โชคชะตาพรากหลายๆสิ่ง หลายๆอย่างไปจากเขา น้ำตาที่ไหลรินผลักดันให้เขาต้องเติบโต ออกค้นหาอดีตที่ไม่เคยนึกถึง อดีตที่เคยทิ้งไว้ข้างหลัง สู่บทสรุปการต่อสู้เพื่อกุมโชคชะตานี้ไว้เอง
แฟนตาซี,ผจญภัย,ลึกลับ,ชาย-ชาย,สงคราม,สงคราม,ผจญภัย,ลึกลับ,ต่างโลก,นิยายวาย,ทะลุมิติ,แฟนตาซี,ดราม่า,#BL,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
โชคชะตาพรากหลายๆสิ่ง หลายๆอย่างไปจากเขา น้ำตาที่ไหลรินผลักดันให้เขาต้องเติบโต ออกค้นหาอดีตที่ไม่เคยนึกถึง อดีตที่เคยทิ้งไว้ข้างหลัง สู่บทสรุปการต่อสู้เพื่อกุมโชคชะตานี้ไว้เอง
ผู้แต่ง
D.seyouinz
เรื่องย่อ
นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายวาย ชาย x ชาย
แนว : Fantasy, Adventrue, Action, Survival, Romance, Steam-punk, Sci-fi
การหลับตาลงและตื่นขึ้นจากภวังค์ความฝันอันยาวนาน ไม่สามารถลบล้างความจริงยามตื่นที่ว่าคุณตาของเด็กหนุ่มคนนี้จากเขาไปแล้ว การยอมรับชะตากรรมของเขาไม่ได้หมายถึงการตกลงยินดีรับบทชีวิตที่ถูกกำหนดไว้ตรงหน้า
'แต่เป็นเขาที่จะกุมอำนาจฟันเฟืองแห่งโชคชะตานี้ไว้เอง'
การจากไปของคนสำคัญจะนำพาเขาไปสู่เรื่องราวที่เขาค้นหา อดีตที่ไม่เคยนึกถึง อดีตที่เคยทิ้งไว้ข้างหลัง เหตุใดเขาจึงถูกรับเลี้ยงโดยคุณตา
ท่ามกลางโลกของผู้มีสัญญาณจิตนามว่าวาร์เชอน์ และผู้มีสติปัญญานามว่าชาว์โรล โลกของเขาถูกขับเคลื่อนด้วยสิ่งประดิษฐ์ของพวกชาว์โรล เทคโนโลยีเครื่องจักรไอน้ำเครื่องยนต์กลไกอันซับซ้อนที่หยิบยืมจากพลังอำนาจของอัญมณีสีดำ
เขาเดินทางอย่างโดดเดี่ยว ระหว่างทางพบกับพวกพ้องที่จริงใจร่วมทุกข์ร่วมสุขไปกับเขา เผชิญหน้ากับบทพิสูจน์อันท้าทาย สงครามอันยาวนาน ความปรารถนาในตัวตนของตนเอง บทบันทึกที่ขาดหาย
จะนำพาเขาและพวกพ้องไปสู่บทสรุปสุดท้าย
ที่ว่าจริง ๆ แล้วเขาคือใคร
นิยายเรื่องนี้ถูกแต่งขึ้นจากจินตนาการของนักเขียน
*คำเตือน* *โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน*
Trigger warning, Abuse, Anxiety, Blood, BDSM, Brainwashing, Classism, Coercion, Corpse, Domestic violence, Decapitation, Gaslighting, Hostages, Murder, Mutilation, PTSD, Paranormal, Submission, Starvation, Terrorism, Torture, Violence, War
