โชคชะตาพรากหลายๆสิ่ง หลายๆอย่างไปจากเขา น้ำตาที่ไหลรินผลักดันให้เขาต้องเติบโต ออกค้นหาอดีตที่ไม่เคยนึกถึง อดีตที่เคยทิ้งไว้ข้างหลัง สู่บทสรุปการต่อสู้เพื่อกุมโชคชะตานี้ไว้เอง
แฟนตาซี,ผจญภัย,ลึกลับ,ชาย-ชาย,สงคราม,สงคราม,ผจญภัย,ลึกลับ,ต่างโลก,นิยายวาย,ทะลุมิติ,แฟนตาซี,ดราม่า,#BL,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
โชคชะตาพรากหลายๆสิ่ง หลายๆอย่างไปจากเขา น้ำตาที่ไหลรินผลักดันให้เขาต้องเติบโต ออกค้นหาอดีตที่ไม่เคยนึกถึง อดีตที่เคยทิ้งไว้ข้างหลัง สู่บทสรุปการต่อสู้เพื่อกุมโชคชะตานี้ไว้เอง
ผู้แต่ง
D.seyouinz
เรื่องย่อ
นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายวาย ชาย x ชาย
แนว : Fantasy, Adventrue, Action, Survival, Romance, Steam-punk, Sci-fi
การหลับตาลงและตื่นขึ้นจากภวังค์ความฝันอันยาวนาน ไม่สามารถลบล้างความจริงยามตื่นที่ว่าคุณตาของเด็กหนุ่มคนนี้จากเขาไปแล้ว การยอมรับชะตากรรมของเขาไม่ได้หมายถึงการตกลงยินดีรับบทชีวิตที่ถูกกำหนดไว้ตรงหน้า
'แต่เป็นเขาที่จะกุมอำนาจฟันเฟืองแห่งโชคชะตานี้ไว้เอง'
การจากไปของคนสำคัญจะนำพาเขาไปสู่เรื่องราวที่เขาค้นหา อดีตที่ไม่เคยนึกถึง อดีตที่เคยทิ้งไว้ข้างหลัง เหตุใดเขาจึงถูกรับเลี้ยงโดยคุณตา
ท่ามกลางโลกของผู้มีสัญญาณจิตนามว่าวาร์เชอน์ และผู้มีสติปัญญานามว่าชาว์โรล โลกของเขาถูกขับเคลื่อนด้วยสิ่งประดิษฐ์ของพวกชาว์โรล เทคโนโลยีเครื่องจักรไอน้ำเครื่องยนต์กลไกอันซับซ้อนที่หยิบยืมจากพลังอำนาจของอัญมณีสีดำ
เขาเดินทางอย่างโดดเดี่ยว ระหว่างทางพบกับพวกพ้องที่จริงใจร่วมทุกข์ร่วมสุขไปกับเขา เผชิญหน้ากับบทพิสูจน์อันท้าทาย สงครามอันยาวนาน ความปรารถนาในตัวตนของตนเอง บทบันทึกที่ขาดหาย
จะนำพาเขาและพวกพ้องไปสู่บทสรุปสุดท้าย
ที่ว่าจริง ๆ แล้วเขาคือใคร
นิยายเรื่องนี้ถูกแต่งขึ้นจากจินตนาการของนักเขียน
*คำเตือน* *โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน*
Trigger warning, Abuse, Anxiety, Blood, BDSM, Brainwashing, Classism, Coercion, Corpse, Domestic violence, Decapitation, Gaslighting, Hostages, Murder, Mutilation, PTSD, Paranormal, Submission, Starvation, Terrorism, Torture, Violence, War
