"ไค ตกหลุมรักเนมมาตั้งแต่สมัยเด็กและเขาก็อยากครอบครองเนมไว้คนเดียว"

วิธีฝึกนายให้เป็นสัตว์เลี้ยง - ตอนที่ 8 ความทรมานที่ไม่คุ้นเคย โดย MorningKiss @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

ชาย-ชาย,รัก,ซาดิส & มาโซฯ,ผู้ใหญ่,ไทย,ซาดิสม์,นิยายวาย,#BL,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

วิธีฝึกนายให้เป็นสัตว์เลี้ยง

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

ชาย-ชาย,รัก,ซาดิส & มาโซฯ,ผู้ใหญ่,ไทย

แท็คที่เกี่ยวข้อง

ซาดิสม์,นิยายวาย,#BL

รายละเอียด

"ไค ตกหลุมรักเนมมาตั้งแต่สมัยเด็กและเขาก็อยากครอบครองเนมไว้คนเดียว"

ผู้แต่ง

MorningKiss

เรื่องย่อ

    ไค ตกหลุมรักเนมตั้งแต่สมัยเด็ก พวกเขาอยู่ข้างกันตลอดเวลา แต่ไคมีนิสัยที่โรคจิต ชอบใช้ความรุนแรง เขาชอบที่จะเห็นเนมเจ็บปวดและร้องไห้เพราะเขา ไค พยายามที่จะควบคุมนิสัยด้านนี้มาโดยตลอดแต่จนถึงวันหนึ่งเขาก็เลิกอดทนแล้วเปิดเผยนิสัยทั้งหมดให้เนมได้เห็น 


    หากความสัมพันธ์ของพวกเขามีแต่ความเจ็บปวดรอคอยอยู่ ในท้ายที่สุดแล้วทั้งสองคนจะรักกันได้ไหมนะ? 




สารบัญ

วิธีฝึกนายให้เป็นสัตว์เลี้ยง-ตอนที่ 1 น้องแมวที่น่ารักของผม,วิธีฝึกนายให้เป็นสัตว์เลี้ยง-ตอนที่ 2 ก็แค่อยากให้นายสนใจฉัน,วิธีฝึกนายให้เป็นสัตว์เลี้ยง-ตอนที่ 3 ทั้งหมดมันเป็นความผิดของผมเอง ,วิธีฝึกนายให้เป็นสัตว์เลี้ยง-ตอนที่ 4 ช่วยอยู่ข้างฉันจะได้ไหม ,วิธีฝึกนายให้เป็นสัตว์เลี้ยง-ตอนที่ 5 เวลาแห่งความสุขของผม,วิธีฝึกนายให้เป็นสัตว์เลี้ยง-ตอนที่ 6 ฉันมีแค่นาย,วิธีฝึกนายให้เป็นสัตว์เลี้ยง-ตอนที่ 7 ทำไมถึงน่ารักขนาดนี้,วิธีฝึกนายให้เป็นสัตว์เลี้ยง-ตอนที่ 8 ความทรมานที่ไม่คุ้นเคย,วิธีฝึกนายให้เป็นสัตว์เลี้ยง-ตอนที่ 9 ทางเลือกที่ไม่มีจริง,วิธีฝึกนายให้เป็นสัตว์เลี้ยง-ตอนที่ 10 เป็นเพื่อนกันก็ดีอยู่แล้ว,วิธีฝึกนายให้เป็นสัตว์เลี้ยง-ตอนที่ 11 หลบหนี,วิธีฝึกนายให้เป็นสัตว์เลี้ยง-ตอนที่ 12 ฉันกลัว,วิธีฝึกนายให้เป็นสัตว์เลี้ยง-ตอนที่ 13 ค่ำคืนของเรา,วิธีฝึกนายให้เป็นสัตว์เลี้ยง-ตอนที่ 14 อึดอัด,วิธีฝึกนายให้เป็นสัตว์เลี้ยง-ตอนที่ 15 ตัวร้าย,วิธีฝึกนายให้เป็นสัตว์เลี้ยง-ตอนที่ 16 นายเป็นคนดีใช่ไหม?

