โชคชะตาพรากหลายๆสิ่ง หลายๆอย่างไปจากเขา น้ำตาที่ไหลรินผลักดันให้เขาต้องเติบโต ออกค้นหาอดีตที่ไม่เคยนึกถึง อดีตที่เคยทิ้งไว้ข้างหลัง สู่บทสรุปการต่อสู้เพื่อกุมโชคชะตานี้ไว้เอง
แฟนตาซี,ผจญภัย,ลึกลับ,ชาย-ชาย,สงคราม,สงคราม,ผจญภัย,ลึกลับ,ต่างโลก,นิยายวาย,ทะลุมิติ,แฟนตาซี,ดราม่า,#BL,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
โชคชะตาพรากหลายๆสิ่ง หลายๆอย่างไปจากเขา น้ำตาที่ไหลรินผลักดันให้เขาต้องเติบโต ออกค้นหาอดีตที่ไม่เคยนึกถึง อดีตที่เคยทิ้งไว้ข้างหลัง สู่บทสรุปการต่อสู้เพื่อกุมโชคชะตานี้ไว้เอง
ผู้แต่ง
D.seyouinz
เรื่องย่อ
นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายวาย ชาย x ชาย
แนว : Fantasy, Adventrue, Action, Survival, Romance, Steam-punk, Sci-fi
การหลับตาลงและตื่นขึ้นจากภวังค์ความฝันอันยาวนาน ไม่สามารถลบล้างความจริงยามตื่นที่ว่าคุณตาของเด็กหนุ่มคนนี้จากเขาไปแล้ว การยอมรับชะตากรรมของเขาไม่ได้หมายถึงการตกลงยินดีรับบทชีวิตที่ถูกกำหนดไว้ตรงหน้า
'แต่เป็นเขาที่จะกุมอำนาจฟันเฟืองแห่งโชคชะตานี้ไว้เอง'
การจากไปของคนสำคัญจะนำพาเขาไปสู่เรื่องราวที่เขาค้นหา อดีตที่ไม่เคยนึกถึง อดีตที่เคยทิ้งไว้ข้างหลัง เหตุใดเขาจึงถูกรับเลี้ยงโดยคุณตา
ท่ามกลางโลกของผู้มีสัญญาณจิตนามว่าวาร์เชอน์ และผู้มีสติปัญญานามว่าชาว์โรล โลกของเขาถูกขับเคลื่อนด้วยสิ่งประดิษฐ์ของพวกชาว์โรล เทคโนโลยีเครื่องจักรไอน้ำเครื่องยนต์กลไกอันซับซ้อนที่หยิบยืมจากพลังอำนาจของอัญมณีสีดำ
เขาเดินทางอย่างโดดเดี่ยว ระหว่างทางพบกับพวกพ้องที่จริงใจร่วมทุกข์ร่วมสุขไปกับเขา เผชิญหน้ากับบทพิสูจน์อันท้าทาย สงครามอันยาวนาน ความปรารถนาในตัวตนของตนเอง บทบันทึกที่ขาดหาย
จะนำพาเขาและพวกพ้องไปสู่บทสรุปสุดท้าย
ที่ว่าจริง ๆ แล้วเขาคือใคร
นิยายเรื่องนี้ถูกแต่งขึ้นจากจินตนาการของนักเขียน
*คำเตือน* *โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน*
Trigger warning, Abuse, Anxiety, Blood, BDSM, Brainwashing, Classism, Coercion, Corpse, Domestic violence, Decapitation, Gaslighting, Hostages, Murder, Mutilation, PTSD, Paranormal, Submission, Starvation, Terrorism, Torture, Violence, War
