หญิง-หญิง,วัยว้าวุ่น,รัก,ตลก,ไทย,ไม่ดราม่า,ฟิลกู้ด,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ก็เคยรักแล้ว จะทำให้รักอีกไม่ได้หรอ ในเมื่อลืมไปแล้ว ก็จะเข้าไปให้จำใหม่
ผู้แต่ง
เจ้าก้อนแป้งกลม
เรื่องย่อ
"มิ้นต์"และ"พิมพ์" ที่ต้องห่างกันไปนาน 10ปี ด้วยเหตุผลบางอย่าง ได้กลับมาพบกันอีกครั้ง แต่พิมพ์ดันจำมิ้นต์ไม่ได้ พิมพ์ที่เห็นมิ้นต์เหมือนคนในฝัน และมิ้นต์ที่เป็นความจริงจะลงเอยกันอย่างไร...
พิมพ์ : สาวน้อยนักศึกษา ปีหนึ่ง นิสัยนิ่งๆ เงียบๆ ขี้อาย โดยเฉพาะ ตอนอยู่ต่อหน้ามิ้นต์ ไม่ชอบทำตัวเด่น ไม่ค่อยสุงสิงกับใคร มีเพื่อนคนเดียวคือมาย เป็นคนเก่ง ฉลาด แต่ไม่ชอบโชว์ มีการยึดติดคือการฝันถึงคนคนหนึ่งทุกๆคืน มาตั้งแต่จำความได้ เลยทำให้เจ้าตัว หลงรักคนในฝันนั้นมาตลอด จนได้เจอกับมิ้นต์ คนที่คล้ายกับคนในฝัน
มาย : สาวสวยที่มีใบหน้าละไม้คล้ายพี่สาว นักศึกษาปีหนึ่ง เพื่อนสาวคนเดียวของพิมพ์ และ น้องสาวคนสวยของมิ้นต์ นิสัย ชอบแกล้ง เจ้าแผนการ ชอบเก็นคนอื่นมาความสุข เวลาโกรธจะน่ากลัวมาก เป็นคนเก็บความลับไม่เก่ง มักโป๊ะตลอด แต่ก็ชอบที่จะทำ
มิ้นต์ : สาวหล่อ สุดฮ็อต นักษาปีสี่ (แต่อายุจริงเข้า28ปีแล้ว เข้าเรียนช้า เพราะเหตุผลบางอย่าง) ใกล้จบแต่ไม่ยอมจบ ยื่อเวลาเพื่อพบกับพิมพ์ หญิงสาวที่ตัวเองรัก มาตลอด 10 ปี แต่พอเข้าไปทัก พิมพ์กลับจำมิ้นต์ไม่ได้ ปฏิบัติการจีบสาวจึงเริ่มขึ้น นิสัย ขี้เล่น เฟรนลี่ ใจดีกับทุกคน ยิ่งกับพิมพ์คือโครตพิเศษ ใครๆก็หลงรัก เพราะเป็นคนที่มีทั้งความหล่อ และความสวยอยู่ในตัว ใครๆก็พยายามเข้าหา พิมพ์เล่ยด้วยกับทุกคนที่ผ่านมา แต่ไม่เคยมีใครเข้าไปในใจได้เลย (แอบหาประสบการณ์แหละ)
ฟ้า : สาวฮ๊อตประจำคณะ นักศึกษาปีสี่ เพื่อนของมิ้นต์ และพ่วงฉายา คู่รัก คู่ขากันด้วย นิสัยสวย(?) คือทำอะไรก็ดูสวยไปหมด เป็นคนปากร้าย แต่ใจดี เป็นคนไม่ชอบที่จะอธิบาย จะใช้การกระทำมากกว่าพูด อารมณ์(SEX)ร้อนแรง หุ่นดีมาก เมื่อก่อนมีแค่คนตามจีบ แต่ก็หายไปเพราะมีข่าวคู่ขากับมิ้นต์
------------------------------------------------------------------------------
ภูมิหลังมิ้นต์และมาย เป็นลูกสาวของเจ้าของมหาวิทลัยที่ทั้งคู่เรียนอยู่ หลายๆคนเลยจะเกร็งอำนาจของทั้งคู่อยู่บ้าง โดยเฉพาะกับมาย ที่เป็นลูกรักลูกโอ๋ของพ่อ อยากได้อะไรก็ได้ แต่มายก็ไม่เคยใช้อำนาจไปกดใคร นอกจากว่าจะมีคนล้ำเส้นจริงๆ แต่มิ้นต์คนก็พอรู้ยศของมิ้นต์ แต่ด้วยความเฟรนลี่ เลยแทบไม่มีใครกลัวเลย มีแต่ชอบ และปลื้มซะมากกว่า และมิ้นต์ไม่เคยมี่เรื่องกับใคร มีแค่ทำคนอกหักไปแค่นั้นเอง
