โชคชะตาพรากหลายๆสิ่ง หลายๆอย่างไปจากเขา น้ำตาที่ไหลรินผลักดันให้เขาต้องเติบโต ออกค้นหาอดีตที่ไม่เคยนึกถึง อดีตที่เคยทิ้งไว้ข้างหลัง สู่บทสรุปการต่อสู้เพื่อกุมโชคชะตานี้ไว้เอง
แฟนตาซี,ผจญภัย,ลึกลับ,ชาย-ชาย,สงคราม,สงคราม,ผจญภัย,ลึกลับ,ต่างโลก,นิยายวาย,ทะลุมิติ,แฟนตาซี,ดราม่า,#BL,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
โชคชะตาพรากหลายๆสิ่ง หลายๆอย่างไปจากเขา น้ำตาที่ไหลรินผลักดันให้เขาต้องเติบโต ออกค้นหาอดีตที่ไม่เคยนึกถึง อดีตที่เคยทิ้งไว้ข้างหลัง สู่บทสรุปการต่อสู้เพื่อกุมโชคชะตานี้ไว้เอง
ผู้แต่ง
D.seyouinz
เรื่องย่อ
นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายวาย ชาย x ชาย
แนว : Fantasy, Adventrue, Action, Survival, Romance, Steam-punk, Sci-fi
การหลับตาลงและตื่นขึ้นจากภวังค์ความฝันอันยาวนาน ไม่สามารถลบล้างความจริงยามตื่นที่ว่าคุณตาของเด็กหนุ่มคนนี้จากเขาไปแล้ว การยอมรับชะตากรรมของเขาไม่ได้หมายถึงการตกลงยินดีรับบทชีวิตที่ถูกกำหนดไว้ตรงหน้า
'แต่เป็นเขาที่จะกุมอำนาจฟันเฟืองแห่งโชคชะตานี้ไว้เอง'
การจากไปของคนสำคัญจะนำพาเขาไปสู่เรื่องราวที่เขาค้นหา อดีตที่ไม่เคยนึกถึง อดีตที่เคยทิ้งไว้ข้างหลัง เหตุใดเขาจึงถูกรับเลี้ยงโดยคุณตา
ท่ามกลางโลกของผู้มีสัญญาณจิตนามว่าวาร์เชอน์ และผู้มีสติปัญญานามว่าชาว์โรล โลกของเขาถูกขับเคลื่อนด้วยสิ่งประดิษฐ์ของพวกชาว์โรล เทคโนโลยีเครื่องจักรไอน้ำเครื่องยนต์กลไกอันซับซ้อนที่หยิบยืมจากพลังอำนาจของอัญมณีสีดำ
เขาเดินทางอย่างโดดเดี่ยว ระหว่างทางพบกับพวกพ้องที่จริงใจร่วมทุกข์ร่วมสุขไปกับเขา เผชิญหน้ากับบทพิสูจน์อันท้าทาย สงครามอันยาวนาน ความปรารถนาในตัวตนของตนเอง บทบันทึกที่ขาดหาย
จะนำพาเขาและพวกพ้องไปสู่บทสรุปสุดท้าย
ที่ว่าจริง ๆ แล้วเขาคือใคร
นิยายเรื่องนี้ถูกแต่งขึ้นจากจินตนาการของนักเขียน
*คำเตือน* *โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน*
Trigger warning, Abuse, Anxiety, Blood, BDSM, Brainwashing, Classism, Coercion, Corpse, Domestic violence, Decapitation, Gaslighting, Hostages, Murder, Mutilation, PTSD, Paranormal, Submission, Starvation, Terrorism, Torture, Violence, War
