โชคชะตาพรากหลายๆสิ่ง หลายๆอย่างไปจากเขา น้ำตาที่ไหลรินผลักดันให้เขาต้องเติบโต ออกค้นหาอดีตที่ไม่เคยนึกถึง อดีตที่เคยทิ้งไว้ข้างหลัง สู่บทสรุปการต่อสู้เพื่อกุมโชคชะตานี้ไว้เอง
แฟนตาซี,ผจญภัย,ลึกลับ,ชาย-ชาย,สงคราม,สงคราม,ผจญภัย,ลึกลับ,ต่างโลก,นิยายวาย,ทะลุมิติ,แฟนตาซี,ดราม่า,#BL,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
โชคชะตาพรากหลายๆสิ่ง หลายๆอย่างไปจากเขา น้ำตาที่ไหลรินผลักดันให้เขาต้องเติบโต ออกค้นหาอดีตที่ไม่เคยนึกถึง อดีตที่เคยทิ้งไว้ข้างหลัง สู่บทสรุปการต่อสู้เพื่อกุมโชคชะตานี้ไว้เอง
ผู้แต่ง
D.seyouinz
เรื่องย่อ
นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายวาย ชาย x ชาย
แนว : Fantasy, Adventrue, Action, Survival, Romance, Steam-punk, Sci-fi
การหลับตาลงและตื่นขึ้นจากภวังค์ความฝันอันยาวนาน ไม่สามารถลบล้างความจริงยามตื่นที่ว่าคุณตาของเด็กหนุ่มคนนี้จากเขาไปแล้ว การยอมรับชะตากรรมของเขาไม่ได้หมายถึงการตกลงยินดีรับบทชีวิตที่ถูกกำหนดไว้ตรงหน้า
'แต่เป็นเขาที่จะกุมอำนาจฟันเฟืองแห่งโชคชะตานี้ไว้เอง'
การจากไปของคนสำคัญจะนำพาเขาไปสู่เรื่องราวที่เขาค้นหา อดีตที่ไม่เคยนึกถึง อดีตที่เคยทิ้งไว้ข้างหลัง เหตุใดเขาจึงถูกรับเลี้ยงโดยคุณตา
ท่ามกลางโลกของผู้มีสัญญาณจิตนามว่าวาร์เชอน์ และผู้มีสติปัญญานามว่าชาว์โรล โลกของเขาถูกขับเคลื่อนด้วยสิ่งประดิษฐ์ของพวกชาว์โรล เทคโนโลยีเครื่องจักรไอน้ำเครื่องยนต์กลไกอันซับซ้อนที่หยิบยืมจากพลังอำนาจของอัญมณีสีดำ
เขาเดินทางอย่างโดดเดี่ยว ระหว่างทางพบกับพวกพ้องที่จริงใจร่วมทุกข์ร่วมสุขไปกับเขา เผชิญหน้ากับบทพิสูจน์อันท้าทาย สงครามอันยาวนาน ความปรารถนาในตัวตนของตนเอง บทบันทึกที่ขาดหาย
จะนำพาเขาและพวกพ้องไปสู่บทสรุปสุดท้าย
ที่ว่าจริง ๆ แล้วเขาคือใคร
นิยายเรื่องนี้ถูกแต่งขึ้นจากจินตนาการของนักเขียน
*คำเตือน* *โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน*
Trigger warning, Abuse, Anxiety, Blood, BDSM, Brainwashing, Classism, Coercion, Corpse, Domestic violence, Decapitation, Gaslighting, Hostages, Murder, Mutilation, PTSD, Paranormal, Submission, Starvation, Terrorism, Torture, Violence, War