เนื้อหา

ตอนที่ 8 ความทรมานที่ไม่คุ้นเคย

ตอนที่ 8

วามทรมานที่ไม่คุ้นเคย 


ลมหายใจร้อนๆ รินรดอยู่ข้างใบหูผมพร้อมกับเสียงหอบเหนื่อยของคนตัวเล็กที่อยู่บนตัก ผมลูบก้นกลมสวยได้รูปของเขาแล้วเอานิ้ววนคลึงรอบรูด้านล่างที่ขมิบเข้าออกเบาๆ สิ่งที่ผมสัมผัสได้จากปลายนิ้วคือความร้อนจากการเสียดสีก่อนหน้านี้และน้ำสีขาวขุ่นที่เลอะเต็มเสื้อและกางเกงผม


"เหนื่อยเหรอ?" ผมใช้แขนข้างหนึ่งโอบเอวเนมและอีกข้างก็ลูบหัวเขาเบาๆ 


"อืม อึดอัดแถวๆ ท้องด้วย สั่นไม่หยุดเลย รู้สึกแปลกๆ" เนมพูดข้างหูผมอย่างแผ่วเบา 


"แสดงว่าเริ่มชินแล้ว" ผมค่อยๆ พยุงเนมลงนอนบนโซฟา ผมหยิบหมอนพิงหลังที่อยู่บนโซฟาให้เนมวางไว้บนออกเขา


"จำหมอนใบนี้ได้ไหม"


"จำได้สิ ของขวัญวันเกิดที่ฉันให้ใช่ไหม ยังอยู่อีกเหรอ นานมาก" เนมพลิกหมอนที่อยู่บนตัวเขาไปมา


"ใช่ ฉันเก็บไว้นานมาก" มันเป็นหมอนพิงหลังรูปแมวที่หน้าตาดูโง่จนน่าเกลียดซึ่งไม่ได้เข้ากับผมเลยที่เนมซื้อให้ในวันเกิดตอนเด็กๆ


"กอดมันไว้แน่นๆ ล่ะ ถ้าเจ็บมาก" ผมถอดเสื้อของตัวเองออก และปลดกางเกงลงนิดหน่อยเผยให้เห็นแท่งลำที่แข็งมานานอยู่ในกางเกงตลอดเวลาที่โดนขย่ม 


ผมหยิบเจลหล่อลื่นที่อยู่ใต้โซฟาขึ้นมาบีบลงบนมือและราดลงบนแท่งลำอันน้อยของเนมด้วย ผมปิดฟังก์ชันดุ้นปลอมที่สั่นเบาๆ อยู่ตอนนี้ไว้แล้วสอดนิ้วที่เยิ้มไปด้วยเจลหล่อลื่นเข้าไปในรูก้นของเนม 


เนมหน้าซีดเผือดเมื่อรู้สึกได้ถึงนิ้วมือของผมที่อยู่ด้านใน เขาจิกหมอนไว้แน่นและเริ่มกัดปากตัวเองเล็กๆ ทุกครั้งที่ผมดันนิ้วเข้าออก 


"เนม นายเคยมีเซ็กซ์ไหม"


เนม ส่ายหน้าไปมา 


"เนม อยากมีเซ็กซ์ไหมครับ" ผมยิ้มให้เนมแล้วใช้หัวของท่อนลำผมถูไปมากับท่อนลำเนมที่อ่อนนิ่มอยู่เพราะพึ่งเสร็จไปไม่นาน 


เนม ส่ายหน้าอย่างรุนแรงกว่าเดิม น้ำตาเขาไหลออกมาเหมือนรู้ว่าจะต้องเจออะไรต่อจากนี้ 


ผมดึงนิ้วออกจากรูก้นเนมและใช้มืออีกข้างหนึ่งบีบแก้มให้เขาหยุดส่ายหน้าไปมา 


"อย่าร้องไห้สิ เวลาแบบนี้นายต้องพูดว่า ผมอยากมีเซ็กซ์ครับ ไหนลองพูดดูสิ" 