เนื้อหาที่มีความละเอียดอ่อน, การทำร้ายใช้ความรุนแรง, ความวิตกกังวล, เลือด, รสนิยมตกลงปลงใจทั้งสองฝ่าย, ล้างสมอง, การเหยียดชนชั้น ,การใช้อำนาจที่เหนือกว่าบังคับ*, ศพ, ความรุนแรงในครอบครัว, การตัดหัวประหารชีวิต, การบิดเบือนสร้างความคิดทับ, การจับเป็นตัวประกัน, ฆาตกรรม, ทำให้พิการ, ความหวาดกลัวจากเหตุสะเทือนขวัญ, ตำนาน, อำนาจเป็นฝ่ายรอง, ความหิวโหย,การก่อการร้าย, การทารุณ, การใช้ความรุนแรง, สงคราม
อย่าลืมกดเพิ่มเข้าชั้นหนังสือ เป็นกำลังใจ
คอมเม้นท์แสดงความคิดเห็น กดแชร์ได้เลยน๊า~
ช่องทางติดต่อ / ติดตาม
Twitter > https://twitter.com/DSeyouinz
สามารถพูดคุยได้ผ่าน #ชะตาของน้องมีฟฟ์ #สงครามผู้พิชิตโชคชะตา
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์
(ฉบับเพิ่มเติม) พ.ศ.2558
บทที่ 32
ใบไม้ที่ปลิวว่อน พัดพาความเปลี่ยนแปลงไปยังสถานที่ต่าง ๆ ยามเที่ยงพระอาทิตย์ยังคงเฉิดฉายแสงตะวันไปทั่วล้า ประกายระยิบระยับสีสันมากมายอวดโฉมความงามในทุ่งดอกไม้ที่สดใส ปลอบประโลมเหล่าผู้เหนื่อยล้าผ่อนคลายและปลดปลง แต่ทว่า..
ภายใต้ภัยพิบัติที่มาเยือนยังโอเดลล์ การสื่อสารที่ถูกตัดขาดสบั่น ราวคนตาบอดหูหนวกไขว่คว้าไล่ตามความหวังอันริบหรี่ท่ามกลางราตรีรัตติกาลมืด ทั้งอุปกรณ์และสิ่งประดิษฐ์ใด ๆ ที่แสนภูมิใจกลับเป็นเรื่องโง่งมเมื่ออยู่ต่อหน้าสิ่งมีชีวิตสูงส่ง
โดมน้ำที่สามารถมองเห็นได้ในห้วงอวกาศ มวลน้ำมหาศาลสีครามนั่นไม่ใช่ความสามารถเดียวของราชินีตนนี้ เมื่อเธอสามารถใช้สัญญาณจิตแห่งน้ำของเธอในการตัดการสื่อสารรวมถึงควบคุมพื้นที่ทั้งหมด เสมือนสร้างปราการห้วงสมุทรไว้บนพื้นโลก
‘ท่าไม่ดีแล้ว’ เกิดขึ้นในห้วงความคิดของชารอน ในทีแรกเธอใช้สัญญาณจิตควบคุมพื้นดินก่อร่างกำแพงดินหนาบริเวณขอบกำแพงน้ำ แต่มันก็สายเกินไป...เธอช้าไปก้าวหนึ่ง เธอส่งสัมผัสผ่านมือลงไปช้า ๆ ผิวดิน โดยมันเป็นความสามารถเดียวกับช่วงการปล้นธนาคาร
‘กรงขังนี้ถูกปิดตายโดยสมบูรณ์...’
สัมผัสที่หยั่งรากลึกลงไปหลายกิโลเมตร สัญญาณจิตของฉันที่สั่นสะท้อนออกไปสำหรับหาทางออก แต่มันกลับไม่สามารถผ่านโดมน้ำนี้ไปได้แม้จะเบาบางแต่กลับแข็งแกร่งดุจเหล็กกล้า นั่นเป็นข้อยืนยันชั้นดีว่าโดมน้ำนี้ไม่ได้มีเพียงปกคลุมท้องฟ้า แต่มันกลับปกครองทั้งพื้นดินที่โอบอุ้มเมืองโอเดลล์ไว้!