เนื้อหาที่มีความละเอียดอ่อน, การทำร้ายใช้ความรุนแรง, ความวิตกกังวล, เลือด, รสนิยมตกลงปลงใจทั้งสองฝ่าย, ล้างสมอง, การเหยียดชนชั้น ,การใช้อำนาจที่เหนือกว่าบังคับ*, ศพ, ความรุนแรงในครอบครัว, การตัดหัวประหารชีวิต, การบิดเบือนสร้างความคิดทับ, การจับเป็นตัวประกัน, ฆาตกรรม, ทำให้พิการ, ความหวาดกลัวจากเหตุสะเทือนขวัญ, ตำนาน, อำนาจเป็นฝ่ายรอง, ความหิวโหย,การก่อการร้าย, การทารุณ, การใช้ความรุนแรง, สงคราม
อย่าลืมกดเพิ่มเข้าชั้นหนังสือ เป็นกำลังใจ
คอมเม้นท์แสดงความคิดเห็น กดแชร์ได้เลยน๊า~
ช่องทางติดต่อ / ติดตาม
Twitter > https://twitter.com/DSeyouinz
สามารถพูดคุยได้ผ่าน #ชะตาของน้องมีฟฟ์ #สงครามผู้พิชิตโชคชะตา
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์
(ฉบับเพิ่มเติม) พ.ศ.2558
บทที่ 54
ทิศทางที่กำลังดำเนินไปทำให้อะไรหลาย ๆ อย่างดีขึ้น
ชารอนหญิงสาวผู้น่าจะบาดเจ็บทางจิตใจมากที่สุด ได้รับทราบถึงความปลอดภัยของสถานการณ์ในตอนนี้แล้ว ไม่มีนางไซเรน หรือมอนสเตอร์ตัวใหญ่ที่เดินเผ่นผ่านถล่มเมืองแล้ว
ความผ่อนปรนที่มาถึงทำให้บรรยากาศรอบ ๆ ตัวของทั้งโซลเจอร์และหญิงสาวสัญญาณจิตแห่งดิน ดีขึ้น...
ดีขึ้น ทว่าก็เพียงนิดเดียว...
ขณะเดียวกันเมื่อไม่กี่วันก่อนชายหนุ่มที่ชารอนได้ช่วยชีวิตไว้ ก็ลืมตาขึ้นพร้อมด้วยความมึนงงและฉุนเฉียวตามประสา
พาลทำให้โซลเจอร์น้อยใหญ่ที่เป็นหน่วยรักษาต้องกุมขมับปวดหัวไปพร้อม ๆ กัน กับความยียวนชวนน่าตีของเจ้าหนุ่มหัวเพลิง
ภายใต้ร่มเงาของต้นไม้ แสงอาทิตย์อ่อน ๆ ยามเย็นลอดผ่านกิ่งก้านใบไม้หนาสลัวรอบบริเวณ พื้นดินที่นุ่มและเย็นเสมือนการปลอบโยนอันอบอุ่น พัดพาเอาสายลมเย็น ๆ กระทบไปบนแก้วนวลของหญิงสาวผมบลอนซ์
เรียวนิ้วหน้าหนึ่ง...ที่ส่งเอากระเป๋าน้ำสีสวยซู่ซ่าส่งให้ชารอน...
“ขอบใจนะ” ก้าวเล็ก ๆ ที่ก้มโน้มตัวลง...ของวินตัน
เสียงใบไม้สั่นไหวเป็นจังหวะเงียบสงบ หรือเสียงเบา ๆ ในอากาศของเหล่าบรรดาเครื่องจักรใหญ่โตด้านหลัง
หนุ่มผิวแทนที่โน้มตัวไปด้านหน้าเล็กน้อย พลางปัดป่ายไปบนดินอ่อนนุ่มด้านล่าง อีกมือหนึ่งก็จับแก้วนมของตัวเองให้มั่นพลางกล่าวอย่างเป็นธรรมชาติ ภายใต้บรรยากาศอันนิ่งสงบ “หญิงสาวผมขาวคนนั้นละ?”
ชารอนส่ายหน้าอย่างเชื่องช้า... “พวกเขากำลังค้นหาอยู่”
ความเหม่อลอยและเหตุการณ์ที่เคยเกิดขึ้นก่อนหน้านี้ยังคงมีผลกระทบต่อเธอ... ราวกับการถูกล้อเล่นด้วยความรู้สึกที่โหยหาจริง ๆ มันเป็นทั้งความเป็นห่วงและความกังวลอย่างที่เธอก็ไม่เคยเป็นมาก่อน หรืออาจจะเคยเป็นจนเธอแถบทนไม่ไหว ราวกับหัวใจจะกระโดดออกไปทั่ว เพื่อตามหาพวกเขา...