เนื้อหาที่มีความละเอียดอ่อน, การทำร้ายใช้ความรุนแรง, ความวิตกกังวล, เลือด, รสนิยมตกลงปลงใจทั้งสองฝ่าย, ล้างสมอง, การเหยียดชนชั้น ,การใช้อำนาจที่เหนือกว่าบังคับ*, ศพ, ความรุนแรงในครอบครัว, การตัดหัวประหารชีวิต, การบิดเบือนสร้างความคิดทับ, การจับเป็นตัวประกัน, ฆาตกรรม, ทำให้พิการ, ความหวาดกลัวจากเหตุสะเทือนขวัญ, ตำนาน, อำนาจเป็นฝ่ายรอง, ความหิวโหย,การก่อการร้าย, การทารุณ, การใช้ความรุนแรง, สงคราม
อย่าลืมกดเพิ่มเข้าชั้นหนังสือ เป็นกำลังใจ
คอมเม้นท์แสดงความคิดเห็น กดแชร์ได้เลยน๊า~
ช่องทางติดต่อ / ติดตาม
Twitter > https://twitter.com/DSeyouinz
สามารถพูดคุยได้ผ่าน #ชะตาของน้องมีฟฟ์ #สงครามผู้พิชิตโชคชะตา
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์
(ฉบับเพิ่มเติม) พ.ศ.2558
บทที่ 65
บานประตูที่เปิดเข้าไปในห้องเล็ก ๆ กลิ่นหอมอ่อน ๆ ที่สัมผัสได้จากไม้เก่าหรือกลิ่นน้ำมันที่ผสมผสานไปกับชั้นบรรยากาศอบอุ่น แสงสลัวจากโคมไฟสิ่งประดิษฐ์ลวก ๆ ที่แขวนไว้มุมหนึ่งของห้อง เต็มไปด้วยประกายความหลงใหลและรักในงานตนเอง เงาไฟที่วูบวาบอาจเกิดเพราะแรงลมพัดอ่อน ๆ จากบานหน้าต่างโทรมที่ถูกเปิดทิ้งไว้
โต๊ะทำงานที่เต็มไปด้วยเครื่องมือ คีมหรือประแจที่ขนาดพอดีกับเจ้าของโต๊ะนี้ ผนังที่เต็มไปด้วยขวดโหลใส่นอตหรือสกรูที่วางเกะกะไม่เป็นระเบียบทว่ากลับเป็นหมวดหมู่อย่างน่าประหลาด ไม้เก่าที่ถูกขัดสีชโลมไปด้วยวัสดุกันรอยและผุพัง ตั้งไว้มุมหนึ่งที่ประกอบไปด้วยกลไกและฟันเฟืองที่ใกล้จะสมบูรณ์แล้ว ชิ้นส่วนสำคัญบางตัวกำลังถูกพัฒนาและเจียระไนความคมและมุมที่ถูกต้อง
“ฮึบ” ใบหน้าที่เคยมอมแมมได้รับการทำความสะอาดจนหมดจด
เครื่องมือในกล่องไม้เก่า ๆ ถูกวางไว้บนเศษวัตถุดิบที่ถูกหักหรือเศษเหล็กราคาถูกที่ต้องได้รับการซ่อมแซม ฟีลเร่ส่งเสียงเบา ๆ เกี่ยวกับการกระทำบางอย่างโดยกำลังประดิษฐ์ตกแต่งอุปกรณ์ไต่ขอบกำแพงเล็กน้อย หลังจากการปฏิบัติภารกิจล่าสุด ข้อมูลการใช้งานจริงเป็นอะไรที่สำคัญต่อการพัฒนาต่อจริง ๆ
ใบหน้าที่ขะมักเขม้นใบหน้าคร่ำเครียดเงยขึ้นพลางมองไปยังกระดาษร่างและสมุดจดบันทึกความรู้ส่วนตัว มือที่เปื้อนน้ำมันเครื่องถูกปาดไปบนหน้าผากนวลเกิดเป็นร่องรอยสกปรกใหม่บนใบหน้า
สายตาที่มองลอดออกไปจากบานหน้าต่าง ธารดวงตาที่เหม่อลอยไม่ได้สนใจกับแบบแปลนกลไกหรือสิ่งประดิษฐ์ตรงหน้าเลย มองออกไปพบกับทุ่งหญ้ากว้างและกระท่อมไม้เก่า ๆ ใต้ต้นไม้ใหญ่ ด้วยท่าทีน้องชายก็กำลังให้อาหารกับสัตว์ที่คุ้นตา
