"เรามาหย่ากันเถอะ"ทำไมผมได้ยินคำนี้เเล้วผมรู้สึกเสียใจ ทั้งๆที่ผมอยากหย่ามาโดยตลอดดด
ดราม่า,ชาย-หญิง,ครอบครัว,ไทย,รัก,รักวัยรุ่น,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
"พี่กร"คนที่มารับลัทไม่ใช่รันเเต่เป็นกร
"พอดีไอ่รันติดธุระนิดหน่อย รันเลยให้พี่มารับเเทน"
"ลัทเกรงใจพี่กรจริงๆ พี่รันนะพี่รัน"
"55555อย่าโทษไอ่รันเลย หิวไหม"
"ไม่ค่ะ"กรหันไปดูลัทที่มีร่างกายที่โทรมขึ้นเเละตาดูบวมๆ
"ลัทเป็นอะไรป่าว บอกพี่ได้นะ"
"ปะป่าวค่ะ"ลัทรีบปฏิเสธทันที เเถมยังหลบสายตาของกรอีกต่างหาก
"ป่าวก็ป่าวจ้ะ"กรไม่ถามลัทต่อเพราะดูเหมือนลัทไม่สบายใจจะเล่าให้กรฟังเท่าไหร่
"พี่กร ขอบคุณมากนะคะที่มาส่ง"ลัทพูดพลางส่งยิ้มให้กับคนตรงหน้า
"จ้าาา แล้วลัทจะอยู่ที่นี้นานไหม"
"ก็น่าจะสักพักค่ะ ทำไมเหรอค่ะ"
"ป่าวจ้ะ นั้นพี่ไปก่อนนะ เเล้วจะเเวะมาหาใหม่"
"ค่ะ ขับรถดีๆ นะคะพี่กร"
"จ้า"จากนั้นลัทก็เดินเข้าบ้านทันที
"ลัทกินข้าวมายังลูก"เเม่ลัทเอ่ยถาม
"ยังค่ะลัทไม่ค่อยหิว เดียวลัทขอตัวขึ้นข้างบนก่อนนะคะ"ลัทขึ้นเอาของไปเก็บยังห้องนอนของตัวเอง
"น้องสาวพี่มาเเล้วเหรอเนี่ยยยยย"รันเข้ามาทักทายลัท
"พี่รันนนนน"ลัทเข้าไปกอดรันทันที
"คิดถึงพี่รันจังเลยค่ะ เเต่ทำไมไม่ไปรับน้องเองค่ะ เกรงใจพี่กร"
"ก็พี่ไม่ว่างหนิ เเต่เป็นอะไรป่าวหึ ใครทำอะไร ทำไมหน้าตาถึงเป็นเเบบนี้"รันลูบหัวลัทด้วยความเอ็นดู
"ป่าวค่ะ ลัทได้ข่าวบริษัทพ่อมีปัญหาเลยจะเข้ามาช่วยดูด้วยค่ะ"
"อืมๆใช่ๆบัญชีที่ทำร่วมกับบริษัทของไอ่แทนพี่ว่าตัวเลขมันเเปลกๆ"
"จริงเหรอค่ะ"
"อืมๆเเต่ค่อยดูเถอะวันนี้พี่จะพาน้องสาวไปกินอะไรอร่อยๆ"พูดจบ2พี่น้องก็พากันเดินออกจากห้องไป
"แม่ครับเดียวผมกับลัทจะออกไปหาอะไรกินสักหน่อยนะครับ แม่จะไปด้วยกันไหมครับ"
"ไม่จ้ะ ไปกัน2คนเถอะ เเม่จะรอทานข้าวกับคุณพ่อ"
"คร้าบบบบ นั้นผมไปก่อนน่ะ ไปเถอะน้องสาวของพี่"
"เดียวลัทกลับมานะคะคุณเเม่"
"จ้า ทานข้าวให้อร่อยนะ"
"พี่รันจะพาลัทไปไหนค่ะ"
