รัก,ชาย-ชาย,วัยว้าวุ่น,ไทย,เรื่องสั้น,แฟนตาซี,รักวัยรุ่น,นิยายวาย,#BL,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
"มึงยืนหน้าบูดอะไรที่ข้างเครื่องซักผ้าเนี่ยไอ้นัท?"
"..." มันก็ไม่ได้ตอบอะไรผมหรอกนะครับมีเพียงแค่เอาเสื้อผ้าของผมที่อยู่ในตะกร้าเข้าไปในเครื่องก่อนที่จะเปิดช่องเอาไว้ใส่ผงซักฟอกกับน้ำยาผรับผ้านุ่ม
ในเมื่อไอ้นัทไม่ยอมพูดกับผมผมจึงหันไปมองสองแฟนแทนที่คนนึงกำลังตากเสื้อผ้าของผมตั้งแต่สองวันที่แล้ว..ส่วนอีกคนก็กำลังทำข้าวเช้าที่ส่งกลิ่นหอมๆ จนผมถึงกับท้องร้องด้วยความหิว
"ก็น้องกูดิ! บอกว่าอย่าทำตัวไม่มีประโยชน์..อยู่บ้านเค้าฟรีๆ ก็ต้องทำงานบ้านเพื่อเป็นการตอบแทน" ก็ถูกอย่างที่น้องแฝดว่านะ...ถึงแม้ผมจะไม่ได้ร้องขอก็ตามแต่ก็เบาภาระผมไปเกือบครึ่งหนึ่งเลยนะ
"..." ผมไม่ได้ตอบโต้อะไรกับไอ้นัทเพราะไม่อยากที่จะทะเลาะกับมันก่อนที่จะเดินไปหาน้องแฝดที่ผมจำชื่อและแยกออกไม่ได้สักที
"ผมทำข้าวต้มผักให้กับพี่ครับเพราะมันจะทำให้พี่สดชื่นเวลาทำงานก็จะได้ไม่เครียดมาก"
"มันอายุเท่ามึงไอ้มิท! เรียกพี่ทำแมวอะไร?" นี่มันเป็นฝาแฝดกันจริงๆ รึเปล่าเนี่ย? ทำไมนิสัยถึงได้ต่างราวกับฟ้าและเหวแบบนี้?
ผมก็รู้อยู่หรอกว่าถึงแม้จะเป็นฝาแฝดที่หน้าตาเหมือนราวกับแกะมากแค่ไหนแต่นิสัยก็ไม่เหมือนกันทั้งหมด...แต่นี่นิสัยต่างกันหมดเลยนะไม่ได้เกือบหมดอย่างในหนังสือเรียนว่า
เหมือนพี่น้องที่เกิดในวันไล่เลี่ยกันมากกว่า
ผมก็ไม่แน่ใจกับทฤษฎีนี่หรอกนะเพราะผมไม่เคยมีพี่น้อง
"..." แต่น้องแฝดที่ชื่อมิทก็ไม่ได้ตอบโต้อะไร..สงสัยจะชินกับสันดานของแฝดพี่อย่างไอ้นัทแล้ว
ผมกำลังนึกอยู่ว่าจะทำอะไรต่อระหว่างอาบน้ำหรือจดจำว่าคนไหนคือมิทและคนไหนคือพุทโดยการโน้มหน้ามาดมกลิ่นที่ซอกคอของมิทเป็นคนแรกจนเจ้าตัวสะดุ้งเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรผมเพราะคิดว่าผมแกล้ง (ทีอย่างนี้ไม่คิด..โธ่!)
