โชคชะตาพรากหลายๆสิ่ง หลายๆอย่างไปจากเขา น้ำตาที่ไหลรินผลักดันให้เขาต้องเติบโต ออกค้นหาอดีตที่ไม่เคยนึกถึง อดีตที่เคยทิ้งไว้ข้างหลัง สู่บทสรุปการต่อสู้เพื่อกุมโชคชะตานี้ไว้เอง
แฟนตาซี,ผจญภัย,ลึกลับ,ชาย-ชาย,สงคราม,สงคราม,ผจญภัย,ลึกลับ,ต่างโลก,นิยายวาย,ทะลุมิติ,แฟนตาซี,ดราม่า,#BL,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
โชคชะตาพรากหลายๆสิ่ง หลายๆอย่างไปจากเขา น้ำตาที่ไหลรินผลักดันให้เขาต้องเติบโต ออกค้นหาอดีตที่ไม่เคยนึกถึง อดีตที่เคยทิ้งไว้ข้างหลัง สู่บทสรุปการต่อสู้เพื่อกุมโชคชะตานี้ไว้เอง
ผู้แต่ง
D.seyouinz
เรื่องย่อ
นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายวาย ชาย x ชาย
แนว : Fantasy, Adventrue, Action, Survival, Romance, Steam-punk, Sci-fi
การหลับตาลงและตื่นขึ้นจากภวังค์ความฝันอันยาวนาน ไม่สามารถลบล้างความจริงยามตื่นที่ว่าคุณตาของเด็กหนุ่มคนนี้จากเขาไปแล้ว การยอมรับชะตากรรมของเขาไม่ได้หมายถึงการตกลงยินดีรับบทชีวิตที่ถูกกำหนดไว้ตรงหน้า
'แต่เป็นเขาที่จะกุมอำนาจฟันเฟืองแห่งโชคชะตานี้ไว้เอง'
การจากไปของคนสำคัญจะนำพาเขาไปสู่เรื่องราวที่เขาค้นหา อดีตที่ไม่เคยนึกถึง อดีตที่เคยทิ้งไว้ข้างหลัง เหตุใดเขาจึงถูกรับเลี้ยงโดยคุณตา
ท่ามกลางโลกของผู้มีสัญญาณจิตนามว่าวาร์เชอน์ และผู้มีสติปัญญานามว่าชาว์โรล โลกของเขาถูกขับเคลื่อนด้วยสิ่งประดิษฐ์ของพวกชาว์โรล เทคโนโลยีเครื่องจักรไอน้ำเครื่องยนต์กลไกอันซับซ้อนที่หยิบยืมจากพลังอำนาจของอัญมณีสีดำ
เขาเดินทางอย่างโดดเดี่ยว ระหว่างทางพบกับพวกพ้องที่จริงใจร่วมทุกข์ร่วมสุขไปกับเขา เผชิญหน้ากับบทพิสูจน์อันท้าทาย สงครามอันยาวนาน ความปรารถนาในตัวตนของตนเอง บทบันทึกที่ขาดหาย
จะนำพาเขาและพวกพ้องไปสู่บทสรุปสุดท้าย
ที่ว่าจริง ๆ แล้วเขาคือใคร
นิยายเรื่องนี้ถูกแต่งขึ้นจากจินตนาการของนักเขียน
*คำเตือน* *โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน*
Trigger warning, Abuse, Anxiety, Blood, BDSM, Brainwashing, Classism, Coercion, Corpse, Domestic violence, Decapitation, Gaslighting, Hostages, Murder, Mutilation, PTSD, Paranormal, Submission, Starvation, Terrorism, Torture, Violence, War