เนื้อหาที่มีความละเอียดอ่อน, การทำร้ายใช้ความรุนแรง, ความวิตกกังวล, เลือด, รสนิยมตกลงปลงใจทั้งสองฝ่าย, ล้างสมอง, การเหยียดชนชั้น ,การใช้อำนาจที่เหนือกว่าบังคับ*, ศพ, ความรุนแรงในครอบครัว, การตัดหัวประหารชีวิต, การบิดเบือนสร้างความคิดทับ, การจับเป็นตัวประกัน, ฆาตกรรม, ทำให้พิการ, ความหวาดกลัวจากเหตุสะเทือนขวัญ, ตำนาน, อำนาจเป็นฝ่ายรอง, ความหิวโหย,การก่อการร้าย, การทารุณ, การใช้ความรุนแรง, สงคราม
อย่าลืมกดเพิ่มเข้าชั้นหนังสือ เป็นกำลังใจ
คอมเม้นท์แสดงความคิดเห็น กดแชร์ได้เลยน๊า~
ช่องทางติดต่อ / ติดตาม
Twitter > https://twitter.com/DSeyouinz
สามารถพูดคุยได้ผ่าน #ชะตาของน้องมีฟฟ์ #สงครามผู้พิชิตโชคชะตา
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์
(ฉบับเพิ่มเติม) พ.ศ.2558
บทที่ 36
เสียงย่ำเท้ายามเมื่อย่างก้าวออกไปยังคงส่งเสียงเบาบางผ่านละอองหมอกหนา ความเย็นจัดที่สอดแทรกไปตามเสื้อผ้าของฉันราวกับจะถูกแช่แข็งตรงนี้ เหล่าควันม่านหมอกที่ทะลักออกมาทำให้ข้างหน้าของฉันมืดมิดราวกับกลายเป็นคนตาบอด
ประสาทสัมผัสทางดวงตาที่ถูกตัดขาด ไม่อาจทำให้ฉันหวั่นไหวได้
‘เดอเลียออยู่ตรงนั้นนะคะ ชารอนกำลังจะไปหา’
แสงสว่างจากดวงอาทิตย์เริ่มริบหรี่ลงเมื่อหมอกหนาทึบลอยลงมาอย่างรวดเร็ว ปกคลุมท้องฟ้าเมืองโอเดลล์ทั้งหมด เสียงเครื่องจักรที่เหล่าบรรดาโซลเจอร์ตระเตรียมไว้ ดังกระหึ่มและสร้างจังหวะเหมือนถูกพลังงานลึกลับครอบกิน เสียงที่เคยดังก้องกังวานถูกเกลี้ยกล่อมด้วยความเงียบงันที่ไม่คุ้นชิน
บรรยากาศตรงนี้เต็มไปด้วยความสับสน เสียงโวยวายของผู้คนดังขึ้นบ้างพอให้ฉันได้ยิน เสียงก้าวเดินมากมายราวการเคลื่อนไหวที่ไม่มีทิศทาง ผู้คนวิ่งกระเจิดกระเจิงพยายามหาหนทางออกไปจากม่านหมอกที่หนาจนไม่เห็นอะไรเลย แม้แต่มือที่ยื่นออกไปก็แทบจะไม่เห็นปลายนิ้วของตน
“เกิดอะไรขึ้นนี่?” เสียงตะโกนที่ไล่หลังอาจมีทิศทางที่ไม่แน่นอนนัก
“เครื่องจักรหยุดทำงาน! เราต้องการความช่วยเหลือด่วน” เสียงโซลเจอร์ที่น่าจะควบคุมเครื่องจักรที่เคยทำงาน กำลังตะโกนแก้ไขปัญหาด้วยความเร่งรีบแต่ฉันก็แน่ใจได้บางอย่าง มันจะไม่ถูกแก้ไขในเร็ว ๆ นี้ หรอก
เสียงกระแทกของโลหะและฟันเฟืองที่ขบกันเล็กน้อยก็...ล้มเหลวในความพยายามซ่อมแซม
