โชคชะตาพรากหลายๆสิ่ง หลายๆอย่างไปจากเขา น้ำตาที่ไหลรินผลักดันให้เขาต้องเติบโต ออกค้นหาอดีตที่ไม่เคยนึกถึง อดีตที่เคยทิ้งไว้ข้างหลัง สู่บทสรุปการต่อสู้เพื่อกุมโชคชะตานี้ไว้เอง
แฟนตาซี,ผจญภัย,ลึกลับ,ชาย-ชาย,สงคราม,สงคราม,ผจญภัย,ลึกลับ,ต่างโลก,นิยายวาย,ทะลุมิติ,แฟนตาซี,ดราม่า,#BL,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
The Alexazia: War of Fate's Conquerors สงครามผู้พิชิตโชคชะตาโชคชะตาพรากหลายๆสิ่ง หลายๆอย่างไปจากเขา น้ำตาที่ไหลรินผลักดันให้เขาต้องเติบโต ออกค้นหาอดีตที่ไม่เคยนึกถึง อดีตที่เคยทิ้งไว้ข้างหลัง สู่บทสรุปการต่อสู้เพื่อกุมโชคชะตานี้ไว้เอง
นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายวาย ชาย x ชาย
บทที่ 53
ในขณะที่การพักฟื้นและการพักผ่อน หรือความเป็นความตายภายใต้กำมือของชาว์โรล ในฝั่งที่มีเพียงแรงกายพวกเขาใช้ทุกหยาดเหงื่ออุทิศตัวเองเพื่อเมืองโอเดลล์ ทีมงานที่ควบคุมเครื่องจักรและกลไก แผ่ดกระจายคลื่นสั่นสะเทือนออกไปคล้ายๆ กับการทำงานของชารอน ทว่ามันกลับกว้างและระบุข้อมูลออกมาเป็นภาพบนหน้าจอมากกว่า การรั่วไหลของข้อมูลสำคัญที่เครื่องจักรค้นพบ ทั้งหมดสร้างความตกตะลึงให้ทีมสำรวจซึ่งมันอาจจะเกี่ยวข้องกับการโจมตีเมืองโอเดลล์ของขบวนเกี้ยวนางไซเรน ซึ่งทำให้เนื้อหาทั้งหมดถูกส่งต่อไปยังองค์เหนือหัวที่เมืองควีนตันเพื่อพูดคุยหาสาเหตุและขอการสนับสนุนต่อไป
เสียงลมหายใจหอบหนัก ๆ ที่ดังก้องไปไกล ความเหนื่อยล้าที่พวกเขากำลังเผชิญหน้าทั้งหมดไม่ใช่จากการต่อสู้ ทว่าเป็นเสมือนเส้นสีสันหลังฟ้าฝนมืดครึ้ม อีกฟากฝั่งเมือง ผู้คนมากมายที่บ้างเร่งรีบและเอือยเฉื่อยกำลังทำหน้าที่ของตนให้ดีที่สุด ภายใต้การควบคุมเครื่องจักรและกลไกอันใหญ่โต ทุกหยาดเหงี่อที่หลั่งไหลไม่ใช่เพียงแค่การทำงาน แต่เป็นการอุทิศตนเพื่อความหวัง...ความรักต่อเมืองโอเดลล์
เสียงดังฟู่ฟองของกลไกขนาดใหญ่ที่หมุนวนอย่างไม่หยุดหย่อน หรือความสั่นไหวเล็กน้อยของบรรดาวาร์เชอร์ที่กำลังร่วมกันซ่อมแซมอาคารด้วยสัญญาณจิตของตน ภายใต้ความเป็นความตายของเมืองโอเดลล์ในเอื้อมมือของชาว์โรล
พวกเขากำลังส่งหัวเข็มขนาดใหญ่แทรกสอดลงไปยังพื้นดินเบาบาง คันโยกที่ถูกชักดึงส่งผลให้การแผ่ดกระจายคลื่นสั่น สะท้อนสะเทือนออกไปไกล หลักการที่ถูกเลียนแบบมาจากสัญญาณจิตแห่งดิน ทว่ามันกับก้องไกลและกว้างขวางกว่ามาก ข้อมูลที่ถูกระบุเป็นรูปลักษณ์มองเห็นได้ด้วยหน้าจอสีซีด การรั่วไหลของเตาต้มน้ำ ความร้อนที่เป็นดั่งข้อมูลสำคัญของเครื่องจักร ถูกวิเคราะห์และจัดแจงโดยอุ้มมือเล็ก ๆ ของชาว์โรล...
