โชคชะตาพรากหลายๆสิ่ง หลายๆอย่างไปจากเขา น้ำตาที่ไหลรินผลักดันให้เขาต้องเติบโต ออกค้นหาอดีตที่ไม่เคยนึกถึง อดีตที่เคยทิ้งไว้ข้างหลัง สู่บทสรุปการต่อสู้เพื่อกุมโชคชะตานี้ไว้เอง
แฟนตาซี,ผจญภัย,ลึกลับ,ชาย-ชาย,สงคราม,สงคราม,ผจญภัย,ลึกลับ,ต่างโลก,นิยายวาย,ทะลุมิติ,แฟนตาซี,ดราม่า,#BL,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
โชคชะตาพรากหลายๆสิ่ง หลายๆอย่างไปจากเขา น้ำตาที่ไหลรินผลักดันให้เขาต้องเติบโต ออกค้นหาอดีตที่ไม่เคยนึกถึง อดีตที่เคยทิ้งไว้ข้างหลัง สู่บทสรุปการต่อสู้เพื่อกุมโชคชะตานี้ไว้เอง
ผู้แต่ง
D.seyouinz
เรื่องย่อ
นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายวาย ชาย x ชาย
แนว : Fantasy, Adventrue, Action, Survival, Romance, Steam-punk, Sci-fi
การหลับตาลงและตื่นขึ้นจากภวังค์ความฝันอันยาวนาน ไม่สามารถลบล้างความจริงยามตื่นที่ว่าคุณตาของเด็กหนุ่มคนนี้จากเขาไปแล้ว การยอมรับชะตากรรมของเขาไม่ได้หมายถึงการตกลงยินดีรับบทชีวิตที่ถูกกำหนดไว้ตรงหน้า
'แต่เป็นเขาที่จะกุมอำนาจฟันเฟืองแห่งโชคชะตานี้ไว้เอง'
การจากไปของคนสำคัญจะนำพาเขาไปสู่เรื่องราวที่เขาค้นหา อดีตที่ไม่เคยนึกถึง อดีตที่เคยทิ้งไว้ข้างหลัง เหตุใดเขาจึงถูกรับเลี้ยงโดยคุณตา
ท่ามกลางโลกของผู้มีสัญญาณจิตนามว่าวาร์เชอน์ และผู้มีสติปัญญานามว่าชาว์โรล โลกของเขาถูกขับเคลื่อนด้วยสิ่งประดิษฐ์ของพวกชาว์โรล เทคโนโลยีเครื่องจักรไอน้ำเครื่องยนต์กลไกอันซับซ้อนที่หยิบยืมจากพลังอำนาจของอัญมณีสีดำ
เขาเดินทางอย่างโดดเดี่ยว ระหว่างทางพบกับพวกพ้องที่จริงใจร่วมทุกข์ร่วมสุขไปกับเขา เผชิญหน้ากับบทพิสูจน์อันท้าทาย สงครามอันยาวนาน ความปรารถนาในตัวตนของตนเอง บทบันทึกที่ขาดหาย
จะนำพาเขาและพวกพ้องไปสู่บทสรุปสุดท้าย
ที่ว่าจริง ๆ แล้วเขาคือใคร
นิยายเรื่องนี้ถูกแต่งขึ้นจากจินตนาการของนักเขียน
*คำเตือน* *โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน*
Trigger warning, Abuse, Anxiety, Blood, BDSM, Brainwashing, Classism, Coercion, Corpse, Domestic violence, Decapitation, Gaslighting, Hostages, Murder, Mutilation, PTSD, Paranormal, Submission, Starvation, Terrorism, Torture, Violence, War
