบของขวัญของเรามากถึงเพียงนี้ เจ้าอยากได้เพชรพลอยไปประดับรังเพิ่มอีกเท่าไหร่ล่ะหืม? เรายกให้ทั้งคลังแดนสวรรค์เลยก็ยังได้นะ แต่หากเจ้ายังไม่พอใจแล้วล่ะก็ เดี๋ยวเราจะลองไปถามแดนภูตดูให้ด้วย ดีหรือไม่?"

"ไม่ต้องขอ แดนภูตยกให้หมดเลย ที่รัก"

.....

เอาเป็นว่าข้าจะยอมนอนเฉยๆบนกองเงินกองทองของพวกเจ้าต่อไปอีกสักหน่อยก็แล้วกัน แต่จงระวังไว้เถอะ ประมาทข้ามากๆแล้วเจ้าจะเสียใจ สักวันนึงข้าจะยึดครองโลก ไม่สิ ครองจักรวาล ครองเอกภพไปด้วยเลยเอ้า ยึดได้แล้วข้าก็จะเปลี่ยนมันให้กลายเป็นคาเฟ่แมวซะให้หมดเลยคอยดู อย่าล้อเล่นกับระบบ เพราะระบบตบสวนนะจะบอกให้!

ระวังโลกเจ้าเอาไว้ให้ดีเถอะ! (●`ω´●)

WARNING!!!

นิยายเรื่องนี้เป็น Boy Love แนว Sci-Fi ผสมแฟนตาซี ไทม์ไลน์ยุคอนาคต/ยุคดวงดาว มีหลายโลก หลายเวิร์ส และมีพระเอกหลายคน มีการแสดงความสัมพันธ์ระหว่างเหล่าพระ-นาย แบบ Polygamy เพราะเป็น ฮาเร็มชาย จัดอยู่ในหมวด18+แต่เป็นฉบับCutเพื่อความเหมาะสม จะมีเนื้อหาที่ถูกตัดทอนออกไปบางส่วนเพื่อให้มีเนื้อหาเชิง [Trigger] น้อยที่สุด นิยายเรื่องนี้เหมาะสำหรับผู้ที่มีอายุ18ปีขึ้นไป จะมีเนื้อหาเกี่ยวกับเพศ ความรุนแรง และฉากทารุณบางประการ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน โดยจะเขียนคำเตือนกำกับไว้ซ้ำในบทที่จำเป็นเพื่อประกอบการใช้วิจารณญาณในการอ่านต่อไป ~~อนึ่ง ฉบับUncutอยู่ในบ้านหลักสีฟ้า~~

*เรื่องทั้งหมดเป็นเพียงจินตาการของผู้เขียน เป็นเรื่องแต่ง ไม่อิงประวัติศาสตร์หรือหลักความเป็นจริงแต่อย่างใด มีเนื้อหาเพื่อความบันเทิงเท่านั้น*

⚠ นิยายเรื่องนี้สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 และเป็นลิขสิทธิ์ของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียว ไม่อนุญาตให้คัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลง หรือกระทำการใดๆ อันเข้าข่ายการละเมิดลิขสิทธิ์โดยเด็ดขาด หากฝ่าฝืนมีโทษตามกฎหมาย ⚠

⚠ หากเราเตือนแล้วยังคุยกันไม่เข้าใจอีก ศาลจะเป็นที่ต่อไปที่ท่านจะได้มานั่งคุยกับเรา ⚠

แวะไปทักทายกันได้ที่

FB: @Althero_LD

X (Twitter) : @ItsAlthero

♡ ด้วยรักและขอบคุณจ้า ♡

สารบัญ

เนื้อหา

บทนำ มาจะกล่าวบทไป

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว โลกเคยมีมนุษย์

โลก (Earth) ในปัจจุบัน คือยุคสมัยที่โลกและจักรวาลอยู่ใกล้เพียงแค่เอื้อม เทคโนโลยีแห่งอนาคตได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตประจำวัน มนุษย์เป็นเผ่าพันธุ์แรกที่ปรับตัวได้อย่างรวดเร็ว ทว่าเพียงแค่พวกเขาย่างกรายออกไปจากบ้านสีน้ำเงินที่อยู่มายาวนาน ก็ต้องพบกับความจริงที่ตีแสกหน้าลงมาตรงๆ ว่า ตลอดเวลาที่ผ่านมานี้ มนุษย์ไม่ใช่สิ่งมีชีวิตที่มีอารยธรรมเพียงผู้เดียวในเอกภพ