เนื้อหาที่มีความละเอียดอ่อน, การทำร้ายใช้ความรุนแรง, ความวิตกกังวล, เลือด, รสนิยมตกลงปลงใจทั้งสองฝ่าย, ล้างสมอง, การเหยียดชนชั้น ,การใช้อำนาจที่เหนือกว่าบังคับ*, ศพ, ความรุนแรงในครอบครัว, การตัดหัวประหารชีวิต, การบิดเบือนสร้างความคิดทับ, การจับเป็นตัวประกัน, ฆาตกรรม, ทำให้พิการ, ความหวาดกลัวจากเหตุสะเทือนขวัญ, ตำนาน, อำนาจเป็นฝ่ายรอง, ความหิวโหย,การก่อการร้าย, การทารุณ, การใช้ความรุนแรง, สงคราม
อย่าลืมกดเพิ่มเข้าชั้นหนังสือ เป็นกำลังใจ
คอมเม้นท์แสดงความคิดเห็น กดแชร์ได้เลยน๊า~
ช่องทางติดต่อ / ติดตาม
Twitter > https://twitter.com/DSeyouinz
สามารถพูดคุยได้ผ่าน #ชะตาของน้องมีฟฟ์ #สงครามผู้พิชิตโชคชะตา
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์
(ฉบับเพิ่มเติม) พ.ศ.2558
บทที่ 27
เสียงราบเรียบกล่าวออกมาอย่างเฉยชา สายตางามภายใต้หมวกสีดำปรากฏแพขนตาหนาที่สะบัดไหวกะพริบช้า ๆ อย่างเฉยเมยราวราชินีผู้เฉยชิน นิ้วเรียวยาวประดับประดาไปด้วยเครื่องแหวนและกำไลไข่มุกน้ำงามหรือแหวนทองพร้อมทับทิมเม็ดโตบนมือขาวราวกับนิ้วที่ชี้เป็นชี้ตายได้ กรีดกราดเรียวแขนยกขึ้นไปยังหมวกวิคตอเรียนสีมืดที่ประดับไปด้วยขนนกและระบายลูกไม้สีแดงสด ปลดสายผูกใต้คางอย่างเชื่องช้า ริบบิ้นผ้าไหมสีงาช้างคลี่ออกพร้อมกับหมวกที่ยกขึ้น
เส้นผมสีเข้มเป็นประกายที่ถูกจัดแต่งอย่างเรียบร้อยสยายออกราวกับทวงราตรีมาเยือน ใบหน้าราวกับต้องมนต์เสน่ห์ ผิวพรรณนวลเนียนละเอียดอ่อน ริมฝีปากบางสีแดงเข้ม ดวงตาคู่สวยประกายเสมือนดวงดาราในยามค่ำคืน ใฝ่เสน่ห์ใต้ตาส่งให้ผู้พบเห็นตัวหดเล็กลงราวกับอยู่ต่อหน้าราชินีผู้สูงศักดิ์
การแต่งกายที่แตกต่างโดดเด่นเหนือกว่าวาร์เชอน์ใด ๆ คอร์เซ็ทสีดำรัดสัดส่วนส่งให้หน้าอกหน้าใจเป็นพื้นที่อันตรายได้เป็นอย่างดี ลวดลายแกะสลักสีทองที่โดดเด่นรับเข้ากับกระโปรงทรงหรูที่ผ่าออกเผยให้เห็นขาเรียว ถุงน่องตาข่ายแบบโบราณที่ค่อนข้างซุกซนซ่อนความอันตรายภายในเอาไว้
ลูกไม้ละเอียดอ่อนถูกถักทออย่างประณีตราวกับผลงานชิ้นเดียวในโลก ถุงมือหนังยาวถึงข้อศอกตกแต่งด้วยสลักโลหะและปุ่มเล็ก ๆ สร้อยคออวดโฉมเพชรและอัญมณีได้อย่างโอ่อ่าเกินความจำเป็น รองเท้าบูตหนังสูงถึงเข่าถูกผูกรัดด้วยเชือกอย่างแน่นหนาคล้องตัวผู้สวมใส่ สายโซ่ทองคำที่ระโยงระยางบนร่างกายขับเน้นถึงความพิศวงได้เป็นอย่างดี
ความงามและความเหเย่อหยิ่งมักมาพร้อม ๆ กัน นั่นคือเธอ
ทั้งหมดคือเธอ เชอรี เดอโรซ์
“ส่วนผมชื่อ ชอว์”
“ชอว์ ดาวเนอร์ เป็นวาร์เชอน์สัญญาณจิตแห่งลม ระดับเตปร์ (7) ” ในวันนี้มีเรื่องให้ทั้งเดอเลียและชารอนรู้สึกประหลาดใจอย่างยิ่งเป็นอย่างมาก
เรื่องแรก...