เนื้อหาที่มีความละเอียดอ่อน, การทำร้ายใช้ความรุนแรง, ความวิตกกังวล, เลือด, รสนิยมตกลงปลงใจทั้งสองฝ่าย, ล้างสมอง, การเหยียดชนชั้น ,การใช้อำนาจที่เหนือกว่าบังคับ*, ศพ, ความรุนแรงในครอบครัว, การตัดหัวประหารชีวิต, การบิดเบือนสร้างความคิดทับ, การจับเป็นตัวประกัน, ฆาตกรรม, ทำให้พิการ, ความหวาดกลัวจากเหตุสะเทือนขวัญ, ตำนาน, อำนาจเป็นฝ่ายรอง, ความหิวโหย,การก่อการร้าย, การทารุณ, การใช้ความรุนแรง, สงคราม
อย่าลืมกดเพิ่มเข้าชั้นหนังสือ เป็นกำลังใจ
คอมเม้นท์แสดงความคิดเห็น กดแชร์ได้เลยน๊า~
ช่องทางติดต่อ / ติดตาม
Twitter > https://twitter.com/DSeyouinz
สามารถพูดคุยได้ผ่าน #ชะตาของน้องมีฟฟ์ #สงครามผู้พิชิตโชคชะตา
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์
(ฉบับเพิ่มเติม) พ.ศ.2558
บทที่ 21
เรือเหาะสีซีดปรากฏขึ้นบนน่านฟ้าของเมืองโอเดลล์ ในที่สุดเดอเลียและชารอนก็สามารถปะติดปะต่อเรื่องราวต่าง ๆ ได้ เมืองโอเดลล์แห่งนี้กำลังถูกปล้น!
โดยพวกก่อการร้ายบนยานบินนั่น
เรือเหาะปรากฏสู่สายตาของผม มันมีรูปลักษณ์ยาวและค่อนข้างเทอะทะ ทำจากไม้สีเข้มและอ่อนเสริมด้วยแถบแผ่นโลหะปกปิดบางจุด รูปลักษณ์ที่คล้ายเรือเดินสมุทรแบบเก่าอีกทั้งยังมีกลิ่นอายความเก่าแก่ บอลลูนผ้าขนาดใหญ่ที่เย็บปะติดประต่อกันด้วยผ้าหลายชนิด ผ้าสีซีดที่ปรากฏขึ้นผสมไปด้วยสีน้ำตาลและสีเทา บ้างก็มีรอยปะเย็บเป็นบางจุด เชือกที่ระโยงระยางผูกติดตัวบอลลูนเข้ากับตัวเรือ ทำให้ดูวุ่นวายแต่กลับใช้งานได้ดี เชือกเหล่านี้บางส่วนก็มีรอยเปื่อยและถูกมัดในหลายจุด สะท้อนไปถึงความไม่ประณีตของตัวเรือเหาะ
ดาดฟ้าไกล ๆ นั่นมีโครงสร้างและอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่มองจากตรงนี้ยังรู้ว่าไม่มีระเบียบ มีทั้งลังและถังรวมถึงชิ้นส่วนเครื่องจักรเก่า ๆ วางเกะกะไปมา แต่ส่วนที่ต้องสนใจมากที่สุดในตอนนี้ คงเป็นป้อมปืนบนดาดฟ้าเรือเหาะ ความเก่าและตัวเรือนปืนถูกปะติดไปด้วยโลหะเงิน โจรที่คุมฐานหมุนอยู่พบว่ามันหมุนได้ไม่เต็มที่...เนื่องอาจจากขาดการบำรุง ฟันเฟืองและคันโยกไม้สีเข้มพบรอยปะเต็มไปหมด กำลังเล็งและยิงอีกครั้ง