‘นางกำลังจะทำอะไร’ สายตาที่สับสนกับข้อมูลที่ได้รับยังไม่ทันได้ประมวลผลอย่างถี่ถ้วน ไซเรนตนเดิมคล้ายจะใช้สัญญาณจิตอีกครั้ง บรรยากาศที่ชื้นแฉะกลับเพิ่มความตึงเครียดอีกระดับ ‘มันจะต้องไม่ทำอะไรเพิ่มอีก!’
ท่ามกลางปรากฏการณ์มากมายที่เกิดขึ้น มีเพียงชารอนที่ตอบโต้ได้อย่างทันท่วงที กระแสพลังถูกส่งออกไปผ่านมือที่ยังคงสัมผัสพื้นดิน
แรงสะเทือนและสั่นไหวราวกับมันมีชีวิตเสียงกึกก้องของแท่งดินปะทุโจมตีราชินีไซเรน ผุดขึ้นอย่างรุนแรงและผุดขึ้นเป็นทางยาว ในห้วงความคิดของชารอน ‘หวังว่าจะทำอะไรได้นะ’ เธอจะสกัดการใช้สัญญาณจิตของนางไซเรน
รอยแตกแยกที่ปะทุขึ้นสร้างความคุกคามต่อสัญญาณจิตของราชินีพวกมัน เหล่านางรับใช้ในขบวนตอบโต้กลับแบบเดิม
ส่งผลให้เกิดแรงระเบิดดังกึกก้อง ตู้ม! เป็นเสียงระเบิดแรกที่เชอรีและมีฟฟ์ได้ยิน
น่าเสียดายที่ความพยายามไม่เป็นผล สัญญาณจิตของชารอนที่เค้นพลังออกมาโจมตีนั้นไม่สามารถสร้างความเสียหายกับเหล่านางไซเรนแม้แต่น้อยได้เลย ทั้งหมดนั่นกลับตอกย้ำความเป็นจริงที่ว่ามอนสเตอร์เหล่านี้ไม่สามารถเอาชนะได้!
สร้างความตกตะลึงและสั่นผวาแก่เหล่าโซลเจอร์ แม้ประสบการณ์ยามรบที่มากมายก็ไม่เท่าความตายที่มาเยือนตรงหน้า ‘ถึงคราวเมืองโอเดลล์ล่มสลายแล้วอย่างงั้นเหรอ...’ นั่นเป็นความคิดของเหล่าโซลเจอร์มากหน้าหลายตาที่เห็นเหตุการณ์ตั้งแต่ต้น
คลื่นพลังที่ซัดออกมาจากจาง ๆ ส่งผลให้หมอกบางสะบัดพลิ้วคล้ายคลื่นยามหยดน้ำตรงกระทบเหนือผิวน้ำ วินาทีที่นางไซเรนที่กำลังระบำบวงสรวงอย่างอ่อนช้อยไม่นานก็ปรากฏเหตุผลที่เธอทำแบบนั้น หมอกหนากระจายออกเข้าปกคลุมเมืองโอเดลล์
คล้ายหมอกน้ำค้างยามเช้าที่สดใสแต่ในสถานการณ์ตอนนี้คงเป็นหมอกน้ำค้างที่จะคร่าชีวิตของเหล่าโซลเจอร์น้อย ๆ นี้อย่างแน่นอน สภาพอากาศที่เคยเหมาะสมสำหรับทุกสิ่งมีชีวิตกลับมืดหม่นลงทันใด อุณหภูมิที่เคยอบอุ่นกลับเย็นไปถึงขั้วหัวใจ
ไม่นานทั้งชอว์หรือหนุ่มสัญญาณจิตแห่งไฟ และทุก ๆ คนในด่านอื่น ๆ ก็เดินทางมาถึงด่านแรก นับว่าเหตุการณ์เสกโดมน้ำครอบคลุมเมืองโอเดลล์และการโจมตีของชารอน เป็นเพียงเสี้ยวนาทีซึ่งผ่านไปเพียงอึดใจ แต่สำหรับโซลเจอร์ที่ต้องการความช่วยเหลือมันกลับนานเป็นชั่วโมง เมื่อจิตใจที่ว้าวุ่น สับสนและสั่นกลัวพบว่าไซเรนเหล่านี้ไม่สามารถเอาชนะได้
ชาว์โรลเช่นพวกเขาจะทำอะไรได้...เพียงหวังได้แค่...