เนื้อหาที่มีความละเอียดอ่อน, การทำร้ายใช้ความรุนแรง, ความวิตกกังวล, เลือด, รสนิยมตกลงปลงใจทั้งสองฝ่าย, ล้างสมอง, การเหยียดชนชั้น ,การใช้อำนาจที่เหนือกว่าบังคับ*, ศพ, ความรุนแรงในครอบครัว, การตัดหัวประหารชีวิต, การบิดเบือนสร้างความคิดทับ, การจับเป็นตัวประกัน, ฆาตกรรม, ทำให้พิการ, ความหวาดกลัวจากเหตุสะเทือนขวัญ, ตำนาน, อำนาจเป็นฝ่ายรอง, ความหิวโหย,การก่อการร้าย, การทารุณ, การใช้ความรุนแรง, สงคราม
อย่าลืมกดเพิ่มเข้าชั้นหนังสือ เป็นกำลังใจ
คอมเม้นท์แสดงความคิดเห็น กดแชร์ได้เลยน๊า~
ช่องทางติดต่อ / ติดตาม
Twitter > https://twitter.com/DSeyouinz
สามารถพูดคุยได้ผ่าน #ชะตาของน้องมีฟฟ์ #สงครามผู้พิชิตโชคชะตา
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์
(ฉบับเพิ่มเติม) พ.ศ.2558
บทที่ 47
ความรำคาญราวแมลงวันที่ไต่ตอมร่างกาย สร้างความไม่พอใจอย่างใหญ่หลวงให้กับอำนาจสูงสุดของพื้นที่ตรงนี้ ริมฝีปากงามที่เอื้อนเอ่ยอะไรบางอย่างออกมาอย่างแผ่วเบา...ภาษาที่ชอว์ไม่มีเข้าใจ
ชอว์สูดลมหายใจเข้าไปลึกและไล่เอาอากาศออกมาควบคุมผ่านมือ ฝ่ามือที่เสมือนเหมือนกำลังลากบางอย่างที่หนักอึ้ง ผ่อนแรงและกระชากเอามวลมหาศาลลอยขึ้นไปตามแรงกระทบที่จะส่งเขาให้ลอยเหนือขึ้นไปยังราชินี
ปรายตาที่ยังคงนิ่งเฉยยามที่เขามองไป... ทว่าความว่อกแว่กและมุ่งจะเอาชนะกลับเลินเล่อสู่ความประมาท
มวลน้ำหนักราวครึ่งตันกระแทกเข้าที่แรงกายของชอว์อย่างรุนแรงส่งเขาไปกระแทกกับผนังอาคารหนึ่งในเมือง รอยบุบสลายราวกับหลุมลึกสร้างความน่าตกใจแก่พลังที่มันถือครอง
เฮือกหนึ่งในห้วงความคิดของชอว์...’โคตรเจ็บเลย’ เขาแกะร่างกายที่บาดเจ็บออกจากกำแพงคอนกรีตที่แข็งกร้าว กระแสลมที่ปั่นป่วนภายในสร้างการสั่นเตือนเล็ก ๆ ให้ชอว์
‘ความรุนแรงและการบีบอัดอากาศให้คมขึ้นเหมือนจะไม่ได้ผลเลย’ ...’ งั้นลองนี้!’
ท่าทางที่รุนแรงกลับแปรเปลี่ยนไปเล็กน้อย กระแสลมที่หมุนรอบตัวอย่างรวดเร็วมันฉีกกระชากอากาศบริเวณรอบให้สะบัดออกไปอย่างกับแรงเหวี่ยงที่มหาศาล
แผ่นลมทั้งบางและคมถูกประดิษฐ์ให้เห็นเป็นรูปร่างได้มากขึ้น สะบัดราวกับโซ่ที่ต่อกันเรื่อย ๆ ฟาดลงอย่างหนักด้วยความเร็วและความบางที่น่าเกลียด สะบัดและกระแทกแรงลงไปยังหนวดที่ปกป้องราชินีงามผู้นั้น!