ฉันหันหลังกลับไปเล็กน้อยเพื่อสำรวจอะไรบางอย่าง แสงไฟริบหรี่ที่หม่นแสงลงเล็กน้อยความพร่ามัวเบาบางอาจเป็นเพราะม่านหมอกที่หนาทึบ
เมื่อฉันแน่ใจ ฉันก็วิ่งออกไปข้างหน้าต่อเรื่อย ๆ ไปหาคุณเดอเลีย แต่ความสงสัยก็ผุดขึ้นมาในใจเล็กน้อย... ทว่ากว่าฉันจะรู้ตัวเมื่อทุกย่างก้าวที่ผ่านพ้นไป มันกลับเงียบลงจนน่าใจหาย ความเงียบงันที่เกิดขึ้นสร้างความแปลกประหลาดใจให้แก่ฉัน ราวกับฉันไม่เคยอยู่ตรงนี้
แสงไฟที่ฉันเคยเห็นเมื่อยามที่ฉันหันหลังไป มันกลับไม่เคยมีอยู่แล้วตรงนั้น ความกดดันความสิ้นหวังพุ่งทะยานออกจากอก “อึก! แฮ่ก!” เสียงหอบแฮกของฉันที่กำลังดังออกมาทำให้รู้ว่า ฉันก้าวออกมาไกลมากแล้วแต่ก็ยังไม่เจอหญิงสาวผมขาวในความทรงจำเลย
ความกังวลที่หนักแน่นขึ้นภายในของฉัน สร้างความรู้สึกมากมายทั้งความสับสนวุ่นวายราวการกรีดร้องที่ไม่มีเสียง
“อ๊ากกกกก!” ฉันตะโกนออกไปอย่างสุดเสียง เผื่อจะมีเสียงตอบกลับ...มาที่ฉันบ้าง
แต่ไม่เลยมันเงียบ...มาก ๆ
เงียบจริง ๆ
ห้วงภวังค์ความคิดมากมายที่กำลังเกิดขึ้นภายในหัวของฉัน แสงเล็ก ๆ ที่ปรากฏขึ้นภายในสายตา ทำให้ฉันรู้สึกถึงบางอย่าง ฉันอธิบายความรู้สึกราวมวลคลื่นที่กำลังโหมกระหน่ำภายในใจฉันยังไง ฉันลดความเร็วลง...เปลี่ยนจากการวิ่งเป็นเพียงการเดิน ก้าวเดินที่สับสนถูกเหยียบย่ำลงพื้นดิน แอ่งน้ำงามที่เกิดคลื่นยามเมื่อฉันก้าวผ่าน ดินโคลนที่เปื้อนรองเท้า ย่างก้าวอันแผ่วเบา...พลางสำรวจอะไรบางอย่าง
แสงสว่างปรากฏขึ้นท่ามกลางสุดสายตาของฉัน ฉันแหวกว่ายหมอกออกไปตามแสงที่ริบหรี่เรืองรองออกมาปลายตา ฉันก้าวออกไปข้างหน้าด้วยความหวังเล็ก ๆ ท่ามกลางคลื่นมวลบางอย่างในใจความมืดมิดและสายตาเลือนราง ไม่มีทิศทางที่ชัดเจน ทุกย่างก้าวเหมือนจมอยู่ในน้ำลึกและหนาวเย็น
แสงเลือนรางที่ส่องผ่านหมอกหนา แต่ท่ามกลางความสับสนนี้ภาพข้างหน้ากลับชัดเจนขึ้นเรื่อย ๆ ในที่สุดฉันก็ออกมาจากม่านหมอกหนานี้ได้
บรรดาผู้คนที่ฉันอยากพบในตอนนี้มากที่สุด พวกเขาอยู่ตรงนี้แล้ว...ไม่ได้จากไปไหนเลย คุณเชอรี ชอว์ และน้องมีฟฟ์รอฉันอยู่ตรงนี้ บรรดาหัวหน้าโซลเจอร์ที่คุ้นตา และนายโซลเจอร์สัญญาณจิตแห่งดินที่ฉันเคยพูดคุยด้วย
พบเจอทุก ๆ คน ...พวกเขารอฉันอยู่ที่นี่
แต่ความรู้สึกราวคลื่นความกังวลที่เกิดขึ้นในมวนท้องคืออะไร...