เนมก็ยังปิดปากเงียบไม่ยอมพูด ผมจึงเลื่อนมือลงมาที่คอเนมแล้วบีบเบาๆ 


"นายไม่พูดฉันก็ใส่เข้าไปอยู่ดี รู้นี่ ใช่ไหมพูดเถอะนะ"


ผมก้มลงไปจุ๊บแก้มเนมแล้วเริ่มบีบคอเนมแรงขึ้นจนเนมเริ่มหายใจไม่ออก เนมตีขาและดิ้นไปมา เขาร้องไห้ไปพยายามจะพูดอะไรสักอย่างแต่เขาก็ไม่สามารถพูดได้ดีเหมือนเวลาปกติเพราะหายใจไม่ออก 


"แค่ก.. ขะ ขอโทษ ไว้ชีวิตฉันเถอะ แค่กๆ"


เนมพูดทั้งน้ำตา สมองเริ่มเบลอและคิดอะไรไม่ออกได้แต่กอดหมอนไว้แน่น ขาที่ดิ้นไปมาเมื่อกี้ก็หมดแรงขยับแล้ว 


"ไม่ใช่ขอโทษสิ ผมอยากมีเซ็กซ์ ช่วยใส่เข้ามาด้วยครับ พูดตามนี้สิ" ผมค่อยๆ พูดทีละคำอย่างช้าๆ 


"แค่กๆๆ ฮือ ผะ ผะ ผมอยากมี..แค่ก..เซ็ก  ช่วยใส่เข้ามาด้วยครับ ฮือๆ" 


ผมปล่อยมือออกจากคอเนมเขาร้องไห้หนักขึ้นเรื่อยๆ 


"ฉันกลัว ฮืออออ อย่าทำฉันเลยนะ"


เนมขอร้องผมทั้งน้ำตาทำเอาเกือบใจอ่อนเลยทีเดียว แต่ผมก็ยังคงเอาแท่งลำของผมใส่เข้าไปในรูที่คับแน่นของเนมอยู่ดี ตอนนี้หัวมันเข้าไปได้นิดนึงแล้ว


"โอ๊ย ฮือออ จะฉีก มันฉีกหมดแล้ว มันใส่สองอันไม่ได้หรอกนะ ฮืออออ" 


"ฉันบอกนายแล้วไงว่าต้องใส่หางแมวไว้ตลอดเวลาเอาออกไม่ได้หรอก จะกินข้าว อาบน้ำ นอน หรือมีเซ็กซ์ก็ต้องใส่ไว้" 


ผมดันท่อนลำตัวเองเข้าไปด้านในรูก้นของเนมให้ลึกขึ้นเรื่อยๆ มันแน่นจนแทบคิดว่าจะเข้าไปไม่ได้แล้ว ผมสัมผัสได้ถึงความนิ่มและลื่นจากผนังด้านในพร้อมทั้งสัมผัสตะปุ่มตะป่ำจากดุ้นปลอมด้วย 


"เจ็บ เจ็บมากเลย ใครก็ได้ช่วยที ฮึก" 


"เนม! เงียบปากสักที ยิ่งนายร้องฉันยิ่งอยากกระแทกเข้าไปแรงขึ้น!" 


ผมอดกลั้นตัวเองไม่ให้ขยับเอวเพราะกลัวมันจะฉีกจริงๆเพราะเนมเกร็งจนด้านในมันรัดไปหมด แต่การแข็งค้างไว้ท่านี้นานๆก็จะทำผมสติแตกเหมือนกัน 


ผมลูบหน้าเนมปาดน้ำตาออก เนมตัวสั่นหนักมากและหายใจอย่างรุนแรงเหมือนคนขาดอากาศหายใจ 


"เนม เจ็บใช่ไหม เจ็บละสิ ขอโทษนะที่ตะคอกใส่ แต่ฉันค้างอยู่ท่านี้นานไม่ได้ รู้ใช่ไหม เนมต้องหายใจช้าลงกว่านี้มันจะเจ็บน้อยลง เชื่อฉันนะแล้วหายใจตามฉัน" เนมพยักหน้าให้ผม


ผมให้เนมหายใจเข้าออกตามผม วิธีนี้มันจะลดการเกร็งลงได้นิดหน่อย เนมเริ่มใจเย็นและโวยวายน้อยลง 


"รู้สึกถึงของฉันข้างในไหม?"


