โชคชะตาพรากหลายๆสิ่ง หลายๆอย่างไปจากเขา น้ำตาที่ไหลรินผลักดันให้เขาต้องเติบโต ออกค้นหาอดีตที่ไม่เคยนึกถึง อดีตที่เคยทิ้งไว้ข้างหลัง สู่บทสรุปการต่อสู้เพื่อกุมโชคชะตานี้ไว้เอง
แฟนตาซี,ผจญภัย,ลึกลับ,ชาย-ชาย,สงคราม,สงคราม,ผจญภัย,ลึกลับ,ต่างโลก,นิยายวาย,ทะลุมิติ,แฟนตาซี,ดราม่า,#BL,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
โชคชะตาพรากหลายๆสิ่ง หลายๆอย่างไปจากเขา น้ำตาที่ไหลรินผลักดันให้เขาต้องเติบโต ออกค้นหาอดีตที่ไม่เคยนึกถึง อดีตที่เคยทิ้งไว้ข้างหลัง สู่บทสรุปการต่อสู้เพื่อกุมโชคชะตานี้ไว้เอง
ผู้แต่ง
D.seyouinz
เรื่องย่อ
นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายวาย ชาย x ชาย
แนว : Fantasy, Adventrue, Action, Survival, Romance, Steam-punk, Sci-fi
การหลับตาลงและตื่นขึ้นจากภวังค์ความฝันอันยาวนาน ไม่สามารถลบล้างความจริงยามตื่นที่ว่าคุณตาของเด็กหนุ่มคนนี้จากเขาไปแล้ว การยอมรับชะตากรรมของเขาไม่ได้หมายถึงการตกลงยินดีรับบทชีวิตที่ถูกกำหนดไว้ตรงหน้า
'แต่เป็นเขาที่จะกุมอำนาจฟันเฟืองแห่งโชคชะตานี้ไว้เอง'
การจากไปของคนสำคัญจะนำพาเขาไปสู่เรื่องราวที่เขาค้นหา อดีตที่ไม่เคยนึกถึง อดีตที่เคยทิ้งไว้ข้างหลัง เหตุใดเขาจึงถูกรับเลี้ยงโดยคุณตา
ท่ามกลางโลกของผู้มีสัญญาณจิตนามว่าวาร์เชอน์ และผู้มีสติปัญญานามว่าชาว์โรล โลกของเขาถูกขับเคลื่อนด้วยสิ่งประดิษฐ์ของพวกชาว์โรล เทคโนโลยีเครื่องจักรไอน้ำเครื่องยนต์กลไกอันซับซ้อนที่หยิบยืมจากพลังอำนาจของอัญมณีสีดำ
เขาเดินทางอย่างโดดเดี่ยว ระหว่างทางพบกับพวกพ้องที่จริงใจร่วมทุกข์ร่วมสุขไปกับเขา เผชิญหน้ากับบทพิสูจน์อันท้าทาย สงครามอันยาวนาน ความปรารถนาในตัวตนของตนเอง บทบันทึกที่ขาดหาย
จะนำพาเขาและพวกพ้องไปสู่บทสรุปสุดท้าย
ที่ว่าจริง ๆ แล้วเขาคือใคร
นิยายเรื่องนี้ถูกแต่งขึ้นจากจินตนาการของนักเขียน
*คำเตือน* *โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน*
Trigger warning, Abuse, Anxiety, Blood, BDSM, Brainwashing, Classism, Coercion, Corpse, Domestic violence, Decapitation, Gaslighting, Hostages, Murder, Mutilation, PTSD, Paranormal, Submission, Starvation, Terrorism, Torture, Violence, War