---------------------------------------------------------------------------------
นิยายเรื่องนี้แต่งเพื่อความบรรเทิงเท่านั้น ตัวละคร สถานที่ ไม่มีอยู่จริง
“ตายๆ แบบนี้มีตาย แกล้งกันแรงไปละใจจะวาย” เสียงบ่นของคนที่อยู่ในห้องน้ำดังขึ้น หลังจากสงบสติอารมณ์ตัวเองได้แล้ว
“ใครบอกว่าแกล้งละ พูดจริงเถอะ!!” เสียงหนึ่งดังมาจากหน้าประตู ทำเอาคนในห้องน้ำสะดุ้งขวัญกระเจิงไปใหญ่
“มาย แกเป็นผีหรอ มาไม่มีเสียงนิ”
“เรามาปกติแหละ เดินตามแกมาติดๆ เลย แต่แกอะไม่รู้ตัวเลยรึไง สติไปไหนจ๊สาวว” เสียงแซวของคนหลังประตูทำเอาพิมพ์เขินหนักกว่าเดิม แต่ก็ยังตัดสินใจเปิดประตูเพื่อมาคุยกับเพื่อนรัก
แกรก!! (เสียงเปิดประตู)
“สติก็อยู่นี่แหละ ตามมาแกล้งอะไรอีกล่ะ?”
“ก็ว่าจะแหละ แต่สงสารละ เลิกก่อน 5555” มายยังคงติดเล่นเหมือนที่เคย
“จริงจังงงง???” พิมพ์ที่รู้อยู่แล้วว่าเพื่อนสาวติดเล่นก็ลากเสียงยาวใส่เพื่อนสาวไป1แมท
“ไม่อะ ล้อเล้น ตามมาดูแหละ เห็นท่าไม่ค่อยดี นึกว่าละลายติดห้องน้ำไปละ” มายก็ยังแซวไม่หยุด
“แกพูดอะไร เราแค่ปวดฉี่ เลยมาเข้าห้องน้ำ ละลงละลายอะไร…” พิมพ์ปฎิเสธเสียงกระตุก ที่ดูก็รู้ว่ายังไงก็เขินแน่ๆ
“อื้มม หรออ เราก็นึกว่าหลงคารมณ์พี่เราไปละ หน้าแดงไปถึงคอเลย ^ ^” มายก็ยังแซวต่อ พร้อมทำเสียงสูงใส่พิมพ์
“เลิกแซว ทั้งๆ ที่รู้อยู่แล้วได้ป่ะ” พิมพ์พอจะรู้ตัวแล้วว่าโดนเพื่อนแกล้ง เลยทำท่างอนแล้วทำท่าจะเดินหนีมาย
“อะ ยอมๆ แล้วสรุปหลงเสน่ห์พี่เรายัง?พูดตามตรงเราก็อยากให้แกลองเปิดใจดู อาจเป็นคนในฝันแกก็ได้นะ พี่เราไม่ใช่คนไม่ดีนะ แค่ติดเล่นไปหน่อย ><” มายพูดด้วยท่าทางติดเล่นอีกตามเคย ทำเอาพิมพ์ถอนหายใจไปอีก1 ยก
“ก็ติดตรงที่ ติดเล่นเนี่ยแหละ เราไม่ชัวเลยว่าใช่รึเปล่า แกไม่ได้เหมือนจะชอบเรา เหมือนแค่อยากเล่น อยากหยอกเฉยๆ อะ” สีหน้าพิมพ์ทำเอามายเข้าโหมดจริงจัง
“แกลองดูพี่เราไปก่อนละกัน เราไม่เคยเห็นพี่เราทำกับใครขนาดนี้ และไม่เคย ขอใครเป็นแฟนแบบนี้ด้วย เราไม่บังคับอะไรแก แต่จะให้แกดูไปก่อน…”
“อืมมม ตามนั้นแหละ” พิมพ์เข้าใจที่เพื่อนสื่อ และคิดไว้ว่าจะลองดู
“สติกลับมาแล้วเนอะ กลับไปหาพี่เรากัน นั่งเป็นแมวหงอยรออยู่แหละมั้ง” มายชวนพิมพ์ที่ท่าทางดีขึ้นแล้ว กลับไปที่เดิม เพราะคิดว่าพี่สาวตัวเองน่าจะหงอยแน่ๆ
“หงอยมากมั้ง นั่นอะ” ภาพตรงหน้าทำให้พิมพ์พูดกับมายเชิงประชด เพราะที่เห็นคือท่าทางที่มิ้นต์กำลังหัวเราะกับสาวๆ มากมายที่รายล้อมอยู่
“ไอพี่มิ้นต์!!!!! ตะกี้ยังหงอยเป็นแมวป่วย น้องต้องวิ่งตามมาเคลียร์ให้ ไม่ทันไร อ่อยสาวใหม่อีกละ ตีหัวแตกเลยดีมั้ยเนี้ยย!!