ห้องควบคุมที่ยื่นออกมาจากตัวเรือเชือกมากมายผูกรัดเข้าตัวเรือ แต่ความมอมแมมและรอยปะรอยปรุของมัน ก็บ่งบอกได้ว่าลักษณะของกลุ่มโจรชั่วนี้เป็นกลุ่มโจรที่ยากจน และไม่มีความสามารถมากพอที่จะซื้อเรือเหาะลำใหม่ที่ดีกว่า
ในวินาทีที่กลุ่มโจรเห็นผลสัมฤทธิ์จากการระเบิดหอคอยพอร์ทัล ในขณะนี้ทุกคนก็ไม่สามารถเทเลพอร์ตหนีไปขอความช่วยเหลือจากใครได้แล้ว เมื่อสถานการณ์ที่พวกมันรอบประเมินว่าสถานการณ์นี้พวกมันคุมย่านท้องฟ้าได้หรือยังก็หย่อนเชือกมากมายลงสู่พื้นดิน ทุกอย่างอยู่ภายในสายตาพี่เดอเลียและพี่ชารอน โดยผมคิดว่าพวกเธอทั้งคู่กำลังประเมินสถานการณ์และคิดแผนการบางอย่างเอาไว้ สายตาที่ทั้งคู่มองกันและกัน สามารถบ่งบอกอะไรได้หลายอย่าง
กลุ่มโจรพรางตัวใส่ชุดปกปิดร่างกายสีดำหนาเตอะแต่เมื่อผมมองดี ๆ จะพบรูเล็ก ๆ น่ารักกับรอยปะของผ้าที่ไม่เข้าพวกเต็มไปหมด แต่ความน่าขบขันถูกลบหายไปเมื่อผมสังเกตถึงอาวุธปืนที่พวกมันพกติดตัวมา เสียงกระซิบกระซาบของพี่เดอเลียและพี่ชารอนดังเข้ามาในหู คาดว่าพวกมันอาจจะเป็นแค่ชาว์โรลเฉย ๆ หลังจากพี่เดอเลียรอบประเมิน
กลุ่มของผมตอนนี้นั้นหลีกเข้ามาหลบในมุมตึกของเมือง เพื่อทำการสังเกตการณ์กลุ่มโจร เสียงพูดคุยของพี่เดอเลียและพี่ชารอนวิเคราะห์ออกมาว่า ‘บางทีมันอาจจะแค่ต้องการสร้างความปั่นป่วนก็เป็นได้หรือไม่ก็มีจุดประสงค์อื่น’
ในที่สุดกลุ่มโจรราว ๆ 7 – 8 คนก็สามารถลงสู่พื้นดินได้ ในตอนนี้พวกมันสามารถยึดลานจัตุรัสกลางของเมืองได้แล้ว ! ปืนที่พวกมันพกมาด้วยเป็นปืนสั้น คาดว่าเป็นประเภทรีโหลดอัตโนมัติ มีปืน 4 คน ส่วนนอกนั้นน่าจะเป็นฝ่ายสนับสนุน
หลังพวกมันสามารถเข้ายึดลานจัตุรัสกลางได้ ก็มุ่งหน้าไปทางไหนสักแห่งซึ่งไม่ปล่อยให้ผมสงสัยอยู่นาน พี่ชารอนเปิดบทสนทนากับชาวบ้านในพื้นที่
“นาย ทางนั้นไปที่ไหน?” ชารอนหันมาถามคนที่อยู่บริเวณนั้น ซึ่งเขาก็เข้ามาหลบมุมด้วยเช่นกัน
“อะ...เอ่ออ ผมคิดว่าเขาอาจไปที่ธนาคารก็ได้ครับ สุดทางเส้นทางนั้นเลี้ยวขวา ก็สามารถไปถึงธนาคารแห่งเล็ก ๆ ของเมืองได้แล้ว” ชายหนุ่มท่าทีตื่นกลัว กล่าวตอบ
ใช่ว่าไม่เคยมีเหตุการณ์ปล้นเลยในห้วงความทรงจำของชารอน แม้กระทั่งในเมืองโอเดลล์ก็อาจจะโดนปล้นเป็นครั้งคราว แต่ทว่าครั้งนี้กลับน่ากลัวกว่าครั้งไหน ๆ กลุ่มกองโจรอาวุธครบมือพร้อมยานพาหนะที่เป็นเรือบิน อีกทั้งมันยังยิงถล่มหอคอยพอร์ทัลมาลโลว์เรียบร้อยแล้ว สร้างความสับสนให้ฉันเป็นอย่างมาก