คือค้นพบวาร์เชอน์ที่มีสัญญาณจิตรูปแบบที่หายไปนานแล้วปรากฏตัวขึ้นมาต่อหน้าเธอทั้งสอง
และเรื่องถัดมาคือการที่หัวหน้าผู้แทนสภาสังกัดแอพเพรนน์ คือลูกหลานตระกูลดาวเนอร์
นั่นทำให้ตกใจยิ่งกว่าเมื่อลูกหลานของวีรบุรุษปรากฏตัวในที่สาธารณะและในตอนนี้ เขาเป็นทั้งความหวัง ความเชื่อใจ กำลัง และทุกสิ่งทุกอย่างที่โลกอเล็คซาเซียจะมีได้ หากไม่ได้เขาสงครามครั้งยิ่งใหญ่หลาย ๆ ครั้งในอดีต...โลกใบนี้คงจบลงไปนานแล้ว
“อ่า ในตอนนี้ทุกคนคงรู้จักกันหมดแล้ว ในส่วนของวาร์เชอน์ที่จะเข้าร่วมในสงครามมอนสเตอร์ครั้งนี้” หัวหน้าโซลเจอร์พลางกล่าวท่าทีเรียบนิ่ง เนื่องจากใช่ว่าเขาจะไม่รับรู้ประวัติทั้งเธอและเขาเลย ใช่แล้วหัวหน้าอย่างเขารู้จักเป็นอย่างดีเลยล่ะ
ใครกันละที่ทำให้สงครามที่ว่าอาจจะอันตรายที่สุดในรอบ 10 ปี จบลงเพียงแค่...
การลั่นวาจาและตวัดดาบเพียงไม่กี่ที จะทำให้ทั้งสงครามและกลุ่มคนที่อันตรายจะอันตรธานหายไปในหน้าประวัติศาสตร์ในที่สุด
ห้วงความคิดที่กำลังดำเนินไปยาวไกล ถูกขัดขึ้นโดยชายหนุ่มรูปงาม
“คงไม่ใช่มั้ง? ยังเหลืออีกคนหนึ่งนี่” เสียงเข้มกล่าวขึ้นเพื่อขัดสิ่งที่หัวหน้าโซลเดอร์กำลังจะกล่าวต่อ แต่การกระทำของชอว์ไม่ได้ทำให้หัวหน้าโซลเจอร์ติดใจการกระทำเลย เป็นประโยคที่เขาพูดเองมากกว่าที่ทำให้หัวหน้าโซลเจอร์รู้สึกมึนงงเล็กน้อย
‘ก็ครบแล้วนี่ หญิงสาวสัญญาณจิตแห่งน้ำ 2 คน ชายเสื้อฮู้ดสัญญาณจิตแห่งไฟ นายโซลเดอร์ของเรา ชารอนสัญญาณจิตแห่งดิน แล้วก็พวกเขาทั้งคู่เองไม่ใช่เหรอ’
“ครับ? ผมเป็นชาว์โรลครับ” ท่าทางที่มึนงงของหัวหน้าโซลเจอร์และอาการที่ไปไม่เป็น การแสดงออกด้วยท่าทีเงอะงะ สรุปแล้วหัวหน้าโซลเดอร์ตรงหน้าก็ยังเป็นชาว์โรลที่กลัววาร์เชอน์ระดับสูง ๆ ด้วยเช่นกัน
นิ้วเรียวที่ผ่านอะไรมามากมายจรดนิ้วไปที่เด็กหนุ่มคนหนึ่งในห้องประชุมแห่งนี้ เรียกสายตาทุกคู่ให้จดจ้องไปยังเด็กคนนั้นได้ดี
“ผมหมายถึงเด็กหนุ่มตรงนั้น ข้าง ๆ คุณเดอเลียและชารอน” ทุกสายตาจับจ้องไปตามนิ้วเรียวยาว จรดสายตาลงที่เด็กหนุ่มผมสีดำแดงและดวงตาสีดำตรงหน้า นั่นก็คือ...มีฟฟ์
เรียกความฉงนให้กับเด็กหนุ่มรวมถึงกลุ่มของเขาเช่นกัน...