ข้อมูลข่าวสารที่สำคัญถูกจัดแบ่งและส่งให้ผู้มีอำนาจลำดับชั้นรับทราบ สร้างความตกตะลึงให้ทีมสำรวจ โดยภายในมือของพวกเขาอาจจะมีข้อมูลที่เกี่ยวกับการโจมตีเมืองโอเดลล์ของขบวนเกี้ยวนางไซเรน ความลึกลับที่หายไป อาจจะอยู่ในแก้วคริสตัลสีฟ้าเล็ก ๆ ชิ้นนี้
ถูกส่งให้เมืองหลวง ณ เมืองควีนตัน มอบแด่องค์เหนือหัวเพื่อพูดคุยหาสาเหตุและได้ทราบถึงการขอกำลังสนับสนุนต่อไป
เสียงครางเบา ๆ ของลมหายใจที่ไม่เป็นประสีประสา สร้างแรงกระแทกและลมหายใจหนัก ๆ แก่ชารอน ความแผ่วเบาของคลื่นที่เธอรู้สึกได้จากที่ที่ไม่ห่างไกล ความสิ้นหวังที่กำลังเกาะกินเสี้ยวหนึ่งกำลังเต้นเร็วขึ้นอย่างมีนัย
สายตาอ้อนวอนที่โหวงเหวงหันไปยังจุดกำเนิดนั้น เต็นท์ที่เสมือนปราการใหญ่ ห้วงธารดวงตาที่บ่งบอกอะไรได้มากมาย ห้วงดวงตาที่เสมือนการตัดสินใจอะไรบางอย่าง...
ปลายนิ้วเรียวกำมีดไว้มั่น รองเท้าบูตที่เคยทิ้งไว้...บรรจงสอดฝ่าเท้าลงไปช้า ๆ กำปั้นที่เปื้อนดินผ่อนแรงลง สายตาที่เหม่อลอยไม่อยู่กับเนื้อกับตัวถูกกระตุกชากออกจากภวังค์ โดย...
“คุณชารอนครับ”
จนกระทั่งนายโซลเจอร์คนหนึ่งที่สะอาดสะอ้านกว่าเล็กน้อย พลางพูดโผงพางและเสียงดังดึงความสนใจจากชารอนไปได้
“ทางเราพบหญิงสาวสัญญาณจิตแห่งน้ำแล้วครับ” ความดีใจสายหนึ่งที่ผุดขึ้นมา รองเท้าบูตคู่งามถูกแรงดันพุ่งตรงไปข้างหน้าเพื่อจะตามหาหญิงสาวที่ว่า
แต่ก็เป็นความเสียใจมากกว่า เพราะวาร์เชอร์สัญญาณจิตแห่งดินที่เดินมาพร้อมหญิงสาวสัญญาณจิตแห่งน้ำมาด้วย โดยเธอคือหญิงสาวมืดหม่นที่เจอกันในห้องประชุม
ทว่า ‘ทั้งหมดที่เธอต้องการพบ…คือคุณเดอเลีย’
เสียงวิ่งปนเหนื่อยหอบเล็ก ๆ ที่ส่งมาด้านหลัง...
“ไม่ใช่คนนี้นะครับ...คุณชารอนรีบวิ่งหนีมาก่อน” … “ผมจะบอกว่าทางทีมสำรวจพบสัญญาณจิตอ่อน ๆ ที่ส่งมาทางด่านด้านนอกเมืองโอเดลล์” ข้อมูลสำคัญที่ได้รับมาเพิ่มเติมทำให้ชารอนรู้สึกเหมือนน้ำป่าที่กำลังถล่มทลายความวุ่นวายในใจ มันรุนแรงและโหมกระหน่ำ เลือดลมถูกฉีดแพร่ไปทั่วร่างกาย ความร้อนรุ่มและความดีใจที่ถูกปิดเอาไว้ แสดงออกผ่านใบหน้าที่แดงก่ำ
“น่าจะเป็นทางทะเลสาบโอเดลล์นะครับ ในจอข้อมูลแถวนั้นมีคลื่นเป็นจังหวะพัดผ่านอยู่” เร็วเท่าความคิดชารอนเร่งฝีเท้าเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ วิ่งไปยังจุดที่พวกนายโซลเจอร์บอก
‘ต้องปลอดภัยนะคะคุณเดอเลีย’
อีกด้านหนึ่งฟากฝั่งของเมืองโอเดลล์ สิ่งที่หลงเหลือไว้หลังสงครามจะเป็นเพียงความขลาดเขลาและความไม่เอาไหนของมนุษย์เท่านั้นงั้นหรือ?