เหล่าวาร์เชอน์ที่จะเป็นกำลังให้เมืองโอเดลล์...พวกเขามาถึงตรงนี้แล้ว!
เมื่อทั้งสองฝั่งสังเกตการณ์กันอยู่นาน และแล้วก็มีวาร์เชอน์ผู้หนึ่งเปิดการโจมตีก่อน เขาใช้สัญญาณจิตเค้นพลังเสกลูกไฟท่ามกลางหมอกหนาลูกใหญ่ พุ่งโจมตีเหล่านางไซเรนด้วยความเร็วสูง
และเขาไม่ใช่ใครที่ไหนเป็นวาร์เชอน์ชายปริศนาที่ใส่ผ้าคลุมนั้นเอง
“ผู้มีสัญญาณจิตแห่งไฟ ใจร้อนทุกคนอย่างนี้เลยเหรอ” เป็นชารอนที่พูดขึ้นมาแทนความสงสัยของตน
ลมหายใจหอบแฮกดังขึ้นท่ามกลางความเวิ้งว้าง ปลุกห้วงจิตนาการที่แสนยาวนานกลับตาลปัตรลง ก้อนมวลพลังงานถูกจุดขึ้นท่ามกลางอากาศเหนือม่านหมอก ความยิ่งใหญ่ของมันเสมือนเมโทรที่พร้อมถล่มทำลายทุกสิ้นให้สิ้นซาก ราวฝนน้ำตกดวงน้อยใหญ่ที่ถูกจุดไว้ พุ่งถล่มเหล่านางไซเรนจากฟากฟ้า
ความยิ่งใหญ่ทำให้ชารอนตกตะลึงถึงสัญญาณจิตแห่งไฟที่ชายหนุ่มคนนี้สื่อสารกับจิตธรรมชาติได้ แต่แล้วลูกไฟกลับถูกสกัดกั้นด้วยม่านหมอกที่ตึงเอาไว้ เสียงแปลกประหลาดดังขึ้นยามที่ลูกไฟกระทบกับม่านหมอกเสมือนใยแมงมุมที่มองไม่เห็นถูกติดตรึงเอาไว้
เสียงระเบิดดังกัมปนาททั่วทุกหนทุกแห่ง สร้างควันดำและฝุ่นผงกระจัดกระจายบดบังสายตา
ทั้งหมดเป็นฝีมือของไซเรนหนุ่มตนหนึ่งในขบวนนั้นเท่านั้น ดูเหมือนเหล่าไซเรนในขบวนจะเลือกคู่ต่อสู้ของตนในครั้งนี้แล้ว หรือเปล่านะ?
