ชาย-ชาย,เลือดสาด,ระทึกขวัญ,ดราม่า,แอคชั่น,แอ็คชั่น ,ระทึกขวัญ,เลือดสาด,สยองขวัญ,นิยายวาย,#BL,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
หลักจากพิธีที่โบสถ์ของมุกกับธีร์ได้เสร็จสิ้นลง ทั้งสองก็เดินออกจากโบสถ์ไปขึ้นรถยนต์เปิดประทุนคันงาม ที่จอดไว้ข้างหน้าโบสถ์ ธีร์ขับรถมุ่งหน้าไปยังคฤหาสน์ MARA มุกมองดอกไม้สีขาวที่บานสะพรั่งอยู่ทั่วบริเวณหน้าคฤหาสน์ก่อนที่จะเดินเข้าไปยังภายในที่มืดมิดมีเพียงแสงเทียนระยิบระยับท่ามกลางเสียงดนตรีไพเราะดังคลออยู่ตลอดเวลา จนทั้งสองรู้สึกว่าตนเองเป็นเสมือนดังเจ้าหญิงและเจ้าชายอยู่ในเทพนิยายดิสนีย์ มุกกับธีร์เดินเข้าไปในคฤหาสน์ไปพร้อมกันอย่างชื่นมื่น ทั้งสองต่างก็ตื่นเต้นกับช่วงเวลานี้เป็นอย่างมาก ถึงแม้ว่านี่จะไม่ใช่การสานความสัมพันธ์ฉันสามีภรรยาครั้งแรกแต่ทว่ามันคือครั้งสําคัญหลังจากที่สถานะของทั้งสองเปลี่ยนเป็นสามีและภรรยา หลังจากที่บานประตูห้องหออันหรูหราถูกปิดลง ธีร์เดินเข้าไปหามุกและโอบเธอไว้ในอ้อมแขน ทั้งสองจ้อง มองตากันด้วยความรัก มุกรู้สึกตื้นตันใจและตื่นเต้นเป็นอย่างมากเธอจึงค่อย ๆ หลับตาลงต่อหน้าธีร์ ชายหนุ่มเห็นเช่นนั้นก็ค่อยๆ โน้มตัวลงมามอบรอยจูบแรกให้แก่ภรรยาของเขา ก่อนที่ทั้งสองจะจูบกันเนิ่นนาน สัมผัสของกันและกันทําให้ทั้งคู่รู้สึกถึงความอบอุ่นและปลอดภัย หลังจากผละออกจากรสจูบอันดูดดื่ม ธีร์ก็พามุกไปที่เตียงนอนที่กว้างขวางและเก่าแก่ราวกับหลุดเข้าไปใน ยุคราวหลายร้อยปีก่อน ทั้งสองนอนลงบนเตียงด้วยกัน ก่อนที่ธีร์จะสวมกอดมุกอีกครั้ง บรรยากาศภายนอกห้องหอเงียบสงบ มีแต่เสียงเพียงอย่างเดียวที่ได้ยินคือเสียงหายใจของมุกกับธีร์ที่หอบเหนื่อยกว่าห้วงปกติ ทั้งสองได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกันอย่างใกล้ชิด พูดคุยกันถึงเรื่องราวต่าง ๆ ในชีวิต แบ่งปันความฝันและเป้าหมายร่วมกัน ก่อนที่ธีร์จะอุ้มมุกไปอาบน้ำด้วยกันอย่างมีความสุข ทั้งสองได้สัมผัสกันและกันทําให้ทั้งคู่รู้สึกถึงความรักและความผูกพัน
“มุกรักคุณนะ” หญิงสาวกระซิบบอกหลังจากทั้งสองผละออกจากกัน หลังจากกิจกรรมรักที่ร้อนแรง
“ผมก็รักมุกเหมือนกัน” สามีโอบกอดภรรยาของเขาไว้ภายใต้อ้อมกอดอบอุ่น ทั้งสองนอนมองหน้ากันอยู่อย่างนั้น ต่างก็รู้สึกมีความสุขและอบอุ่นใจเป็นอย่างมาก ค่ำคืนนี้เป็นคืนที่แสนพิเศษสําหรับมุกกับธีร์ ทั้งสองได้เริ่มต้นชีวิตคู่ด้วยกันอย่างมีความสุข