"เดียวก็รู้เเละพี่ว่าเราอาจจะชอบด้วย"ขับรถออกมากันสักพักก็มาหยุดตรงร้านอาหารสุดหรูแห่งหนึ่งที่ลัทกับรันรู้จักเป็นอย่างดี
"ร้านของพี่กร"
"ชอบไหม"
"ชอบสิค่ะ ไม่ได้มาทานนานเเล้วด้วย"ทั้ง2เดินเข้าร้านอย่างยิ้มเเย้ม
ทั้งคู่เข้ามีพนักงานคนนึงเดินมาเเล้วพูดว่า
"สวัสดีครับคุณรันคุณลัทเชิญทางนี้ครับ"พนักงานได้เดินพาทั้ง2คนไปยังห้องห้องหนึ่ง
"ไอ่กร"กรเดินเข้ามาพร้อมกับอาหารที่จัดเตรียมไว้เรียบร้อยเเล้ว
"พี่กรเดียวลัทช่วยค่ะ"
"ไม่เป็นไร เดียวพี่ทำเองเราอยู่เฉยๆเถอะ"กรจัดว่างอาหารอย่างเรียบร้อย
"ไอ่กรแกนี่มัน!!!!!"
"อะไรของเเกว่ะไอ่รัน มาถึงก็บ่นๆ"
"ไม่ให้กูบ่นได้ไงล่ะ มึงเล่นเอาเเต่ของโปรดของลัทมาขนาดนี้อ่ะ"
"5555555 นี่ก็ของโปรดพี่รันนะคะ"ลัทตักสลัดกุ้งเทมปุระให้กับรัน
"ก็ของพี่มีอยู่อย่างเดียวไงงง แต่ของลัทดูสิเต็มโต๊ะเลยย"
"555555โอ๋ๆ ไม่เป็นไรนะ"ทั้ง3นั่งทานข้าวกันอย่างสนุกสนานลัทดูมีความสุขมากเวลาได้อยู่กับพี่ๆ
"ลัทขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ"ลัทเดินออกไปเข้าห้องน้ำระหว่างเข้าห้องน้ำเขาสังเกตมีผญ.คนนึงกำลังยืนล้างมืออยู่ ลัทก็เดินเข้าไปล้างมืออีกฝังนึง
"อ่าววว ลัททท"
"พี่เจน"
"ลัทมากับใครรเหรอ"
"มากับพี่รันค่ะ"
"อ่อจ้ะ พี่มากับเเทนลัทไปหาแทนกับพี่ไหม"
"ไม่ค่ะ ลัทขอตัวนะคะ"
"เดียวสิ"เจนเธอคว้าเเขนของลัทไว้
"พี่มีเรื่องอยากจะขอร้อง"
"อะไรค่ะ"
"ลัทช่วยเซ็นใบหย่าให้หน่อยได้ไหมเเทนบอกเขาไม่อยากหย่ากับลัทเพราะเขาสัญญากับพ่อลัทเอาไว้"
"จริงเหรอค่ะ พี่เเทนอยากเลิกกับลัทจริงเหรอค่ะ"
"จริงสิ ไม่อยากมาพูดกับลัทตรงๆ"ลัทอึ้งกับคำพูดของเจน
"พี่ไปก่อนนะเดียว พอดีเเทนเขารออยู่"เจนเดินออกจากห้องน้ำทันทีเเล้วกลับไปที่โต๊ะ
"แทนทานน้อยจังเลยค่ะ"
"อืมผมไม่ค่อยหิวอ่ะ"
"ทานหน่อยนะคะ เดียวเจนป้อน"เจตักอาหารเเล้วป้อนเเทนคุณ แต่สีหน้าเเทนคุณรู้สึกไม่ดีนัก
ตัดภาพมาที่ลัทที่ยืนร้องไห้อยู่ในห้องน้ำ แต่พอเธอเดินออกมากลับเจอกรที่ยืนรออยู่