ทั้งความเร็ว ความบางและความคมสะบัดเชือดเฉือนสร้างบาดแผลให้กับหนวดอย่างที่ไม่เคยเป็นมากก่อน ทว่าก็กลับแลกมาด้วยความสิ้นหวังบางอย่างที่ปรากฏโฉมออกมา ม่านหมอกที่เคยหนาแน่นถูกปัดเป่าไปด้วยสัญญาณจิตแห่งลมของเขาเอง เผยโฉมความน่ารังเกียจของความไม่ยุติธรรมแด่ใบนี้
ภายใต้ความมหึมาเหนือท้องฟ้าที่ดำมืดรัตติกาลประกายเงาที่เฉิดฉายนัยน์ตาครอบครองพื้นที่กว้างใหญ่บนใบหน้า รูปร่างอันซับซ้อนคล้ายภูเขาที่ขับเคลื่อนไปมาได้อย่างน่ากลัว เมือกเหนียวเหนอะหนะที่สะท้อนสาดแสงบนร่างกาย ปากและเขี้ยวที่ใหญ่โตราวกับการกระชากสิ่งใดเพียงแค่ครั้งเดียว เหมือนการดิ้นรนที่ไร้ความหมาย กรงเล็บที่ปลายหนวดหนามันทั้งคมและบางราวกับอาวุธที่ไม่สามารถทำลายได้
หนวดมากมายที่สามารถเคลื่อนไหวไปมาบนอากาศสะบัดเอาม่านหมอกแหวกว่ายไปมาคล้ายกับคลื่นใต้น้ำเบาบางที่ถูกกระเพือมด้วยแรงสั่นสะเทือนน่าเกลียด
ดวงตาที่จดจ้องลงมาหรือหนวดมากมายที่สะบัดสร้างเสียงหวิดหวีดในอากาศ ราวกับทั้งหมดเป็นเพียงการละเล่นของเหยื่อหรือการขู่กรรโชกของสิ่งมีชีวิตผู้ทรงอำนาจตรงหน้า
เสียงหนึ่งดังขึ้นในโสตประสาทชอว์...’หยุดการกระทำอันโง่เขลาของท่านเถิด’
ยามเมื่อเขามองหาไปยังต้นตอเสียง สบตาเข้ากับวงกลมวงโตที่ส่องแสงสว่างได้อย่างน่าหวาดกลัว สร้างความหวั่นเกรงขึ้นภายในใจของเขาเอง
‘ข้าไม่อาจพิสูจน์สิ่งใดที่ท่านต้องการได้’...
’พิสูจน์ว่าเจ้าเป็นอะไร’ เสียงที่ราบเรียบถูกสิ่งเข้ามายังสมองโดยตรงของชอว์
เรื่องที่ผ่านมา...มันเหมือนกับการกระทำทั้งหมดแค่การฆ่าเวลาก็เท่านั้น
ความสิ้นหวังที่กลืนกัดกอบกุมไปทั่วร่างกาย เรี่ยวแรงที่เคยมีถูกแสดงออกด้วยการทิ้งตัวอย่างรุนแรงลงพื้นดินที่เปรอะเปื้อนไปด้วยดิน เส้นที่ปรกลงหรือใบหน้าที่ก้มต่ำ
ทั้งหมดเสมือนการคุกเข่าต่อหน้าองค์ราชินี ความอ่อนแอที่เที่ยงธรรมทำให้เขารู้สึกต้อยต่ำ...
ท่ามกลางอารมณ์ที่กำลังปะทุโอบอุ้มเอาความกดดันความรู้สึกที่ยากจะพรรณนาทั้งหมด ถาโถมใส่ชายหนุ่มในคราวเดียว ราวกับคลื่นมหาสมุทรที่กระแทกเข้ามา ความรู้สึกต้อยต่ำยามแสนยานุภาพอันยิ่งใหญ่ที่ราชินีแสดงให้เห็นนั้น...มากเกินกว่าที่เขาจะตระหนักถึงได้
‘ความต่างชั้นที่มากเกินไป...’ สายตาที่ขบเขี้ยวไปกับความโกรธเกรี้ยวกระแสความรุนแรงเสมือนพายุถูกแพร่กระจายไปทั่วร่างกาย! การต่อสู้นี้มันไม่ใช่การต่อสู้ด้วยซ้ำ!
“อย่ามาเหยียดหยามข้านะ!” ใบหน้าที่เชิดขึ้นกล่าวท้าทายต่อฟ้าดินถึงอำนาจที่ไม่ยุติธรรม ลมที่ถูกควบคุมส่งผ่านปอดอันแข็งแกร่งของวาร์เชอร์ผู้แข็งแกร่งตนนี้!
ระดับสัญญาณจิตแห่งเตปร์ (7) ไม่ได้โดยการสถาปนาตนเอง!
เสียงที่หอบเหนื่อยและคมดาบที่หลุดออกจากฟักถูกผนวกเข้ากับกระบวนท่าต่อสู้ สิ่งประดิษฐ์ใด ๆ ที่เขาครอบครองเอาไว้ถูกหยิบยกออกมาใช้ทั้งหมด มันทั้งสร้างแรงระเบิดต่อสัตว์ประหลาดยักษ์ และกระชากเอาอาคารรอบด้านโถมลงน้ำหนักทั้งหมดไปยังราชินี
ความวุ่นวายที่เกิดขึ้นพร้อมกันและความเหนื่อยล้าอันยาวนานกระชากชอว์ขึ้นจากความจริง!
