โชคชะตาพรากหลายๆสิ่ง หลายๆอย่างไปจากเขา น้ำตาที่ไหลรินผลักดันให้เขาต้องเติบโต ออกค้นหาอดีตที่ไม่เคยนึกถึง อดีตที่เคยทิ้งไว้ข้างหลัง สู่บทสรุปการต่อสู้เพื่อกุมโชคชะตานี้ไว้เอง
แฟนตาซี,ผจญภัย,ลึกลับ,ชาย-ชาย,สงคราม,สงคราม,ผจญภัย,ลึกลับ,ต่างโลก,นิยายวาย,ทะลุมิติ,แฟนตาซี,ดราม่า,#BL,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
โชคชะตาพรากหลายๆสิ่ง หลายๆอย่างไปจากเขา น้ำตาที่ไหลรินผลักดันให้เขาต้องเติบโต ออกค้นหาอดีตที่ไม่เคยนึกถึง อดีตที่เคยทิ้งไว้ข้างหลัง สู่บทสรุปการต่อสู้เพื่อกุมโชคชะตานี้ไว้เอง
ผู้แต่ง
D.seyouinz
เรื่องย่อ
นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายวาย ชาย x ชาย
แนว : Fantasy, Adventrue, Action, Survival, Romance, Steam-punk, Sci-fi
การหลับตาลงและตื่นขึ้นจากภวังค์ความฝันอันยาวนาน ไม่สามารถลบล้างความจริงยามตื่นที่ว่าคุณตาของเด็กหนุ่มคนนี้จากเขาไปแล้ว การยอมรับชะตากรรมของเขาไม่ได้หมายถึงการตกลงยินดีรับบทชีวิตที่ถูกกำหนดไว้ตรงหน้า
'แต่เป็นเขาที่จะกุมอำนาจฟันเฟืองแห่งโชคชะตานี้ไว้เอง'
การจากไปของคนสำคัญจะนำพาเขาไปสู่เรื่องราวที่เขาค้นหา อดีตที่ไม่เคยนึกถึง อดีตที่เคยทิ้งไว้ข้างหลัง เหตุใดเขาจึงถูกรับเลี้ยงโดยคุณตา
ท่ามกลางโลกของผู้มีสัญญาณจิตนามว่าวาร์เชอน์ และผู้มีสติปัญญานามว่าชาว์โรล โลกของเขาถูกขับเคลื่อนด้วยสิ่งประดิษฐ์ของพวกชาว์โรล เทคโนโลยีเครื่องจักรไอน้ำเครื่องยนต์กลไกอันซับซ้อนที่หยิบยืมจากพลังอำนาจของอัญมณีสีดำ
เขาเดินทางอย่างโดดเดี่ยว ระหว่างทางพบกับพวกพ้องที่จริงใจร่วมทุกข์ร่วมสุขไปกับเขา เผชิญหน้ากับบทพิสูจน์อันท้าทาย สงครามอันยาวนาน ความปรารถนาในตัวตนของตนเอง บทบันทึกที่ขาดหาย
จะนำพาเขาและพวกพ้องไปสู่บทสรุปสุดท้าย
ที่ว่าจริง ๆ แล้วเขาคือใคร
นิยายเรื่องนี้ถูกแต่งขึ้นจากจินตนาการของนักเขียน
*คำเตือน* *โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน*
Trigger warning, Abuse, Anxiety, Blood, BDSM, Brainwashing, Classism, Coercion, Corpse, Domestic violence, Decapitation, Gaslighting, Hostages, Murder, Mutilation, PTSD, Paranormal, Submission, Starvation, Terrorism, Torture, Violence, War