มายตะโกนเสียงเข้มไปที่พี่สาวตัวเอง มิ้นต์ก็ได้ผละออกจากสาวคนนั้นทันที พร้อมกับเดินมาหามายและพิมพ์อย่างรวดเร็ว
“อย่าเข้าใจผิดดิ พี่ไม่ได้ทำอะไรเลยนะ..จริงๆ” มิ้นต์รีบอธิบายอย่างสงบๆ
“ภาพที่เห็นไม่ได้ทำมั้ง?ก็มีความสุขดีนิ” มายสวนพี่สาวตัวเองไปทันที
“ก็เขาเข้ามาไม่ได้ตั้งตัวว...จริงๆ นะ!!” สายตามิ้นต์มองไปยังพิมพ์ที่อยู่ข้างหลัง เหมือนพยายามจะอธิบายให้ฟัง
“จ้าๆ หนีมางี้สาวๆ หงอยหมดละนะนั่น” มายพูดพรางพูดไปทางสาวๆ ที่อยู่ด้านหลัง
“เดี๋ยวพี่จัดการเอง..” จากนั้นมิ้นต์ก็เดินหล่อๆ กลับไปหาสาวๆ และกระซิบบางอย่าง
สาวๆ ก็มองแรงมาที่พิมพ์ และเดินหนีไปเหมือนอารมณ์เสีย ส่วนมิ้นต์ยิ้มร่า กลับมาหาสองสาว
“พี่ไปพูดอะไร ทำไมสาวๆ พวกนั้นมองแรงจัง” มายถามด้วยความสงสัย
“ก็แค่บอกว่า แยกย้ายค่ะสาวๆ ตัวจริงพี่มาแล้ว..” แล้วสายตาก็มองไปที่พิมพ์ด้วยท่าทางอ้อนๆ
“โหว จีบเค้ายังไม่ติด ละยังกล้าว่าตัวจริงงง ไปไหนก็ไปเลยพี่มิ้นต์ พูดงี้เหมือนจะฆ่าเพื่อนหนูทางอ้อม FC พี่ไม่ใช่น้อยๆ เพื่อนหนูจะเดือดร้อนค่า เล่นอะไรไม่รู้เรื่อง...”
“ละให้ทำยังไงค่ะ ไม่บอกก็ว่าพี่ไม่จริงจัง บอกก็ว่าพี่ทำพิมพ์เดือดร้อน หือ?”
“ไม่รู้ ถ้าพี่จะเล่นงี้ ก็ปกป้องเพื่อนหนูให้ได้ละกัน!!”