“ไปกันเถอะค่ะ ป่านนี้พวกท่านคงรอพวกเราที่ห้องอาหารกันแล้ว” มุกพูดระหว่างที่หันซ้ายหันขวามอง สํารวจความเรียบร้อยของตนเองตรงหน้ากระจก
“ไปสิ” ธีร์ลุกขึ้นยืนหลังจากที่สอดเท้าเข้าในรองเท้าหนังที่ถูกเช็ดถูจนมันเงา
ค่ำคืนนี้ธีร์รู้สึกตื่นเต้นและประหม่าในเวลาเดียวกัน เขากําลังนั่งรับประทานอาหารคํ่าภายในคฤหาสน์ MARA ของครอบครัวมุกเป็นครั้งแรก ภรรยาของเขาพาเขามาพบญาติพี่น้องของเธอเป็นครั้งแรก ธีร์ได้พบกับคุณพ่อคุณแม่ของมุก คุณยาย คุณลุง คุณป้า และฝาแฝดลูกพี่ลูกน้อง รวมถึงน้องชายอีกสองคนของมุก ทุกคนล้วนแล้วแต่ใจดีและอบอุ่น ธีร์ทอดสายตามองโต๊ะอาหารถูกจัดวางไว้อย่างหรูหราหลังจากที่นั่งลงร่วมโต๊ะอาหาร อาหารแต่ละจานถูกปรุงอย่างพิถีพิถัน ธีร์ได้ลองชิมอาหารหลายอย่างล้วนแล้วแต่รสชาติดีเลิศ เขารู้สึกประทับใจอย่างที่สุดกับการต้อนรับอย่างพิเศษ ในระหว่างรับประทานอาหาร ทุกคนพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน ธีร์ได้มีโอกาสทําความรู้จักกับญาติพี่น้อง ของมุกมากขึ้น เขารู้สึกสบายใจที่ได้พูดคุยกับพวกเขา ทุกคนพูดคุยกับเขาอย่างเป็นมิตร ทําให้ธีร์ไม่รู้สึกเขินอาย หรือประหม่าเหมือนอย่างที่คิด คุณแม่ของมุกถามไถ่ถึงความเป็นอยู่ของธีร์อย่างเป็นกันเอง คุณยายเล่าเรื่องราวในอดีตให้ธีร์ฟัง น้องสาว น้องชายของมุกพูดคุยกับธีร์ถึงเรื่องงานอดิเรกและความสนใจของพวกเขา ธีร์รู้สึกมีความสุขที่ได้ใช้เวลากับคนในครอบครัวของมุก เขารู้สึกว่าเขาเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวนี้แล้ว เขารู้สึกขอบคุณมุกที่นําเขามารู้จักกับครอบครัวที่แสนจะมหัศจรรย์ของเธอ เมื่อรับประทานอาหารเสร็จ ทุกคนก็ย้ายไปนั่งคุยกันในห้องนั่งเล่น ธีร์ได้มีโอกาสพูดคุยกับมุกอย่างใกลีชิด
“ครอบครัวของเราดีใจที่ได้ต้อนรับสมาชิกใหม่เพิ่ม และกฎข้อสุดท้ายของการต้อนรับ นายจะต้องผ่านบททดสอบเล็ก ๆ น้อย ๆ ของครอบครัวเราก่อน” ผู้มีศักดิ์เป็นลุงของมุกเอ่ยขึ้น
“อะไรเหรอครับ?” ธีร์ถาม ใบหน้าของเขาแฝงไปด้วยความสงสัยหันไปมองภรรยาของเขาด้วยแววตาเต็ม ไปด้วยคําถาม
“นั่นสิคะ” มุกรดาก็สงสัยในสิ่งที่อนุมานได้ว่าเป็นการรับน้องเช่นกันแต่ลึก ๆ แล้วเธอเองก็รู้ดีถึงกฎข้อนี้
“เกมจะเริ่มพรุ่งนี้” ชายหนุ่มวัยกลางคนผู้มีศักดิ์เป็นลุงของมุกเอ่ยปากตอบ ก่อนที่ทุกคนจะทยอยออก จากห้องนั่งเล่นไปทีละคนสองคนจนเหลือแต่เพียงคู่ข้าวใหม่ปลามัน ซึ่งส่งสัญญาณพยักหน้าให้กันแล้วเดินออก จากห้องไปเหมือนกับคนอื่น ๆ