“ผม?” เดอเลียและชารอนทำใบหน้าที่แสดงออกถึงความสับสน ไม่เข้าใจอะไรบางอย่าง สร้างความสงสัยแก่เดอเลียได้เป็นอย่างดี
“น้องมีฟฟ์ พี่ผู้ดูแลให้หนูได้ลองสัมผัสลูกแก้วหรือยัง?” เป็นชารอนที่กล่าวถามมีฟฟ์ถึงความสงสัยของตน
“สัมผัสแล้วนะครับ ไม่เห็นมีอะไรเลย” ประโยคนี้ทำให้ชารอนและเดอเลียเลิกให้ความสนใจกับรุ่นน้องในกลุ่มของเธอ และกลับไปสนใจกับชอว์มากกว่า
“ผมจับสัมผัสได้ เขาไม่ใช่คนธรรมดาแน่นอน” ชอว์พยายามอธิบายด้วยท่าทีไม่สนใจไยดี
“เป็นไปไม่ได้ นายรู้ได้ยังไง? เขาสัมผัสกับลูกแก้วตรวจสอบสัญญาณจิตแล้วนะ” ชารอนพลางถกเถียงด้วยข้อเท็จจริงตรงหน้าเกี่ยวกับเรื่องที่น้องมีฟฟ์ตอบเธอ
“ลูกแก้วตรวจสอบ? ไม่ใช่ลูกแก้วแบ่งปันความรู้เหรอครับ” นั่นทำให้เดอเลียที่รอฟังบทสนทนาอยู่นาน พลางกล่าวขึ้นอย่างรีบร้อนแก้ไขความสงสัยของตนเองว่า
“น้องมีฟฟ์คะ คือคนเราจะเป็นชาว์โรลหรือวาร์เชอน์สามารถตรวจสอบได้จากลูกแก้วตรวจสอบนะคะ ว่าเราสามารถสื่อสารกับจิตแห่งธรรมชาติได้ไหม” แม้ใบหน้าจะยังคงนิ่งเงียบแต่ภายในใจกลับร้อนรุ่มกับความจริงตรงหน้าที่น้องมีฟฟ์ของเธอ
‘ยังไม่ได้ตรวจสอบการเป็นชาว์โรลหรือวาร์เชอน์ด้วยซ้ำ!’
‘กลับไป พี่ผู้ดูแลแอนนาต้องโดนตีแน่นอน’ ความในใจที่ตะโกนขึ้นเสียงดังภายในห้วงความคิดเดอเลีย
‘งานนี้ดูท่าแล้ว ผู้ดูแลแห่งกิลด์ไซเรอร์คงต้องใช้คำว่าแก่ได้อย่างภาคภูมิแล้วแหละ ในเมื่อลืมให้มีฟฟ์ตรวจสอบว่าสามารถสื่อสารกับจิตแห่งธรรมชาติขนาดนี้’ ชารอนคิดขบขำความจริงตรงหน้า
“ยังเลยครับ...” เสียงที่เคยสดใสกับความมั่นใจของเด็กหนุ่มผล็อยเงียบงันและหงอยลงอย่างเห็นได้ชัด
“นั่นเป็นเครื่องยืนยันชั้นดี ที่เขาอาจเป็นวาร์เชอน์?”