ฉันคลี่ยิ้มเล็กน้อยพร้อมยื่นมือออกไปหาพวกเขา ความอบอุ่นที่ฉันรอคอย...พวกเขาคือความปลอดภัยของฉัน เสียงฮัมต่ำเบา ๆ ที่คลอผสานไปกับเสียงเพลงอันเป็นเอกลักษณ์ของผู้คน เสียงเบสที่หนักแน่นแต่หย่อนยานเสริมสร้างบรรยากาศการผจญภัยได้เป็นอย่างดี เครื่องยนต์ที่ส่งเสียงฟู่ฟ่องเบา ๆ ปลดปล่อยไอน้ำที่ล่องลอยไปไกล เกียร์ชิ้นเล็กชิ้นน้อยสัมผัสฟันเฟืองชิ้นงามราวความทรงจำ
เสียงคลิกและคลักของปุ่มและคันโยกภายในตัวรถที่คุ้นเคยปรากฏขึ้นให้เห็น แสดงถึงความแยบยลในการนำเสนอสิ่งประดิษฐ์อย่างยานพาหนะเดินทาง กลิ่นเบาบางและแรงลมที่พัดผ่านเบา ๆ นำพาความชื้นและกลิ่นหญ้าเข้ามา กรอบหน้าต่างรูปลักษณ์สวยงามยามเมื่อมองออกไป ยังคงเป็นเมืองโอเดลล์ที่สวยงาม
ผมสีบลอนซ์ของฉันที่สยายไปมาบนพวงมาลัยทองเหลืองที่มีลายสลัก รูปลักษณ์ที่สละสลวยราวความคลาสสิกคล้ายวิกตอเรียผสมผสานไปกับความแปลกประหลาดของโลหะสีทองและทองแดงที่เป็นส่วนประกอบต่าง ๆ ของตัวรถที่สีดำเงางาม
สายตาที่มองออกไป พบว่าตอนนี้ยามเย็นแล้วดวงอาทิตย์ที่เคยตั้งตรงกำลังลาลับขอบฟ้า แสงสีทองที่อบอุ่นแต่เย็นชากำลังกระจายไปทั่วท้องฟ้า ใบหน้างามและหล่อเหลาของคุณเชอรีหรือคุณชอว์
กรอบหน้าจิ้มลิ้มที่แสนน่าเอ็นดูของน้องมีฟฟ์ กลับทำให้ฉันรู้สึกเหมือนหลงลืมอะไรไปบางอย่าง ราวกับเรื่องราวที่ผ่านมาไม่ใช่ความจริง แต่ภาพที่ยังคงเห็นในสายตาเปรียบเสมือนศูนย์กลางของมิตรภาพที่ยาวนาน บรรยากาศการผจญภัยที่อบอุ่นและเป็นกันเอง กลับ...ทำให้ฉันรู้สึกโหยหา
เสียงบานประตูผนังสีแดงที่คุ้นตาเปิดออก ต้อนรับผู้มาใหม่อย่างหัวหน้าโซลเจอร์ ความรู้แปลกประหลาดที่ไม่น่าพึงใจนี้คืออะไร?
คำพูดที่กำลังดังขึ้นภายในโสตประสาท กล่าวยินดีต้อนรับและโอบกอดอย่างอบอุ่นต้อนรับหัวหน้าโซลเจอร์บนยานพาหนะคันนี้ แม้ฉันจะคลี่ยิ้มและกล่าวตอบรับ แต่ภายในใจรู้สึกกระอักกระอ่วนราวคลื่นพลังงานมากมายกำลังบีบคั้นและบีบรัดจากภายใน
ทั้งหมดคืออะไร?
ฉันไม่เข้าใจ...
พลังงานความอบอุ่นที่ส่งผ่านเข้ามาราวกำลังกระชากฉัน ตริเตียนถึงสิ่งที่อยู่ตรงหน้า ทั้งหมดคืออะไร?