…
แสงแดดอ่อน ๆ ลอดผ่านช่องหน้าต่างเข้ามาในห้องหอ ธีร์ลืมตาตื่นขึ้นมาพบว่าตัวเองนอนอยู่คนเดียวบนเตียง ชายหนุ่มลืมตาขึ้นมาพร้อมความงัวเงียก่อนที่จะกวาดตามองภรรยาของเขา เขาจึงกวาดตามองไปทั่วห้อง จนได้เหลือบไปเห็นกระดาษแผ่นหนึ่งวางอยู่บนโต๊ะหัวเตียงเขาจึงหยิบมันขึ้นมาดู จึงได้รู้ว่าเป็นลายมือของมุก ธีร์ไม่รอช้าที่จะเปิดมันออกอ่านในทันที จึงได้พบกับข้อความที่เขียนไว้ภายในว่า “ไปตามแผนที่...” ถึง แม้ธีร์จะรู้สึกสับสนกับสิ่งที่ภรรยาของเขาเขียนไว้แต่เขาก็ยินดีที่จะทําตามอย่างที่มุกบอก ธีร์เดินไปยังห้องน้ำและจัดการอาบน้ำแต่งตัวให้เสร็จอย่างรวดเร็ว เขาออกเดินไปตามแผนที่ที่ภรรยาอันเป็นที่รักของเขาได้เขียนระบุไว้อย่างชัดเจนให้ในจดหมายน้อย เจ้าบ่าวป้ายแดงเดินไปตามแผนที่ที่ระบุเอาไว้พอสังเขป ระหว่างทางที่เขาเดินไปท่ามกลางคฤหาสน์อัน ใหญ่โต เป็นเรื่องที่น่าแปลกมาก ธีร์ไม่พบใครเลยสักคนจนกระทั่งเขาเดินมายังห้องจุดหมายปลายทางแต่ประตูห้องนั้นปิดสนิท เขาใช้มือเคาะประตูเบา ๆ
“มุก…ผมมาถึงแล้ว” ไม่มีเสียงใดตอบรับกลับมา ธีร์ลองแตะลงบนลูกบิด ก่อนที่จะตัดสินใจเปิดประตู ห้องเข้าไป...
...
เช้าวันใหม่ คิวตื่นขึ้นมาด้วยความสดชื่น อากาศยามเช้าที่แสนบริสุทธิ์ทําให้ชายหนุ่มรูปร่างบางรู้สึกเบิกบานใจเป็นพิเศษ รวมไปถึงเรื่องดีๆ ที่เขากับแฟนหนุ่มได้ร่วมรักกันเมื่อคืนด้วย คิวกําลังตื่นเต้นกับการเริ่มต้นชีวิตคู่กับแมคเป็นอย่างมาก ถึงแม้แมคและคิวจะยังไม่ได้แต่งงานกัน แต่มันก็รู้สึกดีกว่าการเป็นคู่รัก จู่ ๆ แมคก็เดินเข้ามาในห้องนอนด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มแจ่มใส เขาถืออะไรบางอย่างอยู่ในมือ จนคิวต้องขมวดคิ้วแน่นด้วยความสงสัย
“คิว…นี่ดูสิ” แมคพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น
คิวจึงนึกสงสัยยื่นหน้าไปมองดูสิ่งที่แมคยื่นเข้ามาให้ พบว่าเป็นภาพถ่ายของคฤหาสน์หลังใหญ่ ตั้งอยู่ท่ามกลางธรรมชาติอันร่มรื่น คิวรู้สึกตกตะลึงกับภาพที่เห็นเป็นอย่างมาก
“นี่มันที่ไหน?” คิวถาม
“นี่คือคฤหาสน์ MARA ไง เป็นบ้านของตระกูลแมคเอง” แมคตอบระหว่างเหลือบตามองจับสังเกต ปฏิกิริยาของคิวที่ตื่นเต้นเป็นอย่างมาก
เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าแมคจะมีมรดกเป็นคฤหาสน์ใหญ่โตราวกับพระราชวังเช่นนั้น เขามองภาพถ่ายนั้นอีกครั้งอย่างละเอียด บ้านหลังนี้สวยงามและมีเสน่ห์ดึงดูดความสนใจของคิวได้อย่างประหลาด คิวรู้สึกโชคดีมากที่ได้แมคเป็นคู่ชีวิต
