"เรามาหย่ากันเถอะ"ทำไมผมได้ยินคำนี้เเล้วผมรู้สึกเสียใจ ทั้งๆที่ผมอยากหย่ามาโดยตลอดดด
ดราม่า,ชาย-หญิง,ครอบครัว,ไทย,รัก,รักวัยรุ่น,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
สิ้นสุดคำว่ารัก
"เรามาหย่ากันเถอะ"ทำไมผมได้ยินคำนี้เเล้วผมรู้สึกเสียใจ ทั้งๆที่ผมอยากหย่ามาโดยตลอดดด
เมื่อเขาโดนบังคับให้เเต่งงานทั้งที่เขาไม่ได้รักเธอเเละที่สำคัญเขามีคนรักอยู่ เขาจึงทำทุกวิธีทางเพื่อจะหย่ากับเธอ ทั้งทำร้ายร่างกานเเละจิตใจ เเต่พอเวลาผ่านไปเขาหับหลงรักเธอมากขึ้น เเต่เธอกับเฉยชาเเละเป็นฝ่ายขอหย่ากับเขาเรื่องราววุ่นจะเป็นยังไงต่อ มาติดตามชมกันน
"พี่กรมาได้ไงค่ะ"กรเป็นคนมารับลัทเเทนรัน
"พี่บอกรันเองเเหละว่าพี่จะมารับลัทเอง"
"อ่อค่ะ"
"แล้วเป็นไงบ้างทำงานวันนี้"
"ก็ดีค่ะ เเต่ถ้าให้ดีทำที่บริษัทพ่อดีกว่า"
"555เราเนี่ยนาาาา ขนาดทำหน้าไม่พอใจยังน่ารักเลย"กรเอามือลูบหัวลัทอย่างเบาๆ
"เเล้วหิวไหม เดียวเเวะร้านพี่พี่ทำอะไรให้กิน"
"หิวค่ะ ดีเลยค่ะไม่ได้กินฝีมือพี่กรนานเเล้วว"ลัทหันไปยิ้มให้กร
พอถึงร้านของกร กรก็พาลัทเข้าครัว เขาสวมผ้ากันเปื้อนให้กับลัท
"ขอบคุณค่ะ"กรลงมือทำอาหารทันทีส่วนลัทก็นั่งมองกรทำอาหาร [พี่กรเวลาทำอาหารนี้หล่อชะมัด]
"อะ ลองชิมดูสิ"กรยื่นช้อนให้ลัทชิม
"โห้ พี่กรอร่อยมากเลยค่ะ"
"จริงเหรอออ"
"ไม่เชื่อพี่กรก็ลองชิมดูสิค่ะ"ลัทยื่นช้อนให้กรได้ตักชิม
"ป้อนสิ มือพี่ไม่ว่างเนี่ยย"กรทำเอาเเขนไปไขว้หลัง ลัทเห็นก็รู้ทันทีว่ากรกำลังเเกล้งเขาอยู่
"พี่กรอะ"ลัทเอาเเต่อมยิ้มกับท่าทางของกร
"ไหนเร็วสิ"
"ก็ได้"ลัทตักอาหารที่อยู่บนโต๊ะให้กรชิม
"อื้มมมม อร่อยจริงด้วยยยย"
"แต่พี่ว่าอร่อยเพราะคนป้อนมากกว่า"
"เว่อร์เเล้วพี่กรก็"ทั้ง2านข้าวกันอย่างมีความสุขกรเข้าหาลัทมากขึ้น ค่อยดูเเลลัทตลอด
"กลับมาเเล้วเหรอออ ไอ่ตัวเล็กกกก"
"พี่รันนะพี่รัน อย่าคิดว่าลัทไม่รู้นะ"รันกระตุ้กยิ้มอย่างพอใจ
"5555555อะไรเหรอออ ก็พี่อยากให้น้องสาวพี่มีความสุขขข"ลัทเอาเเต่ยิ้มเเล้วเดินขึ้นห้องไป เธอยังไม่บอกเรื่องที่เธอท้องกับใครทั้งนั้น