หลังจากพูดจบมายก็พาพิมพ์เดินออกไป ทิ้งให้คนที่ได้ยินใช้ความคิดอยู่พักนึง ไม่นานก็เผยรอยยิ้มหวานๆ ออกมา
Part of มิ้นต์
มิ้นต์ที่ได้ฟังคำพูดจากน้องสาว ยืนคิดอยู่พักใหญ่ว่าจะทำยังไงเพื่อปกป้องพิมพ์คนที่ตนเองชอบมาตลอด 10 ปี…
ย้อนกลับไปเมื่อ 10 กว่าปีก่อน ตอนนั้นพิมพ์อายุได้ประมาน 10 -11 ขวบและ มิ้นต์ที่อายุประมาน 17-18 ปี
พิมพ์และมิ้นต์ได้รู้จักกัน เพราะมิ้นต์ย้ายบ้านมาอยู่ใกล้กับบ้านพิมพ์ เพราะความที่ครอบครัวของพิมพ์เป็นครอบครัวที่อบอุ่นมาก แม้ว่าจะมีแค่คุณแม่แค่คนเดียว แต่บ้านนี้เต็มไปด้วยความสุข พิมพ์มีรอยยิ้มที่น่ารัก และสดใสมากในตอนนั้น
และด้วยสถานะครอบครัวของมิ้นต์และมาย พ่อและแม่ต้องเดินทางบ่อย เลยจะไม่มีเวลาดูแลมิ้นต์และมายเลย จะใช้การจ้างคนเพื่อดูแล
มิ้นต์และมายเลยจะขาดความรักในครอบครัวอยู่บ้าง แต่เมื่อมีครอบครัวพิมพ์มาเป็นเพื่อนบ้าน ทุกๆ อย่างก็เปลี่ยนไป ครอบครัวของพิมพ์ให้ความรักและการดูแลทั้งสองดีมาก
จนทั้งสองมีความผูกพัน และมิ้นต์ก็ได้สนิทกับพิมพ์ ในฐานะพี่ข้างบ้าน ความสดใส ความใส่ใจ ความใจดีของพิมพ์ละลายทุกอย่างของมิ้นต์ในตอนนั้นเลย…แต่มันก็เกิดเหตุบางอย่างที่ทำให้ทุกอย่างจบลง…
กลับมาปัจจุบัน
“คิดออกแล้ว” มิ้นต์คิดบางอย่างออก และพิมพ์บางอย่างในโทรศัพท์ พร้อมรอยยิ้มที่มีความสุขแบบที่สุดๆ แล้วเดินกลับไปที่คณะของตนเอง
………………………………………………
Mo.Mint ได้โพสต์สถานะ…
แฟนอะยังไม่มี ถูกใจคนนี้แล้วครับ ใครก็ห้ามยุ่ง!!!
รูปภาพ (ด้านหลังของพิมพ์)
………………………………………………
Part of พี่มิ้นต์ (จบ)
พิมพ์และมายขึ้นมาเรียนตามปกติ แต่สิ่งที่ไม่ปกติก็คือสายตาหลายคู่กำลังจ้องมองพวกเธออยู่ โดยเฉพาะพิมพ์ ที่ปกติไม่ทำตัวเด่นอะไร ไม่สนใจใคร วันนี้กลับเป็นเป้าสายตาแบบ 300%
“พี่ฉันทำเรื่องอีกแล้ววว งานนี้จะเป็นยังไงต่อละเนี้ย..พิมพ์ อยู่ใกล้ๆ เราไว้นะ พวกนั้นไม่กล้าทำอะไรหรอกถ้ามีเรา..” มายที่เห็นท่าไม่ดี ก็ออกโรง พยายามปกป้องเพื่อนรักทันที
“ไม่มีอะไรหรอกมั้ง แกอย่าคิดมากเลย เดี๋ยวก็เงียบไปเองแหละ” พิมพ์ที่ดูชิลเอามากๆ พูดพรางมองตรงไปที่อาจารย์ที่กำลังสอน
“ไม่มากกรอก พี่ฉันเคยเปิดตัวสาวคนนึงสมัย ม.ปลาย ไม่นานสาวคนนั้นก็ลาออกไปเลย ข่าวลือว่า Fc พี่ฉันตามไปรังควาน และรังแก จนนางอยู่ไม่ได้ ต้องลาออก พี่ฉันเฮิร์ทไปเป็นปีเลย จากนั้นก็ไม่เห็นเปิดตัวใครอีกเลย”
มายที่ท่าทางเปลี่ยนจากคนที่ขี้เล่นเป็นคนที่ดูจริงจังมาก และพร้อมที่จะบวกกับทุกคนที่เข้ามา ทำให้สถานการณ์รอบข้างดูเบาลงขึ้นมาทันที เหมือนกับว่า มายได้ปล่อยรังสีบางอย่างจนคนรอบๆ นั้นยอมถอยไป