“มันสวยมากเลยแมค คิวจะได้ไปที่นี่ไหมอะ?” คิวพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น คนถูกถามพยักหน้าตอบ คิวจึง โผเข้ากอดคนรักของเขาในทันทีด้วยนึกมีความสุขในวาสนาของตนเอง แมคพยักหน้าเบา ๆ ก่อนที่จะแย้มรอยยิ้มขึ้นมาบนใบหน้า... หลังจากอาหารเย็น แมคและคิวนั่งคุยกันบนโซฟาในห้องนั่งเล่น แมคเริ่มเล่าถึงธรรมเนียมการรู้จักกับคน ในครอบครัวของเขาให้กับคิวฟัง
“เราสองคนจะต้องได้ไปที่นั่นอย่างแน่นอน มันจะเป็นวันที่เราทั้งคู่จะได้แต่งงานกันที่นั่น เพราะครอบครัวของแมคเป็นคนเก่าแก่เคร่งครัดธรรมเนียมมาก จึงจำเป็นต้องแนะนําคนที่จะเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในครอบครัวให้สมาชิกคนอื่น ๆ ในครอบครัวได้รู้จัก หลังจากแต่งงานแล้วคิวจะกลายเป็นสมาชิกคนหนึ่งในครอบครัวของแมคเหมือนกับพี่ธีร์แฟนพี่มุกไง ดังนั้นเป็นเรื่องสําคัญที่จะต้องทําความรู้จักกับคนในครอบครัวและญาติ ๆ ของแมคเอาไว้ พวกเราถึงต้องไปที่คฤหาสน์ MARA” แมคเริ่มสาธยายยืดยาว
แต่คิวก็ไม่ได้สนใจอะไรกับเรื่องราวของครอบครัวแมคสักเท่าไรนัก เขามัวแต่รู้สึกตื่นเต้นและประหม่าในเวลาเดียวกันเพราะเขาไม่เคยมีบ้านใหญ่โตปานคฤหาสน์ ในช่วงเวลาหนึ่งเขาอยากจะมีชีวิตเหมือนในหนังในซีรีส์แบบเจ้าหญิงในดิสนีย์ ด้วยคิดว่ามันจะดีไม่น้อยที่จะมีพวกข้ารับใช้เอาใจล้อมหน้าล้อมหลัง การที่เขาได้มาพบกับแมคนั้นเป็นเรื่องมหัศจรรย์อย่างมาก แต่เขาเป็นคู่รักแอลจีบีทีที่ใคร ๆ ก็ต่างมองว่าไม่จีรังยั่งยืนแต่เขากลับได้แต่งงาน ทั้งยังได้ใช้ชีวิตอันแสนจะน่าอิจฉาในคฤหาสน์ใหญ่โตราวกับ ปราสาทราชวังอีกด้วย แค่นั้นก็เป็นสิ่งที่เกินคาดสําหรับชีวิตคนธรรมดาอยรางคิวแล้ว
“ตื่นเต้นจัง คิวต้องเตรียมตัวอะไรเป็นพิเศษไหม?” คิวถามด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น
“แค่เตรียมใจก็พอ” แมคเปรยขึ้น น้ำเสียงราบเรียบจนคิวต้องเงยหน้าขึ้นมองเจ้าของน้ำเสียงด้วยสีหน้าครุ่นคิด
“แต่ไม่มีอะไรหนักหนาหรอกแมคจะคอยอยู่ข้าง ๆ คิวเสมอ” แมคทอดสายตามองคู่รักของเขาด้วยแวว ตาหวาน ก่อนที่จะก้มหน้ามอบรอยจูบลงบนหน้าผากของคิว
