เมื่อแร่ไซคีไพล์ถึงโลก แร่ชนิดนี้เริ่มปล่อยรังสีที่รุนแรงขึ้น สร้างความเสียหายต่อระบบนิเวศ ผู้คนล้มป่วย เสียชีวิต โลกตกอยู่ในความโกลาหล ทีมนักวิทยาศาสตร์พยายามหาวิธีหยุดยั้งภัยพิบัติ แต่ดูเหมือนว่าจะสายเกินไปแล้ว และการกลายพันธุ์ในมนุษย์ก็ได้เริ่มต้นขึ้น
ไซไฟ,แอคชั่น,สะท้อนปัญหาสังคม,เลือดสาด,ไทย,โลกล้มสลาย,โลกอนาคต,พลังพิเศษ,ไซไฟ,ต่อสู้,แฟนตาซี,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เมื่อแร่ไซคีไพล์ถึงโลก แร่ชนิดนี้เริ่มปล่อยรังสีที่รุนแรงขึ้น สร้างความเสียหายต่อระบบนิเวศ ผู้คนล้มป่วย เสียชีวิต โลกตกอยู่ในความโกลาหล ทีมนักวิทยาศาสตร์พยายามหาวิธีหยุดยั้งภัยพิบัติ แต่ดูเหมือนว่าจะสายเกินไปแล้ว และการกลายพันธุ์ในมนุษย์ก็ได้เริ่มต้นขึ้น
ผู้แต่ง
Pandora's Box
เรื่องย่อ
ปี 2044 20 ปีหลังความสำเร็จของ องค์การอวกาศนานาชาติ (OAA) ในการเดินทางด้วยความเร็วแสง มนุษยชาติได้ส่งยานอวกาศ "ไซคี" บรรทุกทีมนักบินอวกาศและนักวิทยาศาสตร์ชั้นนำ มุ่งหน้าสู่ดาวไซคี ดาวเคราะห์น้อยที่ร่ำรวยไปด้วยแร่ธาตุอันล้ำค่า
บนดาวไซคี ทีมนักวิทยาศาสตร์ค้นพบแร่ชนิดใหม่ "ไซคีไพล์" แร่สีม่วงสดใส เปล่งแสงเรืองรอง และปล่อยรังสีอ่อน ๆ คล้ายกัมมันตภาพรังสี ด้วยความสงสัย พวกเขาเก็บตัวอย่างไซคีไพล์กลับมายังโลก
เมื่อแร่ไซคีไพล์ถึงโลก แร่ชนิดนี้เริ่มปล่อยรังสีที่รุนแรงขึ้น สร้างความเสียหายต่อระบบนิเวศ ผู้คนล้มป่วย เสียชีวิต โลกตกอยู่ในความโกลาหล ทีมนักวิทยาศาสตร์พยายามหาวิธีหยุดยั้งภัยพิบัติ แต่ดูเหมือนว่าจะสายเกินไปแล้ว และการกลายพันธุ์ในมนุษย์ก็ได้เริ่มต้นขึ้น
ตัวละครหลัก
1. อาเดรียน: ชายหนุ่มวัย 25 ปี นักบินอวกาศฝึกหัดบนยานไซคี เขาเป็นคนฉลาด ใจดี และกล้าหาญ อาเดรียนใฝ่ฝันที่จะเป็นนักบินอวกาศมาตั้งแต่เด็ก เขารู้สึกตื่นเต้นกับภารกิจไปยังดาวไซคี แต่เขาก็ไม่คาดคิดว่าจะต้องเผชิญกับภัยร้ายแรง
2. โซเฟีย: หญิงสาววัย 25 ปี นักชีววิทยาบนยานไซคี เธอฉลาด สง่างาม และมุ่งมั่น โซเฟียหลงใหลในโลกธรรมชาติ เธอหวังว่าจะค้นพบสิ่งมีชีวิตใหม่บนดาวไซคี แต่เธอก็กลายเป็นหนึ่งในผู้ที่ได้รับผลกระทบจากรังสีไซคีไพล์
ตัวละครเสริม
1. ดร. ลี คิม: นักฟิสิกส์ดาราศาสตร์ผู้เชี่ยวชาญด้านรังสี เขาเป็นผู้ค้นพบว่าไซคีไพล์ปล่อยรังสีที่รุนแรงขึ้น และเป็นคนแรกที่เตือนถึงอันตรายที่อาจเกิดขึ้น แต่ไม่มีใครเชื่อเขา
2. พลเอก ซาราห์ จอห์นสัน: ผู้นำหน่วยพิเศษของกองทัพ เธอได้รับมอบหมายให้จัดการกับวิกฤตไซคีไพล์ พลเอกจอห์นสันเป็นผู้นำที่เด็ดเดี่ยวและกล้าหาญ เธอ
แสงไฟสลัวส่องกระทบกำแพงอิฐที่ชื้นแฉะของห้องขัง อาเดรียนนั่งคุดคู้อยู่บนพื้นเย็นเฉียบ สายตาของเขาจ้องไปที่กำแพงเบื้องหน้าราวกับจะมองทะลุผ่านไปยังอีกฟากหนึ่ง
"ผลจากการกระทำของคุณ คุณจะถูกกักบริเวณหนึ่งเดือน พร้อมกับปลอกแขนสกดพลัง" ดร. ลี คิมกล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง
อาเดรียนหัวเราะในลำคอ "หนึ่งเดือนเหรอ? มันนานเกินไปสำหรับคนอย่างผม" เขาพูดด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ย "คุณคิดว่าการขังผมไว้ในที่แคบๆ นี่จะทำให้ผมรู้สึกผิดได้เหรอ?"