เนื้อหาที่มีความละเอียดอ่อน, การทำร้ายใช้ความรุนแรง, ความวิตกกังวล, เลือด, รสนิยมตกลงปลงใจทั้งสองฝ่าย, ล้างสมอง, การเหยียดชนชั้น ,การใช้อำนาจที่เหนือกว่าบังคับ*, ศพ, ความรุนแรงในครอบครัว, การตัดหัวประหารชีวิต, การบิดเบือนสร้างความคิดทับ, การจับเป็นตัวประกัน, ฆาตกรรม, ทำให้พิการ, ความหวาดกลัวจากเหตุสะเทือนขวัญ, ตำนาน, อำนาจเป็นฝ่ายรอง, ความหิวโหย,การก่อการร้าย, การทารุณ, การใช้ความรุนแรง, สงคราม
อย่าลืมกดเพิ่มเข้าชั้นหนังสือ เป็นกำลังใจ
คอมเม้นท์แสดงความคิดเห็น กดแชร์ได้เลยน๊า~
ช่องทางติดต่อ / ติดตาม
Twitter > https://twitter.com/DSeyouinz
สามารถพูดคุยได้ผ่าน #ชะตาของน้องมีฟฟ์ #สงครามผู้พิชิตโชคชะตา
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์
(ฉบับเพิ่มเติม) พ.ศ.2558
บทที่ 28
ประกายสีอ่อนปรากฏขึ้นทั่วบริเวณ ควันจาง ๆ พวยพุ่งออกมาจากลูกแก้วที่ยังคงนิ่งเฉย เปลี่ยนให้บรรยากาศที่นิ่งสงบพลันแปรเป็นความฉงน ลูกแก้วส่งเสียงวูบวาบรูปลักษณ์ของควันภายในหมุนคล้ายความสับสนในตนเอง บ้างก็ผลัดเปลี่ยนเป็นสีอมฤตบ้าง บ้างก็กลับกลายเป็นห้วงอวกาศหรือขยับเขยื้อนเป็นท้องนภา ปรับเปลี่ยนทิศทางไปมากมายเกินกว่าความเข้าใจของใครหลาย ๆ คน
ชั่วพริบตาเมื่อความพิศวงดำเนินไป ปรากฏประกายดวงน้อย ๆ บนหน้าปัดลูกแก้วมรกต
...
พลันภายในห้องระเบิดหัวเราะ ต่างขบขำเกี่ยวกับข้อเท็จจริงตรงหน้า
ใช่แล้ว...ในห้วงความคิดของเดอเลียน้องนั้นเป็นวาร์เชอน์ แต่เรื่องที่ทำให้ทั้งห้องเกิดอารมณ์ขันกลับไม่ใช่เรื่องที่วาร์เชอน์คนนี้เป็น มันเป็นเพราะความอลังการของลูกแก้วมรกตตรวจสอบตรงหน้า ท่าทีการแสดงออกที่เกินจริงไปมาก
ในตอนแรกเธอยอมรับว่า ค่อนข้างคาดหวังว่าน้องของตนจะมีระดับสัญญาณจิตระดับสูง ในวันที่เธอไม่ได้อยู่ปกป้อง เธอหวังว่าเขาจะปกป้องตัวเองได้
ทางด้านชารอน แม้เธอจะอยู่กับเด็กหนุ่มได้ไม่นาน...แต่เธอยอมรับว่าค่อนข้างเอ็นดูและเป็นห่วงเด็กหนุ่มตรงหน้าเป็นอย่างมาก ความสดใสและบางสิ่งบางอย่างในตัวมีฟฟ์ทำให้เธอรู้สึกผ่อนคลายจากการวางตัวอันแข็งกร้าวของเธอ และมันทำให้เธอรู้สึกค่อนข้างหวังให้เด็กหนุ่มคนนี้ได้ดีในอนาคต
