ผู้ใหญ่,ชาย-หญิง,ดาร์ค,เรื่องสั้น,ลึกลับ,คลั่งรัก,ตำนาน,ปีศาจ,ญี่ปุ่น,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
“ทะ ท่าน อื้ออออ ปล่อยฉันเถอะค่ะ แบบนี้มันคือการลวนลามนะคะ”
หางสีขาวพันธนาการร่างของฉันให้แผ่นหลังพิงไปกับแผงอกเปลือยที่เปลื้องชุดยูกาตะออกเป็นที่เรียบร้อยเช่นเดียวกับฉันที่ถูกเปลือยเสื้อผ้าออกจนล่อนจ้อนซึ่งถูกพรางไว้ด้วยฟองสบู่เหลวภายในอ่างอาบน้ำ กลิ่นหอมของพีชจากสบู่เหลวไม่สามารถช่วยให้ฉันสงบสติได้ขณะกำลังถูกฝ่ามือบางลูบไล้ถูไถไปตามเรือนร่าง ฉันกำลังถูกผู้ชายสัมผัสร่างกายที่เปลือยเปล่า!
“จะเข้ามาอาบน้ำไม่ใช่หรือ?” เสียงเย็นกระซิบถามที่ข้างหู ลมหายใจที่ร้อนผ่าวบ่งบอกว่าท่านผู้นี้เองก็มีกายหยาบที่เป็นของจริง
“ใช่ค่ะ แต่ว่าท่าน อ๊าาา! หยุดเถอะนะคะ!” ฉันบิดเกร็งเมื่อถูกเขาลูบที่สะโพกและขาอ่อน ตรงส่วนนี้ไวต่อความรู้สึกจนขนลุกไปทั่วร่าง
“ก็เจ้าไม่ยอมอาบเสียที มัวแต่ยืนต่อปากต่อคำกับข้าอยู่นั่น เดี๋ยวหมอนั่นจะเป็นกังวลเอานะ” ขณะที่ชายหนุ่มผมขาวกำลังพูดอยู่นั้น หางงูก็แทรกเบียดตรงกลางระหว่างขาของฉัน ปลายหางแหย่เข้ามาที่ปากทางเข้าอย่างแผ่วเบา แต่ก็ทำให้ฉันสะดุ้งและพยายามหุบขาเข้าหากันอย่างไร้ผล “ตรงนี้ก็ต้องถูให้สะอาดด้วยนะ รู้ไหม”
“อ๊าย! อย่านะคะ! ตรงนั้นไม่ได้ค่ะ! อ๊าาาา! อ๊าๆๆๆๆๆ” ฉันเริ่มสติแตกกับสัมผัสที่คล้ายกำลังถูกกระตุ้นจนแทบจะเป็นบ้า ปลายหางงูถูไถเสียดสีอยู่ที่ปากร่องอย่างช้า ๆ และค่อย ๆ เร็วขึ้นทำให้เกิดความรู้สึกร้อนผ่าวที่ภายในท้องน้อยพร้อมกับร่างกายที่เริ่มปวกเปียกจนต้องทิ้งตัวอยู่บนอ้อมอกของปีศาจหนุ่ม
“ตรงนี้ก็ต้องถูให้สะอาดนะ เพราะมันเป็นสิ่งที่ต้องเอาเข้าปากอย่างไรล่ะ ข้ากินได้แต่ของสะอาด นี่คือสิ่งที่เจ้าจำเป็นต้องรู้” เขาลูบไล้เต้านมของฉันอย่างแผ่วเบาก่อนจะเปลี่ยนมาเป็นการบีบคลึงด้วยอารมณ์หื่นกระหายในขณะที่ปลายหางงูในนั้นยังคงถูไขเสียดสีที่ปากร่องซึ่งโดนจุดเสียวของฉันอย่างเน้น ๆ “ดูเหมือนว่าเจ้าจะไม่ได้ปฏิเสธข้าเลยนะ ตัดสินใจได้หรือยัง?”