ฟีลเร่มองออกไปด้วยความสบายใจ ใบหน้าเคร่งเครียดที่ถูกสลาย ท่าทีอันน่ารักของน้องชายทำให้เขารู้สึกผ่อนคลาย ริมฝีปากที่สัมผัสกันเล็กน้อย ลมที่เล็ดลอดเบา ๆ ส่งเสียงผิวปากไปยังห้องซอมซ่อแห่งนี้ ทว่ากับอบอุ่นจนน่าแปลกใจ
‘อืมม~ หรือเราควรไปขโมยอีกสักเส้นดีนะ ก่อนพวกคนรวยจะไป’
สายตาที่กำลังมองไปยังน้องชายและท่าทีสบายใจ กำลังโอบกอดวัวตัวน้อยที่โตวันโตคืน มอนสเตอร์สี่ขาที่มีใบหน้าน่ารัก ดวงตากลมโตสีฟ้าขาว หรือใบหูที่กระดุ๊กกระดิ๊กยามที่มันได้กินหญ้าเอร็ดอร่อยสี่ข้างที่จะทำให้ใครหลาย ๆ คน ตกหลุมรักได้ง่าย หางกลมสั้นที่คดเอาไว้และขนที่ปกคลุมไปทั่วทุกส่วนลายจุดที่ไม่เป็นประสีประสาชโลมไปทั่วร่างกายหรือจะง้อยผมเล็ก ๆ ที่กำลังปลิวไสวไปกับการละเล่นของเด็กน้อยใบหน้ามอมแมมที่ตัวเลอะเทอะอีกแล้ว
ทั้งหมดมันทำให้ฟีลเร่คลี่ยิ้มเบาบางไว้บนใบหน้าได้อย่างง่ายได้...
‘พรุ่งนี้เช้ามืดแล้วกัน ตอนออกมาจะได้ปนไปกับพวกชาวบ้าน... ไม่มีใครรู้หรอก’
.
.
ในเช้าถัดไป วันที่เตรียมพร้อมการออกเดินทาง
เสื้อผ้าชุดใหม่ของมีฟฟ์ถูกตระเตรียมเต็มไปด้วยอุปกรณ์และเครื่องมือที่ห้อยเต็มไปหมดข้างเอว สายรัดหนังที่ประกอบไปด้วยรายละเอียดเล็กน้อยหรือรอยเปื้อนจุด ๆ ที่เปรอะเปื้อนเสื้อผ้าจนซักไม่ออก ยังคงเป็นเอกลักษณ์ประจำตัวของเด็กน้อยเต็มเสื้อผ้าไปหมด หรืออุปกรณ์ชิ้นงามที่มีกลุ่มชาวบ้านใจดียกพัดอันใหม่ให้ของเดอเลีย มันทั้งดูคมคายและสารพัดประโยชน์มากขึ้น ทว่าก็ยังไม่สามารถสู้กับพัดชิ้นสวยที่เป็นของเธอได้เลย น้ำใจที่มีมากมายของชาวเมืองโอเดลล์ทำให้เธอแปลกใจเป็นอย่างมาก
ถุงมือสีเข้มและรองเท้าคู่ใหม่ของชารอน เป็นอะไรที่ค่อนข้างน่าแปลกใจ กลไกที่ประกบติดกับถุงมือหรือเส้นสายระโยงระยางที่หายด้านหลังเสื้อ ทำให้นักประดิษฐ์และชาวบ้านธรรมดาเกิดความสนใจเกี่ยวกับสิ่งประดิษฐ์นี้เป็นอย่างมาก
สายตาที่มีฟฟ์มองไปยังชารอนด้วยท่าทียิ้มร่าและนิ้วโป้งที่ถูกยกขึ้นอย่างเป็นนัย อาจเป็นเพราะว่าเขากำลังวิจัยและพัฒนาอุปกรณ์ชิ้นนี้ให้พี่ชารอนของเขาโดยเฉพาะเลย ซึ่งมันจะปิดจุดบกพร่องและดึงศักยภาพโดดเด่นสัญญาณจิตแห่งดินได้ในอนาคตอย่างแน่นอน
‘ดีเลยครับพี่ เอาอีก...โชว์อีกครับ’ พร้อมไปด้วยท่าทางประหลาดของท่ายืนและแอ่นบิดเอวของชารอน สร้างเสียงหัวเราะเบา ๆ ได้เป็นอย่างดี