‘สายตาที่ฉันและเธอจ้องมองกัน กลับบ่งบอกอะไรได้หลาย ๆ อย่าง...’ ห้วงสายตาของทั้งสองต่างมองกันและกัน
“อ่า โอเคสรุปน้องเป็นวาร์เชอน์จริงอย่างที่คุณชอว์พูดเลยครับ” ข้อเท็จจริงตรงนี้ทำให้หัวหน้าโซลเจอร์ค่อนข้างสงสัยในความสามารถของชายหนุ่มคนนี้ มันนับว่าเป็นความสามารถที่แปลกประหลาด แม้ไม่แน่ชัดว่าคนนี้เป็นวาร์เชอน์จริงหรือไม่แต่เขาอาจมีเซนส์ดีในการเดาสุ่มในข้อนี้
“น้องมีฟฟ์เป็นวาร์เชอน์แหละ” เดอเลียปัดเป่าความกังวลในใจและยอมรับมีฟฟ์ เข้ากอดแสดงความยินดีกับเด็กหนุ่ม
หลังจากผมฟังคำอธิบายรวมถึงรอบมองปฏิกิริยาของทุก ๆ คน ก็สรุปใจความเองได้ว่าผมนั้นน่าจะเป็นวาร์เชอน์ นั่นทำให้ผมหัวเราะและยิ้มตามไปกับพวกพี่ ๆ ในห้องอย่างยินดี
‘คุณตาครับ ผมเป็นวาร์เชอน์เหมือนคุณตาเลยครับ’ ความน่ายินดีข้อนี้ทำให้ผมรู้สึกว่าได้ก้าวและเติบโตไปอีกขั้น หากเขาจะเป็นชาว์โรล...เขาก็จะเป็นชาว์โรลที่เก่งที่สุดด้วยเช่นกัน
“ใช่นายเป็นวาร์เชอน์ระดับรีโคร (1) ยินดีด้วยนะ” แม้ประโยคคล้ายจะยินดี แต่น้ำเสียงที่ราบเรียบสายตาที่นิ่งเฉยกลับไม่ได้ส่งความยินดีไปถึงดวงตาเลย การแสดงออกของหญิงสาวอย่างเชอรี เดอโรซ์ กลับทำให้ประโยคดังกล่าวเป็นประโยคแดกดันเสียอย่างงั้น
ริมฝีปากงามสีแดงสด ไม่ได้ยินดียินร้ายกับข้อเท็จจริงของเด็กหนุ่มตรงหน้า ไม่แน่...หลังจากนี้เด็กคนนี้คงเสียชีวิตในสงคราม เนื่องจากสัญญาณจิตระดับต่ำมันก็ไม่ได้ต่างไปจากชาว์โรลเลย เธอเห็นมานักต่อนักแล้ว...
สายตาที่ยังคงมองผ่านทุก ๆ คนไป สุดสายตาที่จรดลงที่เด็กหนุ่ม ในห้วงความคิดของเธอต่างแสดงความเสียใจมากกว่ายินดี เพราะความเป็นจริงที่ว่าเหตุร้ายมักเป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ หากเขาเจอคู่ต่อสู้ที่ไม่ใช่ของตน การอ้อนวอนการร้องขอ...มันคงไร้ค่า
ราวกับเหยื่อตัวน้อยที่แบมือก็รอด...กำมือก็ตาย
ต่อสู้ด้วยความสามารถทางกายอย่างระดับชาชายที่เป็นระดับสูงสุด
เด็กคนนี้คงไม่มีวันพรุ่งนี้ให้นึกถึง