เนื้อหาที่มีความละเอียดอ่อน, การทำร้ายใช้ความรุนแรง, ความวิตกกังวล, เลือด, รสนิยมตกลงปลงใจทั้งสองฝ่าย, ล้างสมอง, การเหยียดชนชั้น ,การใช้อำนาจที่เหนือกว่าบังคับ*, ศพ, ความรุนแรงในครอบครัว, การตัดหัวประหารชีวิต, การบิดเบือนสร้างความคิดทับ, การจับเป็นตัวประกัน, ฆาตกรรม, ทำให้พิการ, ความหวาดกลัวจากเหตุสะเทือนขวัญ, ตำนาน, อำนาจเป็นฝ่ายรอง, ความหิวโหย,การก่อการร้าย, การทารุณ, การใช้ความรุนแรง, สงคราม
อย่าลืมกดเพิ่มเข้าชั้นหนังสือ เป็นกำลังใจ
คอมเม้นท์แสดงความคิดเห็น กดแชร์ได้เลยน๊า~
ช่องทางติดต่อ / ติดตาม
Twitter > https://twitter.com/DSeyouinz
สามารถพูดคุยได้ผ่าน #ชะตาของน้องมีฟฟ์ #สงครามผู้พิชิตโชคชะตา
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์
(ฉบับเพิ่มเติม) พ.ศ.2558
บทที่ 17
ในห้องโถงใหญ่แห่งกิลด์ไซเรอร์ ความคึกคักและความวุ่นวายราวกับชีวิตประจำวันถูกดำเนินเรื่องราวไปอย่างเชื่องช้า เสียงหัวเราะ เสียงพูดคุยหรือเสียงกระซิบกระซาบดังอยู่ระเรื่อ ลมอ่อน ๆ พัดพาไปมาตามย่างก้าวของนักผจญภัยทั้งหน้าใหม่และหน้าเก่า พื้นที่กว้างขวางที่เคยเป็นแค่ที่นั่งรอกลับถูกเติมเต็มด้วยนักผจญภัยผู้เปี่ยมไปด้วยความฝัน แก้วน้ำที่ไม่เคยแหบแห้งมักจะถูกเติมเต็มด้วยน้ำสีสวยสนองความฝันและความหวัง จับกลุ่มเล่าถึงวิถีชีวิตและเรื่องราวในการผจญภัยครั้งก่อน ๆ หรือการวางแผนครั้งถัดไป
โคมไฟระย้างามสะท้อนไปยังเครื่องแก้ววับวาว ทำให้บรรยากาศดูอบอุ่นและยังคงน่าตื่นเต้นอยู่เสมอ เสียงของแก้วที่กระทบกันดังแกร๊ก ๆ หรือเสียงเปียโนเก่าที่ยังคงดำเนินอยู่เรื่อยมา เสริมความรู้สึกเหมือนเรื่องราวมันไม่เคยจบลง
นักผจญภัยหลากหลายพลุ่งพล่านเข้ามาที่กิลด์ บ้างก็สวมชุดเกราะและอุปกรณ์มากมายดังเสียงคลิก ๆ ตลอดเวลา บ้างก็อาวุธที่น่าทึ่งและน่ากลัว บ้างก็เพียงนั่งริมหนึ่งของกิลด์บนโต๊ะเล็ก ๆ มีสมุดและหนังสือมากมาย สายตาที่จ้องมองออกไปไกล มือหยาบกร้านหยิบจับปากกาคู่ใจ มักจะกำลังเขียนบันทึกเพื่อส่งต่อให้นักผจญภัยหรือวาดแผนที่ใหม่ ๆ ที่ตนได้พบเจอ
ในมุมหนึ่งของกิลด์ เสียงแหลมและเสียงเรียบดังขึ้นเป็นบางครั้งบางคราว ผู้หญิงในชุดสีฟ้าอ่อนนั่งอยู่บนโต๊ะยาว เธอมีใบหน้าที่สวยงามและท่วงท่าที่สมวัย ซึ่งทำให้ทุกคนที่เดินผ่านไปมาต่างชำเลืองมองเธอด้วยความสนใจ เธอคือพี่สาวผู้ดูแลที่กำลังพูดคุยกับนักผจญภัยหน้าใหม่และให้คำแนะนำเกี่ยวกับการสมัครสมาชิก เสียงเล็กเสียงน้อยของชายวัยกลัดมันกล่าวแซวถึงเรื่องอายุของเธอบ้าง แต่เธอก็ทำเป็นโมโหและยิ้มระรื่นอยู่ทุกที