[ลูกไม่ต้องห่วงเเม่จะดูแลลูกให้ดีที่สุด] ถึงเเม้เธอจะท้อง4เดือน แต่ท้องเธอไม่มีความโตขึ้นเลยสักนิด
ตัดภาพมาที่เเทนคุณ เขายังไม่บอกเจนเรื่องที่เขาต้องทำงานกับลัท เพราะเขารู้ว่าเจนต้องไม่พอใจเเน่นอน
"เเทนหนูลัทเป็นไงบ้างลูก"แม่ของเขาเดินมาถามเขา
"มีผัวใหม่ไปแล้วมั้ง"เเทนคุณพูดด้วยท่าทางที่หงุดหงิด
"นี่แหนะ หนูลัทไม่ใช่แกนะ"เเม่ของเขาเดินไปตีไหล่เเทนคุณเบาๆ
"เอ้า ก็จริงนิ"ท่าทางของเเทนคุณที่หงุดหงิดก็ยังไม่หาย
"ฉันไม่เชื่อหรอก ไม่นอนเดีกว่า"หลังจากเเม่ของเขาเดินออกไป เขาก็นั่งคิดถึงลัทตลอดเวลา [หลังจากวันนี้ที่ผมไเจอลัทความรู้สึกผมตอนนี้ดูมีชีวิตชีวามาก ผมรู้สึกอยากไปทำงานทุกวันผมรู้สึกอยากเจอเธอทุกวัน เเบบนี้ไหมครับที่เขาเรียกว่าตกหลุมรัก]
รุ่งเช้ามาเเทนคุณรีบไปทำงานปกติ เพื่อที่จได้เจอลัท เขารอลัทตั้งเเต่เช้า
"ก๊อกๆ"
"เข้ามา"แต่คนที่เข้ามาคือ บี เลขาของเขา
"คุณแทนค่ะ คุณลัทโทรมาบอกว่า เดียวจะเข้ามาช่วงบ่ายนะคะ"
"อ่อๆ อืม" [ไปไหนของเธอน่ะ แล้วทำไหมไม่โทรมาบอกฉันเอง]
"ก๊อกๆ"
"เข้ามา"
"มีอะไร"ครั้งนี้คนที่เดินเข้ามาคือขุน
"ป่าวว ผมเเค่มาถามว่าลัทมาทำไหมเหรออ"
"เเล้วแกอยากรู้ไปทำไม"
"ก็.....ผมแค่กลัวคนเเถวนี้จะทำอะไรเธออีก"
"นี่ ไอ่ขุน"
"ออกไปเลยนะ ก่อนที่ฉันจะหมดความอดทนกับแก"
"ไปก็ได้"ขุนเดินออกไปเเต่เขาไม่กลับไปห้องของเขา เขาไปห้องของพ่อเขา
"พ่อมันไม่ยอมบอกว่าลัทมาทำอะไร"
"แกก็ลองถามลัทดูสิวะ เเกสนิทกับลัทนิ"
"ได้ครับเเต่ต้องให้ผมเจอลัทก่อนนะครับ"สิ่งที่2พ่อลูกกลัวคือการที่โดนจับได้เรื่องของโปรเจคK11 เพราะ2พ่อลูกเป็นคนโกงเงินก้อนนี้ไปโดยการที่เขาสร้างบัญชีรายรับรายจ่ายปลอมขึ้นมา และก่อนหน้านี้ตอนพ่อของเเทนคุณยังมีชีวิตอยู่พ่อของขุนก็โกงแต่พ่อของเเทนคุณให้อภัยเพราะเขาเป็นน้องเขยของเเม่เเทนคุณ และนี้แหละที่เป็นสาเหตุให้พ่ออเเทนคุณไม่อยากให้ใครมาดูแลบริษัทยกเว้นเเทนคุณ
"นี่ก็บ่ายโมงเเล้วเมื่อไหร่จะมาน่าาาา "เเทนคุณเดินทั่วห้อง
"ก๊อกๆ"เข้ารีบกลับไปนั่งที่เเล้วทำเป็นตั้งใจทำงาน
"เข้ามา"บีเลขาของเเทนคุณเดินเข้ามา
"เห้อออ"เขาถอนหายใจเบาๆ
