"เรามาหย่ากันเถอะ"ทำไมผมได้ยินคำนี้เเล้วผมรู้สึกเสียใจ ทั้งๆที่ผมอยากหย่ามาโดยตลอดดด
ดราม่า,ชาย-หญิง,ครอบครัว,ไทย,รัก,รักวัยรุ่น,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
"เธอกำลังจะทำอะไรร!!!!!!"เเทนคุณเดินเข้ามาหาลัทเเละคว้ามือลัทเอาไว้ไม่ให้รดน้ำต้นไม้
"ลัทเห็นมันกำลีงจะตายเลยจะรดน้ำให้ค่ะ"
"ไม่ต้อง!!!! แล้วก็ห้ามมาเล่นตรงนี้อีก!!!!"แทนคุณหันไปดุลัท ลัททำได้เเค่พยักหน้าเเละเดินกลับบ้าน
[เป็นอะไรของเขาอีกเนี่ยยย อุส่าหวังดีเห็นต้นไม้จะตาย]
"คุณแทนจะนอนที่นี้ไหมค่ะ"คนงานในสวนเดินเข้ามาถามเเทนคุณ
"ไม่ครับ ผมจะกลับวันนี้"
"แต่ฝนใกล้จะตกเเล้วนะคะ นอนที่นี้เถอะค่ะ เดียวป้าไปเตรียมชุดให้"แทนคุณหันมองอาการข้างนอก เหมือนฝนจะตกจริงๆ
"ก็ได้ครับ ฝากป้าด้วยนะครับ"
"เธอไปนอนห้องนู้นนะ เดียวฉันนอนห้องนี้"เขาชี้บอกลัท
"ค่ะ"
"นี่ค่ะของคุณแทน ส่วนนี่ของคุณหนูค่ะ"ป้าคนงานเดินเอาชุดมาใหเแทนคุณและลัท
"ขอบคุณค่ะ"ลัทรับชุดมาจากนั้นทั้ง2ก็เเยกย้ายเข้าห้องไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วลงมนั่งทานข้าวกัน 2 คน ทั้ง2เงียบไม่พูดไม่จากัน พอกินเสร็จก็เข้าห้องนอนทันที
"ออกไปเดินเล่นสักหน่อยดีกว่า"ลัทเข้าห้องได้สักพักเธอก็ออกมาเดินเล่นข้างนอก
"เห้อออ สวยยเหมือนกันนะเนี่ยย"เธอมองไปรอบๆบ้านสวนที่นี้พอตกกลางคืนจะมีเเสงไฟรอบๆบ้าน
"พี่คนสวยย"
"ข้าวทำไหมยังไม่นอน แล้วออกมาทำอะไรปานี้"ลัทถามข้าวด้วยความเป็นห่วง
"ข้าวอยากอยู่กับพี่คนสวย''
"ไม่ได้ดึกเเล้ว ไปเดียวพี่ไปส่ง"ลัทจับมือข้าวเเล้วจะพาเดินไปส่งที่บ้านแต่ระหว่างทางทั้งเปลี่ยวเเละมืดมากทั้ง2เดินจับมือกันจนทำให้เข้าไปหลงในสวนข้าวโพด
"เราอยู่ตรงไหนเเล้วเนี่ยยย ข้าวบ้านข้าวไปทางไหนต่อ"
"ทางนั้นค่ะ"ข้าวชี้ไปทางเดิมเป็นครั้งที่3
"แต่ข้าวบอกพี่ทางเดิมมา3รอบเเล้วนะ"
"ข้าวจำไม่ได้ ฮื่อๆข้าวกลัวววว"ข้าวเข้ามากอดลัทเเน่น
"โอ๋ๆไม่ต้องกลัวที่พี่จะพาข้าวกลับไปเอง"พูดจบมีเเสงสว่างจากไฟฉายใครบ้างคนส่องมาพอดี
"พี่เเทน!!!!
"เธอถนัดแต่ทำเรื่องให้คนอื่นเป็นห่วงอยู่เรื่อยเลย"
"ข้าวว ลูกเป็นไงบ้างง"แม่ของข้าววิ่งเข้ามากอดข้าว
"แม่!!!!!!!''