“อ๊าาา ซี้ด… หยุดเถอะค่ะ อ๊าาา เสียวไม่ไหวแล้วววว!” ฉันรู้สึกสับสนในตัวเองว่าแท้จริงแล้วความรู้สึกกำลังปฏิเสธหรือร้องเรียกเขากันแน่เมื่อช่วงล่างถูกกระตุ้นถึงในระดับสูงสุดจนความคิดค่อย ๆ เลือนหาย
“เจ้าต้องการมากกว่านี้ เจ้าเรียกร้องสิ่งที่ต้องการมาได้นะ” ชายหนุ่มกระซิบถามพร้อมบีบบี้หัวนมในขณะที่ปลายหางก็ยังคงขยี้จุดเสียวของฉันอย่างหนักหน่วงโดนไม่พัก
“อื๊อออ ฉัน อ๊ะ! เปล่านะคะ ไม่ได้ต้องการอะไรทั้งนั้น”
“ปากแข็งจังนะ ดูหน้าเจ้าตอนนี้สิ ดูเหมือนกำลังต้องการความช่วยเหลืออยู่ไม่ใช่หรือ? ถ้าเจ้าไม่ขอข้าก็ไม่สามารถทำให้มากกว่านี้ได้หรอกนะ เพราะงั้น… ขอเอ็นของข้าสิ แค่เจ้าเอ่ยมาคำเดียว”
“มะ ไม่ค่ะ อ๊าาา ฉะ ฉัน ยังไม่ได้ตัดสินใจจะยกพรหมจรรย์ให้ท่านสักหน่อย ตอนนี้ท่านกำลังลวนลามฉันอยู่นะคะ” ฉันพยายามแข็งใจปฏิเสธทั้งที่ร่างกายกำลังร้องหาการสืบพันธุ์จนแทบเป็นบ้า แม้ว่ากำลังถูกหางงูของเขาช่วยให้รู้สึกดีอย่างถูกจุด แต่ภายในกลับปรารถนาการถูกส่วนหนึ่งของเขามุดเข้ามา
สิ้นคำปฏิเสธ เขาก็ขยำหน้าอกของฉันแรงขึ้นพร้อมกับปลายหางที่เพิ่มทวีความรุนแรงในการบดขยี้จุดเสียวคล้ายว่าเขากำลังไม่สบอารมณ์หรือรู้สึกโกรธเกรี้ยวในตัวฉัน ก่อนที่อึดใจต่อมาเขาจะใช้มือจับที่ขากรรไกรของฉันให้หันไปประกบจูบกับเขาโดยไม่ทันตั้งตัว
สัมผัสจูบรุนแรงและป่าเถื่อนเล็กน้อยตั้งแต่ที่ปากของเราทั้งคู่ประกบกัน เขาทั้งดูดริมฝีทั้งบุกทะลวงปากของฉันด้วยลิ้นที่ก้าวร้าว พร้อมกันนั้นทั่วทั้งร่างกายของฉันก็ได้แปรเป็นสนามอารมณ์ของเขา มือทั้งสองตะโปมจู่โจมบีบคลึงไปทั่วเนื้อตัวคล้ายกับสัตว์ป่าผู้หิวโหย ฉันไม่อาจถอนจูบออกไปได้เมื่อถูกรุกอย่างหนักหน่วง ที่จุดเสียวในช่วงล่างก็ไม่อาจต้านทานความรุนแรงของปลายหางงูได้อีกต่อไป
“อื๊อ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ” ฉันพยายามส่งเสียงร้องครางออกมาแต่ก็ถูกเขาปิดปากเสียสนิท ฉันเกร็งร่างกายก่อนที่มันจะกระตุกเมื่อถูกเขาพามาถึงจุดสุดยอดในสภาพที่ดูผิดแปลก เมื่อชายหนุ่มรับรู้ได้ว่าฉันถูกเขาทำจนเสร็จแล้วจึงถอนจูบ จากนั้นก็ค่อย ๆ คลายหางออกจากตัวของฉันไป
“เจ้าจะปลอดภัยจากหมอนั่นไปสักพักนะ” เขากล่าวก่อนที่หางงูจะแปรสภาพเป็นขาอีกครั้ง แล้วพยุงร่างที่เหนื่อยเพลียของฉันไปล้างน้ำที่ฝักบัว
ทุกอย่างมันเกิดขึ้นรวดเร็วไปหมดโดยที่ฉันไม่ทันตั้งตัว ทั้งการที่ได้อาบน้ำกับผู้ชายเป็นครั้งแรกในชีวิต ไม่สิ ต้องเรียกว่าผู้ชายอาบน้ำให้ถึงจะถูก และการที่ถึงจุดสุดยอดด้วยน้ำมือผู้ชาย ซึ่งครั้งแรกนี้ก็ถูกทำในอ่างอาบน้ำด้วยเช่นกัน แต่เพราะฉันยังอยากเรียนรู้ในตัวของคุณคิงูยะอยู่นั้น จึงไม่อยากยกเลิกคำขอโดยที่มีเรื่องติดค้างในใจไปตลอด แต่การที่ถูกปีศาจผมขาวสัมผัสร่างกายในครั้งนี้ก็เป็นเรื่องที่ยากจะลืมและชวนให้ตราตรึงในความรู้สึกเช่นกัน ฉันตำหนิตัวเองในใจที่แอบเรียกร้องเอ็นของเขา…