“มาย แกดูน่ากลัวนะ ฉันโอเค ขอบใจมากที่เป็นห่วง แกไม่ต้องระวังขนาดนั้นก็ได้ ยังไงเราก็อยู่ด้วยกันแทบจะตลอดเวลาอยู่แล้ว” พิมพ์พยายามปรามเพื่อนที่ทำท่าขู่ฟ่อๆ เหมือนหมาที่กำลังพร้อมฟัดกับอะไรสักอย่างที่เข้ามา จะห่วงก็ห่วงแหละ แต่ทั้งขำและดีใจ ที่ได้มีเพื่อนเป็นมาย
“จริงด้วย แต่ถ้าแกเจออะไร ตะโกนดังๆ นะ ฉันจะวาปไปหา!!!” มายกลับมาติดเล่นได้เหมือนเคย รังสีที่ปล่อยไปก็ลดลงมา แต่ก็ยังมีอยู่
สถานการณ์ความไม่สงบในคลาสเรียนได้จบลงไปและการเรียนก็ได้ดำเนินต่อไปจนจบคลาส
พิมพ์ที่นั่งเรียนจนจบ ก็หันมาเจอคนข้างๆ ที่ตั้งใจหลับมาก ท่าทางจะปล่อยรังสีพร้อมบวกมากไปหน่อย หลับยาวจนจบคลาสเลย โชคดีที่ช่วงเช้ามีเรียนแค่คลาสเดียว
จากนั้นจะเป็นกิจกรรมของเด็กปี1 พิมพ์เห็นมายนอนสบาย เลยไม่ได้ปลุก เพียงแค่ให้นอนแล้วจะออกไปซื้อน้ำและขนมมาไว้ให้มายตอนตื่น เพราะพิมพ์รู้ ว่าถ้ามายตื่น มายจะหิว
“น้องคะ น้องใช่น้องพิมพ์มั้ย” หลังจากเดินออกจากห้องได้ไม่นาน มีเสียงหนึ่งเรียกพิมพ์ จากด้านหลัง
“ค่ะ พี่ๆ มีอะไรรึเปล่าคะ ?” พิมพ์หันไปเจอ สาวๆ3 คน ที่ยืนเรียงกันเป็นหน้ากระดาน โดยมีคนที่เรียกอยู่ตรงกลาง ดูโดดเด่นกว่าใคร
“มากับพี่แป๊บนึงได้มั้ย พี่มีเรื่องจะถามอะ..” พิมพ์ที่มองและก็รู้ว่านี่คงเป็นหนึ่งใน Fc ของมิ้นต์แน่ๆ เลยทำท่าจะปฏิเสธ เพราะไม่อยากมีปัญหา
“แค่แป๊บบเดียววว มานี่หน่อย...” พิมพ์ยังไม่ทันตอบอะไรสองสาวที่ตอนแรกยืนหลังคนที่เรียกพิมพ์ ก็เดินมาประกบพร้อมหิ้วปีกลากพิมพ์ไปที่มุมตึกเก่า
“ทำไมต้องมาตรงนี้ด้วยหล่ะคะ” พิมพ์ที่เหมือนจะเดาได้ว่าต้องโดนหาเรื่องแน่ๆ แต่ก็ยังตีหน้านิ่งอยู่
“ไม่มีอะไร พี่แค่จะถาม...ว่าน้องเป็นอะไรกับพี่มิ้นต์กันแน่...พอดี..พี่ถามเค้า...เค้าไม่ตอบพี่หนะ...” สาวที่ดูเหมือนจะเป็นหัวหน้ากลุ่มพูด พรางดึงคอเสื้อลงไปที่เนินอก เผยให้เห็นรอยบางอย่างที่เห็นได้ชัดว่ามันคืออะไร... นั่นคือรอย Kiss นั่นเอง
แต่ดูเหมือนว่าพิมพ์จะไม่รู้จักสิ่งนี้เลย ทำหน้านิ่งๆ และงงๆ พร้อมกับตอบสาวสวยคนนั้นไปแบบมึนๆ
“ไม่ได้เป็นอะไรกันค่ะ พี่เค้าก็แค่ดูแลพิมพ์ ในฐานนะที่พิมพ์เป็นเพื่อนมายเฉยๆ ”
เพี้ยะ!!! เสียงฝามือที่กระทบบนหน้าของพิมพ์ ดังก้องไปทั่วบริเวร
“ตอแหล ถ้าเป็นแค่นี้จริง ทำไมพี่เค้าต้องประกาศลงในโซเชียลขนาดนี้ละ แถมยังมีบอกอีกว่า คนนี้ของเค้า ห้ามยุ่ง!!!”
สาวที่ประทับฝ่ามือลงที่แก้มของพิมพ์ได้ระบายบางอย่างที่พิมพ์ไม่รู้ออกมา พร้อมโชว์หน้าจอโทรศัพท์ให้พิมพ์ดู พิมพ์ที่เห็นก็ยิ้มกว้าง พร้อมกับหัวเราะออกมา.......