ดร. ลี คิมถอนหายใจ "อาเดรียน ฉันรู้ว่าคุณกำลังเจ็บปวด แต่การทำร้ายคนอื่นมันไม่ใช่ทางออก"
"คุณไม่เข้าใจหรอก!" อาเดรียนตะโกนลั่น "พวกเขาพรากทุกอย่างไปจากผม ครอบครัว... เพื่อน... ทุกอย่าง!" น้ำตาไหลอาบแก้มของเขา "ผมเหลืออะไรอีกแล้ว?"
ดร. ลี คิมเดินเข้าไปใกล้และวางมือบนไหล่ของอาเดรียนเบาๆ "ฉันรู้ว่ามันยาก แต่คุณต้องเข้มแข็งนะ"
อาเดรียนสะบัดมือของดร. ลี คิมออก "ปล่อยผมไว้คนเดียวเถอะ!" เขาตะโกน "ผมไม่อยากเห็นหน้าใครทั้งนั้น!"
ดร. ลี คิมถอยออกมาจากห้องขังและปิดประตูลงอย่างแผ่วเบา โซเฟียยืนรออยู่ด้านนอกด้วยสีหน้าเป็นห่วง
"ให้เขาอยู่คนเดียวก่อนเถอะ" ดร. ลี คิมกล่าวด้วยน้ำเสียงเศร้าๆ "เขาต้องการเวลาในการเยียวยาใจ"
โซเฟียพยักหน้ารับรู้ เธอเฝ้ามองประตูห้องขังด้วยความรู้สึกสงสาร อาเดรียนที่เคยเป็นคนร่าเริงและแข็งแกร่ง ตอนนี้กลับกลายเป็นเพียงเงาของตัวเอง จากนั้นไม่นานเสียงแจ้งเตือนดังขึ้นจากปลอกแขน “ถ้านายหายไปฉันจะถือสะว่า ฉันไม่รู้ไม่เห็นอะไรทั้งสิ้น” และเสียงนั้นก็ได้สิ้นสุดลง
เสียงไซเรนดังกึกก้องไปทั่วห้องควบคุม ห้องขังที่เคยแข็งแรงกลับมีรอยร้าวขนาดใหญ่ปรากฏขึ้น ก้อนคอนกรีตหล่นลงมาเป็นระยะๆ อาเดรียนในร่าง Tier 0 ยืนอยู่ท่ามกลางซากปรักหักพัง ร่างกายของเขาเปล่งแสงสีดำมืดมิดที่น่าสะพรึงกลัว
"หยุดนะ! หยุดเดี๋ยวนี้!" เสียงของทหารดังขึ้นอย่างตื่นตระหนก แต่คำสั่งของพวกเขาไร้ผล กระสุนปืนที่พุ่งเข้าใส่ร่างของอาเดรียนกลับกลายเป็นผงธุลี
พื้นดินสั่นไหว แท่งคริสตัลสีดำแหลมคมโผล่ขึ้นมาจากพื้นดิน กักขังทหารเอาไว้ราวกับกับดัก อาเดรียนหันไปมองโซเฟียที่ยืนอยู่ห่างออกไปไม่ไกล สายตาของเขาว่างเปล่าราวกับวิญญาณ
"อาเดรียน... นี่นายกำลังทำอะไรอยู่?" เสียงของโซเฟียสั่นเครือ
อาเดรียนไม่ตอบคำถาม เขาเพียงแต่ยิ้มออกมาอย่างแผ่วเบา รอยยิ้มที่ดูน่ากลัวราวกับปีศาจ "ฉัน... ฉันไม่รู้"
ทันใดนั้นเอง อาเดรียนก็รู้สึกถึงพลังงานบางอย่างดึงดูดเขาไปข้างหน้า เขาหันหลังกลับและวิ่งออกไปจากห้องขังด้วยความเร็วแสง ทิ้งให้โซเฟียยืนอยู่คนเดียวท่ามกลางความสับสนวุ่นวาย
ตอนต่อไป ตอนที่ 33 ความมืดมิด