ไม่นานเหล่าหมอกที่เคยบางเบากลับหนาขึ้นบดบังเหล่าขบวนไซเรนที่นำทัพเข้าประชิดประตูเมือง ความเยือกเย็นที่พัดผ่านไปพร้อมกับมวลคลื่นหมอก บ้างก็ลูบไล้ไปตามช่องว่างประตูหรือตามรอยแตกของบานหน้าต่างเก่า ราวกับมีนิ้วงามที่บิดเกลียวได้...ดับลมหายใจของตะเกียงแสงอันริบหรี่ ความมืดมิดเกาะกุมแต่งแต้มสีสันแห่งฝันร้าย เกาะกินไปถึงขั้วหัวใจ
ท่ามกลางความวุ่นวายที่กำลังเกิดขึ้น ความรู้สึกที่เหมือนมีอะไรบางอย่างจะเกิดขึ้นมันแผ่ซ่านไปทั่วบริเวณ เสียงตะโกนร้องด้วยความตื่นตระหนกดังขึ้น เสียงฝีเท้ามากมายของมนุษย์เริ่มเคลื่อนที่อย่างรวดเร็ว ทุกคนต่างแตกกระเจิงเหมือนผึ้งที่แตกรัง ความหวาดกลัวที่แทรกซึมเข้าสู่ทุกอณูของร่างกายทำให้ความเยือกเย็นและสติสัมปชัญญะของพวกเขาสลายหายไป
“วิ่ง!” เสียงตะโกนที่ดังก้อง สร้างความสับสนและสนับสนุนถึงห้วงความคิดที่ลึกที่สุดของเหล่าโซลเจอร์
‘...ยังไม่อยากตาย’ เสียงก้าวเท้าราวกับเสียงหัวใจที่เต้นรัวมันเต็มไปด้วยความสิ้นหวังและความกลัวที่ทับถมลงมา
ละอองหมอกนั้นเย็นจัดเหมือนกับสามารถแช่แข็งทุกสิ่งที่มันสัมผัส ผิวหนังยามเมื่อแตะต้องกลับรู้สึกได้ถึงความหนาวเย็นราวกับถูกแช่แข็งให้ตกตายได้ เหล่าหมอกเยือกเย็นสัมผัสกับแหล่งพลังงานถ่านหินคอลและดับประกายไฟที่จะเป็นพลังงานหลักของเมืองโอเดลล์ หมอกเกิดปฏิกิริยากับถ่านหินคอล ทำให้เหล่าควันและหมอกพวยพุ่งทะลักออกจากเหล่าอุปกรณ์ที่มีถ่านหินคอล มันทำให้ฟันเฟืองที่เคยหมุนท่ามกลางความสง่างามของเมืองโอเดลล์หยุดชะงัก!
และนั้นทำให้สถานการณ์ของเมืองโอเดลล์กลับแย่ยิ่งขึ้นไปอีก สัญญาณจิตของนางไซเรนผู้งดงามเสกโดมน้ำที่ครอบคลุมเมือง มันบดบังแสงอาทิตย์อีกทั้งยังใช้หมอกเข้าคลุมเมืองทั้งเมือง ทำให้เหล่าโซลเจอร์ทั้งหมดที่อยู่ในเมืองและนอกเมืองตอนนี้กำลังสับสนทิศทางและกระจัดกระจายทันที เมื่อเกิดความชลมุ่นขึ้น!
“อย่าตื่นตระหนกไป! โซลเจอร์ทั้งหมดจับกลุ่มกันไว้อย่าให้ใครหลงทางออกไป” เป็นเสียงแข็งแกร่งของหัวหน้าโซลเจอร์
“คุณเดอเลียคะ! ทางนี้ค่ะอย่าขยับไปไหนนะคะ เดี๋ยวชารอนไปหาเอง” เหล่าวาร์เชอน์ที่เคยเรียงแถวประจันหน้ากับขบวนไซเรน ตอนนี้แตกแถวเป็นที่เรียบร้อยเมื่อหมอกหนาบดบังวิสัยทัศน์อย่างสมบูรณ์แบบ
ห้วงความหวังของเดอเลียภายในสายตาที่พร่ามัว ภาพที่ฉันกำลังมองออกไปมันช่างช้าเหลือเกินเหมือนเวลาจะหยุดลงเสียตรงนั้น
ชารอนกำลังวิ่งมาทางนี้แต่ทว่าเสมือนมือที่เอื้อมไม่เคยถึง
ราวกับฉัน...ได้ดับหายไป
อย่าลืมกดเพิ่มเข้าชั้นหนังสือ เป็นกำลังใจ
คอมเม้นท์แสดงความคิดเห็น กดแชร์ได้เลยน๊า~
ช่องทางติดต่อ / ติดตาม
Twitter > https://twitter.com/DSeyouinz
สามารถพูดคุยได้ผ่าน #ชะตาของน้องมีฟฟ์ #สงครามผู้พิชิตโชคชะตา