จากนั้นก็เดินออกห่างน้องมิทแล้วไปหาน้องพุทที่ยังคงตากผ้าอย่างปราณีตเพื่อไม่ให้เสื้อผ้ายับมากนัก
"สูด.." แล้วผมก็ดมกลิ่นที่คอของพุทก็ถึงกับแปลกใจเป็นอย่างมาก
ไม่ใช่แปลกใจที่น้องพุทหดคอหนีแต่แปลกใจที่กลิ่นตัวของน้องพุทกับน้องมิทไม่เหมือนกันทั้งที่เป็นฝาแฝด...พอได้ดมกลิ่นของน้องแฝดทั้งสองคนผมก็ดันโลภอยากจะดมกลิ่นคอของไอ้นัทบ้าง
และผมก็ทำทันทีโดยที่ไม่คิดแต่ภายในใจโดยการสวมกอดมันจากทางด้านหลัง..แต่มันก็ไม่ได้สะดุ้งหรือหดคออย่างน้องแฝดเพราะปกติไอ้นัทก็มักจะกอดผมตามประสาเพื่ออยู่แล้ว
และพอผมดมคอมันัมนก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะคิดว่าผมแค่แกล้งเล่นๆ และเช่นเคยที่ไอ้นัทมีกลิ่นไม่เหมือนของน้องแฝดมันอีกเหมือนกัน
หลังจากทำภารกิจที่สองสำเร็จผมก็เริ่มทำภารกิจที่หนึ่งต่อโดยการไปอาบน้ำและด้วยความที่ผมชอบเหม่อลอยเป็นประจำผมเลยลืมล็อคประตูห้องน้ำ
และเมื่อผมถอดเสื้อผ้าออกหมดจนเปลือยเปล่า..สิ่งที่ผมจะทำเป็นอันดับแรกคือการแปรงฟันก่อนที่จะอาบน้ำ
แต่พอแปรงฟันเสร็จอยู่ๆ ผมก็มีอารมณ์หื่นขึ้นมาซะอย่างนั้นจนผมเดาไปเองว่าน่าจะมาจากการที่ผมดมกลิ่นตัวของฝาแฝด
หรือผมจะเป็นโรคจิตที่ได้ดมกลิ่นกายก็หื่นแล้ว? แต่มันก็ไม่ได้เป็นเรื่องที่แปลกหนิเพราะทุกคนบนโลกก็ต้องมีรสนิยมที่ไม่เหมือนกันอยู่แล้ว
ผมนั่งบนชักโครกก่อนที่จะสาวมังกรที่แข็งขืนขึ้นลงตามอารมณ์หื่นแต่ก็ไม่มีวี่แววว่าจะถึงฝั่งฝันสักที (จะอึดอะไรตอนนี้เนี่ย! ตอนเอากับไอ้นัทก็ดันแตกเร็วอีก..บ้าบอ!)
ในเมื่อมันไม่ยอมน้ำแตกผมก็ต้องปล่อยมันไปแล้วไปอาบน้ำแทน..แต่มังกรของผมก็ยังแข็งเป็นลำตรงอยู่นั่นแหละไม่ยอมอ่อนลงเลยแม้แต่น้อย
จนกระทั่งผมเช็ดตัวด้วยผ้าขนหนูและลืมจะถูสบู่ไปเสียสนิท
แต่ในขณะที่ผมกำลังจะกลับมาสวมใส่เสื้อผ้าตัวเดิมอยู่ๆ ก็มีใครบางคนเปิดประตูเข้ามากะทันหันจนผมถึงกับต้องเอากางเกงนอนมาปิดที่เป้าก่อน
และคนที่เปิดเข้ามาก็เป็นน้องพุทเพราะผมจำได้ว่าคนที่สวมผ้ากันเปื้อนก็คือน้องมิท
"ขะ..ขอโทษครับ! นึกว่าไม่มีคนเพราะไม่ได้ล็อคประตูและเมื่อกี้เพราะผมมัวแต่ก้มหน้าตากผ้าผมเลยไม่ได้สังเกตุว่าพี่เข้าห้องน้ำ" แล้วก็หันหน้าไปทางประตูเพื่อที่จะออกไปข้างนอกพร้อมกับหูที่แดงทั้งสองข้าง
แต่ผมก็คว้าข้อมือของเขาและไม่ยอมให้ไปจนน้องพุทถึงกับชะงักเท้าแต่ก็ยังไม่หันมามองทางผมเพราะมัวแต่มองข้างหน้าอย่างเดียว
"ในเมื่อน้องพุทเข้ามาและเห็นพี่แก้ผ้าแล้วน้องพุทก็ต้องช่วยพี่บางอย่างและพี่จะยกโทษให้" น้องพุทหันมาและจ้องหน้าผมอย่างแปลกใจว่าทำไมผมถึงเรียกชื่อเพราะเมื่อคืนยังเรียกน้องแฝดอยู่เลย
แต่ผมก็ไม่ได้พูดอะไรหรอกนะเพราะตอนนี้กลิ่นหอมจากตัวของน้องพุทได้ทำให้สัญชาตญาณสัตว์ป่าของผมตื่นขึ้นมาอีกแล้ว