ลอยฝุ่นที่ถูกปัดป่ายอย่างน่าเกลียด คลุกเคล้าเอาบรรยากาศเต็มไปด้วยความรู้สึกมากมายวกวนอยู่ในสถานที่แห่งนี้ ด่านหน้าที่ว่างเปล่า มันกลับขัดแย้งกับความคิดที่ถาโถมโจมตีไปมาภายในห้วงภวังค์ของชารอน ความรีบร้อนและความร้อนรถทำให้เธอค่อนข้างคาดหวัง
แต่ว่าความจริงก็คือความจริง เธออาจไม่ได้โทษที่ข่าวสารของโซลเจอร์ผิด ทว่า...
มันก็ไม่มีอะไร อะไรอยู่เลยตรงนี้
หลุดออกจากความคิดของชารอน เธอตอบกลับชายหนุ่มที่รู้จักกันมากขึ้นภายใต้สถานการณ์เมืองโอเดลล์เดียวกัน...
“ฉันภาวนาให้น้องมีฟฟ์และคุณเดอเลียปลอดภัย...และน้องมีฟฟ์ผ่านพ้นขีดอันตรายนะ” สายตาที่ชารอนมองไปยังวินตัน มันซ่อนความหมายอะไรหลายๆ อย่าง ราวกับคนที่กำลังจะแตกสลายจากห้วงลึก ทั้งหมดทั้งมวลถึงความพยายามมากมายจะถูกพิสูจน์...ความเข้มแข็ง
ความเข้มแข็งที่เธอไม่ต้องการ...
.
.
อีกทางด้านหนึ่งในสถานการณ์ที่กำลังย่ำแย่ไม่ต่างกันนัก
เส้นสายที่ระโยงระยางพาดผ่านไปมาอย่างเป็นระเบียบถูกผสมผสานไปด้วยความยุ่งเหยิงของการเร่งรีบ
ภายใต้เพดานที่สูงลิ่วและผนังโลหะที่เย็นเฉียบ บานหน้าต่างซี่เล็กที่เสริมความแข็งแรงด้วยกรอบทองเหลืองสีพิเศษกันสนิทและกลั่นกรองความชื้นได้ ผิวโลหะแข็งที่ถูกจัดวางไว้บนรูปทรงกลมกวัดไกวตามแรงเคลื่อนไหวของยานพาหนะ มันถูกออกแบบให้แยกออกจากตัวยานโดยเฉพาะเพื่อความสมบูรณ์แบบของความสมดุลที่ไม่อาจเป็นไปได้
พื้นราบเรียบที่ถูกขนาบไปด้วยโลหะสีมันวาว ซึ่งมักจะถูกทำความสะอาดตระเตรียมไว้ให้พร้อมใช้งานเสมอ พื้นที่ว่างเปล่าที่มีระเบียงกันสำหรับการตกหล่นไปที่ไม่พึงประสงค์ เสียงอืดอาดของแขนกลอัตโนมัติตามข้อต่อที่ยืดหยุ่น มันขยับเขยื้อนรอยต่อไปมาตามร่องรอยของฟันเฟืองและกลไกที่ถูกจัดวางออกแบบไว้ เสมือนทำงานเป็นผู้ช่วยที่น่าเคารพภายในห้องแห่งนี้...
เครื่องอบฆ่าเชื้อความร้อนสูงที่ถูกตั้งไว้บนพื้นที่เฉพาะหรือเครื่องกรองอากาศเสียงดัง ที่คร่ำครวญตลอดเวลาส่งผ่านอากาศบริสุทธิ์มากพอเท่าที่จะเป็นไปได้ภายในห้องที่ต้องการความสะอาดและอุณหภูมิหรือความชื้นสูงสุด...