"ไม่รู้ มันเจ็บจนแยกไม่ออก" 


"เนมไม่อยากให้ขยับเพราะมันเจ็บใช่ไหม"


"อืม ขอร้องล่ะ ฮือออ"


"ฉันไม่ขยับก็ได้ แต่เนมต้องทายให้ถูกว่าของฉันมันอยู่ด้านบนหรือด้านล่าง ดีไหม?" 


"ฮึก ทายเหรอ?" 


"อืม ลองขมิบหรือขยับเอวเองดูก็ได้จะได้รู้ไง" 


"จริงเหรอ?" เนมดูเริ่มมีความหวังที่จะหลุดพ้นจากความทรมานนี่สักที 


ผมรู้สึกได้ถึงแรงขมิบในก้นเนมสองสามที ทุกครั้งที่เนมขมิบเขาจะมีสีหน้าเจ็บปวดจนเกินบรรยายให้ผมเห็น 


"อะ อันบน ฉันคิดว่าอันบน" 


"เฮ้อ เนมมมม"


"อะไร ฉันเลือกผิดเหรอ ฮึก" 


เนมที่ตอนแรกมีสีหน้าคาดหวังตื่นตระหนกกว่าเดิม


"เลือกถูกแล้ว ทีนี้ฉันเลยขยับไม่ได้ไปด้วยเลยเนี่ย" 


ผมเอื้อมมือไปเปิดฟังก์ชันสั่นและควงของดุ้นปลอมในก้นเนม 


"เจ็บๆๆๆๆ เจ็บจะตายอยู่แล้ว" 


"เฮ้ ฉันก็เจ็บนะจะขยับก็ไม่ได้หยุดดิ้นสักที" ผมดันท่อนลำเข้าไปลึกขึ้นเพราะแรงควงของดุ้นปลอมมันชนของผมแรงขึ้นเรื่อยๆ ผนังด้านในก็ตอดแน่นขึ้นอีก


"ถ้านายให้ฉันขยับเองคงเสร็จไวกว่านี้ แต่นายเลือกแล้วนี่นะ คงต้องทนไปสักสองสามชั่วโมงละมั้งกว่าฉันจะเสร็จ" 


เนมได้ยินแบบนั้นก็หน้าซีดลงกว่าเดิมสายตาที่เป็นประกายเล็กๆดับวูบลงและถูกเติมเต็มไปด้วยความเจ็บปวดอีกครั้ง 


"ฮึกก คนเลวไหนบอกจะเอาออกไงถ้าทายถูก"


"ไม่ได้พูดสักคำว่าจะเอาออก แค่บอกว่าจะไม่ขยับ" 


"งั้นได้โปรดนายขยับเอวเถอะนะ เอาฉันแรงๆ เลยก็ได้ ถ้ามันจบเร็วขึ้น ฮือออ" 


"ไม่ขยับแล้วทายถูกแล้วนี่ ไม่งั้นเนมก็ขยับเองดีไหมแบบตอนที่ขย่มเมื่อกี้"


เนมฟังผมพูดก็พยายามจะบดเอวเข้ากับท่อนลำผมด้วยตัวเองแต่ทำไม่ได้เพราะความเจ็บปวดมันเพิ่มทุกครั้งที่เขาขยับตัว จนสุดท้ายเขาก็หยุดแล้วร้องไห้


ผมก้มลงไปกอดเนมที่ร้องไห้หนักจากความเจ็บทุกครั้งที่ดุ้นปลอมด้านในควงไปซ้ายทีขวาที ผมกอดเนมไว้แน่นจนเขาขยับตัวไม่ได้และทำได้เพียงแต่ร้องไห้อย่างเดียวอยู่ในอ้อมอกผม