เขาทำหน้าที่อยู่ในดงศัตรูด้วยความจำใจ โดยไม่ให้เธอล่วงรู้ว่าความลับในการมาของเขาเกิดจากสาเหตุใดกันแน่ แต่หากเขาเผลอรู้สึกกับลูกสาวศัตรูเกินความจำเป็นควรทำยังไงกันนะ
รัก,ดราม่า,แอคชั่น,ชาย-หญิง,เกาหลี,พระเอกเทพ,พระเอกหล่อ,พระเอกลูกหมา,พระเอกคลั่งรัก,หมอ ,ทหาร,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
-คิมจุนยอง-
หลังจากออกจากกองทัพอย่างไม่เป็นทางการ ผมก็เริ่มหาแนวทางเข้าสู่เครือข่ายการเป็นทหารรับจ้าง เพื่อให้ตัวเองจะได้แทรกซึมเข้าไปในองค์กรค้าอาวุธได้มากยิ่งขึ้น ซึ่งส่วนใหญ่เป็นหน่วยงานลับที่เชี่ยวชาญในการจัดการกับภารกิจที่กฎหมายไม่สามารถเข้าถึงได้
ชั่วพริบตาเดียว เวลาก็ผ่านไปเกือบหกเดือนเข้าแล้ว นับจากวันที่ซูอาจากไป
ผมไม่รู้ว่าการมาเป็นทหารรับจ้างแบบนี้จะทำให้จองซูอาผิดหวังในตัวของผมหรือเปล่า แต่สิ่งที่ผมทำไปทั้งหมดก็เพื่อจะลากคอคนที่มีส่วนทำให้เธอต้องมาตายจากไปมารับโทษให้ได้
หลังจากเข้าร่วมกับทางองค์กรทหารรับจ้าง ผมก็ได้ใช้เวลาในการเก็บข้อมูลสืบสวนเรื่องของลีมูอยอกอย่างละเอียด แต่ไม่ว่าจะพยายามเพียงใด ก็ไม่สามารถหาหลักฐานที่แน่ชัดได้สักที
เห็นทีว่า หลังจบการว่าจ้างในครั้งนี้ ผมจะต้องเดินหน้าเข้าสู่ดงศัตรูให้มากกว่าเดิมซะแล้ว
.
.
.
ท้องฟ้ายามเย็นทอแสงสีส้มแดงผ่านยอดไม้สูง ทิ้งเงามืดลงบนพื้นดินเปียกชื้น เสียงฝีเท้าหนักดังขึ้นเป็นจังหวะสม่ำเสมอขณะที่วิ่งย่ำผ่านผืนป่าอย่างไม่ลดละ เหงื่อไหลซึมลงหน้าผากและสองข้างแก้ม เสียงใบไม้และกิ่งไม้หักดังกรอบแกรบในทุกย่างก้าว
ณ บริเวณด้านหลัง ไม่ใกล้ไม่ไกลจากบริเวณที่เขาอยู่มากนัก เขาได้ยินเสียงฝีเท้าของคนอีกกลุ่มที่ดังใกล้เข้ามา พร้อมกับเสียงคำสั่งตะโกนจากหัวหน้าของพวกมัน “อย่าให้มันหนีไป! จับมันมาให้ได้!”
ในตอนนี้ เขาก็ได้รับภารกิจซึ่งเกี่ยวข้องกับกลุ่มผู้ค้าอาวุธกลุ่มหนึ่ง เป็นภารกิจคุ้มกันนายจ้างเพื่อเข้าไปเจรจาธุรกิจกับคนกลุ่มนั้น
โชคไม่ค่อยดีนัก...ที่การเจรจาไม่เป็นผล กลุ่มผู้ค้าอาวุธจึงอยากเก็บทางฝั่งผู้ว่าจ้าง เขาจึงต้องออกโรงปกป้องตามหน้าที่ซึ่งได้รับมอบหมาย
“เห็นมันไหม?” เสียงถามของหนึ่งในศัตรูดังขึ้นใกล้ๆ
“ไม่เห็น แต่มันคงอยู่ไม่ไกลหรอก ไปทางนี้!” อีกเสียงหนึ่งตอบกลับ
“พวกมันต้องฆ่าฉันตายแน่” ทางผู้ว่าจ้างที่เริ่มตื่นตระหนกส่งเสียงดังขึ้น ก่อนจะถูกร่างสูงใช้มือหนาปิดปากเอาไว้
“ถ้าไม่เงียบ ได้ตายจริงแน่” หลังจากเอ่ยจบ เขาก็หันกลับไปมองเส้นทางเดิม ก่อนจะพบว่ากลุ่มคนพวกนั้นไม่อยู่แล้ว
เขาใช้ช่วงเวลาที่ศัตรูหันเหความสนใจไปทางอื่น พุ่งตัวออกจากที่ซ่อน และพาผู้ว่าจ้างวิ่งไต่เนินเขาสูงขึ้นมาเรื่อย ๆ จนกระทั่งมาหยุดอยู่บริเวณริมผา ซึ่งเบื้องล่างมีแม่น้ำสายหนึ่งไหลผ่าน เขาผลักผู้ว่าจ้างก่อนจะกระโดดตามลงไปอย่างรวดเร็ว
หลังจากโผล่พ้นขึ้นสู่ผิวน้ำ เขาก็ใช้วิทยุสื่อสารระบุพิกัดแจ้งทีมของตัวเอง
“สินค้าปลอดภัย มารับได้”
สินค้าที่ว่านั้น ก็คือตัวผู้ว่าจ้างนั่นเอง...