บรรยากาศในห้องนั่งเล่นเงียบสงบลงสักพัก แมคและคิวต่างก็คิดถึงช่วงเวลาวันที่เขาทั้งสองจะได้ไปยังคฤหาสน์ ทั้งคู่นั่งจับมือกันบนโซฟา มองตากันด้วยความอบอุ่นและความรัก ทั้งคู่ต่างก็รู้ดีว่าไม่ว่าจะต้องเจออะไรใน อนาคต พวกเขาก็จะผ่านมันไปด้วยกัน คิวและแมคเฝ้ามองภาพถ่ายของคฤหาสน์ MARA อยู่นาน คิวจินตนาการถึงชีวิตคู่ที่จะได้เริ่มต้นขึ้นที่นั่น คิวรู้สึกเหมือนฝัน เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าชีวิตของเขาจะมีวันที่ดีแบบนี้
ณ งานวิวาห์ เมื่อทอดสายตามองไปยังงานวิวาห์อันแสนหวาน ผู้คนทั้งญาติพี่น้อง เพื่อนสนิทมิตรสหาย ต่างเดินทางกันมาเพื่อร่วมแสดงความยินดีให้กับคู่รัก บรรยากาศภายในงานดูอลังการงานสร้างสมกับเป็นตระกูล MARA คู่รักเจ้าของงานวิวาห์นี้ทั้งคู่ต่างสวมชุดแต่งงานอย่างสง่างามไม่น้อยหน้ากันเลย และเมื่อถึงพิธีอันสำคัญ คู่วิวาห์จึงร่วมเดินเคียงคู่กันไปที่หน้าบาทหลวง ก่อนบาทหลวงจะเริ่มร่ายคำมั่นสัญญาให้แก่คู่รัก เมื่อนั้นทั้งคู่จึงเอ่ยสาบานต่อกันและกันว่า (จะรักและดูแลกันไปชั่วนิจนิรันดร์ตลอดกาล) พอจบพิธีผู้คนก็ต่างแยกกันไปพูดคุยสนทนากันอย่างเพลิดเพลินในงานเลี้ยง
“นี่เหรอพี่สะใภ้พวกเรา” เสียงหญิงวัยกำลังอยากรู้อยากลองเอ่ยขึ้น
“ใช่แล้ว พวกเธอควรทำความรู้จักคิวไว้นะ” แมคเอ่ยบอกกับคู่แฝดลูกพี่ลูกน้องของเขา
“เดี๋ยวเราก็รู้จักกันมากขึ้นอยู่แล้วล่ะ” แฝดคนพี่เอ่ยขึ้น
“นั่นสินะ อยากให้ถึงวันเล่นเกมนั้นไว ๆ จังเราคงจะได้สนุกกัน “แฝดคนน้องกล่าวขึ้นด้วยคำพูดที่มีนัยยะแอบแฝง
สองแฝดเมื่อพวกเขาพูดจบทั้งคู่ก็เดินไปทักทายญาติคนอื่น ๆ ต่อ ส่วนคิวที่สงสัยในเกมที่สองแฝดได้พูดทิ้งท้ายไว้นั้น เขาจึงหันไปถามยอดรักด้วยความสงสัย
“ที่น้อง ๆ แมคพูดเมื่อกี้หมายถึงเกมอะไรเหรอ” คิวถามคนรักของเขาด้วยแววตาที่อยากจะรู้ให้ได้ว่าเกมนั่นคืออะไร
“ไม่มีอะไรหรอกคิว มันก็แค่เกมของตระกูลน่ะ เดี๋ยวคิวก็รู้เองว่าต้องเล่นยังไงเมื่อถึงเวลา” แมคเอ่ยบอกคู่รักของเขาด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนพร้อมกับยิ้มอย่างเป็นมิตรให้ยอดรักแต่กลับแฝงไปด้วยความลับที่ซ่อนอยู่
ในระหว่างที่คู่วิวาห์กำลังสนทนากันอยู่นั้น ก็มีชายหนุ่มสองคนพร้อมกับหญิงสาวอีกหนึ่งคนกำลังเดินมาทางที่พวกเขาทั้งคู่ยืนอยู่
“ยินด้วยด้วยนะน้องคิว” สาวที่มีศักดิ์เป็นพี่คนโตของแมคเอ่ยยินดีให้กับคิวน้องสะใภ้ของเธอ
“ขอบคุณครับพี่มุก” คิวเอ่ยขอบคุณทันทีที่พี่สาวของแมคมาแสดงความยินดีให้เขาและแมค
“ยินดีกับพวกนายทั้งคู่ด้วยนะ” สามีของมุกเอ่ยยินดีคู่รักใหม่ด้วยเช่นกัน