ความพ่ายแพ้ที่ไม่นับว่าเป็นทั้งหมดของสงคราม ความยิ่งใหญ่ภายใต้ร่างกายอันมหึมา... เส้นทางที่มันทิ้งไว้ เส้นทางที่เดินผ่านราวกับการเหยียบย่ำมวลมนุษยชาติ ทำให้เกิดหนทางใหม่...
เกิดสายแม่น้ำใหม่ ไม่ลึกไม่ตื่นเกินไป เสมือนทางสัญจรที่จะเป็นหนทางการค้าใหม่ของเมือง ภายใต้ความเลวร้ายหากฝักใฝ่เพียรหาสิ่งใดที่ตกหล่นเอาไว้ เราอาจจะเจอมุมมองใหม่ ๆ
มุมมองแห่งชีวิตที่ถูกทิ้งไว้หลังสงคราม เรื่องราวดี ๆ ท่ามกลางฝุ่นผงและความรุ่งเรือง นับว่าเป็นเรื่องดีเรื่องหนึ่ง...
ครืด...คลิก...คลัก กลไกบางอย่างกำลังทำลาย
สายเล็ก ๆ ที่ดังขึ้นภายในห้องที่มีโครงสร้างเป็นไม้โอ็คสีน้ำตาลอ่อนที่ถูกขัดมันจนเงางาม เพดานและโคมไฟที่ถูกประดิดประดอยจากกิ่งไม้พันเกี่ยวไปมา โต๊ะเขียนหนังสือที่รูปร่างทรงแปลกประหลาดเว้าโค้งไปตามร่องรอยของการเติบโตจากธรรมชาติ ลิ้นชักเล็กที่ถูกซ่อนเอาไว้สั่นเครือเล็กน้อยจากบางสิ่งบางอย่างที่อยู่ข้างใน...
มันส่งเสียงอยู่นาน ทว่าก็เหมือนจะไม่มีใครอยู่และเงียบดับไป ภายในปรากฏคริสตัลชิ้นเล็กที่มีราคาแพงจนน่าเกลียดเกินกว่าที่คนธรรมดาจะมีได้...
ในอีกด้านหนึ่งที่ไกลออกไป...ภายในห้องพักของหัวหน้ากิลด์ไซเรอร์
ภายในห้องพักผ่อนที่คุ้นตาโต๊ะทำงานสีสวยที่ยังคงตั้งตระหง่านที่เดิม ผนังสีฟ้าอ่อนบางส่วนถูกจัดเรียงด้วยตู้แก้วชาที่เป็นที่ชอบของเจ้าของห้อง หน้าต่างบานใหญ่กระจกสีใสพยายามแบ่งปันเรื่องราวอย่างน่าสนใจ แรงพักพลิ้วเบาบางของม่านสีอื่น ๆ คลี่ตัวเบาบางไปตามพื้นห้องและพรมสวย
เสียงกระดิ่งดังกรุ่งกริ่งในห้องนี้ ทว่าผู้ที่รับสายกลับเป็นหัวกิลด์เบอร์เนอร์...
ข้อความและเนื้อหาถูกส่งต่อมายังผู้ร่วมสนับสนุนและช่วยเหลือแก่ชาวเมืองโอเดลล์
ได้รับแจ้งถึงความเป็นไปในเมืองโอเดลล์และเวลาการยืนยันของเรื่องราวที่จะสิ้นสุดลง อีกทั้งข้อมูลข่าวสารก็ถูกพูดถึงให้เขาฟัง ภายใต้สายตาที่คมดั่งพญาอินทรีนิ้วเรียวที่เกี่ยวเอาอะไรที่น่าซุกซนเล่น
กำลังพลางพิจารณาบางอย่าง
“ทางนี้รับทราบครับ เดี๋ยวผมจะแจ้งให้หัวหน้ากิลด์ไซเรอร์รับทราบภายหลังเอง” …’ซึ่งแน่นอนว่าไม่ต้องบอกซ้ำอีกรอบหรอก’
‘เพราะเขากำลังฟังอยู่... แค่ยังพูดไม่ได้’
‘หึหึ’
ในสถานการณ์ของเมืองโอเดลล์ ไม่ไกลออกไปนัก...