“ยินดีกับเขาหน่อยสิ เชอรี” สายเข้มคมคายเอื้อนเอ่ยอย่างเลื่อนลอย ประโยคพูดยินดีแต่กลับหันหลังให้ผู้ที่กล่าวถึง ชายหนุ่มข้างกายหญิงสาวคนนี้ แม้ประโยคจะดูพยายามปกป้องและประนีประนอมให้เชอรียินดียินร้ายกับเด็กหนุ่มตรงหน้า ข่าวดีที่ว่าตนเองเป็นวาร์เชอน์ ถึงแม้จะเป็นระดับรีโคร (1) ก็ตาม
แต่ท่าทางที่ขัดกับรูปประโยคก็ไม่ได้ทำให้เขาหรือเธอดูดีขึ้นเลย
“ขอบคุณนะคะสำหรับการยินดีของพวกคุณ” สร้างความไม่พอใจให้ชารอนที่ฟังบทสนทนาและเฝ้ามองพฤติกรรมอยู่นานแล้ว รับไม่ได้กับการดูถูกเหยียดหยามระดับเนิร์ปเชอน์ของน้องของเธอ เพราะเธอเองก็เคยอยู่ระดับนี้เหมือนกันและระดับความสามารถระดับแตรงก์ (5) ก็เป็นเครื่องยืนยันชั้นดีว่าคนเราสามารถพัฒนาฝีมือได้
“ไม่เป็นไรครับพี่ชารอน ตอนนี้ผมรู้สึกดีใจมาก ๆ เลยครับหลังจากนี้ผมจะสามารถช่วยทั้งพี่และพี่เดอเลียได้แล้ว” มีฟฟ์ส่งรอยยิ้มสดใสที่ทำให้ทั้งห้องสะดุดกับความน่ารักของเด็กหนุ่มคนนี้ แม้ความจริงที่ว่าเด็กหนุ่มคนนี้จะค่อนข้างไม่เก่ง แต่เพราะรอยยิ้มที่จริงใจและดวงตาอันสดใสสามารถผลักให้ใครหลาย ๆ คนตกหลุมรักได้เลย
‘โอ้ไม่นะ ทำไมน้องเขาน่ารักอย่างงี้’ เป็นพี่สาวสัญญาณจิตแห่งน้ำอีกคนที่อยู่ในห้อง เธอตกหลุมความน่ารักของมีฟฟ์เป็นที่เรียบร้อยแล้ว
“อ่า งั้นนี้คงจะไขข้อสงสัยของใครหลาย ๆ คนได้แล้วนะ” หัวหน้าโซลเดอร์พลางดูเวลาที่ล่วงเลยไปราว ๆ 20 นาทีแล้ว “งั้นน้องช่วยแนะนำตัวด้วยครับ”
“ผมชื่อมีฟฟ์ครับ ไม่มีนามสกุลครับ” ท่าทางที่กระฉับกระเฉงไม่คล้ายคนที่ไร้พลังอีกต่อไป เป็นน้องมีฟฟ์คนใหม่คนนี้เอง!
“ดี ต่อไปเราจะเริ่มวางแผนการกันเลยนะ เราเลยเวลามานานแล้ว” ... “อีกไม่ถึงชั่วโมงกว่า ๆ มอนสเตอร์จะบุกแล้ว เรามีรูปแบบสัญญาณจิตดิน น้ำ ลม ไฟ แห้งแล้ง ส่วนน้องมีฟฟ์เรายังไม่รู้” หัวหน้าโซลเจอร์พูดและพลางหยิบกระดาษขนาดใหญ่ขึ้นมากางใจกลางโต๊ะประชุมสีขาว ในตอนนี้ทั้งห้องทิ้งความหม่นหมองใจชั่วครู่และวางทิฐิลง...เพื่อร่วมมือกันอย่างที่สุดในการปกป้องเมืองโอเดลล์แห่งนี้
“ภาพรวมของเมืองโอเดลล์ในตอนนี้ ในทางทิศใต้จะเป็นทะเลสาบโอเดลล์ ซึ่งเป็นที่มาของมอนสเตอร์ท้องถิ่นที่กำลังจะบุกมาที่นี่”