นอกเหนือจากงานคุ้มกันแล้ว ครั้งนี้เขายังได้เบาะแสเพิ่มเติม ว่านอกเหนือจากกลุ่มค้าอาวุธกลุ่มนี้ ยังมีกลุ่มค้าอาวุธอีกกลุ่มกลังร่วมทำธุรกิจกับพรรคการเมืองหนึ่ง
และด้วยข้อพิพาทจากเหตุข้างต้น คิมจุนยองจึงโยงเป้าไปที่ลีมูฮยอกในทันที และหลังจากตามสืบจนได้ทราบข่าวจากกลุ่มผู้ค้าอาวุธแล้ว เขาจึงเริ่มเดินตามแผนที่ตนวางไว้ นั่นคือการเข้าไปขโมยไฟล์ลับที่คนวงในเผยว่าสามารถใช้เปิดเผยข้อมูลการทำผิดกฎหมายของลีมูฮยอกได้
ตอนแรกเขาคิดว่าจะลงมือคนเดียว แต่ท้ายที่สุดก็ต้องขอความช่วยเหลือจากลูกทีมอัลฟา เนื่องจากการบุกเข้าไปในบริษัทของนักการเมืองนั้นเป็นเรื่องยากพอสมควร หากไม่มีคนคอยช่วยเฝ้าระวังต้นทางให้ แผนอาจจวนตัวได้
นอกจากนี้เขายังคิดว่า ลูกทีมอัลฟาอาจไม่ได้เสี่ยงมาก เพราะไม่ต้องลงพื้นที่ สิ่งที่ต้องทำมีเพียงแคช่วยเขาดูลาดเลาจากสถานที่ไกล ๆ เพียงเท่านั้น
เมื่อเป็นแบบนี้ พวกลีมูฮยอกจะไม่สามารถเห็นหน้าและจับภาพลูกทีมของเขาได้อย่างแน่นอน
เขามั่นใจเช่นนั้น...และได้แต่หวังว่าจะเป็นไปตามที่เขาคาดการณ์
หลังจากวางแผนเรียบร้อยแล้ว ขายาวก็ก้าวขึ้นควบมอเตอร์ไซค์บิ๊กไบต์และบิดมันออกไปอย่างรวดเร็ว ก่อนจะไปจอดลงอยู่ตรงหน้าโรงแรมแห่งหนึ่ง
“ผมอยากเปิดห้องวิวแม่น้ำฮันครับ” เขากล่าวเสียงสุภาพ
“รับเป็นห้องแบบไหนดีคะ เตียงเดี่ยว หรือเตียงคู่แบบห้องสวีท และต้องการรูมเซอร์วิสด้วยหรือเปล่าคะ”
“ห้องเตียงเดี่ยวครับ ไม่รับรูมเซอร์วิส” ร่างสูงกล่าวตอบคนตรงหน้าอย่างตรงไปตรงมา ก่อนจะหันมองสำรวจโดยรอบขณะที่กำลังรอพนักงานคีย์ข้อมูล
“เรียบร้อยค่ะ”
พนักงานต้อนรับของโรงแรมยื่นคีย์การ์ดมาพร้อมกับรอยยิ้มโปรยเสน่ห์
มือหนาเอื้อมคว้าคีย์การ์ดก่อนจะเดินไปกดลิฟต์เพื่อขึ้นไปยังห้องของตัวเอง
แต่เขาไม่ได้ตั้งใจมาเข้าพักในโรงแรมหรูใจกลางเมืองเพื่อซึมซับบรรยากาศผ่อนคลายหรอกนะ
หลังจากเข้ามาถึงในห้องเป็นที่เรียบร้อย เขาได้หยิบกล้องส่องทางไกลและอุปกรณ์อย่างอื่นออกมา ก่อนจะยกแขนขึ้นแล้วกวาดสายตามองตึกที่อยู่อีกฟากฝั่งหนึ่งของแม่น้ำฮัน จากการพิจารณาแล้ว การรักษาความปลอดภัยค่อนข้างแน่นหนา ไม่ง่ายนัก หากจะเดินเข้าไปโดยไม่เป็นจุดสนใจ
เมื่อพิจารณาตามรูปการณ์แล้ว ร่างสูงจึงเริ่มเปิดแผนที่จีพีเอสในแท็ปเล็ต ก่อนจะใช้ปากกาขีดเขียนและคำนวณระยะทางซึ่งเอาไว้หลบหนีเผื่อกรณีฉุกเฉิน
สาเหตุที่ทำเช่นนี้ เนื่องจากว่าเขาทราบข่าวมาจากเส้นสายวงใน ว่าในอีกสามวันข้างหน้า จะมีการจัดการจัดประชุมเพื่อหารือเรื่องการหาเสียงของนักการเมืองภายในพรรค ณ ตึกที่ตั้งเด่นอยู่ตรงหน้าของเขานี้