ลูกกลมโลหะขนาดเล็กถูกโยนออกไปจากมือชอว์ และระเบิดพวยพุ่งกระจายใบมีดแหลมเล็กคคมออกไปทั่วสารทิศอย่างรวดเร็ว ใบมีดเหล่านี้ถูกประดับไว้บนโซ่ที่เรียงร้อยถักทอบนอากาศ ราวกับกับดักที่ซุกซ่อนในม่านหมอก หนวดหนาที่สะบัดกอบรัดไปมาถูกโซ่กระชากและตระตรึง แรงบีบที่รัดเข้ามาขึ้นสร้างความเจ็บปวดไม่น้อยให้มัน แม้จะไม่สามารถสร้างบาดแผลได้ แต่มันก็กลับเชือดเฉือนเล็ก ๆ และความสามารถในการก่อกวนเบี่ยงความสนใจได้อย่างมีประสิทธิภาพ
คมดาบคู่ที่กระชากเอาโซ่ที่รัดหนวด กระตุกไปตามแรงที่กระชากเข้ามา ส่งให้คมดาบตัดผ่านมันไปได้ในที่สุด! แต่ทว่าหนวดอีกด้านหนึ่งก็ตระบัดสัตย์ความซื่อตรงกระแทกแรงทั้งหมดแทนความโกรธเกรี้ยวที่ตัดแขนขาของมัน
ชอว์กระแทกสะบัดพัดตามแรงมหาศาลไปไกล! บรรดาโซ่ที่เคยร้อยเรียงถูกตัดขาดโดยแรงที่ขัดขืนของหนวดสัตว์ประหลาดเองและความช่วยเหลือโดยราชินีของมัน
‘เข้าใกล้มันไม่ได้เลย หนวดมันเยอะเกินไป’
ท่ามกลางความสะบักสะบอมราวการต่อสู้ที่ดิ้นรนอยู่ฝ่ายเดียว ใบหน้าคมคายที่หอบครอกแครกหยิบเอาบางสิ่งออกจากกระเป๋าลับ เผยถึงลูกบาศก์กรอบกระจกรูปลักษณ์สีเชียวงดงามออกมา เขาปรับลมหายใจส่งพลังงานให้มันเล็กน้อย
พลางคิดในใจ ‘ขอให้มันได้ผลเถอะ’ ชายหนุ่มวิ่งกวาดเอาความหนาแน่นของอากาศตัดผ่านไปตามย่างก้าว โซ่สีหม่นที่ส่งเสียงกระทบกันไปมาของสายเหล็กกล้าหรือสายตามุ่งมั่นสีทองที่กระจายราวกับพระอาทิตย์ที่จะประกาศกร้าวในค่ำคืนนี้
ชั่วอึดใจหนึ่ง...
สะบัดรัดเอาดาบคมคู่ใจของตน ไปพร้อมด้วยแรงบีบอัดทั้งบางเร็วและคม เคลือบเอาไว้ในคมดาบ!
ทว่าไม่ใช่ เขาเบี่ยงตัวในอากาศด้วยแรงผลักจากสัญญาณจิตของตัวเอง ปากรอบกระจกสีเขียวไปตามกรอบอาคารและสิ่งก่อสร้าง เศษซากความรุ่งเรืองทั้งหมด
พลันกระแสควันพวยพุ่งลิดรอนเอาสายตาที่กำลังจรดจดจ้องของหนวดมอนสเตอร์ไป สร้างความสับสนและงุนงงให้กับสัตว์ชั้นต่ำที่มีดีแค่ขนาดและทำตามแค่คำสั่ง!
ภายใต้ควันสีเขียวที่ระเบิดกระจายเข้าครอบครัวพื้นที่ทั้งหมดรอบกายของราชินีงาม กระแสที่แหวกออกภายใต้นัยน์ตาของราชินีเห็นถึงแรงลมมหาศาลพุ่งมาทางเธอ
ทั้งน้ำหนักและแรงมหาศาล ความบางเร็วและคมของแผ่นลมที่เคลือบใบดาบบาง ๆ ฟาดลงปฐพี เรียกหยดน้ำสีน้ำเงินออกมาจากอกของราชินีได้!