"เป็นไรค่ะ"
"ป่าววว แล้วมีไรป่าว"
"บีเอาเอกสารที่คุณลัทขอไว้อ่ะค่ะ"
"ลัทมาเเล้วเหรอ"แทนคุณถึงกับลุกขึ้นทันที
"ค่ะ แต่เข้าห้องน้ำอยู่ค่ะ"
"อ่อๆ อืมๆ"พูดจบบีก็เดินออกไป
"ก๊อกๆ"
"เข้ามา"
"หึ มาก็สายงานจะได้เรื่องไหม"
"ไม่ต้องห่วงค่ะ ได้เรื่องเเน่นอน"
"แล้วไปไหนมา ไปกับใคร หึไอ่กรสินะ"
"แล้วมันเกี่ยวอะไรกับพี่เเทนค่ะ"เเทนคุณอึ้งกับคำตอบของลัท [มันก็จริงอย่างที่ลัทบอกว่าเกี่ยวอะไรกับผม ใช่ผมลืมไปเลยว่าเลิกกับเธอแล้วนิ]
"ก็....ก็ถามบ้างไม่ได้หรือไง"
"ได้ค่ะ!!!!!"หลังจากทั้งคู๋ต่อปากต่อคำกันสักพักทั้งคู่ก็มานั่งทำงานด้วยกัน เเทนคุณแอบมองลัทบ่อยมาก ส่วนลัทก็ตั้งใจทำงานมาก
[น่ารักเหมือนเดิมเลยนะ ยิ่งตอนทำงานยิ่งน่ารัก] แทนคุณแอบอมยิ้มกับการตั้งใจทำงานของลัท
"พี่เเทนค่ะช่วยดูตรงนี้ให้หน่อยสิค่ะ"
"ไหนเหรอ"แทนคุณขยับไปนั่งข้างลัททำให้แขนของทั้ง2คนโดนกัน
"ตรงนี้ค่ะ เอ๋....ชื่อนี้คุ้นๆนะคะ"
"ชื่อของอาผมเอง"
"ใช่ๆชื่อของพ่อขุน"
"แล้วชื่อของคุณอามาอยู่ตรงนี้ได้ไงค่ะ จริงๆแล้วพี่เเทนต้องเป็นคนเซ็นนะคะ"ระหว่างที่ลัทพูดเเทนคุณกำลังตกใจว่าทำไมถึงเป็นชื่อของอาของเขาระหว่างนั้นลัทก็หันไปมองหน้าเเทนคุณ [พี่เเทนยังหล่อเหมือนเดิมเลย ดึงสะติหน่อยสิยัยลัทท่องไว้เราเลิกกันเเล้ว เขาไม่ได้รักเรา]
"รู้แล้วว่าหล่อ"
"อะไรของพี่!!!"
"ก็เราเเอบมองพี่ทำไม หื้มมม"แทนคุณพูดเเล้วค่อยๆหันหน้ามาหาลัทเขายื่นหน้ามาที่ละนิด ที่ละนิด
"พี่เเทนนน หยุดนะ"ลัทผลักแทนคุณออก
"555555 เราเนี่ยนาาาา เหมือนเดิมเลย"
"ชิ ไม่คุยด้วยเเล้วววววว"ลัทรีบลุกขึ้นออกจากห้องทันที
"555555 จะรีบไปไหนนนน"
"ไอ่พี่เเทนบ้า"ลัทเอาแต่อมยิ้มอยู่หน้ากระจกในห้องน้ำ เธอยืนล้างมือสักพักก็เดินออกมาเจอขุน
"อ่าวลัททท"
"ขุนน"
"มาทำไรเหรอ"
"พอดี ลัทมาทำงานอ่ะ"
"งานอะไรเหรอ เกี่ยวกับอะไร"
"เรื่องง....เอออก็โปรเจคร่วมไงพอดีมีปัญหานิดหน่อยอ่ะ"
"ว่าเเต่ขุนจะไปไหนเหรอ"
"อ่อขุนจะมาเข้าห้องน้ำอ่ะ"
"นั้นลัทขอตัวก่อนนะ"ลัทพูดจบก็ขอตัวเเยกกับขุนทันที ส่วนขุนเขาไม่ได้เข้าห้องน้ำแต่เขากลับเดินไปห้องของพ่อเขาแทน