การกระทำของกลุ่มโจรนี้ทั้งฉันและคุณเดอเลียคิดว่าเป็นเรื่องบังเอิญหรืออาจเป็นกลุ่มโจรที่ชำนาญการ เหมือนถูกวางแผนไว้อย่างดิบดี ฉลาดเลือกทำลายหอคอยก่อน ทำให้กลุ่มชาวบ้านหรือกองกำลังป้องกันตนเอง ไม่สามารถออกไปขอความช่วยเหลือใด ๆ ได้
ภายในสายตาของฉัน กลุ่มโจรราว ๆ 6 คนกำลังแยกตัวออกไปทางที่คิดว่าจะเป็นธนาคาร อีก 2 คนเฝ้ายานพาหนะของพวกมัน
ฉันคิดอะไรไม่ออกเลย สายตาที่หันมองไปยังใบหน้างามของคุณเดอเลีย “เอาไงดีคุณเดอเลีย คิดอะไรออกไหมคะ” ชารอนที่คิดแผนการและถามเดอเลียไปด้วย
ในตอนนี้ทั้งสามไม่สามารถเข้าไปช่วยเหลืออะไรได้เลย แม้จะเป็นวาร์เชอน์ก็ตาม
“ฉันคิดว่าเราอาจจะไปสมทบกับกองกำลังป้องกันตนเองของเมืองโอเดลล์ก่อน กลุ่มโจรมันมีเป้าหมายแค่เงิน ฉันคิดไว้ว่าอย่างงั้นนะ” เดอเลียพลางคิดตามข้อมูลที่ได้รับมาจากชาวบ้านแถว ๆ นั้น ในหัวก็กำลังวางแผนการเพื่อจัดการกลุ่มโจรที่แยกออกมา 2 คนก่อน
สองต่อสองอาจจะไหวทั้งฉันและชารอน ทำได้ถือเป็นการต่อสู้ร่วมกันครั้งแรก
“ในกลุ่มเรามีชารอนกับเดอเลียที่พอจะสู้ได้ ส่วนน้องมีฟฟ์…” เดอเลียที่กำลังอธิบายเกี่ยวกับความสามารถของกลุ่มเธอ รอบมองไปยังน้องเล็กสุดในกลุ่ม พลางให้นึกถึงความปลอดภัยของน้อง
“น้องมีฟฟ์ หลบอยู่มุมตึกนี้กับพี่ ๆ ชาวบ้านก่อนเข้าใจไหม น้องยังไม่ได้ฝึกการต่อสู้เลย” เป็นชารอนที่พอเข้าใจถึงความหนักอึ้งของเดอเลีย ถึงแม้เธอไม่อยากจะใช้คำว่าไร้ความสามารถ แต่เธอก็เข้าใจดีในประโยคที่ยังไม่จบนี้
ชารอนก็ไม่อยากให้น้องเล็กของกลุ่มต้องได้รับบาดเจ็บเช่นกัน ในสถานการณ์ที่วาร์เชอน์อย่างเธอและเดอเลียยังตึงมือ
“ได้เลยครับ ผมเอาใจช่วยพี่ ๆ นะครับ” ผมพูดสิ่งที่พี่ชารอนพยายามจะสื่อ โดยตัวผมนั้นเข้าใจดีถึงความสามารถของตน ว่าไม่สามารถช่วยเหลืออะไรใด ๆ ได้เลย สถานะตอนนี้ของเขาก็ยังเป็นชาว์โรลที่ไม่มีความสามารถดี ๆ นี่เอง
“ชารอนเธอมีสัญญาณจิตแห่งดิน ช่วยอะไรฉันหน่อยได้ไหม” เดอเลียพลางยิ้มเล็กน้อยเกี่ยวกับแผนการของเธอ สายตาที่มุ่งมั่นปรากฏขึ้นให้เห็นทำเอาชารอนถึงกับใจสั่น