แรงมหาศาลสร้างแรงกระเพือมสั่นไหวไปทั่วบริเวณ เสียงกัมปนาทที่ดังกังวานกึกก้องไปทั่วบริเวณ เรียกร้องเอาความสนใจให้หญิงสาวที่ห่างไกลออกไปได้รับรู้!
มันสร้างความรู้สึกดีใจฉับพลันให้ชอว์เป็นอย่างมาก แต่ก็แล้วมันจะยังไงกันเหรอ?
เพียงพริบตา …ร่างกายที่ถูกฟาด หยดเลือดสีน้ำเงินที่กระจายออกมาราวกับพลุที่แบ่งแยกออก ทั้งหมดมันไม่ใช่ความจริง ท่ามกลางความโง่งมที่ย่างเดินในม่านหมอกสีเขียวที่ตนสร้าง มันกลับสร้างช่องโหว่มากมายให้ราชินีแทน
อึดใจเดียว...เสี้ยววินาที
ที่ร่างกายปลอมนั้นแหลกสลายไป เรียวมืองอนที่ปรากฏขึ้นท่ามกลางม่านหมอกต่อหน้าของชอว์ สร้างความวิตกกังวลและความหนักอึ้งในหัวใจ การวิงวอนราวกับการไม่ยินยอมรับความตายที่ถูกประเคนมาให้
ทั้งหมดมันสัมผัสส่งแรงกระเพือมมหาศาลสู่ร่างกายของเขา หน้าอกของชอว์ที่ยุบลงสร้างความเจ็บปวดมหาศาล
ราวการประหารชีวิตของสิ่งกระจ้อยร่อยที่บังอาจเหยียบย่ำห้องบรรทมของราชินี ทั้งหมดไม่ใช่การมอบให้แต่คือประกาศิตประหารเด็ดขาด
แรงอัดราวกับการบีบอัดของอากาศในห้วงลึกมหาสมุทรและมวลน้ำถูกสอดแทรกไปยังหน้าอกหนา ร่างกายที่ถูกระเบิดด้วยแรงกระเพือมปริศนากระเด็นออกไปไกล...
!! ‘เพียงฝ่ามือเดียวเท่านั้นเองเหรอ!!!’ ความวิตกกังวลและความกระวนกระวายโหมกระหน่ำในห้วงความคิดมากมายของชอว์ ต่อต้านเสียงภายในโสตประสาทที่กำลังดังขึ้นมาอย่างน่าเกลียด
เสียงที่ถูกส่งมายังชอว์ราวกับความชิงชังและเย่อหยิ่ง... ‘เจ้ารู้สึกถึงความอ่อนแอของเจ้าแล้วหรือยัง’
ราชีนีไซเรนถามท่ามกลางสายตาที่จรดจดจ้องไปราวการเค้นค้นหาคำตอบ ภายใต้สายตาที่คาดเดาไม่ได้ดั่งห้วงสมุทร กึ่งกลางเศษซากสิ่งก่อสร้างปรักหักพังและการต่อสู้ที่รุนแรง การดิ้นรนราวกับการหาความหมายของชัยชนะที่ฉกชิงมา
ความแปลกใจสายหนึ่งปรากฏขึ้นบนใบหน้าของราชินี การกระทำที่ผลีผลามคล้ายความสับสนที่เกิดขึ้นอย่างฉบับพลัน ไม่ได้สนใจเอาปลาสิวปลาสร้อยตรงหน้าเลย
นางหันมามองร่างกายที่อยู่ในวังวนกระแสน้ำที่กำลังหมุนเวียน สารน้ำธารหนึ่งในดวงตาเต็มไปด้วยความปรารถนาและความกลัวบางอย่าง
กระแสโจมตีหนึ่งที่โจมตีเข้ามายังเธอ
ชอว์ยังไม่เข้าใจสิ่งที่เขาเป็น ‘ทำไมข้าถึงโจมตีมันไม่โดนเลยละ’
ความโง่งมที่มาไม่ถูกจังหวะถูกสัญญาณจิตของราชินีโต้ตอบกลับ ปลายมือที่ตวัดออกสะบัดราวกับมวลน้ำที่มีแรงมหาศาลปัดป่ายร่างกายของชอว์อย่างที่ดิ้นหลุดไม่ได้!