หลังจากนั้นทุกคนก็เดินออกจากสวนข้าวโพดไปยังบ้านของแทนคุณ
"คุณเเทนค่ะดิฉันต้องขอโทษแทนข้าวด้วยนะคะ"แม่ของข้าวเดินมาขอโทษเเทนคุณ
"ไม่เป็นไรหรอกครับ แต่ข้าวที่หลังอย่าทำแบบนี้อีกนะ"
"ค่ะ"
"คุณลัทดิฉันขอโทษด้วยนะคะที่ข้าวมากวน ข้าวขอโทษสิ"
"ขอโทษนะคะพี่คนสวย"ข้าวเดินเข้าหาลัทเเล้วจับมือลัท
"ไม่เป็นไรจ้ะ แต่ข้าวสัญญากับพี่นะว่าจะไม่ออกไปไหนมาไหนคนเดียวอีก"
"ค่ะ"
"ดิฉันขอตัวก่อนนะคะ"หลังจากเครียทุกเรื่องต่างคนต่างเเยกย้าย ส่วนเเทนคุณเอาแต่มองหน้าลัท
[ผมกำลังจะนอนผมได้ยินเสียงคนมาตะโกนเรียกหาข้าวเลยออกไปดูเป็นเเม่ของข้าว]
"มีอะไรกันเหรอ"ผมถาม
"ข้าวหายไปค่ะคุณแทน"
"ห้ะ เเล้วหายไปไหน"ผมรีบวิ่งออกมาเพื่อจะช่วยตามหาข้าวอีกเเรง
"ข้าวบอกกับดิฉันว่าจะมาหาพี่คนสวยแต่ดิฉันห้ามแกแกคงหนีออกมาค่ะ ข้าวลูกฮือออ"พอผมได้ยินว่าเธอจะมาหาลัทผมเลยรีบวิ่งไปดูลัทที่ห้องกลับไม่มีลัทอยู่บอกเลยตอนนั้นผมตกใจมาก
"ทุกคนไปเตรียมไฟฉายมาเร็ว"
"พี่จรเดียวผมไปทางนี้พี่ไปทางนั้นนะ"ผมอยากแยกกันหาจะได้เจอไว้ตอนนั้นบอกตรงๆผมร้อนใจมากผมกลัวลัทจะเป็นอะไรขึ้นมาจริงๆ แต่พอผมเห็นเธอยืนกอดกับข้าวผมก็โล่งใจมากครับ แต่ผมต้องบอกไว้ก่อนเลยผมว่าเธอเก่งมากๆผญ.ตัวเล็กพึ่งเคคยมาบ้านสวนครั้งเเรกเเต่เธอกลับไม่กลัวอะไรเลยเธอปกป้องข้าวด้วยซ่ำเธอเก่งมากจริงๆครับ
"ทำไมเธอไม่ปลกฉัน"เเทนคุณถามลัท
"เออออ......ลัทไม่อยากกวนพี่แทนค่ะ"เธอตอบพลางก้มหน้าก้มตา
"เธอนี่น่าาาา เห้อออชอบทำให้เป็นห่วงอยู่เรื่อยเลย"เขาเผลอพูดออกมาเบาๆ
"อะไรนะคะพี่เเทน"
"ปะป่าวววว ไปนอนได้เเล้ว''พูดจบเเทนคุก็ลุกขึ้นเดินเข้าไปในห้อง
"เอออ...พี่เเทนนค่ะ ผิดห้องค่ะ"แทนคุณเดินเข้าห้องลัทเเทน
"อะ อ่ออออ''ดูเหมือนเขาจะเขินนิดๆ
[555555พี่เเทนก็น่ารักเหมือนกันนะเนี่ยยยยย] หลังจากตื่นมาตอนเช้าทั้งคู่ก็รีบกลับกรุงเทพทันที
"หนูลัทเป็นไงบ้างสนุกไหม"
"สนุกสิครับ ทำเอาผมไม่ได้นอนเลย"แทนคุณตอบเเทนลัท เขาหันไปมองหน้าลัท
"ห้ะไม่ได้นอนเหรออออ"[หรือว่า2คนนี้กำลังจะมีหลานให้ฉัน]
"คุณแม่ค่ะ คุณแม่"
"จ้าๆ "
"เป็นอะไรค่ะ"
"ป่าวจ้ะ เข้าบ้านกันเถอะ"[ฉันคงอาการออกมั้งว่ากำลังจะมีหลาน55555]
ตัดภาพมาทีขุน
"พ่อผมว่าช่วงนี้เเหละเราน่าจะโกบโกยให้ได้มากที่สุด"
"อืมๆ ไอ่แทนมันคงจะยุ่งเรื่องแม่กับเมียมันจนไม่มีเวลามาเช็คหรอก"
"นั้นแกจัดการเลย ทำเหมือนที่พ่อเคยทำ"