หรือเสื้อเชิ้ตหลุมหล่ามที่ถูกทิ้งไว้ของวินตัน เสื้อฮู้ตที่ไม่จำเป็นต้องใส่อีกแล้ว ความลับที่เขาไม่เคยปิดได้มิดเผยโฉมถึงชุดแต่งกายประจำตัวภายใต้เสื้อหนังสีดำที่มีสายรัดหนังสีน้ำตาลเข็ม รัดและโอบอุ้มบางสิ่งของกล้ามเนื้อเอาไว้ ภายใต้เสื้อเชิ้ตสีขาวตัวเก่าที่เขาชอบเป็นพิเศษ มันทั้งบางและเบาจนต้องอุทานอย่างเวทนา อุปกรณ์ที่ถูกพกติดตัวไว้ข้างเอวประกอบไปด้วยกริชสีส้มคู่กายและกระเป๋าที่เก็บสิ่งประดิษฐ์ใหม่ของมีฟฟ์เอาไว้
ทั้งแก๊งตัวดีดูจะเต็มที่กับการเตรียมตัวในการผจญภัยข้างหน้าเป็นอย่างมาก
ทว่าความรื่นรมย์อาจถูกลบและปัดเป่าไปโดยสิ่งชั่วร้ายหนึ่งเดียวในช่วงสุดสัปดาห์นี้ ‘เจ้าชายขี้อารมณ์’ ซึ่งนั้นเป็นยศและชื่อโดยเฉพาะที่ถูกตั้งให้ชอว์จากชารอนโดยเฉพาะเลย ‘เอ้าก็เขา ขี้อารมณ์จริง ๆ นะ’
“อืม~ ดี ตรงเวลาดีนะ” ใบหน้าที่กดต่ำลงสบตาเข้ากับพวกแก๊งตัวดีในสายตาของชอว์ ย่างก้าวที่เต็มไปด้วยความพยศหรือความทระนง เบื้องหลังคือเชอรีผู้สง่างามและใบหน้าราบเรียบ
“เอาของส่วนตัวไปเก็บในห้องได้เลย” ... “มีห้องว่างให้ 3 ห้องนะ...แบ่งกันเอาเอง”
สัมภาระที่ถูกยกขึ้นไปเก็บอย่างขะมักเขม้นกลับมีคนอีกคู่หนึ่งที่ทำงานหนักไม่ต่างกัน...
“อยู่ตรงนี้นะ เดี๋ยวพี่ขึ้นไปจัดการอะไรเองเหมือนเดิม” สายตาที่แนบกับสายธนูอันเดิม ฟรืด~ เสียงกลไกที่ถูกยิงออกไปประกบกับโลหะหนากลไกสร้างสภาวะสุญญากาศกำลังทำงาน โลหะแผ่นหน้าที่กำลังแผ่ดความเย็นยะเยือกเป็นวงกว้าง มือที่กำลังกวัดไกวกับการสาละวันปีนป่ายขึ้นไปบนเรือเหาะ
การกระทำเช่นเดิมอย่างเชี่ยวชาญ กรีดกระจกดูดกระจกออกมาวางไว้ด้วยความรวดเร็ว
ทว่า...มันกลับไม่เร็วพอ
แรงทรงตัวของระบบเรือเหาะและความสั่นไหวที่ฟีลเร่รู้สึกได้ ทำให้เขารู้ว่าเรือเหาะลำนี้กำลังจะขึ้นบิน
‘บ้าไปแล้ว!’ มือที่สาละวันกับภารกิจทุกอย่างถูกหยุดลงและมองหาทางออกอย่างรวดเร็ว ในห้วงภวังค์ที่กำลังคิดอย่างวิตกกังวลเพราะหากเรือเหาะขึ้นบินสำเร็จ คงไม่เป็นเรื่องที่ดีแน่นอน...มันจะถือว่าหมดโอกาสสำหรับการลงจอดที่ปลอดภัย
‘แล้วไอ้บ้าไหน...ใครบอกว่ามันจะออกวันอื่นไงวะ’… “ไอแหล่งข่าวเถื่อนเอ๊ย”
เสียง ฟรืด~ ดังขึ้นเบา ๆ ขณะที่กลไกเริ่มขับเคลื่อนช้า ๆ พ่นไอร้อนจากเตาต้มน้ำผลักดันตัวยานให้ค่อย ๆ ยกตัวขึ้นจากพื้นดิน ควันขาวหนาทึบค่อย ๆ กระจายตัวออกจากท่อ ส่งผลให้ต้นหญ้าและพืชพรรณโดยรอบพัดปลิวไสวไปตามแรงลมอุ่น ๆ