หยาดเลือดสีแดงสดที่กระจุกอยู่ที่หลุมอกถูกแรงที่บีบเข้ามา...กระอักเอามันออกไป! ชอว์พยายามจะสูญอากาศเข้าปอดอีกครั้งแต่ด้วยแรงโจมตีของราชินี การหายใจที่ติดขัดสร้างบาดแผลอันใหญ่หลวงภายใน
ทว่าเหมือนราชินีอ่านใจได้ ราชินียิ้มราบเรียบเบา ๆ ส่งกระแสจิตเข้าไปยังโสตประสาทของชายหนุ่ม
‘การต่อสู้ที่แท้จริงคืออะไร เจ้ารู้ตัวดีอยู่แล้ว...มนุษย์ผู้โง่เขลา’ หนวดสายหนึ่งอัดกระแทกชอว์จนร่างกายจมดินซ้ำอีกครั้ง
อีกครั้ง และอีกครั้ง!
ชอว์เงยหน้ามองราชินีไซเรนด้วยท่าทีที่หยิ่งผยอง สายตาที่มองเชิดขึ้นไปราวการท้าทายอำนาจของสิ่งที่น่ากลัว ความโกรธแค้นจากห้วงจิตใจ
“รู้ตัวดีอยู่แล้วงั้นเหรอ...” ‘แล้วมันคืออะไรละ!!!’ กระแสลมที่เร็วและรุนแรงมากขึ้นถาโถมเข้าหาราชินี สายน้ำเพียงเล็กน้อยที่ปัดป่ายไปมาก บ้างก็โดนอาคาร โดนพื้นดิน จนเป็นรอยเฉือนมากมาย สิ่งประดิษฐ์เสมือนไพ่ลับถูกหยิบมาใช้อย่างไม่คิดเสียดาย
ชอว์ที่สูดอากาศเข้าไปในปอดมากขึ้น มากขึ้นจนใบหน้าที่เคยสง่างามบิดเบี้ยวเต็มไปด้วยความไม่เข้าใจ สายตาที่พร่ามัวมากขึ้นเรื่อย ๆ อากาศและหมอกเบาบางที่ผสมเข้าไปในปอด ทำให้ชอว์รู้สึกเหมือนโลกกำลังหมุน
กระดานการต่อสู้ทั้งหมดล้วนอยู่ภายใต้ราชินีไซเรน เพียงปลายนิ้วดั่งผู้ชี้เป็นได้
ความคิดภายในหัวของชอว์ ‘พวกมันคืออะไรกันแน่’
อากาศที่ดูดซับเร็วและมากเกินไป ทำให้ชอว์กระอักเลือด...ลมหายใจที่ติดขัดบอกถึงขีดสิ้นสุดของเขา
ธารกระแสความรุนแรงของการต่อสู้ที่เกิดขึ้น การกระทำที่ไม่เข้าใจ...
ราชินีลุกขึ้นจากบัลลังก์ของเธออย่างรีบร้อน ฝ่ามืองามคล้ายทำท่าบีบรัดในอากาศ มวลน้ำมากมายเข้าบีบรัดชอว์ทันที กอบกุมและชะงักทุกสิ่งในอากาศ ทำให้ทุกอย่างมันเหมือนกับการโจมตีมากมายก่อนหน้านี้เป็นเพียงเรื่องเสียเวลา
ธารสายตาที่ราชินีส่งออกมามันทั้งชัดเจนและขัดแย้งในตัวเอง
ชอว์ยอมรับว่าเขาไม่สามารถคาดเดาอะไรจากนางราชินีได้ ราวกับเธอไม่ได้คิดอะไรเลย
ในบ้วงความคิดของราชินีที่ห้วงหนึ่งเกิดธารความผิดหวังขึ้นมาในความหวังลึก ๆ ‘ไม่มีใครสามารถต่อต้านหรือก้าวข้ามเรา’
’ได้เลยหรือ’
ทว่ากลับไม่ใช่...
อย่าลืมกดเพิ่มเข้าชั้นหนังสือ เป็นกำลังใจ
คอมเม้นท์แสดงความคิดเห็น กดแชร์ได้เลยน๊า~
ช่องทางติดต่อ / ติดตาม
Twitter > https://twitter.com/DSeyouinz
สามารถพูดคุยได้ผ่าน #ชะตาของน้องมีฟฟ์ #สงครามผู้พิชิตโชคชะตา