“เธอคิดกับพี่แค่ พี่ชายจริงๆเหรอ”พอลอันพูดขึ้น ก่อนที่จะโน้มตัวลงจูบลูกพีช....
รัก,ชาย-หญิง,ครอบครัว,วัยว้าวุ่น,ไทย,น่ารัก,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
"มานอนกับฉันสิ"เเทนคุณพูดโดยส่งสายตาไปยิ้มให้กับลัท
"คะ ค่ะ"ลัทหยิบผ้าห่มแล้วกำลังขึ้นมานอนกับแทนคุณ
"555555นี่เธอจะบ้ารึป่าวใครจะให้เธอมานอนบนเตียงกับฉัน"
"ก็พี่เเทน...."ลัทพูดไม่ทันจบ
"ฉันให้เธอมานอนข้างล่างตรงนี้"เขาชี้ไปตรงพื้นข้างเตียงของเขา
"รีบนอนส่ะฉันง่วงแล้ว"แทนคุณพูดจบปิดไฟนอนทันที ส่วนลัทเธอยอมนอนข้างล่างโดยไม่บ่นสักคำ
[เห้ออ ฉันจะทนกับพี่เเทนได้อีกนานไหมเนี่ยย หลายคนอาจสงสัยทำไมฉันต้องทนใช่ค่ะฉันรักพี่เเทนตั้งๆแต่เด็กๆเลยค่ะพี่เเทนค่อยช่วยเหลือฉันตลอดจนพี่เเทนรู้ว่าต้องแต่งงานกับฉันเขาก็เปลี่ยนไป]
ตื่นเช้ามาลัทเห็นเเทนคุณกำลังเเต่งตัว เธอเลยรีบเก็บที่นอนเเล้วเข้าไปอาบน้ำทันที
"เป็นไงบ้างเมื่อคืน😏"
"นอนหลับสบายมากครับเเม่ใช่ไหมลัท"แทนคุณหันมาถามลัท
"คะ ค่ะ"
"วันนี้เเกเข้าบริษัทใช่ไหม"
"ใช่ครับ"
"พาหนูลัทไปด้วยสิ"
"จะไปทำไม"แทนคุณเปลี่ยนสีหน้าทันที
"ผมไปทำงานไม่ได้ไปเที่ยว"
"ไม่เป็นไรค่ะ คุณแม่ลัทอยู่บ้านได้ค่ะ"
"ไปเถอะหนูลัท อยู่บ้านมันน่าเบื่อ"
"ส่วนแกไม่ต้องพูดอะไร"แม่ของแทนคุณหันไปดุแทนคุณ หลังจากทานอาหารเช้าเสร็จเเทนคุณกับลัทก็ไปบริษัททันที
"ทำตัวให้มันดีๆล่ะ"แทนคุณหันไปหาลัท
"ค่ะ"ทั้งคู่เดินเข้าบริษัทพร้อมกัน พนักวานหลายคนต่างพากันมอง
"สวัสดีค่ะ คุณแทน เอออนี่คุณลัทใช่ไหมค่ะ"
"ใช่ค่ะ"
"ตัวจริงน่ารักกว่าในรูปอีกนะคะ"
"ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะ"ลัทส่งยิ้มให้อย่างจริงใจ ส่วนเเทนคุณแอบมองลัทคุยกับพนักงานก็อมยิ้มไป
"ขอตัวก่อนนะ"พนักงานสาวกล่าวลาก่อนจะออกจากลิฟ
"หึ พูดมาจริงๆ"พูดจบเเทนคุณเดินออกจากลิฟทันที ลัทก็รีบเดินตามแทนคุณออกมา
"สวัสดีค่ะคุณแทน"
"อืมๆ"
''สวัสดีค่ะคุณลัท คุณลัทต้องการอะไรบอกบีได้เลยนะคะ"เลขาหน้าห้องของเเทนคุณกล่าวทักทายลัท
"ค่ะขอบคุณมากนะคะ" ลัทเดินเข้าไปในห้องทำงานเเทนคุณ ในห้องทำงานเป็นห้องที่กว้างเเละสบายตามาเข้ามาแล้วรู้สึกผ่อนคลายจริงๆ ราวเหมือนกับเป็นห้องทำงานของผู้หญิง
