เมื่อแร่ไซคีไพล์ถึงโลก แร่ชนิดนี้เริ่มปล่อยรังสีที่รุนแรงขึ้น สร้างความเสียหายต่อระบบนิเวศ ผู้คนล้มป่วย เสียชีวิต โลกตกอยู่ในความโกลาหล ทีมนักวิทยาศาสตร์พยายามหาวิธีหยุดยั้งภัยพิบัติ แต่ดูเหมือนว่าจะสายเกินไปแล้ว และการกลายพันธุ์ในมนุษย์ก็ได้เริ่มต้นขึ้น
ไซไฟ,แอคชั่น,สะท้อนปัญหาสังคม,เลือดสาด,ไทย,โลกล้มสลาย,โลกอนาคต,พลังพิเศษ,ไซไฟ,ต่อสู้,แฟนตาซี,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เมื่อแร่ไซคีไพล์ถึงโลก แร่ชนิดนี้เริ่มปล่อยรังสีที่รุนแรงขึ้น สร้างความเสียหายต่อระบบนิเวศ ผู้คนล้มป่วย เสียชีวิต โลกตกอยู่ในความโกลาหล ทีมนักวิทยาศาสตร์พยายามหาวิธีหยุดยั้งภัยพิบัติ แต่ดูเหมือนว่าจะสายเกินไปแล้ว และการกลายพันธุ์ในมนุษย์ก็ได้เริ่มต้นขึ้น
ผู้แต่ง
Nyx Stellarion
เรื่องย่อ
ปี 2044 20 ปีหลังความสำเร็จของ องค์การอวกาศนานาชาติ (OAA) ในการเดินทางด้วยความเร็วแสง มนุษยชาติได้ส่งยานอวกาศ "ไซคี" บรรทุกทีมนักบินอวกาศและนักวิทยาศาสตร์ชั้นนำ มุ่งหน้าสู่ดาวไซคี ดาวเคราะห์น้อยที่ร่ำรวยไปด้วยแร่ธาตุอันล้ำค่า
บนดาวไซคี ทีมนักวิทยาศาสตร์ค้นพบแร่ชนิดใหม่ "ไซคีไพล์" แร่สีม่วงสดใส เปล่งแสงเรืองรอง และปล่อยรังสีอ่อน ๆ คล้ายกัมมันตภาพรังสี ด้วยความสงสัย พวกเขาเก็บตัวอย่างไซคีไพล์กลับมายังโลก
เมื่อแร่ไซคีไพล์ถึงโลก แร่ชนิดนี้เริ่มปล่อยรังสีที่รุนแรงขึ้น สร้างความเสียหายต่อระบบนิเวศ ผู้คนล้มป่วย เสียชีวิต โลกตกอยู่ในความโกลาหล ทีมนักวิทยาศาสตร์พยายามหาวิธีหยุดยั้งภัยพิบัติ แต่ดูเหมือนว่าจะสายเกินไปแล้ว และการกลายพันธุ์ในมนุษย์ก็ได้เริ่มต้นขึ้น
ตัวละครหลัก
1. อาเดรียน: ชายหนุ่มวัย 25 ปี นักบินอวกาศฝึกหัดบนยานไซคี เขาเป็นคนฉลาด ใจดี และกล้าหาญ อาเดรียนใฝ่ฝันที่จะเป็นนักบินอวกาศมาตั้งแต่เด็ก เขารู้สึกตื่นเต้นกับภารกิจไปยังดาวไซคี แต่เขาก็ไม่คาดคิดว่าจะต้องเผชิญกับภัยร้ายแรง
2. โซเฟีย: หญิงสาววัย 25 ปี นักชีววิทยาบนยานไซคี เธอฉลาด สง่างาม และมุ่งมั่น โซเฟียหลงใหลในโลกธรรมชาติ เธอหวังว่าจะค้นพบสิ่งมีชีวิตใหม่บนดาวไซคี แต่เธอก็กลายเป็นหนึ่งในผู้ที่ได้รับผลกระทบจากรังสีไซคีไพล์
ตัวละครเสริม
1. ดร. ลี คิม: นักฟิสิกส์ดาราศาสตร์ผู้เชี่ยวชาญด้านรังสี เขาเป็นผู้ค้นพบว่าไซคีไพล์ปล่อยรังสีที่รุนแรงขึ้น และเป็นคนแรกที่เตือนถึงอันตรายที่อาจเกิดขึ้น แต่ไม่มีใครเชื่อเขา
2. พลเอก ซาราห์ จอห์นสัน: ผู้นำหน่วยพิเศษของกองทัพ เธอได้รับมอบหมายให้จัดการกับวิกฤตไซคีไพล์ พลเอกจอห์นสันเป็นผู้นำที่เด็ดเดี่ยวและกล้าหาญ เธอ
ภายในห้องควบคุมของโรงไฟฟ้านิวเคลียร์เชอร์โนบิลที่ถูกทำลาย สภาพแวดล้อมมืดมนและเต็มไปด้วยรังสี
กัปตันอเล็กซ์: (กระทืบเท้าลงกับพื้น) "ใครมันทำแบบนี้! ใครกันแน่ที่กล้ามาขัดขวางแผนการของเรา!" เสียงของเขาเต็มไปด้วยความโกรธแค้น
ดร.มาร์คัส: (มองไปรอบๆ ห้องด้วยสีหน้าเคร่งเครียด) "สถานการณ์เลวร้ายลงกว่าที่คิดไว้มาก"
กัปตันอเล็กซ์: "มันต้องเป็นฝีมือของไอ้หมอนั่นแน่! ไอ้ผู้สร้างนั่น!"