‘ไฟล์แนบข้อมูลโครงสร้างอาคาร’ เขาได้รับข้อความซึ่งเป็นไฟล์โครงสร้างตึกตรงหน้าและตำแหน่งตรงจุดเป้าหมายที่เขาจะเข้าไป
‘ขอบคุณมาก’ เขาตอบกลับข้อความ ก่อนจะปิดแล็ปท็อปของตัวเองลง
วันรุ่งขึ้น ซึ่งเป็นสองวันก่อนการประชุมพรรคการเมือง ร่างสูงเริ่มข้ามไปยังอีกฟากฝั่ง และอาศัยเดินเข้าออกร้ายสะดวกซื้อซึ่งพนักงานในบริษัทแห่งนั้นมาซื้อของทานเป็นประจำ เพื่อศึกษากิจวัตรประจำวันของพวกเขา
ซึ่งพนักงานโดยส่วนใหญ่ต่างเป็นบุคคลธรรมดาทั่วไป ไม่ได้มีความเกี่ยวข้องโดยตรงกับ สส.ลีมูฮยอกแม้แต่น้อย และตามแบบฉบับพนักงานทั่วไปแล้ว มักจะนินทาเจ้านายลับหลังอยู่เสมอ
คิมจุนยองจึงได้ทราบข้อมูลเพิ่มเติมจากการนั่งฟังเรื่องราวต่าง ๆ ด้วย
“ได้ข่าวว่าประธานลีมูฮยอกมีลูกสาวคนหนึ่งนะ แต่ไม่เคยเห็นหน้าเธอเลย”
“ก็คงปกปิดตัวตนเอาไว้นั่นแหละ งานของท่านประธานเสี่ยงอันตรายจะตายไป”
“ก็เพราะไม่ใช่คนดีไงล่ะ ถึงต้องคอยหวาดกลัว”
“เรื่องของคุณผู้หญิงที่เสียไปเมื่อหลายปีก่อน คงทำให้เขานึกเป็นห่วงลูกสาวตัวเองขึ้นมานั่นแหละ”
ระหว่างที่พวกเขาพูดคุยกัน คิมจุนยองก็นั่งอยู่ตรงบาร์โต๊ะอาหาร ก่อนจะทำท่าขีดเขียนประหนึ่งกำลังยุ่งอยู่กับงานของตน
อันที่จริงแล้ว เขาก็ยุ่งอยู่จริง ๆ นั่นแหละ เขาจดข้อมูลข่าวสารที่ได้ทราบเพิ่มเติม นอกเหนือจากข้อมูลประวัติที่เขาสืบค้นได้
ลีมูฮยอก มีลูกสาวด้วยอย่างนั้นเหรอ…
คิมจุนยองครุ่นคิดในใจ ก่อนจะมุ่งความสนใจไปยังข้อมูลส่วนตัวของลูกสาวศัตรู แต่ถึงเขาจะให้ยุนเซยอนซึ่งเป็นมือฉมังทางด้านไอทีลองค้นหาข้อมูลดูแล้ว แต่ก้ต้องคว้าน้ำเหลว ไม่พบข้อมูลอะไรที่เกี่ยวข้องกับลูกสาวของลีมูฮยอกเลยสักนิด เขาจึงต้องยอมปล่อยผ่านเรื่องนี้ไป
หลังจากแฝงตัวอยู่ในกลุ่มพนักงานบริษัทและสำรวจพื้นที่โดยรอบมาได้สามวันแล้ว เขาก็ได้ช่องทางการหลบหนีที่ปลอดภัยเป็นที่เรียบร้อย และหลังจากนั้นเขาก็เริ่มออกปฏิบัติภารกิจของตัวเอง
“จำเอาไว้นะ พวกนักการเมืองจะแห่กันมาถึงตอนสิบโมงเช้า เพราะฉะนั้น นายจะมีเวลาไปเก็บไฟล์ข้อมูลถึงแค่เก้าโมงเช้าเท่านั้น ก่อนที่ทางเข้าออกจะเต็มไปด้วยหน่วยรักษาความปลอดภัย” เสียงของเซยอนดังขึ้นจากหูฟังวิทยุสื่อสาร ครั้งนี้ ลูกทีมอัลฟาบางคนได้เข้ามาช่วยเหลือเขาเช่นกัน
“รับทราบ”
หลังจากเอ่ยตอบรับเรียบร้อย ร่างสูงในเสื้อแจ๊คเก็ตสีดำก็ได้ทำการสวมหมวกเพื่อทำการปิดบังใบหน้าของตัวเอง ก่อนจะเดินลงจากรถมอเตอร์ไซค์คันโปรดของตัวเองซึ่งจอดไว้ห่างไกลจากตึกเป้าหมาย แล้วพยายามเดินเข้าไปในตึกแห่งหนึ่งอย่างแนบเนียน