มนุษย์เก่งเสมอในการทำเรื่องที่ไม่ค่อยฉลาดต่อเผ่าพันธุ์ตัวเอง ในทันทีที่ยานสำรวจห้วงอวกาศของพวกเขาลงจอดบนดาวดวงอื่น ก็ประกาศว่านั่นจะเป็นดาวโลกใหม่ของมวลมนุษยชาติแล้วเข้ายึดครองทันที ราวกับมดที่อพยพหนีพายุฝนไปสร้างรังใหม่ที่ใต้ถุนบ้านผู้อื่น พวกเขาใช้วิทยาการทางการทหารที่ล้ำสมัยที่สุดเท่าที่มี ก่อตั้งเขตปกครองบนดาวดวงนั้นขึ้นมาเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ของมนุษย์

และนั่นก็เป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ของมนุษย์เช่นกัน ที่ได้พบเจอเผ่าพันธุ์ทรงอารยะอื่นนอกจากเผ่าพันธุ์ตนเอง

ชาวเซเลสเทียล [Celestials] ไม่ปลื้มใจเลยแม้แต่น้อยที่มีเผ่าพันธุ์อ่อนด้อยพัฒนาจากดวงดาวที่อายุน้อยกว่าดาวของตนตั้งพันล้านล้านปี มาบุกรุกดวงดาวที่อยู่ในเขตอำนาจการปกครองของพวกเขา ซ้ำร้ายยังประกาศเจตนารมณ์อ้างสิทธิ์ครอบครองปรปักษ์โดยเปิดเผยไม่เกรงกลัวสิ่งใดเลยสักนิด ความไร้เดียงสาเหมือนเด็กน้อยที่เพิ่งออกสู่โลกกว้างเป็นครั้งแรกของมนุษย์ จบลงด้วยการขึ้นศาลจักรวาล

ศาลจักรวาล [Universal Court of Justice] ดำรงอยู่เพื่อรักษาสมดุลของเอกภพ ตั้งขึ้นโดยเผ่าพันธุ์ทรงอำนาจหลากหลายเผ่าพันธุ์ และตั้งอยู่ทั่วทุกกาแล็กซี่ในจักรวาล แต่เมื่อปัญหาเกิดที่กาแล็กซี่มิลกี้เวย์ ผู้ที่เข้าร่วมการไต่สวนจึงมีเพียงผู้ที่มีเขตปกครองอยู่ในทางช้างเผือกด้วยกันเองเท่านั้น

ชาวเซเลสเทียล [Celestials] ชาวเฟย์ [Fae Folks] ชาวแวร์บีสต์ [Werebeasts] และชาวเดมอนส์ [Dæmones] ได้เปิดเผยตัวให้ชาวมนุษย์พบเจอเป็นครั้งแรกในวันนั้น

หลังจากการไต่สวนที่กินเวลาไปกว่าห้าสิบปีเริ่มทำให้เผ่าอายุยืนทั้งหลายเห็นใจชาวมนุษย์มากขึ้น เมื่อชาวต่างเผ่าทราบว่าโลก [Earth] เดิมของพวกมนุษย์นั้นกำลังเผชิญวิกฤตประชากรล้นโลก ภาวะโลกเดือดเกินจะอาศัย ฝุ่นควันพิษฟุ้งกระจาย และทรัพยากรต่างๆหายไปเกือบหมดโดยเฉพาะอาหาร ทางเลือกเดียวของมนุษย์คือต้องหาบ้านใหม่ให้ได้ในเร็ววันเท่านั้นหากไม่อยากสูญสิ้นทั้งเผ่าพันธุ์

เมื่อทราบดังนั้น แม้เดิมทีจะไม่พอใจเอามาก แต่หลังจากการเจรจาอยู่พักหนึ่ง ชาวเซเลสเทียล (หรือที่มนุษย์เรียกกันเองว่า ชาวสวรรค์) ก็ยอมใจอ่อน ตกลงยกดวงดาวที่พิพาทกันอยู่นั้นให้มนุษย์ได้อาศัยไป ‘แบบมีเงื่อนไข’