ชุดผ่าตัดที่ถูกทำความสะอาดอย่างดีภายใต้ชุดอุปกรณ์สีทองเหลืองที่มันวาว ถูกจัดแจงและส่งต่อให้แขนกลราวกับเรื่องเคยชินของนายโซลเจอร์ภายในห้องแห่งนี้...
ผู้คนที่ถูกแยกออกไปจากห้อง ทำงานกันอย่างน่าอึดอัดภายใต้กรอบกระจกที่สามารถมองเห็นเข้าไปได้ คันโยกและกลไกกำลังทำงานส่งผ่านระบบควบคุมส่วนกลางอันซับซ้อน ส่งผลให้ห้องผ่าตัดฟื้นคืนห้องนี้ถูกออกแบบไว้ตรงกลางลำยานที่ถึงแม้เรือเหาะลำนี้จะขยับหรือพลิกคว่ำขนาดไหนก็จะไม่ส่งผลต่อความลาดเอียงของทรงกลมนี้
เป็นเทคโนโลยีที่ถูกสร้างขึ้นมาลดความน่าจะเป็นของความผิดพลาดที่จะเกิดขึ้นจากห้องผ่าตัดเคลื่อนที่ยามเมื่อมันกำลังบินพาดผ่านท้องฟ้าอันกว้างใหญ่ ความโหดร้ายมักไม่รีรอใครซึ่งทำให้มือมนุษย์เล็ก ๆ ของชาว์โรลสร้างมันขึ้นมาเพื่อยื้อชีวิตทั้งมีค่ามาก หรืออาจไม่มีค่าเลยต่อสายตาผู้สูงสุด...
กระจกบานเล็กบานเดิมที่เมื่อมองออกไปมักจะเห็นการระบายควันร้อน ส่งเอาไอน้ำออกไปด้านนอกยาน ความร้อนและความเย็นที่กระทบสองฝากฝังกระจกมักจะมีความพร่ามัวมาบดบัง ซึ่งสร้างความน่ารำคาญใจให้กับเรือเหาะลำนี้เป็นอย่างมาก
ความวุ่นวายภายนอกเต็มไปด้วยเครื่องจักรกลที่ซับซ้อน ฟันเฟืองขนาดใหญ่ขนาดเล็กที่ถูกจัดแจงพื้นที่แบ่งเอาไว้สำหรับพื้นที่เข้าถึงได้และไม่ได้ รอยเท้าที่เปื้อนดินเล็กน้อยเหยียบไปบนพื้นไม้ของเรือเหาะพลางปัดป่ายเอาความสกปรกไปกับไม้ถูพื้นอันเก่า พลางปัดเหงื่อของตนเองเล็กน้อย...
“อย่าเหยียบดินขึ้นมาบนยานสิเฟ้ย~!” เสียงนายโซลเจอร์น้อยที่พลางบ่นกับเพื่อนของตน สายตาที่ก้มมองต่ำไปยังรองเท้ามอมแมมที่เต็มไปด้วยดินและโคลน
ท่ามกลางความเร่งรีบของทีมฉุกเฉินและความวุ่นวายของเครื่องจักรพลังไอน้ำที่ถูกจัดการอยู่ส่วนนอกของเรือเหาะ
ห้องผ่าตัดบนเรือเหาะอากาศของเมืองหลวงที่สร้างขึ้นด้วยเทคโนโลยีและถูกพัฒนามานับไม่ถ้วนท่ามกลางความขัดแย้งและการเจริญเติบโตที่คาดไม่ถึง ความอ่อนแอที่เสมือนเป็นจุดด่างพ้อยของมนุษยชาติถูกเติมเต็มไปด้วยเครื่องจักรที่ทำงานด้วยพลังงานไอน้ำที่ซับซ้อน ผสมผสานความทันสมัยเข้ากับกลิ่นอายของความหวังที่คาดเดาไม่ได้ บรรยากาศที่มักห้อมล้อมไปด้วยความเร่งรีบและความเครียดสะท้อนถึงความท้าทายของการผ่าตัดในสภาวะที่อาจไม่สมบูรณ์แบบ
แต่ยังคงสามารถรักษาชีวิตคนไข้ได้อย่างมีประสิทธิภาพ
ภายในห้องผ่าตัดที่กำลังเคร่งเครียด...