เธเดินเข้าไปนั่งโซฟาและหยิบหนังสือมาอ่านส่วนแทนคุณก็นั่งทำงานโดยไม่สนใจลัท
2 ชม.ผ่านไป ลัทเผลอหลับบนโซฟา
"นิเธอถ้าาา" [ผมกำลังจะพูดพอดีเลยครับว่าถ้าอยากกลับบ้านตอนไหนกลับได้เลย แต่เธอดันหลับส่ะ]เขาค่อยเดินเข้าไปหาลัทอย่างช้าๆ ช้าๆเเล้วโน้มตัวลงเขาเอามือมาปัดผมที่บังใบหน้าของลัทออก
[เธอก็น่ารักเหมือนกันนะ เฮ้ยนี้ผมคิดอะไรไม่เอาๆ]แทนคุณส่ายหน้าไปมาราวกับเรียกสติ
"คุณเเทนคุณค่ะ ถึงเวลาประชุมแล้วค่ะ"เลขาสาวเดินเข้ามาโดยไม่เคาะประตูทำให้เเทนคุณตกใจเเละพลาดท่าล้มให้กับลัททำให้ปากของทั้ง2คนชนกัน
"จุ้บ"ทั้งลัทและแทนคุณต่างตกใจ
"เออ......บีขอโทษ"แทนคุณลุกขึ้นทันที
"รีบไปกันเถอะ ส่วนเธอทำตัวดีๆล่ะ"เขาหันมาพร้อมสีหน้าดุเหมือนเดิมเเล้วเดินจากไป
"เห้อออ พี่เเทนนะพี่เเทน"หลังจากแทนคุณออกไปลัทก็นั่งอมยิ้มและเขินไปมา เขานั่งรอเเทนคุณที่ห้องโดยไม่ออกไปไหนเหรอทำอะไรเลย เธอเดินดูรอบๆในห้องจนถึงโต๊ะทำงาน เธอเห็นรูปถ่ายที่ตั้งคว่ำอยู่เธอเลยจะจัดให้ตั้งเเบบตรง
"หยุดเดียวนี้!!เธอกำลังทำอะไร "แทนคุณเข้ามาเเล้วตะโกนใส่ลัททันที
"คือลัทเเค่...."ลัทกำลังจะอธิบายเเต่แทนคุณไม่ฟังเขาเเย่งกรอบรูปและผลักลัทอย่างรุนเเรงเทำให้ตัวลัทกระเด็นไปโดนเเจกัน
"โอ้ยยย เธอนี่มัน....ออกไปให้พ้นหน้าฉันเดียวนี้ไป!!!"เขาโกรธมากจนไล่ลัทให้ออกไปจากห้อง ลัทเดินออกมาพร้อมกับน้ำตาเเละมือที่โดนแจกันบาด
"คุณลัทเป็นอะไรมากไหมค่ะ เดียวบีพาไปทำเเผลค่ะ"
"ฮือ..มะไม่เป็นไรค่ะเดียวลัทจัดการเอง"ลัทเดินเข้าไปในห้องน้ำแล้วรีบล้างแผลทันที เธอปาดน้ำตาแล้วมองกระจง [ฉันทำอะไรก็ผิดไปหมดฮือออ....]หลังจากลัททำใจเเละเดินออกมาจากห้องน้ำก็เจอขุนพอดี
"อ้าวลัทมือไปโดนอะไรมา"ขุนเข้ามาแล้วจับมือพลิกไปมา
"ป่าวว...ลัทเเค่โดนมีดบาดนิดหน่อย ไม่เป็นไรหรอก"
"ไม่เป็นไรได้ไงนี้ ถ้าเเผลติดเชื้อล่ะ เดียวเราพาไปโรงพยาบาลเอง"
"นั้นลัทไปบอกพี่เเทนก่อนนะ"ขุนพยักหน้าเเล้วลงไปรอลัทข้างล่าง
"พี่เเทนลัทขอตัวกลับก่อนนะ"เขาไม่ตอบลัทสักคำแม้เเต่หน้าเขาก็ไม่หันมามอง