มุมกระดานแผนที่ ที่มักมีผู้คนมาคัดลอกอยู่เสมอ โต๊ะใหญ่ที่มักจะถูกเตรียมไว้สำหรับการแลกเปลี่ยนข้อมูลที่สำคัญหรือกลุ่มนักผจญภัยที่มักจะเอาสิ่งประดิษฐ์ของตนเองมาอวดโชว์เหล่าเพื่อน ๆ ของเขา ห้องโถงแห่งนี้ไม่เคยหลับใหลเลย ทุกคนต่างพากันเตรียมตัวสำหรับการผจญภัยและยิ้มรับทุกเหตุการณ์ที่พวกเขาจะได้พบเจอ มันทำให้ผมรู้สึกได้ว่าความท้าทายและอันตรายในโลกข้างหน้าเป็นเพียงเรื่องเล็กน้อยเมื่อมันผ่านพ้นไปแล้ว แต่สิ่งที่ยังคงไว้คือเรื่องราวการผจญภัยของเขา
เขาคนนั้นที่จะเป็นผมเอง
บรรยากาศภายในกิลด์ตอนนี้เป็นสิ่งที่ผมรู้สึกชื่นชอบเป็นอย่างมาก ทุกคนต่างสนุกสนานกับกิจกรรมตรงหน้า บ้างก็ช่วยกันตรวจสินค้าที่รับเข้ามา บ้างก็กำลังทำอาหาร รวมถึงมีบางส่วนกำลังกินเบียร์สังสรรค์กันอย่างรื่นรมย์ ไกล ๆ นั้นก็เป็นพี่ชายพี่สาวกำลังว่ายน้ำ สำรวจทะเลสาบอย่างสนุกสนาน เสียงเปียโนเบา ๆ กล่อมบรรเลงไปทั่วบริเวณ กลิ่นไม้สนอ่อน ๆ แตะเข้าจมูกน้อย ๆ ของผม
ทันใดนั้นที่มีฟฟ์กำลังสนใจกับกิจกรรมตรงหน้าภายในโถงกิลด์ กลับมีเสียงเรียกเขาให้เห็นไปสนใจ
“มีฟฟ์ เดี๋ยวตามพี่มานะ หัวหน้ากิลด์เขาเรียกพบเราทั้งคู่น่ะ” เป็นพี่สาวเดอเลีย ในอิริยาบถที่กลับมาสมบูรณ์แบบเฉกเช่นหญิงสาวผู้สูงศักดิ์เช่นเดิมแล้ว เข้ามาทักทายและเชิญเขาเข้าไปพบหัวหน้ากิลด์อีกครั้ง
.
.
ณ ภายในห้องรับรองของหัวหน้ากิลด์ไซเรอร์
“สวัสดียามเช้า คุณเดอเลียและเจ้าด้วยมีฟฟ์ เช้านี้เป็นเช้าที่สดใสมากเลยนะ” คำทักทายเอ่ยต้อนรับผู้มาเยือนอย่างเดอเลียและมีฟฟ์
เป็นหัวหน้ากิลด์ที่กล่าวทักทายอย่างสง่างามและมีชั้นเชิงอย่างผู้ดี มือทั้งสองข้างถือถ้วยน้ำชาชุดโปรด ข้างหนึ่งถือถ้วยน้ำชาจิบอย่างเบามือ อีกข้างกลับถือที่รองสีสันลวดลายไซเรนอันสวยงาม
“สวัสดีค่ะ หัวหน้ากิลด์” เธอจับปลายกระโปรงและก้มโค้งทำความเคารพมีฟฟ์ก็ทักทายหัวหน้ากิลด์ด้วยเช่นกัน
“เราไม่พิธีรีตองกันเลยดีกว่า วันนี้ข้ามีเรื่องที่จะถามเจ้า...มีฟฟ์” มีฟฟ์เมื่อได้ยินชื่อตนก็พร้อมรับฟังสิ่งที่หัวหน้ากิลด์กำลังจะพูดกับเขา
“เจ้าจะไปเมืองโอเดลล์ใช่ไหม...อืมม”
“ในช่วงนี้มีข่าวมอนสเตอร์ไม่ปกติด้วยสิ และเจ้ายังเป็นเด็กนัก” หัวหน้ากิลด์ยังสาละวันกับเอกสารของตนเองอยู่ ไม่ได้เงยมองทั้งสองคนหลังจากที่ทักทายกันเรียบร้อยแล้ว