“ทางทิศตะวันออกจะเป็นป่าเดอะไนท์ ทิศตะวันตกคือชายขอบพื้นดินก่อนเปลี่ยนไปดินแดนเมืองถัดไป ซึ่งก็คือเมืองคอล ทางนั่นก็เจอศึกหนักเหมือนกันโดยคาดว่าอาจจะมีต้นตอสาเหตุจากจุดเดียวกัน” หัวหน้าโซลเจอร์พลางอธิบาย นิ้วชหนาชี้ประกอบการอธิบายไปพร้อม ๆ กับมือบรรยายภาพรวมในสถานการณ์ตอนนี้
“แสดงว่าเราอาจต้องรับมือจากทางทิศใต้ของเมืองโอเดลล์ กันไม่ให้พวกมันเข้าสู่ตัวเมืองได้” ชอว์กล่าวขึ้นสำหรับข้อสรุปในแผนการที่หัวหน้าโซลเจอร์ต้องการบอก
“ใช่ครับ แต่ในขั้นตอนนี้สัญญาณจิตของเชอรีค่อนข้างไม่เหมาะสมกับจุดนี้เท่าไหร่ เนื่องอาจจะทำให้ทะเลสาบแห้งเหือดได้” เป็นความจริงสัญญาณจิตของหญิงสาวคนนี้แข็งแกร่งอย่างมาก แต่กลับไม่เหมาะกับสนามรบในครั้งนี้ สินทรัพย์ที่อาจจะเสียหายมันมากเกินกว่าจินตนาการ
“ผมจึงคิดว่าอาจจะวางเธอในตำแหน่งที่สามารถมองเห็นไกล ๆ ได้ อยู่บนหอคอย ณ จัตุรัสกลางเมืองโอเดลล์แทนครับ กรณีเลวร้ายที่สุดที่มอนสเตอร์ฝ่าด้านของเราเข้ามาได้ จะมีเชอรีในการส่งพวกมันกลับบ้านเกิดไปครับ” ท่าทีในประโยคที่คล้ายเล่นคล้ายจริงจัง ทำให้เชอรีขมวดคิ้ว
“คิดว่าฉันเป็นพอร์ทัลหรือไง...ที่จะส่งพวกมันกลับบ้าน อย่างมากฉันก็แค่ทำให้พวกมันหายไปเท่านั้นเอง” น้ำเสียงและรูปประโยคที่ล้อเลียนประโยคคล้ายเล่นทีคล้ายจริงจังที แต่มันกลับทำให้คนที่ได้ยินกลับรู้สึกขนลุกและหวั่นไหวเกี่ยวกับพลังของเธอ
.
.
ในสถานการณ์ที่เกิดขึ้นไกลออกไป ใกล้ชายขอบเมืองโอเดลล์
ม่านหมอกเบาบางกระจายไปทั่วสารทิศบดบังทัศนวิสัยอย่างสมบูรณ์ เสียงเปียกแฉะที่ย่างก้าวเข้ามาช้า ๆ กลับสร้างความขนลุกสั่นผวาเหมือนฝันร้ายยามถูกกระชากลงผิวน้ำซ้ำ ๆ ไม่รู้จบสิ้น
สิ่งที่กองกำลังป้องกันตนเองทำผิดพลาด หน่วยสังเกตการณ์ของโซลเจอร์ที่ตกหล่นคงจะโทษความขลาดเขลาของพวกเขาก็ไม่ได้ ในเมื่อสิ่งมีชีวิตที่กำลังคืบคลานเข้ามา มันไม่เคยปรากฏขึ้นบนหน้าบทบันทึกใด ๆ ไว้ สิ่งที่ต้องชดใช้กับความโง่งมและความหยิ่งทะนงตนอาจเป็นชีวิต
ราวกับเป่าลมเพียงเบา ๆ แสงเทียนอันริบหรี่ก็จะดับสิ้นไป...
และพวกมันอาจมาเพื่อสิ่งนั้นก็ได้...
อย่าลืมกดเพิ่มเข้าชั้นหนังสือ เป็นกำลังใจ
คอมเม้นท์แสดงความคิดเห็น กดแชร์ได้เลยน๊า~
ช่องทางติดต่อ / ติดตาม
Twitter > https://twitter.com/DSeyouinz
สามารถพูดคุยได้ผ่าน #ชะตาของน้องมีฟฟ์ #สงครามผู้พิชิตโชคชะตา