“ข้ารู้ว่าหมอนั่นคิดจะทำอะไร และข้าไม่ปล่อยให้มันเกิดขึ้นง่าย ๆ หรอกนะ เจ้ามันคนโง่ที่ปล่อยให้ผู้ชายที่เพิ่งรู้จักกันเข้ามาในบ้าน” เขาตำหนิฉันขณะที่นำชุดคลุมสีขาวมาสวมให้
“แต่คุณคิงูยะเป็นคนที่เข้ามาช่วยฉันไม่ให้โดนข่มขืนค่ะ ท่านนั่นแหละที่ฉวยโอกาสเสียเอง” ฉันย้อนเขากลับทันควัน แล้วมือแกร่งที่เพิ่งผูกเชือกที่เอวให้ฉันเสร็จก็ดึงฉันเข้าไปแนบชิดตัวเขาที่ยังคงเปลือยเปล่าในทันที แท่งเอ็นสีขาวอวบใหญ่ในความยาวที่กำลังดีทำให้ฉันต้องแทบกลืนน้ำลายแต่ก็ต้องแสร้งทำเป็นไม่มอง รีบกลอกสายตาขึ้นไปมองหน้าเขาแทบจะทันทีทันใด
“ฟังดูเหมือนจะฉลาดนะ แต่ถ้าฉลาดคงไม่ไปขอพรอะไรแบบนั้นตั้งแต่ทีแรกหรอกใช่ไหม? เวลาที่เจ้านึกถึงคุณสมบัติของผัวที่เจ้าขอไปคราวนั้น เคยขำออกมาบ้างหรือเปล่า?” เขากระซิบคำเย้ยหยันในขณะที่ใบหน้าของเราแทบจะแนบชิดกัน “หรือแค่ชอบแสร้งทำปากเก่งเพื่อให้ข้าจูบเท่านั้นล่ะ?”
ร่างสูงโปร่งที่โน้มใบหน้ามาใกล้ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว กำลังจะประกบจูบฉันด้วยสายตาที่ดูต่างไปจากคุณคิงูยะ ไร้ซึ่งความแพรวพราวแต่กลับอัดแน่นไปด้วยความปรารถนาอย่างชัดเจน แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็รีบเบี่ยงใบหน้าหลบหนี ดิ้นให้เอวหลุดออกจากมือของเขาแล้วรีบวิ่งออกจากห้องน้ำไป
ฉันแต่งตัวด้วยความรู้สึกที่เหมือนใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ความรู้สึกสัมผัส น้ำเสียง คำพูดของคนปากร้ายคนนั้น ทุกอย่างเกี่ยวกับเขากำลังวนเวียนในหัวของฉัน ฉันได้แต่พยายามย้ำกับตัวเองว่าอย่าหลุดโฟกัสจากความปรารถนา ฉันต้องการความรักจากผู้ชายสักคนที่รักฉันจริงและดีพอที่จะคู่ควรกับความรักที่มีค่าของฉัน เขาคนนั้นที่เป็นปีศาจก็คงไม่มีทางมารักฉันได้อย่างแน่นอน นี่ฉันกำลังหวั่นไหวกับปีศาจหรือเปล่านะ?
เมื่อเดินเข้าไปยังห้องครัวก็ไม่พบคุณคิงูยะเสียแล้ว บนโต๊ะทานข้าวมีถ้วยใส่ข้าวและตะเกียบถูกเตรียมไว้สองที่ มีซุปมิโสะ ไก่คาราโอเกะ และแกงกะหรี่เตรียมเอาไว้เป็นกับข้าว เพียงไม่นานฉันก็ได้ยินเสียงรถยนต์ขับเข้ามาจอดในโรงจอดรถ ฉันรีบวิ่งไปที่หน้าประตูก่อนจะพบคุณคิงูยะเปิดประตูเข้ามาในบ้านพร้อมกับไวน์หนึ่งขวด
“ฉันตกใจหมดเลยค่ะ คิดว่าคุณไปไหน”
“ผมแค่ไปซื้อไวน์มาน่ะครับ วันนี้คุณควรจะผ่อนคลายเสียหน่อย”
ชายหนุ่มยิ้มอบอุ่นก่อนจะเดินเข้ามาใกล้ฉัน แล้วทันใดนั้นสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป เขาทำจมูกฟุดฟิดคล้ายกำลังดมกลิ่นใกล้ ๆ ฉันด้วยสีหน้าพิศวง
“ฉัน… อาบน้ำแล้วนะคะ” ฉันสาบานได้ว่าไม่ได้ผายลมแต่อย่างใด
คุณคิงูยะไม่ได้ตอบอะไร เขาเข้ามาดมใกล้ขึ้นอีกเพียงหนึ่งครั้งก่อนจะเบิกตาโพลงในขณะที่มองหน้าฉัน แล้วหันมองไปรอบบ้านด้วยคิ้วที่ขมวดจนแทบจะพันกัน จากนั้นก็รีบวิ่งไปสำรวจบ้านของฉันราวกับกำลังค้นหาบางสิ่ง