“ข้าอยากให้มีคนไปกับเจ้าด้วย” เขาบอกกล่าวกับมีฟฟ์ราวกับเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นได้ปกติ
“ข้าจัดหาบุคคลที่ข้าไว้ใจได้ ให้เดินทางร่วมไปกับเจ้าด้วย” สายตามองไปเด็กหนุ่มตรงหน้าเล็กน้อย
ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะประตูดังขึ้น ผู้มาใหม่กำลังย่างก้าวเข้ามาทักทายทั้ง 2 คน
เธอคือหญิงสาวนักผจญภัยที่โดดเด่นมากไปด้วยความสามารถ ที่มีลักษณะพิเศษที่ไม่อาจมองข้ามเธอได้ เส้นผมยาวสลวยสีบรอนซ์มักถูกมัดเป็นทรงหางม้าสูงเพื่อความทะมัดทะแมง ใบหน้าเรียวของเธอมีดวงตาสีเขียวสดที่มักจะเปล่งประกายเมื่อต้องแสงอาทิตย์ ดวงตาคู่นั้นที่สะท้อนถึงพลังงานและความกล้าหาญที่ล้นเหลือ
เธอสวมเสื้อซับในสีดำที่เน้นสัดส่วนโค้งเว้าของร่างกายได้อย่างงดงาม เสื้อเชิ้ตสีขาวปกเสื้อสีดำลวดลายสวยงามที่เข้าคู่กับรองเท้าบูตได้เป็นอย่างดี เผยให้เห็นลุคที่ผสมผสานระหว่างความคล่องตัวและสไตล์ของตัวเอง ปลายข้อมือของเธอประดับไปด้วยกำไลที่เป็นทั้งเครื่องประดับและอุปกรณ์เสริมที่ใช้งานได้จริง
กางเกงรัดรูปที่จะทำให้เธอเคลื่อนไหวได้อย่างคล่องแคล่ว โพกไปด้วยผ้าอเนกประสงค์ที่ช่วยเธอในการผจญภัยต่าง ๆ นา เอวงามมักมีอุปกรณ์ต่าง ๆ พกติดตัวไว้เสมอ ไม่ว่าจะเป็นกระเป๋าหนังสีดำขนาดเล็ก หรือขวดน้ำมันหล่อลื่นสำหรับอุปกรณ์ของเธอ รองเท้าบูตสีดำทรงสูงเข้าคู่ได้ดีกับถุงน่องสีมืดที่สะท้อนไปถึงรสนิยมของผู้สวมใส่
“เธอคือคนที่จะไปกับเจ้า จนถึงเมืองโอเดลล์” เขาวางเอกสารลงและเงยหน้าขึ้นมาเพื่อผายมือไปทางผู้มาใหม่
“งั้นเชิญเจ้าแนะนำตัวเถอะ” เขากล่าวเรียบง่ายจิบน้ำชาอย่างสบายอารมณ์
“ขอบคุณค่ะ หัวหน้ากิลด์” พี่สาวตาสีเขียวกล่าวอย่างแข็งแกร่งแต่ซุกซน
“ฉันชื่อ ชารอน”
“ชารอน ฟอสเตอร์ ค่ะ เป็นนักผจญภัยอิสระไม่ขึ้นตรงกับกิลด์ใด ๆ สัญญาณจิตของฉันคือ สัญญาณจิตแห่งดินระดับรัวซ์ (4) ใกล้จะระดับแตรงก์ (5) แล้วค่ะ” สายตาอ่อนโยนมองเรียบ รอบประเมินผู้ที่เธอจะต้องเดินทางไปด้วย
“ยินดีอย่างยิ่งที่ได้ร่วมเดินทางกับทุกคน เป็นอย่างมากเลยค่ะ” เธอกล่าวความรู้สึกอย่างตื้นตันใจ ท่าทีที่แสดงออกอย่างล้นหลามของเธอ ทำให้เดอเลียค่อนข้างสงสัยเป็นอย่างมาก