ปริมาณของเหลวที่ถูกเติมเข้าไปในร่างกายที่บาดเจ็บ ทำให้หน่วยพิสูจน์และหน่วยฉุกเฉินทำงานได้ยากลำบากมากขึ้น สารพิเศษบางอย่างที่ไม่ทราบที่มาหรือความเป็นไปผสมปะเปไปกับเลือดข้นในร่างกายของชายหนุ่ม
ลมหายใจหนึ่งที่สูดเข้าลึก รับเอากลิ่นบริสุทธิ์เข้าไปในปอดภายใต้แว่นตาและหน้ากากแยกออกจากพื้นที่โดยเฉพาะ...
“อือ!” เสียงสบถเล็กน้อยสะท้อนความวิตกกังวลและความสับสนในชั้นบรรยากาศ
“เราไม่รู้จักสิ่งนี้ แต่มันก็เบาบางมาก ๆ จนเกือบจะไม่มีอยู่จริง” สายตาหนึ่งที่ส่งซิกบางอย่างให้ทีมของตน เป็นเสมือนสัญญาณพูดคุยเรื่องลับ ๆ ที่ไม่ได้ออกเสียง...
เสียงดูดหวิวเอาสารข้นออกจากร่างกาย ถูกเติมแต่งในช่องหลอดภายในกล่องกระจกใส 4 – 5 หลอด ถูกยกออกไปจากห้องผ่าตัด
บ้างก็ถูกแรงเหวี่ยงเร่งกระบวนตกตะกอนของสารข้นคักอย่างเลือด หรือบ้างก็ถูกอัดความดันพยายามจะไกล่เกลี่ยแยกชั้นออกจากกันและกัน
ความอบอุ่นที่ถูกเติมเข้าไปเร่งจนเสมือนการเผาไหม้เบาบาง ส่งเอาของเหลวบางส่วนระเหิดออกจากหลอดไป เสียงฟู่ฟองของกล่องพลังงานของเล็กด้านหลังหรือถุงมือหนังที่พึ่งถูกอบฆ่าเชื้อมา ทั้งหมดมันดูน่าสงสัยอย่างน่าวิตกกังวล
ภายในห้องกระจกที่กำลังส่องเข้ามาห้องฉุกเฉิน ปรากฏตัวของหัวหน้าโซลเจอร์
‘อืม... ก็จริงนะ เราอาจจะตกหล่นอะไรบางอย่างไปจริง ๆ’ ...สายตาที่มองหน่วยฉุกเฉินกำลังเดินส่งหลอดเก็บตัวอย่างแลกเปลี่ยนระหว่างพื้นที่ที่ถูกออกแบบเอาไว้ในลูกทรงกลม
‘ตอนนั้นมันมีหลอดแก้วที่ไม่ใช่ของเราทิ้งไว้ด้วย...’
‘อีกทั้งตอนนั้นคนที่บาดเจ็บสองคน พวกเขาหมดสติทั้งคู่’… ‘เกือบตายด้วยซ้ำ’
‘ทำไมพวกเขาถึงมานอนข้างกันได้นะ?’ นิ้วเล็ก ๆ ที่ไกล่เกลี่ยไปมาบนกรอบหน้าคม ร่องรอยของเส้นขนเบาบางในยามที่ถูกพักทิ้งไว้และไม่ได้โกนมาสักพักแล้ว
“น่าสนใจ...”
‘ดีนี่...’
----------------------------------------------------------------------------------
อย่าลืมกดเพิ่มเข้าชั้นหนังสือ เป็นกำลังใจ
คอมเม้นท์แสดงความคิดเห็น กดแชร์ได้เลยน๊า~
ช่องทางติดต่อ / ติดตาม
Twitter > https://twitter.com/DSeyouinz
สามารถพูดคุยได้ผ่าน #ชะตาของน้องมีฟฟ์ #สงครามผู้พิชิตโชคชะตา