ใบเรือขนาดใหญ่ที่ทำจากโลหะและเหล็กกล้ากางตัวออกช้า ๆ ลมร้อนที่ถูกเป่าเข้าใบเรือสยายออกเหมือนปีกผีเสื้ออย่างสง่างาม ทุกจังหวะขณะที่สอดคล้องกัน ระบบทุกส่วนทำงานอย่างมีระเบียบและทรงพลัง ท่ามกลางตัวเรือเหาะที่ตกแต่งอย่างหรูหราเงางามสะท้อนไปกับแสงแดดแห่งเช้าวันใหม่ บรรยากาศอันยิ่งใหญ่ที่ลำเรือค่อย ๆ ลอยขึ้นสู่อากาศ สีสดที่ขัดแย้งกับท้องฟ้า ปล่อยให้หมอกและไอน้ำปกคลุมไปทั่วตัวเรือ เสมือนอาภรณ์ที่จะโอบอุ้มและนำพาเรือเหาะลำนี้ไปข้างหน้า
แต่...ทั้งหมดกำลังสร้างความวิตกกังวลให้ฟีลเร่เป็นอย่างมาก!
“บ้าเอ๊ย” เสียงวิ่งตึกตักอย่างที่ไม่เคยเป็น ส่งผลให้ใครสักคนบนลำเรือรู้ตัวว่ามีผู้ไม่ประสงค์ดีกำลังอยู่บนเรือของพวกเขา
ขณะที่เครื่องยนต์เริ่มทำงานเต็มกำลัง แรงสั่นสะเทือนที่แผ่กระจายไปทั่วโครงสร้างของเรือ สะท้อนถึงพลังงานที่กำลังถูกปลดปล่อยและหล่อหลอมทุก ๆ สิ่ง ใบพัดเรือเหล็กที่ถูกคลุมด้วยสิ่งป้องกันการตกหล่นกำลังหมุนใบพัดเร็วขึ้น และใบเรือที่ถูกโบกสะบัดไปบนอากาศ ทำให้ทุกคนที่อยู่บนเรือรับรู้ถึงพลังงานอันมหาศาลและการทำงานด้วยกลไกอันซับซ้อนคุณภาพสูงเกินกว่าเทคโนโลยีไหน ๆ ที่เคยพบเห็น
ทุกระบบและกระบวนการทำงานทำเป็นระเบียบอย่างรวดเร็วกว่าเรือทุกรำที่ฟีลเร่เคยขึ้นไป ซึ่งทำให้เขาไม่สามารถปีนออกจากเรือเหาะได้ทัน เขาได้เพียงแต่ต้องรีบปีนขึ้นไปแทนซึ่งป้องกันการหลุดร่วงจากอากาศที่สูงลิ่ว
มือที่กำลังกำเชือกไว้แน่น ใบหน้าที่เส้นผมกำลังปลิดปลิวมองไปยังน้องชาย
“ดูแลไอเจ้าวัวด้วย เดี๋ยวข้าจะรีบกลับมา” ท่าทีตื่นตระหนกที่ถูกเหตุการณ์ฉุกละหุกบีบบังคับ ทำให้เขาต้องรีบตะโกนบอกกับน้องชายให้ดูแลตัวเอง เงินที่เขามี...ก็ถูกฝังไว้ซึ่งเขากับน้องรู้กันสองคนเท่านั้น
ฟรืดดด~ ฟริ้วว~ เรือเหาะลำโตได้ออกเดินทางแล้ว
การผจญภัยครั้งใหม่กำลังเริ่มเดินทางแล้ว! ลาก่อนเมืองโอเดลล์!
----------------------------------------------------------------------------------
อย่าลืมกดเพิ่มเข้าชั้นหนังสือ เป็นกำลังใจ
คอมเม้นท์แสดงความคิดเห็น กดแชร์ได้เลยน๊า~
ช่องทางติดต่อ / ติดตาม
Twitter > https://twitter.com/DSeyouinz
สามารถพูดคุยได้ผ่าน #ชะตาของน้องมีฟฟ์ #สงครามผู้พิชิตโชคชะตา