กลุ่มนักประดิษฐ์จากเมืองใกล้ ๆ ถูกส่งมาช่วยเหลือเมืองโอเดลล์ภายใต้ความเมตตาขององค์เหนือหัว เธอสั่งบัญชาถึงความเร่งด่วนมายังเมืองโอเดลล์ ภัยพิบัติที่ฟื้นคืนถูกควบคุมโดยมนุษย์แล้ว นักประดิษฐ์วิศวกรและสถาปนิกถูกส่งมาเพื่อการสนับสนุนมากมาย มาช่วยเหลือยังเมืองโอเดลล์ที่พังทลายลงไป
ภาพเลือนรางของทะเลสาบอันงดงามถูกถ่ายทอดพาดผ่านด้วยแม่น้ำสายใหม่ ทะเลสาบที่กว้างใหญ่ไพศาล กลุ่มสถาปัตยกรรมที่เคยเป็นเอกลักษณ์เหลือไว้เพียงเศษซากปรักหักพัง...แห่งเมืองสาหร่าย หนังคาที่ไม่นับว่าใหม่ไม่นับว่าเก่าถูกไกล่กล่อมแนบแน่นไปตามพื้นดินและพื้นหญ้า
สีสันที่หม่นหมองราวกับท้องฟ้ากำลังร้องไห้คร่ำครวญกับการจากไปของเมืองแห่งนี้... กลไกอันซับซ้อนที่หยุดนิ่ง หรือรูโหว่ที่ขยายออกราวกับดอกไม้บานในจุดที่ซ่อนเร้น สายน้ำที่ไหลรินจากความทรามเสมือนน้ำตกจำลองขนาดย่อมที่น่ารังเกียจเป็นพื้นหลังของท้องฟ้าอันยิ่งใหญ่ เทคโนโลยีที่ถูกเหยียบย่ำ...
กำลังถูกมือน้อย ๆ อุ้มชูมันใหม่
ภายใต้สายตาและเหงื่อที่ไหลโชกไปตามร่างกาย มือน้อย ๆ ที่กำลังใส่แรงกับการขุดเศษซากออกจากหลุมลึกและทางสัญจร โลหะและเหล็กการที่ถูกจัดแจงลงขบวนที่ขับเคลื่อนด้วยพลังงานไอน้ำ เสบียงถ่านหินคอลขนาดเล็กที่ถูกจัดแบ่งโดยเหรัญญิกเจ้าระเบียบ แบ่งฝ่ายส่งให้แต่ละกลุ่มผู้ทำงานแต่ละหน้าที่
วิศวกรทำงานเคียงข้างกับช่างฝีมือ การฟื้นคืนชีพเมืองโอเดลล์ ไม่เพียงแต่จะทำให้ความสวยงามกลับมาเป็นดังเดิม ทว่าความแข็งแกร่งและความเปลี่ยนแปลงมักมาพร้อม ๆ กัน
ล้อโลหะที่หมุนเป็นจังหวะที่สม่ำเสมอ ก่อให้เกิดเสียงหวีดหวิวของไอน้ำแนบแน่นไปกับถนนที่ถูกสร้างขึ้นมาใหม่
ราวกับ...หัวใจที่กำลังฟื้น แรงบีบและแรงอัดที่จะมอบชีวิตชีวากำลังแผ่ขยายออกไปยังทุกแห่งหน
สิ่งที่เคยหายไป...มันไม่เคยหายไป
ราวกับเมืองนี้กำลังแค่หยุดพัก...เพื่อเตรียมพร้อมที่จะก้าวสู่วันพรุ่งนี้เท่านั้น
--------------------------------------------------------------------------------------
อย่าลืมกดเพิ่มเข้าชั้นหนังสือ เป็นกำลังใจ
คอมเม้นท์แสดงความคิดเห็น กดแชร์ได้เลยน๊า~
ช่องทางติดต่อ / ติดตาม
Twitter > https://twitter.com/DSeyouinz
สามารถพูดคุยได้ผ่าน #ชะตาของน้องมีฟฟ์ #สงครามผู้พิชิตโชคชะตา