เหล่ามนุษย์ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากตกลง

พวกเขาเกือบทั้งหมดได้ไปจากโลกที่ถือกำเนิด อพยพถิ่นฐานไปตั้งรกรากใหม่ ณ ดวงดาวที่มีสภาพคล้ายคลึงกันกับโลกเดิมมากเสียจนพวกเขาตั้งชื่อดาวเคราะห์ที่เป็นบ้านใหม่นั้นว่า ดาวโลกใหม่ [Earth-02]

หลังจากที่มนุษย์ได้ละทิ้งโลกเก่าไปอย่างไม่หวนกลับ เวลาก็ได้ผ่านไปนานหลายพันปี ดาวเคราะห์โลกเก่า [Earth-01] ก็ได้ปรับตัวเองใหม่อีกครั้ง จนกลับคืนเข้าสู่สภาพแบบเดียวกับยุคดึกดำบรรพ์ แต่ยังเต็มไปด้วยอันตรายมากมายที่ส่งผลกระทบร้ายแรงต่อสิ่งมีชีวิตทุกเผ่าพันธุ์ที่คิดจะลงมาสำรวจอยู่ดี มันจึงกลายเป็นดาวเคราะห์อันตรายที่ถูกทิ้งร้างไปถาวร

และแน่นอน ในโลก [Earth-02] เมื่อเทคโนโลยีล้ำหน้าไปจนถึงขีดสุดแห่งยุคสมัย วิถีเก่าแก่โบราณก็ย่อมค่อยๆ เลือนหายไปตามกาลเวลา เผ่าพันธุ์ของสิ่งมีชีวิตเองก็ไม่ใช่ข้อยกเว้นเช่นกัน มนุษย์ได้เข้าใจไปเองว่าเผ่าพันธุ์ตนนั้นเป็นสิ่งมีชีวิตชนิดสุดท้ายที่เหลือรอดจากโลกเก่า สัตว์และสิ่งมีชีวิตชนิดอื่นล้วนสูญพันธุ์สิ้น ไม่มีให้เห็นอีกต่อไป

สิ่งใดที่ไม่ปรับตัวล้วนต้องตาย นั่นคือสัจธรรม ผู้ที่กำเนิดในอดีตหากไม่ปรับไปพร้อมๆ กับปัจจุบันเพื่อรับมือกับอนาคตแล้วไซร้ ปลายทางสุดท้ายย่อมเป็นความตายที่ไม่อาจเลี่ยง

...และข้า ก็คือมังกรตัวสุดท้ายของเผ่าพันธุ์

นามของข้าคือ เอมารันไธน์

อนิจจา เมื่อมองย้อนกลับไปแล้ว ข้าช่างอาภัพนัก สิ่งที่ข้าไม่รู้แม้แต่น้อยในวันที่ทิ้งร่างลงวันนั้น คือชะตาชีวิตข้ายังไม่จบ เพราะความบัดซบมันจะเริ่มขึ้นในอีกหนึ่งพันปีต่อมา...

โชคชะตาของข้าต้องพลิกผันไป เมื่อเจ้าทาสหมายเลขหนึ่งในอนาคตของข้า ได้ขับยานสำรวจลำยักษ์ลงมาจากอวกาศเพื่อทำการสำรวจดาวโลก [Earth-01] เจ้าหมอนั่นก็ดันบินลงมาเจอกับป้ายหินของข้าเข้า ซึ่งนอกจากมันจะไม่เพียงแต่ขโมยป้ายหลุมศพข้าไปหน้าด้านๆ มันยังลงแรงขุดข้าออกมาจากการจำศีลนิรันดร์ แล้วยังอุ้มเอาร่างข้าขึ้นยานของมันกลับไปด้วย! เท่านั้นยังไม่พอ ในภายหลัง ขนาดรู้ชื่อข้าแล้ว ยังเสื๊อกเรียกชื่อข้าเพี้ยน เปลี่ยนจากชื่ออันแสนไพเราะของข้าตัดเหลือแค่คำว่า...

“เอมี่”

….เอมี่บ้านเจ้าสิ

และเรื่องราวการเดินทางของข้าทั่วทั้งกาแล็กซีทางช้างเผือกในต่อจากนี้ ก็กลายเป็นช่วงเวลาน่าอัศจรรย์ พิศวง อลวน และเต็มไปด้วยความชุลมุนวุ่นวายอย่างสนุกสุดเหวี่ยง เรียกได้ว่าชีวิตที่พลิกผันไปตลอดการของข้านั้น คือ ‘โชคชะตา’ ที่ข้าจะไม่มีวันลืมอย่างแน่นอน