ดร.มาร์คัส: "ใช่แล้ว ผู้สร้าง... หรืออาจจะเรียกว่า ผู้แทรกแซงดีกว่า" ดร.มาร์คัสหยิบเอกสารขึ้นมา "จากข้อมูลที่ผมรวบรวมได้ เขาเป็นคนที่มีความสามารถเหนือมนุษย์ และมีเป้าหมายที่ไม่แน่ชัด"
กัปตันอเล็กซ์: (ขยี้เอกสารในมือ) "มันจะต้องชดใช้ในสิ่งที่มันทำ!"
ดร.มาร์คัส: "เราต้องหาทางหยุดมันให้ได้ ก่อนที่มันจะทำทุกอย่างที่เราสร้างมาพังหมด"
โรงพยาบาล เวลา 13.50 น ตามเวลาประเทศไทย
อาเดรียน: "แล้วผมมาที่นี่ได้ยังไงกันครับ? จากที่ผมจำได้ ผมนอนหมดสติอยู่ในหลุมขนาดใหญ่ แล้วอยู่ๆ ผมมาโผล่ที่นี่ได้ไงเนี่ย เหมือนโดนย้ายบ้านเลย" อาเดรียนทำหน้างง ๆ
ดร. ลี คิม: "อ๋อ เรื่องนั้นนะเหรอ บอกเลยว่าตอนนั้นนะ สนุกมาก! เหมือนหนังแอ็คชั่นเลยล่ะ! มีทั้งรถพยาบาลวิ่งวุ่นวาย เฮลิคอปเตอร์บินวนไปมา แล้วก็มีฉากระทึกขวัญตอนที่เราเข้าไปช่วยคุณออกมาจากหลุมน่ะ" ดร.ลี คิมทำท่าทางตื่นเต้น
อาเดรียน: "สนุกเหรอครับ? ผมนี่แทบตายอยู่แล้วนะ"
ดร.ลี คิม: "ขอโทษทีนะ ที่ต้องทำให้คุณตกใจ แต่ตอนนี้คุณปลอดภัยแล้วล่ะ" ดร.ลี คิมยิ้มให้
อาเดรียน: "แล้วตอนที่ผมอยู่ในหลุมน่ะ มีอะไรเกิดขึ้นบ้างครับ?"
ดร.ลี คิม: "อืม... ตอนที่เราเข้าไปในห้องของคุณนะ เราสังเกตเห็นอะไรแปลกๆ" ดร.ลี คิมทำท่าลึกลับ "มีร่องรอยเหมือนมีใครเข้ามาในห้องก่อนหน้าเรา แล้วก็หายไปอย่างรวดเร็ว"
อาเดรียน: "มีคนเข้ามาในห้องผมเหรอครับ? แล้วเป็นใคร?"
ดร.ลี คิม: "ไม่รู้เหมือนกันนะ เป็นชายหญิงคู่หนึ่ง สูงใหญ่ทั้งคู่ ดูท่าทางไม่ธรรมดาเลย"
โซเฟีย: (เดินเข้ามาในห้องพร้อมกับชุดผู้ป่วยที่ดูเหมือนชุดนอน) "นี่ๆ นายสองคนคุยกันเรื่องอะไรกันน่ะ ดูสนุกจัง"
อาเดรียน: "ก็เราสองคนกำลังเล่าเรื่องราวการผจญภัยของผมอยู่น่ะสิ"
โซเฟีย: "ผจญภัย? นายน่ะนะ จะไปผจญภัยที่ไหนได้" โซเฟียทำหน้าขำ
ดร.ลี คิม: "เอ๊ะ หรือว่าจะมีอะไรซ่อนอยู่ก็ไม่รู้" ดร.ลี คิมทำท่าคิด
อาเดรียน: "น่ากลัวจังเลยครับ"
โซเฟีย: "อย่าคิดมากสิ อาจจะเป็นแค่คนไข้คนอื่นๆ ที่เดินหลงทางก็ได้"
ดร.ลี คิม: "ก็อาจจะเป็นอย่างนั้นนะ แต่เอาเถอะ ตอนนี้ทุกคนปลอดภัยแล้วก็แค่นั้นแหละ"
หน้าโรงพยาบาล
ดร.ลี คิม: "เอาล่ะทุกคน พร้อมจะกลับฐานกันแล้วนะ" ดร.ลี คิมถือกระเป๋าหมอเดินนำ
อาเดรียน: "กลับฐานเหรอ? ทำไมไม่เทเลพอร์ตไปเลยล่ะครับ จะได้เร็วขึ้น"
โซเฟีย: "ก็ที่นี่เขาห้ามเทเลพอร์ตไง เผื่อมีใครหลบหนีไปแล้วเกิดเรื่องวุ่นวายขึ้นมาจะทำยังไง"
อาเดรียน: "งั้นเหรอ... น่าเบื่อจัง"
ดร.ลี คิม: "ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวพอออกจากโรงพยาบาลแล้ว เราจะเทเลพอร์ตไปด้วยกันเอง"
อาเดรียน: "เย้! สนุกแน่เลย!"
ดร.ลี คิม: "แต่ก่อนอื่น เราต้องไปหาอะไรกินกันก่อนนะ พวกนายหิวกันไหม?"
ตอนต่อไป ตอนที่ 37 งานเทศกาล