"พี่กร"
"พี่เห็นเราเข้าห้องน้ำนานเลยกลัวว่าจะเป็นอะไรไป"กรรู้ว่าลัทร้องไห้มาแต่เขาไม่ได้พูดอะไร
"ไปกันเถอะลัท"กรพาลัทกลับไปที่ห้อง
"พี่รันลัทอิ่มเเล้วเรากลับ"
"พี่ยังไม่อิ่มเลยน่ะ"
"มึงกลับก่อนเถอะ"กระซิบเบาๆ
"อืมๆ"ทั้ง2เดินออกจากร้าน ทำให้เเทนคุณเห็นลัท
"ลัทมากับใคร ลัทไม่ได้อยู่บ้านเหรอ"เขาบ่นกับตัวเอง
"กรพูดว่าอะไรนะ"
"ป่าวๆ"
"เดียวกรขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ"
"อืม"กรรีบไปเข้าห้องน้ำเขารีบหยิบโทรศัพท์โทรหาแม่ของเขา
"แม่ลัทอยู่บ้านไหม"
"ไม่อยู่หนูลัทขอกลับไปอยู่บ้าน นี่เเกไม่รู้เหรอ"
"เอออออ....."
"นี่เเกทะเลาะกับหนูลัทเหรอ"
"ป่าวครับเเม่ ผมเเค่ไม่ค่อยว่างช่วงนี้"
"อ่อออ แล้วไปปป"
"สงสัยหนูลัทคงงอนเเหละ แกก็รีบไปง้อล่ะ"
"ครับ"เเทนคุณออกมาจากห้องน้ำก็เจอกรรออยู่
"ถ้าแกยังทำตัวเเบบนี้แกได้ตายเเน่ไอ่เเทน"กรพูดจบก็เดินออกไปปล่อยให้เเทนคุณยืนด้วยสีหน้าไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แทนคุณกลับมาหาเจนที่โต๊ะหลังจากนั้นทั้ง2ก็กลับคอนโดกัน
"แทนเป็นอะไรค่ะ เจนเห็นสีหน้าเเทนไม่ค่อยดีตั้งเเต่ที่ร้านเเล้ว"
"ป่าววว ผมเเค่ปวดหัวนิดหน่อย ผมขอตัวนอนก่อนนะ"
ส่วนลัทเธอกลับมาก็เอาแต่อยู่ในห้องร้องไห้
"ลัทท ลัทท"เธอรีบปาดตาทันที
"ค่ะๆ"เธอรีบเปิดประตูทันที
"เล่าให้พ่ฟังเดียวนี้"รันเดินเข้ามาในห้องเเล้วลากลัทนั่งลงข้างๆเขา
"ไม่มีอะไรค่ะ ลัทแค่ปวดหัวเฉยๆ"
"ถ้าลัทไม่บอกความจริงพี่ พี่จะไปถามไอ่เเทนด้วยตัวเองนะ"
"แต่พี่รันต้องสัญญานะคะว่าจะไม่ใจร้อนเเละปล่อยให้ลัทจัดการเรื่องนี้เอง"รันพยักหน้าตอบและลัทก็ได้เล่าเรื่องทั้งหมดให้รันฟัง
"ไอ่เเทนนนน!!!! พี่จะไปจัดการมัน"
"พี่รันสัญญากับลัทเเล้วนะคะ"
"แต่พี่ไม่อยากให้ลัทต้องเจ็บปวดกับคนแบบนั้นอีก"
"พี่รันเชื่อลัทนะคะ ลัทขอจัดการเรื่องนี้เอง"
"อืมม ก็ได้เเต่ถ้ามันทำอะไรลัทเเม้เเต่ปลายนิ้วพี่เอามันตายเเน่"รันโมโหมากจนลัทต้องดึงรันเข้ามากอด