“เอ่ออ...พี่เดอเลียคะ อย่าทำสายตาแบบนั้นได้ไหมคะ เผอิญหนูใจสั่นแล้วน่ะค่ะ~” ชารอนทำท่าเอามือกุมหน้าอก ล้อเลียนเดอเลียที่กำลังทำหน้าจริงจัง
ในตอนนี้ทั้งชารอนและเดอเลีย พยายามนำกลุ่มคนที่หลบตามมุมต่าง ๆ ที่จัตุรัสกลางออกไป เพื่อให้การต่อสู้ที่กำลังจะเกิดขึ้นนั้นลดการสูญเสียให้ได้มากที่สุด ทั้งนี้ภายในกลางลานจัตุรัสก็ยังมีกลุ่มพ่อค้าแม่ค้าที่ยังหลบใต้ร้านแผงลอยของตนเอง ทำให้ยากต่อการช่วยเหลือมากกว่าผู้คนที่อยู่บริเวณรอบนอกจัตุรัสเสียมากกว่า
“พวกมันพกปืนมาแค่คนเดียวอีกคนมีอาวุธมีด เธอคิดว่าจะจัดการกับคนที่มีอาวุธได้ไหม...เผื่อไว้น่ะ” เดอเลียในตอนนี้หลบในมุมอับสายตาของโจรทั้งสอง
“ได้ค่ะ!” ชารอนกล่าวท่าทีขึงขัง คล้ายคนไม่เล่นอีกต่อไป
ไม่นานมวลน้ำมากมายจากธารน้ำรอบบริเวณจัตุรัสกลาง ลัดเลาะไปตามแผงลอยต่าง ๆ พวกมันเลื้อยไปมาคล้ายสัตว์ชนิดหนึ่ง เป็นงูน้ำที่เดอเลียเปิดใช้สัญญาณจิตแห่งน้ำอีกครั้ง พวกมันพยายามเลื้อยอย่างเงียบเชียบไปที่แผงลอย ที่พอจะมีสิ่งที่ใช้แทนเป็นอาวุธได้และเลื้อยผ่านไป แน่นอนจุดประสงค์ของเดอเลียไม่ได้พยายามรวบรวมอาวุธที่พอจะต่อกรได้กับโจรตรงหน้า
แต่เดอเลียวางแผนไว้ได้ลึกซึ้งกว่านั้น ทันทีที่ชารอนส่งสัญญาณว่าพร้อมแล้ว เดอเลียก็เปิดฉากการโจมตีทันที!
งูน้ำจากทั่วทุกสารทิศเลื้อยเข้าโจมตีกลุ่มโจรทั้งสอง มันเลื้อยพุ่งเข้าใส่อย่างรุนแรง แต่นั่นไม่ได้สร้างความเสียหายใด ๆ ให้กลุ่มโจรเลย พวกมันสวมชุดป้องกันมิดชิดและมวลน้ำเล็ก ๆ ที่มีก็ทำอะไรพวกมันไม่ได้
แต่แน่นอนว่านั่นไม่ใช่แผนการของเดอเลีย
ไม่นานงูน้ำที่ไม่สามารถทำอะไรกับโจรทั้งคู่ได้เลย ก็มีวัตถุหนัก ๆ แหลม ๆ เข้าโจมตีโจรทั้งสองด้วย! เป็นสายน้ำที่รวบรวมผัก ผลไม้ และกลุ่มของหนักมากพอที่จะทำให้โจรทั้งคู่เสียหลักได้
“สนับสนุนฉันด้วย ชารอน!” เดอเลียพุ่งออกไปจากที่หลบซ่อนเข้าหาโจรที่มีปืน ในจังหวะที่มันกำลังฉุกละหุกและมึนงงจากการโจมตีด้วยผลไม้
สร้างความแปลกใจให้โจรทั้งคู่ อีกทั้งยังสร้างความกดดันให้พวกมัน...
อย่าลืมกดเพิ่มเข้าชั้นหนังสือ เป็นกำลังใจ
คอมเม้นท์แสดงความคิดเห็น กดแชร์ได้เลยน๊า~
ช่องทางติดต่อ / ติดตาม
Twitter > https://twitter.com/DSeyouinz
สามารถพูดคุยได้ผ่าน #ชะตาของน้องมีฟฟ์ #สงครามผู้พิชิตโชคชะตา