“สวัสดีครับ ขอบคุณที่มาร่วมเดินทางไปกับผมด้วยนะครับ” มีฟฟ์รู้สึกดีใจมากที่จะมีพี่สาวชารอนร่วมเดินทางไปกับเขาด้วย
“งั้นตอนนี้พวกเธอก็รู้จักกันแล้ว” หัวหน้ากิลด์กล่าวขึ้นมาเพื่อหยุดกิริยาของชารอนที่แสดงออกมาว่าคล้ายเจอไอดอลที่หนึ่งในใจ
“วันนี้พวกเธอก็เตรียมตัว เตรียมของสำหรับการออกเดินทางเถอะ” ก่อนที่หัวหน้ากิลด์จะเชิญทั้ง 3 คนออกจากห้องของตนเอง
ทันใดนั้น เดอเลียที่ฟังอยู่นานก็ประกาศว่าตนจะไปกับมีฟฟ์ด้วยเช่นกัน
“ฉันก็จะไปกับมีฟฟ์ด้วยค่ะ ฉันไม่มีอะไรจะทำอยู่แล้ว” มีฟฟ์กลับรู้สึกดีใจยิ่งกว่า เมื่อพี่สาวเดอเลียจะไปกับเขาด้วย เขาค่อนข้างรู้สึกดีกับพี่สาวเป็นอย่างมาก หลังจากผ่านเหตุการณ์มากมายที่ผ่านมา
“ได้ แล้วแต่เจ้า เจ้าจะกลับบ้านของเจ้าก็ได้” หัวหน้ากิลด์ทำท่าทีดื่มน้ำชาอย่างที่เคยชินตา
“ขอบคุณค่ะ” หลังจากนั้นก็พูดคุยกันอีกเล็กน้อยสำหรับอาการบาดเจ็บของมีฟฟ์ รวมถึงอาการของเดอเลียด้วย ไม่นานก็แยกย้ายออกจากห้องหัวหน้ากิลด์ ไปทำหน้าที่ของตนต่อไป
.
.
ในคืนวันนั้น
เป็นเดอเลียที่นอนไม่หลับอีกแล้ว คล้ายภาพความฝันเมื่อวันก่อนยังคงวนเวียนรอบตัวเธอ คอยหลอกหลอนเพื่อให้เธอยังคงจำได้ว่า ‘คำสาปของเธอคืออะไร’ เสียงพลิกหน้ากระดาษล่องลอยไปไกลแสนไกล ภายในห้องสมุดมีเธออยู่คนเดียวในค่ำคืนนี้ แสงจันทร์ที่สอดส่อง ลมที่พัดผ่านช้า ๆ บานหน้าต่างที่เธอเปิดเอาไว้ ส่งผลให้ผ้าม่านสะบัดพลิ้วอย่างลื่นไหล บรรยากาศที่ขับเคลื่อนไปอย่างช้า ๆ
หน้ากระดาษที่เธอเปิดค้างไว้ คือสมุดจดบันทึกของเธอเอง เป็นภาพของครอบครัวหนึ่ง มี 1 พ่อ 1 แม่ และ 1 ลูกสาว ใช่แล้วเป็นภาพครอบครัวของเธอเอง เธอค่อย ๆ เอามือสัมผัสรูปภาพ นิ้วเรียวลูบไปตามกรอบหน้าของพ่อและแม่
‘พ่อคะ แม่คะ หนูคิดถึงท่านจังเลย’
“คืนนี้ช่างเป็นเรื่องบังเอิญนะว่าไหม?” ทันใดนั้นมีเสียงแหบอันเป็นเอกลักษณ์ดังขึ้นมาปลุกภวังค์ของเดอเลีย เป็นเสียงของหัวหน้ากิลด์กล่าวทักทายเธอในค่ำคืนนี้
“คะ?” เดอเลียตกใจเล็กน้อย กับการปรากฏตัวของหัวหน้ากิลด์
“เรื่องบังเอิญ?” ตาสีฟ้าคงยังขยายกว้างเพิ่มความสับสนกับประโยคเมื่อสักครู่
“เรื่องบังเอิญอะไรเหรอคะ?”
อย่าลืมกดเพิ่มเข้าชั้นหนังสือ เป็นกำลังใจ
คอมเม้นท์แสดงความคิดเห็น กดแชร์ได้เลยน๊า~
ช่องทางติดต่อ / ติดตาม
Twitter > https://twitter.com/DSeyouinz
สามารถพูดคุยได้ผ่าน #ชะตาของน้องมีฟฟ์ #สงครามผู้พิชิตโชคชะตา