“จริงไหม?” ท่าทีที่แสดงออกของชอว์ตรงนี้ทำให้เชอรีรู้สึกพึงพอใจกับภาพที่เห็นตรงหน้าเมื่อทั้งเดอเลียและชารอนเสียอาการ และแสดงออกด้วยท่าทีเงอะงะคล้ายหัวหน้าโซลเจอร์แทน
“นายโซลเจอร์ไปหยิบลูกแก้วตรวจสอบมา เราจะตรวจสอบเพื่อแก้ไขสิ่งที่ทุกคนกำลังสงสัยในตอนนี้” นายโซลเจอร์ที่เป็นวาร์เชอน์รีบร้อนไปตามหาลูกแก้วตรวจสอบให้หัวหน้าของตน
ไม่นานหลังจากนั้นด้วยการทำงานอันรวดเร็วปรากฏลูกแก้วตรวจสอบรูปลักษณ์เรียบง่ายบนโต๊ะต่อหน้าทุกคน
“อันนี้เป็นรุ่นล้าหลังแล้วนะครับหัวหน้า มันสามารถตรวจสอบได้แค่ระดับเนิร์ปเชอร์” นายโซลเจอร์คนเดิมอธิบายบางอย่างกับหัวหน้า เกี่ยวกับข้อเท็จจริงที่ว่างบประมาณในสังกัดของตนไม่ได้มีงบมากมาย พอจะอัปเดตอุปกรณ์ให้ทันสมัยได้ทัน ทำให้อุปกรณ์ตรวจสอบตรงหน้าไม่สามารถทำหน้าที่ให้คำตอบแก่ทุกคนได้อย่างสมบูรณ์
หัวหน้าโซลเจอร์ถึงกับต้องกุมขมับเกี่ยวกับเรื่องนี้ ‘เรื่องนี้นายจะเอาพูดท่ามกลางวาร์เชอน์อันแข็งแกร่งตรงหน้าและบุคคลภายนอกที่ไม่ใช่คนสังกัดหน่วยโซลเจอร์ด้วยซ้ำ…โว๊ยยยย’
‘ไอ้เจ้าลูกน้องบ้า เอามาพูดต่อหน้าสภากลาง หัวหน้าสังกัดแอพเพรนน์ได้ยังไงงงง’
รู้สึกขายหน้าจริง ๆ ...
“ไม่เป็นไร เราอาจจะแค่ไม่ได้นำรุ่นล่าสุดมาก็เท่านั้น” อ่าโอเค แก้สถานการณ์ได้แล้วอย่างน้อยก็ดูไม่ได้ขายหน้าอย่างที่สุด
ทั้งหมดสร้างความขบขันแก่ใครหลาย ๆ คนในห้องได้ หัวหน้าโซลเจอร์อันแข็งแกร่งมีลูกน้องที่มีระดับชาชายระดับสูงมากมายตรงหน้า จะหลุดอาการและพบปัญหาเฉกเช่นคนธรรมดาได้เช่นนี้
ก่อนทว่าบทสนทนาจะดำเนินไปอย่างราบเรียบและช้าเกินเวลาที่ต้องวางแผนแผนการ หัวหน้าโซลเจอร์พลางพูดกับมีฟฟ์ที่ยังคงนิ่งงันรับรู้ถึงความเปลี่ยนแปลงตรงหน้า
“เชิญน้องสัมผัสเบา ๆ ที่ลูกแก้วตรวจสอบเลยครับ เราจะได้รู้สักทีว่าน้องเป็นวาร์เชอน์หรือเปล่า”
มือเล็ก ๆ ยกแขนน้อยเอื้อมไปสัมผัสกับลูกแก้วบนโต๊ะไม้ในห้องสีขาว ผิวอันนิ่มนวลสัมผัสเข้ากับลูกแก้วตรวจสอบ...
ทั้งสองต่างได้สัมผัสซึ่งกันและกัน เกิดเป็นปฏิกิริยาที่แปลกประหลาดขึ้น
วูบ! เสียงปฏิกิริยาบางอย่างดังขึ้นสร้างความฉงน ทั้งหมดปรากฏสู่สายตาทุก ๆ คนในห้อง
อย่าลืมกดเพิ่มเข้าชั้นหนังสือ เป็นกำลังใจ
คอมเม้นท์แสดงความคิดเห็น กดแชร์ได้เลยน๊า~
ช่องทางติดต่อ / ติดตาม
Twitter > https://twitter.com/DSeyouinz
สามารถพูดคุยได้ผ่าน #ชะตาของน้องมีฟฟ์ #สงครามผู้พิชิตโชคชะตา