ฉันนั่งลงที่โต๊ะมุมหนึ่งของยานพาหนะ ผลัดเปลี่ยนเวรยามขับรถกับหัวหน้าโซลเจอร์ สายตาที่นิ่งเฉยของฉันอาจกำลังบอกอะไรบางอย่างในชั้นบรรยากาศของรถนี้
ท่าทีของคุณเชอรีและชอว์เปลี่ยนไป น้องมีฟฟ์ที่จรดจดจ้องมายังฉัน
ทั้งหมดคืออะไร?
ความกระหายน้ำที่เกิดขึ้นในลำคอที่แหบแห้ง
“ฉันขอน้ำมาดื่มหน่อย”
เรียวนิ้วยาวอันสง่างามยื่นบางอย่างมาให้ฉัน สิ่งประดิษฐ์รูปลักษณ์ที่คุ้นตาปรากฏขึ้น มันเป็นอุปกรณ์ที่สามารถบรรจุน้ำดื่มได้ สามารถอัดอากาศให้น้ำดื่มที่มีความหวานสร้างความซู่ซ่าราวกับความสดชื่นของฤดูร้อนที่พัดพามา กลไกและลวดลายข้าง ๆ กระป๋องถูกผลิตอย่างเรียบง่าย เน้นที่การใช้งานมากกว่าตกแต่ง ฉันพลางเปิดฝาของอุปกรณ์ชิ้นนี้
ปลายนิ้วของฉันที่ลูบไล้ไปตามลวดลายที่ถูกสลักลึกไปตามกลไกที่คุ้นเคย สีหวานที่วนเวียนไปมาบนกระป๋อง สร้างความรู้สึกหลากหลายภายในทรวงอกนี้ ฉันไม่ได้ดื่มมันเลยหลังจากการเดินทางมาที่เมืองโอเดลล์ อุปกรณ์ชิ้นนี้ฉันซื้อมันมาจากร้านค้าอุปกรณ์ในเมืองที่ฉันเดินทางผ่านมา
ยามเมื่อฉันยกขึ้นดื่ม สายตาที่มองออกไปไกลมันสบตาเข้ากับหน้าร้านสีซีดของบรรดาอุปกรณ์โลหะ มันมักถูกตระเตรียมไว้สำหรับการบริการลูกค้าที่มากมายในย่านถนนนี้ ริมฝีปากสีเชอรีที่สัมผัสกับโลหะเย็น
กลิ่นที่ไม่คุ้นเคยล่องลอยออกมาจากกระป๋อง อีกทั้งรสชาติฝาดราวความเย็นชาที่เป็นรูปธรรม รสชาติที่ฝืดคอทำให้ฉันรู้สึกเหมือนมวลความรู้อึดอัดมากมายพวยพุ่งออกมาจากลำคอ บางอย่างกระตุกและกระชากฉันให้ตื่นขึ้น
บานประตูผู้ที่ต้อนรับบรรดาลูกค้ามากมาย อุปกรณ์ลวดลายเรียบง่ายที่ตั้งตระหง่าน...มันไม่ควรอยู่ที่นี่
คุณเชอรีไม่เคยใจดีกับฉันขนาดนี้! เราพึ่งรู้จักกันเพียงไม่นาน ท่าทีความเป็นจริงเธอยังคงเย็นชาเป็นอย่างมาก
น้องมีฟฟ์ยามเมื่อฉันมองไปหาเขา
...มันไม่ใช่น้องฉัน!
อย่าลืมกดเพิ่มเข้าชั้นหนังสือ เป็นกำลังใจ
คอมเม้นท์แสดงความคิดเห็น กดแชร์ได้เลยน๊า~
ช่องทางติดต่อ / ติดตาม
Twitter > https://twitter.com/DSeyouinz
สามารถพูดคุยได้ผ่าน #ชะตาของน้องมีฟฟ์ #สงครามผู้พิชิตโชคชะตา