แมคและคิวต่างกล่าวขอบคุณพี่เขยที่ได้แสดงความยินดีให้กับพวกเขาก่อนที่ชายหนุ่มอีกคนที่เดินมาด้วยนั้น ได้กล่าวยินดีให้กับคู่รักด้วยเช่นกัน
“ยินดีด้วยนะไอ้เสือ ยินดีด้วยนะคิว” พี่ชายคนกลางของแมคเองก็ได้กล่าวแสดงความยินดี แต่แววตากับจ้องมองคิวด้วยความหลงใหลโดยที่ไม่มีใครได้สังเกต
หลังจากนั้นก็มีเพื่อน ๆ ของคิวมาแสดงความยินดีให้กับคู่วิวาห์ด้วยเช่นกัน เมื่องานแต่งอันชื่นมื่นได้จบลง ผู้คนญาติพี่น้องรวมถึงเหล่าเพื่อน ๆ ของคู่รักต่างก็พาทยอยกันเดินทางกลับเหลือไว้เพียงคู่วิวาห์กับคนในตระกูล MARA เพื่อให้พวกเขาได้มีเวลาสานสัมพันธ์ฉันครอบครัวเดียวกัน ในระหว่างนี้แมคได้พาคิวเดินดูคฤหาสน์ MARA คิวตกตะลึงกับความสวยงามของคฤหาสน์ที่สวยงามราวกับฝัน มันทั้งใหญ่โตและโอ่อ่า ตกแต่งอย่างหรูหรา คิวรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นเจ้าหญิงในเทพนิยายก็ไม่ปาน
“เป็นไงบ้าง ชอบไหม?” แมคเอ่ยถามคนที่เอาแต่ทําตาโตมองนั่นนี่ไปทั่วบริเวณ
“ชอบมากเลยแมค มันเป็นอะไรที่สวยที่สุดเท่าที่เคยเห็นมาเลย” คิวตอบระหว่างที่หันไปมองหน้าแมคอย่าง ซาบซึ้ง
คิวและแมคจูบกัน ทั้งคู่ต่างก็รู้สึกถึงความรักที่ยิ่งใหญ่ที่ทั้งคู่มีต่อกัน คิวรู้ดีว่าชีวิตคู่ของเขากับแมคจะต้องมี ความสุขอย่างแน่นอน ทั้งสองเดินเข้าไปในคฤหาสน์ลึกขึ้นเรื่อย ๆ จนเริ่มมืดมิด คิวมองหาใครสักคนในบริเวณนั้นแต่เขาก็ไม่เห็นผู้ใด
“สวิตช์ไฟอยู่ไหนอะแมค” คิวเอ่ยปากถาม เพราะเขาไม่คุ้นกับความมืดสักเท่าไร จึงต้องเปิดไฟให้ส่องสว่างเสียก่อนจึงจะมองเห็นอะไรได้ถนัดตา
แต่ไม่ทันที่แมคจะช่วยคิวควานหาสวิตช์ไฟเจอ แสงไฟจากโคมไฟก็เกิดติดขึ้นมา ทําให้เกิดแสงสว่างขึ้นในความมืดมิด สร้างความประหลาดใจให้คิวและแมคเป็นอย่างมาก ทําให้ทั้งสองต่างก็หันมามองหน้ากันอย่างบังเอิญ ท่ามกลางห้องโถงที่เขาทั้งสองยืนอยู่นั้น กว้างขวางมีการตกแต่งอย่างสวยงาม เฟอร์นิเชอร์ต่างๆ ล้วนเป็น ของโบราณ คิวเดินเข้าไปสํารวจห้องอย่างช้า ๆ เขาเดินผ่านประตูบานหนึ่งเข้าไปในห้องอีกห้องหนึ่ง ในห้องนี้มืดกว่าห้องแรกอีก เขาต้องใช้ไฟฉายส่องสว่าง คิวเดินเรื่อย ๆ ไปถึงห้องที่แค่เหยียบย่างเข้าไปก็สัมผัสบรรยากาศได้ว่าอบอุ่นและผ่อนคลาย เพราะมันเต็มไปด้วยดอกไม้หลากสีสัน บานสะพรั่งอย่างงดงาม ส่งกลิ่นหอมของดอกไม้อบอวลไปทั่วห้อง จากนั้นทั้งคู่จึงเดินไปยังห้องของพวกเขาในทันที…
